2,466 matches
-
de la 7 aprilie 1906. Cartea este despre un băiat, Nils Holgersson, ale cărui "plăceri ieftine erau să mănânce și să doarmă, și după astea îi plăcea cel mai mult să facă pozne". Îi face mare plăcere să rănească animalele din ogradă. Nils capturează un pitic într-o plasă în timp ce familia lui era la biserică și l-au lăsat acasă pentru a citi capitole din Biblie. Piticul îi propune lui Nils să-l elibereze, iar dacă îl va elibera, îi va dărui
Minunata călătorie a lui Nils Holgersson () [Corola-website/Science/313260_a_314589]
-
Bujor este o localitate-centru de comună din Raionul Hîncești, Republica Moldova. Legendele spun că în ograda spitalului a trăit un boier pe nume Mica Simigrad unde avea o livadă bogată de meri, pruni, peri, cireși și păzea livada cu pușca. Iar în locul fostei Policlinici a trăit boierul Boboc. El deținea majoritatea terenurilor de pământ din împrejurimea
Bujor, Hîncești () [Corola-website/Science/305177_a_306506]
-
pereții învechiți de vreme, surpandu-i. Pârâituri surde răbufneau în văzduhul încins. Acoperișul se aplecă mai întâi, după care se prăbuși de-a binelea. Câțiva țigani ce aveau, căruțele pregătite, se repeziră asupra lemnului, Hamilcar ridicând bucățile zdrobite din molozul ogrăzii. Câinele îi privea năucit. Niciodată n-ar fi crezut că ar fi putut vedea așa ceva, fără sași poată apară curtea și casa. Ar fi vrut să se repeadă, dar când vedea fălcile metalice zdruncinând casă din temelii, spaimă îl reținea
Editura Destine Literare by Gheorghe Neagu () [Corola-journal/Journalistic/75_a_299]
-
înțelegi în mariaj decât în naționalitate și în căsnicie. Păstrez constant în relația cu România o nemulțumire, ca și cum ar fi o mamă rea care m-a făcut, dar în același timp, după aia, nu mai ține minte de ce. Trec în ogradă, observ cum supraviețuiește de pe o zi pe alta și mă gândesc că, de fapt, asta este ce a făcut ea încontinuu, a supraviețuit. Nu s-a relaxat niciodată, nu s-a întins în iarbă, nu s-a uitat în sus
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
chiar criminal, deși a-ți ponegri neamul e și asta o crimă, o trădare de patrie dintre cele mai ignobile, căci patria e mania noastră a tuturor, pe pământul ei am deschis ochii, pe miriștile ei am auzit ciocârlia, în ogrăzile ei am văzut răsăritul soarelui și am auzit minunatul fluierat al graurului... Nu sânt un scriitor idilic, viața noastră a fost aspră, da, aspră și în asprime nu toate virtuțile înfloresc, mai înfloresc, născute din sărăcie și mizerie, violența, cruzimea
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
utilizați, de obicei, nu pentru apostrofarea, sau ridiculizarea, sau chiar umilirea, ci pentru nimicirea celui luat în vizor. Este vorba de dl. Alexandru Paleologu, despre care, printre alții și printre altele, iată ce scrieți: Nici măcar de o curățenie în propria ogradă nu am avut parte. De o mică vânătoare de șobolani (sublinierea dvs. A.M.!) (nu zic de vrăjitoare). Chiar și în cultură, torționarii, turnătorii, slugile comuniștilor sunt bine-mersi, printre noi, ba chiar unii, vezi Doinaș, Paleologu, sunt chiar "respectați", "compătimiți", "înțeleși
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
rostul și șansa literaturii, ca și cum ar fi văzut în literatură o instituție de construit, și nu doar vocația, destinul, privilegiul, crucea lui individuală. Ca și cum ar fi trăit cu convingerea că realizarea propriei vocații depindea de felul cum era gospodărită, orânduită ograda comună, spațiul literar, cel în care propria operă își va găsi într-o zi locul. Cât privește această operă, nimic nu era întâmplător în ea, aș zice că nici măcar spontan, și nu-i era deloc indiferent dacă fiecare dintre palierele
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
-l lase de pârloagă! Acum, parcă descinși din faimosul tablou al lui Octav Băncilă, aleargă spre granița ungară de unde se întorc fericiți cu puiul congelat, de trei ori mai ieftin decât cel care, până mai ieri, cârâia în propria lui ogradă! Alegerile din noiembrie nu vor fi democratice nu doar pentru că se alege pe listă, ci din cauza distorsionării demografice. Peste jumătate din români trecuți de optsprezece ani sunt pensionari, rata șomajului gravitează în jurul lui cincisprezece la sută (dar și acesta e
Un dăunător de toamnă: indicele demografic by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16640_a_17965]
-
încărcat de penumbre, cît și viziunile monumentale și hieratice, chipurile în efigie, ale Eugeniei Iftodi. Acest al treilea pictor are un aer exotic, comprimă spațiile, devoalează ritualuri uitate și privește, cu un ochi atent, cînd jucăuș, cînd reflexiv, direct în ograda postmodernității. Și dacă stăm să ne gîndim bine, avea și destule argumente, pentru că acum patruzeci de ani eram deja exilați din istorie, trăiam, adică, direct în postistorie, iar prin distrugerea industriei antebelice, atît cît a fost ea, trăiam plenar și
Un dialog postmodern by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7692_a_9017]
-
Crișan Andreescu, crisan andreescu După acțiunea de joi, DNA vrea să facă curățenie și în propria ogradă. Procurorul Cristudor Dumitru, șeful Biroului Teritorial al DNA Slobozia, a fost reținut de structura centrală, acesta fiind acuzat de luare de mită și favorizarea infractorului. Procurorul este acuzat că a primit mită pentru a îngropa un dosar penal în care
Șeful DNA Slobozia a fost reţinut pentru corupţie by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/78520_a_79845]
-
Ciutura „oarecum abătută, întristată de marile urâțenii ale acestei lumi” o fiară mitică, considerată a fi Marele Apărător al câmpiei trimis de Dumnezeu pentru a-i apăra pe oamenii acelor locuri de haitele sălbatice de lupi. Dulăul se stabilește în ograda lui Onache Cărăbuș. Țăran hâtru și proaspăt căsătorit, Onache începuse să-și construiască o casă pe dealul mare, după ce se certase cu fratele său de cruce Haralampie care își construise casa pe dealul mic. Dar, spre deosebire de Haralampie care alesese un
Povara bunătății noastre () [Corola-website/Science/333772_a_335101]
-
în frunte cu președintele, este să facă posibilă prosperitatea cetățenilor din acel județ. Într-un mod activ. Se vorbește mai nou atât de mult despre regiuni și despre schimbări peste schimbări încât am uitat să privim la ce avem în ogradă și să ne întrebăm: de ce merg lucrurile prost totuși în formula în care suntem acum? Un Consiliul Județean nu are drept rol să se ocupe, îndoilenic și acolo, doar de asfaltări și de dat diplome agenților economici pe la diverse târguri
Înfiinţarea de noi parcuri industriale ar putea salva economia din Alba () [Corola-journal/Journalistic/52564_a_53889]
-
e greu să presupunem că altcineva l-ar putea prelua cu rol de busolă), antologarea poeților implică nu doar asumarea unor reacții subiective, ci și pe cea a unei sporite responsabilități publice. Una e să faci amenajări în propria ta ogradă, alta e să le faci într-un parc sau într-o piață. O antologie presupune o confruntare cu un tablou oarecum prestabilit, cu un consens de facto pe care nu te încumeți să-l refaci decît dacă dispui de propuneri
Dificultățile unei "panorame" (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8445_a_9770]
-
curtea PSD-ului, dacă i-a trecut prin cap să-și ia acest pseudonim. Mergînd mai departe pe această logică, Eminescu ar trebui să fie cineva care la un moment dat a avut posibilitatea să observe ce se petrece în ograda PSD-ului din interior, dar fără a mai face parte din jocurile fostului partid de guvernămînt. Oricum însă cineva care are veleități de mare personalitate necunoscută, de vreme ce s-a gîndit tocmai la Eminescu, pentru a-l lua de pseudonim. Aceeași
Cine ar putea fi Eminescu by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/11376_a_12701]
-
suflet. Am nevoie de o cămașă curată, de un așternut omenesc și de o mâncare caldă când mă întorc de pe atâtea drumuri de fier. Vreau ca soția mea să fie o bună mamă și să gospodărească cu chibzuință casa și ograda. Maria a înțeles că în aceste spuse erau și alte vorbe tăinuite, că soțul ei voia să o cruțe, că o luase din dragoste și că el își dorea, mai mult ca orice, un cămin în care să sălășluiască pacea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
ghemotoc cu ochi care n-o cunoscuse până atunci pentru că, la plecarea ei în lumea largă, acesta nu se afla în gospodărie. I se alăturase gudurându-se, voind ca măcar el să-i dea un semn de afecțiune în această ogradă care fusese cândva și a ei. Simona se uită în urmă. Nici o mișcare. Vestea adusă de ea topise nu numai lumina din casă, ci și cea din sufletul bieților ei părinți. În seara aceea soții nu-și vorbiră. Ceea ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
venit fata cu burta la gură? Că-și simte nu numai părul lui alb, nins de ani, mânjit cu noroi, ci și sufletul? Trei zile în șir se frământă negăsind nimic care să-i redea tihna sufletească. În casă, în ogradă, bombănea mereu aceleași și aceleași cuvinte: ,,Mare rușine, mare rușine!" În cea de-a patra zi, se sculă înainte de ivirea soarelui. Astăzi tai cireșul din fața casei, îi spuse Mariei. Ce ți-a cășunat acum pe bietul cireș? Fiindcă l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
Astăzi tai cireșul din fața casei, îi spuse Mariei. Ce ți-a cășunat acum pe bietul cireș? Fiindcă l-a răsădit ea. Bag seama că nu mai are nici nume. Am șters-o din inimă, vreau s-o șterg și din ogradă. Ce mândrețe de copac! Face niște cireșe!... Un timp Costache nu mai zise nimic, apoi își continuă gândul: Făcea, Maria! Făcea! Ca apoi să zică: mă duc la finul Petrache să-i cer beschia. Poate vine și el să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
deosebit de gustoase. Finul Petrache încercase să-l întoarcă pe Costache din hotărârea lui, dar acesta, fără să-i dea măcar binețe, ieșise pe poartă întunecat, dând din mâini și bolborosind cuvinte bolovănoase, după cum i se frământau buzele. Costache intră în ograda sa mai cătrănit decât plecase. Dechise ușa la tindă, luă toporul și începu să lovească cu sete în tulpina copacului. Maria nu putu suporta scena. Cu fiecare lovitură de topor, parcă auzea un geamăt surd, având simțământul care n-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
mâinile de la urechi, nu mai auzi zgomotul făcut de topor. Ieși repede din casă. Scena ce i se înfățișă o umplu de spaimă. Costache zăcea sub cireșul căzut la pământ. Erau amândoi doborâți, și cireșul și Costache. Alergă repede în ogradă încercând să-l scoată pe bărbatul ei de sub tulpina grea, dar nu reuși. Se repezi pe poartă cerând ajutorul vecinilor. Cu greu, mai mulți oameni au izbutit să-l elibereze pe Costache Deleanu de sub trunchiul care-i prinsese un picior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
înconjurase! Era deplin convinsă că tatăl său dorise cu ardoare ca drumul dintre ea și el să fie neted, luminat de dragoste și încărcat numai și numai cu bucurii. După înmormântare, Simona mai zăbovi câteva zile în casa părintească. Colindă ograda toată, mângâie mlădița de la rădăcina fostului cireș, străbătu grădina până la nucul din vale, privi cu nostalgie stratul de flori din fața casei, dar nimic nu mai era ca în anii copilăriei și tinereții ei. Pustiul sălășluia peste tot. Se simțea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
vin și eu... mai zise Simona fără a detalia, pe fața ei așternându-se o negură de tristețe. Săftica, înțelegând că nu are rost s-o mai descoase, îi mai zise: Dacă vrei, numai să duc gălețile cu apă în ogradă și merg eu să-ți arăt casa Varvarei. Nu, mulțumesc, nu e nevoie! Nimeresc și singură, mulțumesc mult! Pe drum, Simona se întâlni cu mai mulți oameni. Le dădu binețe. Aceștia, întorcând capul, se întrebau: ,, Cine o fi duduia asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
e nevoie! Nimeresc și singură, mulțumesc mult! Pe drum, Simona se întâlni cu mai mulți oameni. Le dădu binețe. Aceștia, întorcând capul, se întrebau: ,, Cine o fi duduia asta că nu pare a fi de-a noastră!?" Când intră în ograda mătușei Varvara, aceasta tocmai își hrănea rățuștele cu urzici și făină muiată, învăluindu-le cu căldura ochilor ca pe niște odoare ale modestei ei gospodării. Bătrâna își lăsă lucrul său și îi ieși musafirei în întâmpinare cu brațele deschise. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
primăvară. Începuseră deja să se topească zăpezile, înfloriseră ghioceii prin pădure și albinele din stupii noștri porniseră să zumzăie. Culesem deja toporași de pe malul pậrậului Cernu, ascultasem cậntecul păsărilor revenite la cuiburi, deși pậlcuri mici de zăpadă mai stăruiau prin ograda pustie. Rețin că am scris o compunere plină de lirism, pentru că acolo, Primăvara era însăși viața mea, erau preocupările mele zilnice, era sufletul meu de copil nevinovat în căutarea ghioceilor albi și puri, era întậia mea operă care avea să
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
dovadă în plus de scriitor militant, vehement, împotriva regimului draconic - totalitar importat de vânduții neamului nostru. În ,,La Bojdeuca din Țicău” reamintește că până la domnul Creangă nimeni de pe această vale a plângerii nu a cuvântat mai frumos și că în ograda Bojdeucii se adună, adeseori, marii boieri ai culturii românești și ai sufletului nostru. În ,,Corabia nebună” prezintă realitatea zilei de 22 decembrie 1989 afirmând profetic: ,,Corabia nebună merge în derivă spre tărâmul pieirii și numai Speranța ne dă tăria de
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]