1,113 matches
-
așteaptă, Jim. Sărmanul de tine, tu n-ai să crezi niciodată că războiul s-a terminat. PARTEA a IV-a 42 Orașul Îngrozitor Două luni mai tîrziu, În ajunul plecării la Londra, Jim Își aminti vorbele doctorului Ransome, În timp ce cobora pasarela vaporului Arrawa și punea pentru ultima oară piciorul pe pămînt chinez. Îmbrăcat cu o cămașă de mătase, cravată și un costum gri de flanel, de la magazinul universal al Sincere Company, Jim așteptă politicos ca o pereche de englezi mai În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
era guvernatorul militar al orașului aranjase această continuă prezentare a jurnalelor de activități despre teatrele de război din Europa și Pacific pentru a da populației din Shanghai o idee despre războiul care tocmai se terminase. Jim coborî ultimele trepte ale pasarelei mișcătoare, uitîndu-se În sus la imaginile tremurate, care abia puteau să facă față firmelor de neon și luminilor de pe fațadele hotelurilor și cluburilor de noapte. Frînturi din sunetele amplificate răsunau ca bubuitul tunurilor peste zgomotul traficului. El Începuse războiul privind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Întoarse la Arrawa. Părinții lui se odihneau În salonul pasagerilor de pe puntea superioară, iar Jim vroia să petreacă o ultimă seară cu tatăl său, Înainte ca el și mama sa să plece spre Anglia, a doua zi. Puse piciorul pe pasarelă, conștient că, probabil, părăsea Shanghai-ul pentru totdeauna, pornind spre o țară mică, străină, din partea cealaltă a lumii, pe care nu o vizitase niciodată, dar care, formal, Însemna „acasă“. Totuși, doar o parte a minții lui părăsea Shanghai-ul. Restul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
alături, bău niște apă și își clăti fața. Apoi, calmat, se sui în Chevy-ul lui și îl parcă pe partea cealaltă a șoselei, așteptând cu farurile stinse. Băiat Drăguț ieși din casă după douăzeci de minute și o porni spre pasarela care ducea la plajă. Danny îl lăsă să ajungă în dreptul treptelor, așteptă încă cinci secunde, după care alergă într-acolo. Cizmele lui de motociclist bubuiau pe ciment. Băiatul se întoarse și se opri. Danny încetini și se apropie de el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
unanimitate. Așadar, revizuirea tratatelor a fost în trecut atribuția statelor membre în principal, reunite în cadrul unei Conferințe Interguvernamentale. Tratatul de la Lisabona introduce trei moduri de revizuire a tratatelor, Parlamentul European fiind implicat în fiecare: procedura ordinară, procedura simplificată și clauza pasarelă. Procedura ordinară de revizuire a Tratatelor se prezintă după cum urmează: propunerea de modificare poate fi introdusă de un stat membru, Comisie sau Parlament. Dacă Consiliul European, după consultarea Parlamentului și a Comisiei, adoptă o decizie favorabilă în acest sens (cu
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
Consiliu, după consultarea Parlamentului. Ca și în procedura ordinară, actul nu intră în vigoare decât după de a fost ratificat de toate statele membre, conform procedurilor constituționale. Această procedură nu poate fi aplicată pentru a extinde competențele Uniunii. Prin "clauza pasarelă", cea de a treia procedură de revizuire, Consiliul European poate decide ca o un domeniu în care decizia este adoptată prin procedură specială, să intre în categoria domeniilor în care actele sunt adoptate prin procedura legislativă ordinară. Procedura implică un
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
SE ÎNTEȚEASCĂ. VĂZUT DIN AER, TOTUL PĂRUSE APROAPE LINIȘTIT. CÂND SE APROPIE, AVU IMPRESIA CĂ O MULȚIME DE MAȘINI MICI SE ÎNVÂRTEAU ÎN JUR FĂRĂ ROST, TRĂGÂND DUPĂ ELE CAMIOANE ÎNCĂRCATE, CAMIOANE GOALE SAU NETRĂGÂND NIMIC PUR ȘI SIMPLU. LÂNGĂ PASARELA DE ÎMBARCARE \ ÎNALTĂ ȘI ABRUPTĂ, VĂZU UN GRUP DE OAMENI. UNUL DIN EI ERA UN TÂNĂR ÎNALT CU O FAȚĂ DE COPIL. DOI ERAU MAI ÎN VÂRSTĂ, CU EXPRESII IMPASIBILE. ÎN SFÂRȘIT, ULTIMUL AVEA O FAȚĂ ZÂMBITOARE, ÎN CIUDA TRISTEȚII OCHILOR. ACESTA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
terenul din jurul giganticului avion-rachetă deveni pustiu. Pilotul se apropie de Marin. DOMNULE, DACĂ SUNTEȚI GATA... TÂNĂRUL BURNLEY ARUNCĂ O PRIVIRE TIMIDĂ CU OCHII LUI CĂPRUI DESCHIS. \ CRED CĂ AR TREBUI SĂ MĂ URC LA BORD. GRABA CU CARE URCĂ PE PASARELĂ, CA ȘI CÂND S-AR FI TEMUT SĂ NU RĂMÂNĂ ÎN URMĂ, FU APROAPE NEPOLITICOASĂ. MARIN ÎL URMĂ MAI ÎNCET, GÂNDINDU-SE CE ERA DE FĂCUT CU EL. DUPĂ PĂREREA LUI, TÂNĂRUL ERA INCAPABIL DE INIȚIATIVĂ. GENUL DE OM CARE ÎȘI FĂCEA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
puternic. Se opri atât de ușor încât trecură câteva clipe înainte ca Marin să își dea seama că mișcarea încetase și să se destindă. EXCLAMĂ LÂNGĂ EL TÂNĂRUL BURNLEY. UȘILE EXTERIOARE SE DESCHISERĂ CU UN BÂZÂIT. MARIN COBORÎ PRIMUL PE PASARELĂ. ÎL PREZENTĂ PE TÂNĂR UNUI GRUP DE OFIȚERI ȘI REPREZENTANȚI CIVILI AI DEPARTAMENTULUI SĂU. AFLĂ CĂ LA TABĂRA A ERA ORA PATRU ȘI TREIZECI DIMINEAȚA, DE UNDE TRASE CONCLUZIA CĂ O MULȚIME DE OAMENI SE SCULASERĂ DIN SOMN PENTRU A-L
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
avionul-rachetă cobora cu un șuierat strident din straturile superioare ale atmosferei. Plană câțiva kilometri deasupra pistei de aterizare, care se afla lângă orașul Judecătorului, și își reduse viteza până la nivelul controlabil manual, când pilotul preluă comanda. Se opri lin la pasarela de îmbarcare, iar Marin care reușise să doarmă o jumătate de oră în timpul călătoriei coborî, pregătit să folosească restul serii pentru rezolvarea problemelor personale. LA JUMĂTATEA DRUMULUI SPRE IEȘIRE SE OPRI, OBSERVÂND CU UIMIRE CĂ ÎL AȘTEPTA SLATER. ÎNTR-O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
La fiecare patru secunde, o diafragmă acționată de un piston împingea aburul prin gaură. Ce țară, ce oameni, să își folosească inteligența în astfel de scopuri! Acum era și el unul dintre ei. În acea dimineață coborâse în port de pe pasarela vasului ca imigrant, un nou-venit, un expatriat. O oră mai târziu ieșise de la punctul vamal sută la sută american. Nici nu a fost nevoie să mintă. Tot ceea ce a trebuit să facă a fost să tacă. Petrecuse aproape 25 de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
petrecute cu tipi blonzi și anoști care aveau același nume ca și el. Costumul nu putea fi ales întâmplător. Hainele sunt camuflajul cel mai ușor. Mă îmbrăcam ca un american sau cel puțin ca un GI1 până să cobor de pe pasarela vasului în acea dimineață de august. Poate că asta era și ideea. Doctorul Gabor, care era aici de mai multă vreme decât mine, cu câțiva ani înainte de război, conform certificatelor înrămate de pe perete, se mândrea cu legătura sa cu Lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
sărat și oamenii strigau unul la altul într-un Babel al limbilor. Chiar dacă nu puteai înțelege cuvintele, puteai interpreta entuziasmul și teroarea. Eram sigur că o să fie împins cineva peste bord sau călcat în picioare în graba de a coborî pasarela și a pune piciorul pe pământ american. La pavilioanele vamale era și mai rău. Pereții subțiri răsunau de scrâșnetele roților, de bufniturile valizelor și de strigătele oamenilor. Bărbații se mișcau prin căldură ca înotătorii subacvatici. Femeile își făceau vânt cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
actele prin sacoșe și buzunare, prin lenjerie și prin căptușelile hainelor mult prea groase pentru dimineața copleșitor de caldă. Deodată, o femeie a început să bocească. Își voia copilul. Unde era copilul ei? Femeile strigau. Bărbații s-au repezit spre pasarelă și se uitau înnebuniți la apa învolburată de lângă motoare. Un strigăt s-a auzit de la celălalt capăt al docului. E aici! E aici! Femeia a alergat spre copilul ei, l-a luat în brațe, l-a lăsat jos, l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
purta pe coapsă o vergea de metal și începu s-o legene cu un aer nepăsător. Deși cam neliniștit de acest gest, Corl continuă să înainteze. Era prea târziu ca să mai dea înapoi. Elliott Grosvenor rămăsese locului, în urma celorlalți, lângă pasarelă. Se obișnuise să se țină deoparte. Fiind singurul nexialist aflat la bordul navei Space Beagle 1 era ignorat de specialiști: aceștia nu pricepeau limpede ce anume e un nexialist și, oricum, nici nu prea se sinchiseau. Grosvenor avea de gând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
ambele elemente se găsesc în cantități neîndestulătoare. Oxigenul nostru ar fi ca o dinamită pentru plămânii monstrului. Grosvenor își dădu seama că uriașa felină nu se gândea la această primejdie, căci o văzu pășind pe urmele primilor doi oameni pe pasarelă, apoi pe poarta cea mare. Oamenii se întoarseră cu fața spre Morton, care le spuse, făcându-le semn cu mâna: - Deschideți și cea de-a doua ecluză și lăsați-l să aspire puțin oxigen, ca să-i piară pofta. Peste câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
că nici un organism complex nu va fi vreodată capabil să se adapteze la inhalarea simultană a celor două gaze. Morton, nu trebuie să lăsam să ne scape această creatură! - Pare ea însăși dornică să rămână, zise directorul și, urcând pe pasarelă, intră în ecluza pneumatică împreuna cu Corl și cu cei doi oameni. Grosvenor se repezi și el în ecluză, laolaltă cu alți zece-doisprezece oameni. Poarta cea mare se închise și aerul începu să șuiere în încăpere. Oamenii se țineau cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
un orang putih le calcă pragul, capătă tot ce poftește. E drept că cel puțin unul din doi blanquitos nu respectă regulile și se comportă dezgustător, dar astă seară am chef de o asemenea petrecere deocheată. Au traversat șoseaua pe pasarelă. Sub ei, ca Întotdeauna, mașinile din traficul neîntrerupt claxonau, frânau, demarau, un râu de oțel ruginit, ciocnit, al cărui curent ducea pretutindeni și nicăieri. Soarele Începea să se Îmblânzească, Îndulcit de veșnicul strat de nori, cerul era de un galben
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
la traversarea spre Java. Cândva fusese poate vopsit vesel În verde și galben, dar pe lemnul negru și năclăit al carenei nu rămăseseră decât coji scorojite de lac. Puntea se și umpluse, Însă mulțimea continua să se Înghesuie și blocase pasarela. Nu erau țipete, nici forfotă, doar o rumoare ciudată a celor care forțau trecerea. Adam nu pricepea nimic. Bărbați se aplecau peste bord și luau copiii din mâinile Întinse ale mamelor care-i implorau să i primească, la răstimpuri era
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
iar mirosul acru de transpirație l-a Îngrețoșat. Nimeni nu părea să Înainteze, iar Sunny dispăruse. Întoarsă spre el, Îl privea cu ochi limpezi o fetiță purtând În brațe o colivie colorată În care era o pasăre cântătoare. — Au tras pasarela, a spus cineva. — Fir-ar să fie, e a treia zi când pierd vasul ăsta! — N-ai cu ce să mituiești pe careva? Eu unul n-am. — Hai, gata, ne cărăm! Azi n-am avut noroc! Când mulțimea s-a
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
doua zi, înainte sau după ce se întorcea de la aprov zionare. Și când am sosit, eu i-am trezit, ca să-mi iau la revedere. Acum plecam cu coada între picioare. Mi-am pus rucsacul în spate și m-am îndreptat spre pasarela de care se ținea J.P., fără să uit nici în dreapta, nici în stânga, hotărât să dispar cât mai repede și când am ajuns în dreptul lui, i-am dat lovitura de grație. M-am aplecat, am pus mâna pe cealaltă parte a
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
i s-aratA dragaIai! PRIMAVARA “Eu sunt fiica cea mai frumoasă. Pe mine mă mângie soarele cu razele lui călduțe și luminoase. Eu trezesc la viață întreaga natură. Aici flori, dincolo verdeață, pomi în floare, zumzet de a1bine,ciripit de pasarele. Ogoarele răsună de duduitul tractoarelor. Câtă frumusețe, cată viață și veselie peste tot locul! P0VESTITOR IV Primăvara a plecat! Cine oare îi va lua locul? Iat-o! E vara îmbrăcată în haine aurii și cu brațele pline de daruri: soare
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
ce duhoare, iar am călcat peste niște franjuri de grad Înalt! Asta Înseamnă noroc.. Să trăiți...” „Vai de norocul nostru”, șoptește ca pentru sine șeful de gară, sorbindu-și pe Îndelete ceșcuța de cafea dreasă cu coniac și privind melancolic pasarela... Văzându-l că se uită fix la el, Noimann făcu gestul că-și ridică pălăria, salutându-l pe omul În uniformă aflat dincolo de geam. De altfel, șeful de gară i se păru a fi o figură cunoscută. Cine știe dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
locurile lor de pe bagaje sau pe scaune, călătorii păreau acoperiți de un lințoliu alb ca neaua. Chiar și omul pe care Noimann Îl confundase cu Oliver Își trăsese peste pardesiul său murdar un halat de un alb imaculat. Fâlfând deasupra pasarelei, corbul scoase un cârîit prelung, iar de pe acoperișul vagoanelor staționate În gară Îi răspunse un cor de cârituri. Temându-se să nu intre Într-o nouă criză, Noimann se Îndreptă spre toaletă, unde se spălă Îndelung pe față și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Oradea fără să vreau, m-am îmbolnăvit de hepatită în decembrie ’92. Medicul din comună mi-a zis să plec la patru după-masă la spital. M-am dus să iau bani. Banii ăia, i-am băut. Hoțul furat Am trecut pasarela aia la Oradea, aia care merge spre case. Și am văzut o casă, și m-am uitat în casă să văd dacă e cineva, și am văzut că erau doi oameni. I-am pândit până la douășpe noaptea. Unul a plecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]