1,290 matches
-
favoritul regelui, prefera să se aibă bine cu ferocele dominican. Nu puteai zice nici cârc. Cu un suspin interior, căpitanul Alatriste Înțelese că soarta celor doi englezi, oricine or fi fost ei și În ciuda intențiilor bune ale mascatului trupeș, era pecetluită. Aveau de-a face nici mai mult nici mai puțin decât cu Biserica, și a mai discuta ceva era nu numai inutil, ci și periculos. Ce trebuie să facem? zise În sfârșit, resemnându-se În fața inevitabilului. — Să-i ucideți fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
din viața filosofului englez l-a impresionat mult pe eroul romanului, Doru Filipache, ca și pe prietenii săi. A impresionat-o și pe o colegă, Antonina, și ea audientă, și o privire de o clipă între ei i-a fuglerat, pecetluindu-le destinele. Vara, în vacanță, a descoperit-o la mînăstirea Văratec, ea fiind nepoata econoamei mînăstirii și fiica ei de suflet. S-au cunoscut (s-au recunoscut) și s-au îndrăgostit. Dar Antonina știa să se păstreze distantă, chiar după ce
La răspîntie de veacuri by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17299_a_18624]
-
și fiica ei de suflet. S-au cunoscut (s-au recunoscut) și s-au îndrăgostit. Dar Antonina știa să se păstreze distantă, chiar după ce, invitată acasă la Doru, i-a cunoscut familia și, fără să și-o spuie, s-a pecetluit legămîntul. Relația, de strictă prietenie (după modelul John Stuart Mill - d-na Taylor) ar fi durat multă vreme, pentru că Antonina nu dorea o căsătorie înaintea absolvirii studenției (ea era în al treilea an de studii iar Doru de abia în
La răspîntie de veacuri by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17299_a_18624]
-
nume care apare pe lista de anul acesta este gigantul de pe piața telefoniei mobile, Nokia. În opinia analiștilor de la Wall Street 24/7, Nokia "a murit de mult" și acționarii o știu foarte bine, așteptând pe cineva care să îi pecetluiască soarta. Argumentele care vin să demonstreze faptul că finlandezii de la Nokia nu vor mai rezistă independenți pe piată sunt numeroase. Compania are o prezență modestă pe piată smartphone-urilor, care este în continuă creștere și este dominată de Apple, Blackberry, HTC
Wall Street: Nokia iese de pe piaţa SUA () [Corola-journal/Journalistic/53002_a_54327]
-
cu echipa poloneză Slask Wroclaw. Cum în prima manșă giuleștenii au câștigat cu scorul de 3-1, alb-vișiniii s-au calificat în grupele Ligii Europa. În minutul 12 al întâlnirii, rapidistul Daniel Pancu a reușit să deschidă scorul și calificarea era pecetluită definitiv. În prima parte a jocului, fotbaliștii polonezi nu au avut nici măcar o ocazie de a marca. După pauză, rapidiștii s-au relaxat și au permis oaspeților să domine jocul. Polonezii au egalat în minutele de prelungire ale partidei. Antrenorul
Rapid a remizat cu Slask Wroclaw şi s-a calificat în grupele Ligii Europa () [Corola-journal/Journalistic/76622_a_77947]
-
la bara justiției sunt eliminați chiar din viața politică, rolul lor fiind numai accesoriu și pentru faze pregătitoare. Iar în viața civilă cum s-ar fi mișcat Tudorel, tânărul care a ucis un profesor? În scurt, soarta lui Tudorel era pecetluită, după sentimentul lui Ioanide, și nu mai rămânea decât șansa umanitară de a menține în viață un om și a-l mângâia din când în când la ocnă. Nu aceasta era și părerea Hangerlioaicăi întrucît îl privea pe Hangerliu. Acesta
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Câinele meu Ștolț, spunea Ioanide cu alt prilej Erminiei, de altfel ca mai toți câinii, are o moralitate superioară lui Gonzalv. Nu concepe separația în nici un chip. Din momentul în care m-a ales drept stăpân, soarta lui a fost pecetluită. Nu mă va părăsi niciodată. Când uită ai casei să-i dea de mâncare, caută prin alte părți un os sau dezgroapă o rezervă, reproș nu-mi face niciodată. Dacă îl iau la drum, oricât de înfometat, părăsește mâncarea. De
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
cu fostele partide, de a căror tacită încuviințare puterile agresoare aveau nevoie. Însă Pomponescu părăsise partidele și înșelase totdeodată și Mișcarea, astfel că acum era pus la index de toți. Impresia lui în tot cazul era că destinul îi este pecetluit. Când își aducea aminte de povestea aruncării în stradă a lui Ioanide, se cutremura. Credea în această posibilitate, pentru că ultima deplasare a arhitectului era opera sa. Întrucât îl privea, se temea de confiscarea casei, care era pe numele său. Exprimîndu-și
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Ciudate ecouri veneau înapoi de pretutindeni, cu minute întîrziere, interferând într-un trandafir sonor, aproape vizibil în văzduhul halei. Pupa umedă de secreții gelatinoase fu așezată în casa de cristal, și capacul, acoperit de o inscripție măruntă și ilizibilă, fu pecetluit deasupra. Dacă n-ar fi fost fulgerele curcubeene ale prismelor de cuarț, ai fi zis că larva plutește deasupra podelei, atât de limpede și transparentă era substanța casei de veci. Tânăra femeie se pierdu în contemplarea lentelor, întortochiatelor mișcări peristaltice
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Asta-nvățai de la-nceput în ciudata meserie: că nemișcarea e agresivă, că tăcerea urlă, că mușchii de piatră așteaptă să se destindă fulgerător. Dacă turiștii ar fi știut câtă pândă, ferocitate, sete de sânge, de sex și de creier erau pecetluite de ochii goi ai clovnilor și-ai războinicilor la care căscau gura în după-amiezele însorite din centru, orașul ar fi rămas deodată pustiu, și-abia atunci și-ar fi arătat cu adevărat splendoarea austeră. Căci Amsterdamul era un oraș dublu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în general, simte orice minciună. Rim își notă în minte să mediteze dacă ar putea tolera în imediata lui apropiere un om cu asemenea însușiri. Chiar dacă percepția lui se reducea la sentimente, pericolul era mare. Cu o singură vorbă, Maria pecetluise soarta tânărului călugăr. Trebuia doar să schițeze un plan bun pentru a nu fi descoperit. Genul ăsta de activitate era însă specialitatea lui și nu avea sens să irosească acum timp prețios gîndindu-se la asta. ― Să știi că ideea concursului
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
confrunta atunci când era Maria prin preajmă. Nesăbuitul Aloim, atunci când o jignise, fusese mai aproape ca niciodată de moarte. Iar acest lucru îi semnala lui Rim că în mintea lui ceva nu mai funcționa cum trebuie. Era adevărat că Aloim își pecetluise soarta; nu avea cum să-l lase în viață. Motivul condamnării sale era însă cu totul altul. Cu toate acestea, abia aștepta să-l omoare, și nerăbdarea asta era cumva legată și de felul în care se comportase față de Maria
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
militar fioros, și nu o fetiță care vorbea ușor peltic, i-ar fi poruncit să se așeze. ― Nu ți-au spus însă și că poți alege să devii înger. Înaintașul tău, Sfântul Augustin din Hippona, credea că soarta oamenilor e pecetluită. N-am reușit niciodată să-l conving că, de fapt, există o alegere pe care nici măcar eu nu o pot nega fiecăruia: aceea de a se mântui și de a deveni înger. Chiar și cei sortiți de mine să se
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cel mai deosebit copil care se născuse vreodată în neamul lor. - Mă lași să vorbesc? întrebă Jorlee. - Numai dacă accepți provocarea... - O să lăsăm pumnalele să hotărască, rosti băiatul cuvintele rituale. Acum nu mai era cale de întors. Soarta lui era pecetluită. Cu voce egală și folosind cuvinte simple, Jorlee începu să vorbească. - Moartea Zerriei m-a îndurerat mai mult decât poate să suporte un om într-o viață. În noaptea ce a trecut, m-am întrebat de ce trăim. Eu, Preotul, noi
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
un alt sentiment: în adâncul sufletului, ca un gând aproape de nemărturisit, începea să se strecoare o presimțire a victoriei. Privirea sa o întâlni pe cea a lui Ambarrus, înconjurat și aclamat de ai săi. Un impuls dinlăuntru îi sugeră să pecetluiască alianța printr-un gest simbolic, care, cu siguranță, ar fi fost apreciat. își făcu loc printre cei care îl înconjurau, ajunse la căpetenia bagauzilor și îi întinse mâna. Printre aclamațiile alor săi, Ambarrus i-o strânse cu vigoare și-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Știu. Dar nu e acum momentul să vorbim despre asta. Haide, gata: acum zâmbește-mi și dă-mi mâna, fiindcă invitații ne așteaptă! învinsă și de astă dată, Flavia își înghiți o lacrimă, surâse timid și încuviință. Un mic sărut pecetlui împăcarea. O clipă mai târziu, urcară amândouă scara, ținându-se de mână și aproape alergând, și intrară în marele tricliniu, unde oaspeții sosiți între timp discutau între ei și degustau băuturi întăritoare, așteptând cu nerăbdare să primească salutul stăpânei casei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
reprezentare pe plan orizontal. Blazonul și sigiliul sunt complementare.” “în poziție verticală, scutul se profilează pe eternitate, pe orizonturi conceptuale. în sigiliu, conspectul este pur interior visceral.” (p. 174). E “exaltare “în scut și “amploare” , “adâncime” în pecete.Un sigiliu”pecetluia”, “înnoda într-un punct vital începutul și sfârșitul unei deveniri”.(p.174) Efigia cerbului despărțit de capul așezat mai sus, simetric, totem înscris într-un trifoi și încadrat între 3 stele - deci în Scutul lui David și în Pecetea lui
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Luminiţa Crihană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1429]
-
noastră de cămin” în Pușkin 6, iar eu un „boboc” ce abia începea să-și deschidă petalele interesului universitar. Ne-am reîntâlnit la Pașcani și pe această alchimie a sufletelor noastre, uneori nebănuit de tainică, am legat o relație puternică pecetluită de „Sfintele Taine” ale cununiei și botezului. Așa a devenit doamna doctor „nana noastră dragă.” Dincolo de acel numitor comun care capacitează statutul de medic, a existat și există în viziunea mea personală, o componentă atitudinală, un gen de amprentă comportamentală
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
noastră de cămin” în Pușkin 6, iar eu un „boboc” ce abia începea să-și deschidă petalele interesului universitar. Ne-am reîntâlnit la Pașcani și pe această alchimie a sufletelor noastre, uneori nebănuit de tainică, am legat o relație puternică pecetluită de „Sfintele Taine” ale cununiei și botezului. Așa a devenit doamna doctor „nana noastră dragă.” Dincolo de acel numitor comun care capacitează statutul de medic, a existat și există în viziunea mea personală, o componentă atitudinală, un gen de amprentă comportamentală
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
veni să te caute? -Crezi? -Așa mi se pare. Am înțeles că nu faci numai ceea ce vrei. -Și dacă m-aș ascunde aici? Tăcu o vreme și spuse solemn: -Dacă te-ai ascunde aici, nu aș destăinui prezența dumitale. Tocmai pecetluise un pact. -Ce preferi? Să pleci mâine cu mine, departe, ori să mă ascunzi în vilă? -Să plecăm unde? -Vom merge cu mașina până în Danemarca și, de acolo, vom traversa insulele până în Suedia. Păru tentată. Mă apucă tremuriciul. După ce cugetă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
și luă sabia-n dinți, câte un pistol în fiece mână și cu curaj începu a scoborî treptele scării. Spectacolul cel mai extraordinar îl aștepta pătrunzând în pimniță. Toate sticlele săreau din loc în loc, formând figurile cele mai grațioase. Sticlele pecetluite cu verde înfățișau pe bărbați și cele cu roșu înfățișau pe femei. Era chiar și o orchestră. Sticlele goale răsunau ca instrumentele de suflat, sticlele sparte ca niște cimbale și triangule și cele fără gât pare că aveau ceva din
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
decât numai sticle se simți foarte asigurat și începu și dânsul a dansa prin imitațiune. Apoi, din ce în ce mai încurajat de veselia și frumusețea priveliștei, ridică o sticlișoară drăguță cu gâtul lung, cu un fel de vin negru, precum se părea, și pecetluită cu îngrijire cu ceară roșie și o strânse cu iubire la inima lui. Râsete frenetice ieșiră din toate părțile; sergentul, indignat, lăsă să cază sticla ce se sparse în mii de bucăți. Danțul se opri, țipete de spaimă se auziră
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
umezeală, era întins la picioarele lui. Sergentul n-ar fi avut frică nici de dracul în persoană, însă astă vedenie [î]l umplu de groază; gîndindu-se cu toate acestea că are să dea seamă de misiunea sa, el luă altă [sticlă], [pecetluită] cu verde, ce părea că-i râde în nas, și strigă: - Cel puțin voi avea una! O imensă gălăgie-i răspunse. Dar el deja suise treptele și, arătând butelia tovarășilor săi, le zise: - Iată-l pe împielițatul!... Sînteți niște dobitoace
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
ar trimite, să fim împreună. Așa vom supraviețui. Altfel”... A venit și ziua mult așteptată... Ofițeri ruși, însoțiți de soldați cu automatul atârnat de gât, au intrat între noi. Ne drămăluiau - din priviri - ca geambașii de cai. Soarta ți-o pecetluiau dor printr-o simplă mișcare a mâinii care arăta partea în care să treci... „Costăchele!” - l-am auzit pe Filip. „Capul sus, pieptul înainte și privirea dârză! Ca la paradă! Așa ne vor lua la muncă. Dacă nu ... putrezim aici
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
În vremurile astea. — Cred că nu, am rânjit eu. Să zicem cincizeci de mărci pentru ceea ce știți? Haideți să fie o sută și nu veți fi dezamăgit. Ce ziceți de șaptezeci și cinci și o invitație la cină? — S-a făcut. Am pecetluit Înțelegerea noastră strângând mâna pe care mi-o oferise. — E vorba de un dosar, ceva, Fräulein Lorenz? — Vă rog să-mi spuneți Inge. E totul aici, până la ultimul amănunt, zise ea, bătându-se ușurel cu mâna pe tâmplă. Și apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]