1,910 matches
-
refacere, de Întâlnire și discuții cu colegii și cu prietenii. Nu a fost Întâmplătoare această Întoarcere la etosul satului. Nu a fost o plecare (din oraș), ci o regăsire. Cu natura ta intimă, cu fondul tău ancestral de trăiri și năzuințe, cu o parte a trecutului tău. Crescut la țară, ți s-a imprimat În toate fibrele această matrice indestructibilă. Într-un fel, venirea la Bârnova a fost ca o Întoarcere la obârșii, În propria copilărie, În miezul unei existențe paradisiace
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
inamicului, cât și abilitatea sa de a asimila pedeapsa. Deoarece am sporit lent presiunea militară, liderii comuniști au avut timp să se adapteze și să mobilizeze opinia lumii împotriva noastră. Ei au avut de partea lor și cele mai puternice năzuințe ale Asiei secolului XX naționalismul și dorința de a scăpa de sub dominația Occidentului. Americanii din Vietnam luptau pentru libertate ca principiu; dușmanii noștri luptau așa credeau pentru a deveni liberi. Umbra Vietnamului ne-a urmărit și după aceea, creând o
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
nu va pofti la pământul vecinului său și pacea va domni în întreaga lume? Cine va da pentru a o aduce?" Aceste întrebări, înregistrate într-un anuar al instituției de învățământ cu specific ebraic Yeshiva din Flatbush (New York), au reflectat năzuințele profunde și umane ale unui elev de clasa a opta, dar ce ne așteaptă odată cu vârsta? Douăzeci de ani mai târziu, același Baruch Goldstein a pășit într-o moschee în Hebron și a mitraliat 29 de palestinieni îngenuncheați în rugăciune
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
și un loc de moralitate fermă și constantă. A.V. Nu credeți că sunteți un idealist? N.M. Probabil că sunt, pentru că nicăieri, în nici o țară, nu există o perfecțiune, nici etică, nici politică, nici socială. Dar acest idealism exprimă o năzuință profundă a mea, și bănuiesc că nu numai a mea... A.V. ...și substanța autentică a artistului. N.M. Așa cred. Arta nu e morală, este implicit morală, nu moralizatoare. Dar conține, în esența ei, o mare credință în moralitate. Deci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
a războiului balcanic V. Ghika s-a aflat în Zimnicea, în „iadul suferinței” (1912-1913). Iată cum l-a descris Regina Maria: „Preot prin chemarea de sus”..., „cu toată inima și cu tot sufletul făcea parte dintre cei ce simt apriga năzuință de a-și jertfi viața în slujba semenilor săi. Ca și Sora Pucci, Vladimir era din fire un sfânt” (Regina Maria, „Povestea vieții mele” p. 363-366). A fost decorat cu medalia militară de aur cu titlul în mod excepțional de
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
martie. Considerăm însă că această dată nu poate fi luată în seamă, deoarece declarația de deces este făcută de persoane străine și încă la 70 de ani de la moartea sa. Copilăria lui A. Fătu se desfășoară în perioada cristalizării marilor năzuințe ale renașterii noastre naționale și ale frământărilor istorico-sociale care au culminat cu mișcarea lui T. Vladimirescu. Desigur, va fi simțit și el în copilărie prețul amar și dureros al încercării acestor aspirații românești. Este probabil că suferințele poporului moldovean, produse
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
vedere, dar o creație artistică este cu atât mai profund individualizată, iar autorul ei cu atat mai distinct conturat, cu cât în substanța acesteia se încorporează o cantitate mai mare din gândirea și simțirea unei întregi societăți, din aleanurile și năzuințele unei întregi epoci. Pentru ca o operă artistică să fie strict personală, emanație exclusivă a unui creator trăind într un absurd turn de fildeș - care de fapt nu a existat niciodată pentru că artistul este un exponent social ar trebui ca autorul
Claudiu Paradais by MIHAI CĂMĂRUŢ () [Corola-publishinghouse/Science/1681_a_2948]
-
prin sine însuși, prin părinții săi și prin toate generațiile de țărani români care s-au sedimentat la temelia ființei sale și din adâncurile cărora s-au ivit, o dată cu harul de a le zugrăvi, cuminte și frumos, chipurile și meleagurile, năzuințele și aleanurile, strădaniile și împlinirile, roadele muncii lor și ale pământului străbun. Prin asemenea relații cu viața, cu uimitoarele frumuseți ale naturii și cu oamenii care trăiesc într-o comuniune milenară cu ele, Mihai Cămăruț se înscrie în marea familie
Claudiu Paradais by MIHAI CĂMĂRUŢ () [Corola-publishinghouse/Science/1681_a_2948]
-
lucidă, cu recurgere la artificiu. Respingând dicteul automat al suprarealismului literar, oniricii recunosc existența unor similitudini și afinități între demersul lor și cele ale unor reprezentanți ai picturii suprarealiste (Dalí, De Chirico, Yves Tanguy, Victor Brauner și mai ales Magritte). Năzuința, recunoscută, a tentativei onirice românești din anii ’60-’70 ai secolului al XX-lea a fost „să-i împace pe Breton și Valéry”. Deși tentativa celor reuniți în grupul care promova o. estetic sau structural a fost o bătălie întreruptă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288537_a_289866]
-
sacru. În acest sens, M. Eliade are o certă contribuție originală atunci când face din arhetip un veritabil instrument operațional și cu precisă valoare explicativă În descifrarea universului creațiilor spirituale arhaice. De nenumărate ori, Eliade a remarcat În opera sa că năzuința spre arhetip trădează „nostalgia originilor” dorința repetării evenimentelor primordiale de către oamenii societăților tradiționale. Nu putem discuta despre arhetipuri fără a-l aminti pe C.G.Jung, autor al unei teorii de incontestabilă originalitate asupra inconștientului uman, În care arhetipul ocupă un
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
nu tulbur liniștea. Atât cât am avut șansa să o cunosc și să o percep ca om pe Elvira Sorohan este un intelectual rasat, care urăște compromisul, nu suportă mediocritatea și îi repugnă impostura, mai cu seamă cea intelectuală. Admir năzuința d-sale spre perfecțiune, luciditatea profesorului și acribia scriitorului. Sper ca aceste cuvinte să nu-i pară omagiu gol și să nu mă închipuie în postura celui care înșiră cuvinte "lustruindu-se" pe sine. Elvira Sorohan arta comunicării Lăcrămioara Petrescu
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
Stănoiu suspendă lectura instituțională a textelor creștine de autoritate de dragul unei lecturi personale și circumstanțiale, orientată mereu spre legitimarea teologică a unei plăceri trupești. În fond, "monahul e om de rând, deosebindu-se de ceilalți prin port și uneori prin năzuințe" (1962, p. 6). Să reamintim o secvență din Dragoste și smerenie text care conține poate cel mai spectaculos exercițiu de virtuozitate sofistică din opera lui Damian Stănoiu în care călugării, pentru a-l convinge pe cuviosul Chiril să le mai
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
poetică). Alteori o scriitură deliberat inexpresivă urmărește să impersonalizeze emoția, într-un proces pe care îl accentuează meditația asupra rosturilor artei. De această dată poetul își implică nemijlocit versul în descifrarea ascunzișurilor existenței, pe care le răscolește fără încetare, în năzuința către o „ontofanie” izbăvitoare. Poetul rămâne același „călător în insomnii”, cum se caracterizase în volumul omonim din 1991, dar cu timpul își schimbă în bună măsură veșmântul poetic. Cuvintele sunt mai puțin supuse metaforismului de sorginte culturală și mai mult
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288312_a_289641]
-
artei. Această echilibristică între tendinți opuse, între geometrism stihial și organicism, această armonie sub auspiciile echivocului, l-a ferit pe țăranul român de desăvârșirea mortificantă. Sau: Farmecul cu totul particular al acestor icoane se datorește unor interferențe de tendințe polare: năzuința stihială, hieratică nu e rece dusă până la capăt, ci e atenuată prin contraponderea tehnicii organice. Interesant și demn de relevat e că țăranul se va feri totuși să tragă o linie dreaptă cu rigla; aceasta atât în arta textilă sau
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
se întemeiază pe aceste semne. Sintetic: „Conștiința solidarității cosmice a ajuns aici la termenul ei ultim. Își ajunge ea însăși sieși” (Ibidem, p. 66). Armonia își găsește diverse expresii. De pildă, arta populară împreună într-o viziune sintetică geometrismul static, năzuința stihială în tratarea motivelor naturale și orientarea spre nuanță coloristică, ceea ce dă împreună un complex de determinante deosebit de armonic, cu mănunchi simfonic de acorduri parcă prestabilite (Blaga, 1936/1985, pp. 284-285). Ca sentiment definitoriu al spațiului mioritic, dorul exprimă „armonia
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
destrămării fostului imperiu austriac, la Cernăuți, precum și în alte localități, au căpătat, cu timpul, mai ales în cuvintele vorbitorilor de serviciu, valoarea unui simbol, a unei manifestări epocale, cum se spune. Pentru că atunci, la 3 noiembrie ar fi fost exprimate năzuințele de veacuri ale ucrainenilor de a-și readuce toate pământurile lor acasă.” Cu privire la manifestările din 2003 editorialistul spune: „Caracterul pompos al acestor manifestări a cam venit în contradicție cu realitatea, mai bine zis cu luxul în care se lăfăiesc puținii
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
fiecare câte una particulară; În Eudoxiu era încarnată temeinicia, în George iscusința diplomatică, iar în Alexandru inițiativa și spiritul motor și ațâțător.” (dr.I.G. Sbiera, „O pagină din istoria Bucovinei din 18481850 dimpreună cu niște Notițe despre familia Hurmuzachi, Cernăuți, 1899”). „Năzuința spre existență națională”, aceasta a fost „principala problemă și steaua conducătoare de la întemeierea Bucovinei” și acestei tendințe am subordonat pe celelalte.” - se spune în Bucovina nr. 41 din 14 septembrie 1849. Ținând seama de ponderea populației românești în Bucovina, ziarul
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
formând o singură organizație a Partidului Național” iar Gazeta Poporului va apăra cu tărie interesele naționale, va biciui fără cruțare relele care s-au încuibat sub cârmuirea liberală (Ion Nistor și Dori Popovici n.n.), va deschide drum larg pentru toate năzuințele de regenerare a vieții noastre publice.” Editorialistul crede că „ „și cuvântului îi va urma fapta și nădăjduiește că toți oamenii de bine vor fi alături de noi și la sfat și la muncă.” Adresându-se abonaților, Gazeta Poporului îi îndeamnă să
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
să observe deplina neutralitate față de lupta care este în curs între grupările Flondor - Nistor și declară că este gata să colaboreze cu toți care năzuiesc la înfăptuirea adevăratelor principii democratice.” Numărul următor din Voința poporului cuprindea 8 pagini iar articolul „Năzuințele noastre”, ca editorial, constituia platforma program a partidului democrat național. Într-un comunicat al partidului se stabilea poziția acestuia în conflictul Flondor - Nistor, grupare care a rămas cu Gazeta țăranului (Modest Scarlat) stabilindu-și deja adeziunea la gruparea Flondor și
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
chipul dr. N. Lupu, chemare care este o prezentare a platformei program a Partidului Țărănesc „dinastic și fidel principiilor monarhiei constituționale”, în care „ Biserica ortodoxă este pavăză morală a sufletului românesc, dar și scutul său național.” Deosebit, ziarul publică articole: „Năzuințele noastre”, „Dr. Nicolae Lupu în Basarabia”, „O scrisoare a lui Badea Gheorghe, gospodar, „Gura satului”, „Către Țărănime” - versuri de Gh. Roboță, gospodar, Informațiuni - din care printre altele, aflăm că „membrii vechii organizații a partidului țărănesc din Bucovina și Hotin s-
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
direct și secret, chemându-se populația întreagă la viața politică, partidul fiind condus de „ dispărutul Aurel Onciul și fruntașii acestui partid Florea Lupu, Romul Reuț, Mihai Chisanovici și Vasile Reus, care au luptat până la izbucnirea marelui război pentru drepturile și năzuințele țărănimii.” În Viața Țărănimii au continuat să apară număr de număr rubrica lui Badea Gheorghe în „Gura satului”, deslușiri despre rostul partidelor politice, lămuriri privitoare la „Prețul banului”, manifestări diverse de adeziune ale țăranilor la cuvintele și acțiunile dr. Nicolae
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
revista „Elena Doamna” în anul școlar 1942-43, elevele, sub îndrumarea profesoarei Constanța Botez au publicat trei numere ale anului II cu poezii, proză, articole științifice, dări de seamă, jocuri, reproducând aprecieri ale unor personalități și publicații literare care au încurajat năzuința elevelor. Lăudabilă este disciplinarea juvenilei predilecții pentru (mai dificilul) miraj al creației. Îndrumarea înspre latura critică speculativă nu e mai puțin importantă. Foarte în notă mărunțișurile distractive: jocuri, șarade, paradoxuri etc. (prof. univ. Leca Morariu,Revista Făt Frumos nr.1
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
caracterul ei etnografic, faptul acesta, indiscutabil, a fost totdeauna ca un goz în ochii foștilor guvernanți și pentru aceea ei au căutat chip și fel de a șterge urmele trecutului și de a înăbuși conștiința națională la populația băștinașă. În năzuința aceasta fostul regim a găsit sprijin și la concetățenii noștri de altă limbă și lege care venind din alte părți de noi, aveau un vădit interes de a sprijini o doctrină care tindea să șteargă deosebirea între străini și băștinași
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
revista Tudor Pamfile nr.5-8/1926) * Voința Școalei, revistă cultural-pedagogică a învățătorilor din Bucovina, apare cu numărul 1 în aprilie 1942 la Cernăuți, fiind o reîncepere de activitate, după doi ani de pauză, a vechiului organ de luptă și de năzuinți al învățătorilor bucovineni. Apărută după pauza dictată de evenimentele politice ale războiului, revista nu mai seamănă cu paginile unui ziar de luptă și de revendicări profesionale, ci o publicație dedicată formării literare a cititorilor și a celor care publicau. Nu
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
că, lupta "popoarelor asuprite" înlăturase Imperiul Țarist și Austro-Ungaria, favorizând astfel unirea Transilvaniei cu România. Abil plasată, în afara textului principal al lecției, lângă o imagine cu turnul Kremlinului, o propoziție readucea în manual spiritul istoriografiei interbelice: "Astfel s-a împlinit năzuința dreaptă a poporului român, atât din vechea Românie cât și din Transilvania de a desăvârși unitatea statului român (s.n. C.M.)"324. Lecția se încheia pe un ton optimist, chiar din punctul de vedere proletar, căci "prin unirea Transilvaniei cu România
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]