2,670 matches
-
se recomandată la acest grup special de pacienți , deoarece determină creșterea mortalității și a riscului de accident vascular cerebral . În studii clinice controlate cu placebo ( cu o durată de 6- 12 săptămâni ) la pacienți vârstnici ( vârsta medie 78 ani ) cu psihoze și/ sau tulburări de comportament asociate demenței , s- a înregistrat o creștere de 2 ori a incidenței deceselor la pacienții tratați cu olanzapină comparativ cu cei la care s- a administrat placebo ( 3, 5 % , respectiv 1, 5 % ) . Incidența crescută a
Ro_722 () [Corola-website/Science/291481_a_292810]
-
ani și demența de tip vascular/ mixtă au fost identificați ca factori de risc asociați tratamentului cu olanzapină pentru apariția EACV . În aceste studii clinice nu s- a stabilit eficacitatea olanzapinei . Boala Parkinson Nu se recomandă utilizarea olanzapinei în tratamentul psihozei asociate cu agoniștii dopaminergici la pacienții cu boala Parkinson . În studiile clinice , s- a raportat foarte frecvent și mai frecvent decât cu placebo agravarea simptomatologiei parkinsoniene și a halucinațiilor ( vezi și 4. 8 Reacții adverse ) , iar olanzapina nu a fost
Ro_722 () [Corola-website/Science/291481_a_292810]
-
incidență crescută a deceselor și a evenimentelor adverse cerebrovasculare ( vezi și pct . 4. 4 ) . Reacțiile adverse foarte frecvente asociate cu utilizarea olanzapinei la acest grup de pacienți au fost tulburările de mers și căderile . În studiile clinice la pacienții cu psihoză indusă medicamentos ( agonist dopaminergic ) asociată cu boala Parkinson , s- au raportat foarte frecvent și mai frecvent decât după administrarea de placebo agravarea simptomatologiei parkinsoniene și a halucinațiilor . Într- un studiu clinic la pacienți cu manie bipolară , terapia asociată cu valproat
Ro_722 () [Corola-website/Science/291481_a_292810]
-
cu risc cunoscut de glaucom cu unghi închis . 4. 4 Atenționări și precauții speciale pentru utilizare În timpul tratamentului antipsihotic , ameliorarea stării clinice a pacientului poate să necesite câteva zile până la câteva săptămâni . Pe durata acestei perioade , pacienții trebuie monitorizați atent . Psihoza asociată demenței și/ sau alte tulburări de comportament Olanzapina nu este autorizată pentru a fi utilizată în tratamentul psihozelor și/ sau tulburărilor de comportament asociate demenței și nu se recomandată la acest grup special de pacienți , deoarece determină creșterea mortalității
Ro_722 () [Corola-website/Science/291481_a_292810]
-
ameliorarea stării clinice a pacientului poate să necesite câteva zile până la câteva săptămâni . Pe durata acestei perioade , pacienții trebuie monitorizați atent . Psihoza asociată demenței și/ sau alte tulburări de comportament Olanzapina nu este autorizată pentru a fi utilizată în tratamentul psihozelor și/ sau tulburărilor de comportament asociate demenței și nu se recomandată la acest grup special de pacienți , deoarece determină creșterea mortalității și a riscului de accident vascular cerebral . În studii clinice controlate cu placebo ( cu o durată de 6- 12
Ro_722 () [Corola-website/Science/291481_a_292810]
-
se recomandată la acest grup special de pacienți , deoarece determină creșterea mortalității și a riscului de accident vascular cerebral . În studii clinice controlate cu placebo ( cu o durată de 6- 12 săptămâni ) la pacienți vârstnici ( vârsta medie 78 ani ) cu psihoze și/ sau tulburări de comportament asociate demenței , s- a înregistrat o creștere de 2 ori a incidenței deceselor la pacienții tratați cu olanzapină comparativ cu cei la care s- a administrat placebo ( 3, 5 % , respectiv 1, 5 % ) . Incidența crescută a
Ro_722 () [Corola-website/Science/291481_a_292810]
-
ani și demența de tip vascular/ mixtă au fost identificați ca factori de risc asociați tratamentului cu olanzapină pentru apariția EACV . În aceste studii clinice nu s- a stabilit eficacitatea olanzapinei . Boala Parkinson Nu se recomandă utilizarea olanzapinei în tratamentul psihozei asociate cu agoniștii dopaminergici la pacienții cu boala Parkinson . În studiile clinice , s- a raportat foarte frecvent și mai frecvent decât cu placebo agravarea simptomatologiei parkinsoniene și a halucinațiilor ( vezi și 4. 8 Reacții adverse ) , iar olanzapina nu a fost
Ro_722 () [Corola-website/Science/291481_a_292810]
-
incidență crescută a deceselor și a evenimentelor adverse cerebrovasculare ( vezi și pct . 4. 4 ) . Reacțiile adverse foarte frecvente asociate cu utilizarea olanzapinei la acest grup de pacienți au fost tulburările de mers și căderile . În studiile clinice la pacienții cu psihoză indusă medicamentos ( agonist dopaminergic ) asociată cu boala Parkinson , s- au raportat foarte frecvent și mai frecvent decât după administrarea de placebo agravarea simptomatologiei parkinsoniene și a halucinațiilor . Într- un studiu clinic la pacienți cu manie bipolară , terapia asociată cu valproat
Ro_722 () [Corola-website/Science/291481_a_292810]
-
financiar, sau care au dus la moartea victimei. Posesia demonică nu este un diagnostic medical sau psihiatric valid. Simptomele descrise de cei care se cred în posesia demonică sunt similare celor asociate unor boli mentale, cum ar fi isterie, manie, psihoză, Sindromul Tourette, epilepsie, schizofrenie sau dedublarea personalității (personalitate multiplă). În cazurile de dedublarea personalității în care este întrebată personalitatea alternativă asupra propriei identități, 29% se identifică ca demoni.. În plus, într-o forma de monomanie numită demonomanie sau demonopatie pacientul
Exorcism () [Corola-website/Science/306448_a_307777]
-
Insomnia reprezintă o tulburare a somnului care se manifestă prin reducerea duratei și/sau profunzimii lui. Poate fi provocată de boli febrile, cardiovasculare, crize abdominale dureroase, nevralgii, hipertensiune, nevroze, psihoze, encefalite, intoxicații, diabet, uremie, hipertiroidie, surmenaj fizic, intelectual sau moral, criza emotiva ș.a. Cel mai general simptom este somnul nestatornic și superficial. Există două tipuri de insomnie: Insomnia persistentă completă se caracterizează printr-o stare permanentă de oboseală; bolnavul aproape
Insomnie () [Corola-website/Science/314347_a_315676]
-
este instalată rapid, dar dispare la fel de repede cum s-a instalat. Ca și putere adictivă, LSD-ul dă o dependență psihică intensă, dar nu determină dependență fizică. Cei care consumă LSD în mod cronic au risc crescut de dezvoltare a psihozelor. Depistarea consumului de LSD se face prin metode imunochimice (immunoassay). Metoda este ușoară și ieftină, necesitând aplicarea unei picături de urină pe suprafața unui strip și urmărirea apariției a două linii în cazul unui test negativ sau a unei singure
Intoxicație cu LSD () [Corola-website/Science/322461_a_323790]
-
Delay și Pierre Deniker, inspirați de observațiile lui Henri Laborit asupra efectelor farmacodinamice ale prometazinei, un derivat fenotiazinic, a revoluționat tratamentul acestei boli, la fel precum terapia cu carbonat de litiu (1948) a reușit să ducă la remisiune cazurile de psihoză maniaco-depresivă. Începând din anul 1980, neuroradiologia a devenit tot mai mult folosită în diagnosticul bolilor psihice. Studiile de biologie moleculară arată că genetica joacă un rol primordial în apariția tulburărilor mintale. În jurul anului 1995 se pune în evidență gena răspunzătoare
Psihiatrie () [Corola-website/Science/309723_a_311052]
-
mult folosită în diagnosticul bolilor psihice. Studiile de biologie moleculară arată că genetica joacă un rol primordial în apariția tulburărilor mintale. În jurul anului 1995 se pune în evidență gena răspunzătoare de apariția schizofreniei în cromozomul 6, și cele care determină psihozele bipolare în cromozomii 18 și 21. Recunoașterea intervenției factorilor psihosociali în apariția unor tulburări psihice dinamice a condus la reevaluarea psihoterapiei ca medotă de tratament în cazuri selecționate. În 1948 G. Brock Chisholm și J. R. Rees fondează Federația Mondială
Psihiatrie () [Corola-website/Science/309723_a_311052]
-
țări, unor autori sau unei școli psihologice, ceea ce - în mod necesar - duce la discuții controversate. În prezent, în aplicațiile clinice sau în cercetare, sunt adoptate două sisteme principale de clasificare: În timp ce clasificările anterioare mai făceau încă diferențierea între nevroze și psihoze, în clasificările actuale aceste noțiuni nu mai apar, tulburările psihotice fiind interpretate cauzal ca având un substrat primar biologic, în timp ce așa ziselor nevroze li se atribuie o patogeneză psihogenă. (ICD: International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) (DSM-IV
Psihiatrie () [Corola-website/Science/309723_a_311052]
-
generație. Au urmat preparatele de tip "dibenzotiazepin" și "tienobenzotiazepin". Substanțele neuroleptice reduc în mod substanțial intensitatea stărilor delirante, halucinațiilor și confuzia mintală. Întru cât pot combate stările de agitație, sunt folosite și în tratamentul fazelor de excitație maniacală din evoluția psihozelor maniaco-depresive sau în tratamentul psihozelor organice. În afara efectelor terapeutice, medicamentele neuroleptice produc și o serie de manifestări adverse secundare. Foarte gravă este diskinezia tardivă, care constă în mișcări involuntare anormale ale limbii, gurii sau altor segmente ale corpului. Aceasta apare
Psihiatrie () [Corola-website/Science/309723_a_311052]
-
tip "dibenzotiazepin" și "tienobenzotiazepin". Substanțele neuroleptice reduc în mod substanțial intensitatea stărilor delirante, halucinațiilor și confuzia mintală. Întru cât pot combate stările de agitație, sunt folosite și în tratamentul fazelor de excitație maniacală din evoluția psihozelor maniaco-depresive sau în tratamentul psihozelor organice. În afara efectelor terapeutice, medicamentele neuroleptice produc și o serie de manifestări adverse secundare. Foarte gravă este diskinezia tardivă, care constă în mișcări involuntare anormale ale limbii, gurii sau altor segmente ale corpului. Aceasta apare după o cură îndelungată și
Psihiatrie () [Corola-website/Science/309723_a_311052]
-
persoane iubite etc.). În unele cazuri, intervențiile psihoterapeutice pot fi întregite cu tratamente psihofarmacologice, în scopul maximalizării eficacității celor două procedee reunite. În general, psihoterapia are ca domeniu de aplicare stările neurotice și alte tulburări de natură non-psihotică. În cazul psihozelor, tratamentul de elecție îl constituie medicamentele psihotrope, o eventuală intervenție psihoterapeutică având ca scop înbunătățirea capacității funcționale de integrare în grupul social și în profesie. Dintre toate ramurile medicinei, psihiatria este aceea care resimte cel mai mult lipsa unor baze
Psihiatrie () [Corola-website/Science/309723_a_311052]
-
memantina . Efectele barbituricelor și neurolepticelor pot fi reduse . Administrarea concomitentă a memantinei cu antispastice , dantrolen sau baclofen , poate modifica efectele acestora și poate fi necesară o ajustare a dozelor . • Trebuie evitată utilizarea concomitentă a memantinei și amantadinei , datorită riscului de psihoză farmacotoxică . Ambii compuși sunt antagoniști ai NMDA înrudiți chimic . Aceeași afirmație poate fi valabilă și pentru ketamină și dextrometorfan ( vezi , de asemenea , pct . 4. 4 ) . De asemenea , există un raport de caz publicat despre riscul posibil al asocierii memantinei și
Ro_275 () [Corola-website/Science/291034_a_292363]
-
fără sechele permanente . Într- un alt caz de supradozaj sever pacientul a supraviețuit și s- a recuperat . Pacientului i se administrase 400 mg memantină pe cale orală . Acesta a manifestat simptome la nivelul sistemului nervos central cum sunt stare de neliniște , psihoză , halucinații vizuale , tendință la convulsii , somnolență , stupoare și pierderea conștienței . Tratament : În caz de supradozaj tratamentul trebuie să fie simptomatic . Nu este disponibil un antidot specific pentru intoxicație sau supradozaj . Procedurile clinice standard de îndepărtare a substanței active trebuie utilizate
Ro_275 () [Corola-website/Science/291034_a_292363]
-
fi memantina . Efectele barbituricelor și neurolepticelor pot fi reduse . Administrarea concomitentă a memantinei cu antispastice , dantrolen sau baclofen , poate modifica efectele acestora , putând fi necesară o ajustare a dozelor . • Trebuie evitată utilizarea concomitentă a memantinei și amantadinei , datorită riscului de psihoză farmacotoxică . Ambii compuși sunt antagoniștii NMDA înrudiți chimic . Acestă afirmație poate fi valabilă și pentru ketamină și dextrometorfan ( vezi , de semenea , pct . 4. 4 ) . De asemenea , există un raport de caz publicat despre riscul riscul posibil al asocierii memantinei și
Ro_275 () [Corola-website/Science/291034_a_292363]
-
fără sechele permanente . Într- un alt caz de supradozaj sever pacientul a supraviețuit și s- a recuperat . Pacientului i se administrase 400 mg memantină pe cale orală . Acesta a manifestat simptome la nivelul sistemului nervos central cum sunt stare de neliniște , psihoză , halucinații vizuale , tendință la convulsii , somnolență , stupoare și pierderea conștienței . Tratament : În caz de supradozaj tratamentul trebuie să fie simptomatic . Nu este disponibil un antidot specific pentru intoxicație sau supradozaj . Procedurile clinice standard de îndepărtare a substanței active trebuie utilizate
Ro_275 () [Corola-website/Science/291034_a_292363]
-
memantina . Efectele barbituricelor și neurolepticelor pot fi reduse . Administrarea concomitentă a memantinei cu antispastice , dantrolen sau baclofen , poate modifica efectele acestora și poate fi necesară o ajustare a dozelor . • Trebuie evitată utilizarea concomitentă a memantinei și amantadinei , datorită riscului de psihoză farmacotoxică . Ambii compuși sunt antagoniști ai NMDA înrudiți chimic . Aceeași afirmație poate fi valabilă și pentru ketamină și dextrometorfan ( vezi , de asemenea , pct . 4. 4 ) . De asemenea , există un raport de caz publicat despre riscul posibil al asocierii memantinei și
Ro_275 () [Corola-website/Science/291034_a_292363]
-
fără sechele permanente . Într- un alt caz de supradozaj sever pacientul a supraviețuit și s- a recuperat . Pacientului i se administrase 400 mg memantină pe cale orală . Acesta a manifestat simptome la nivelul sistemului nervos central cum sunt stare de neliniște , psihoză , halucinații vizuale , tendință la convulsii , somnolență , stupoare și pierderea conștienței . Tratament : În caz de supradozaj tratamentul trebuie să fie simptomatic . Nu este disponibil un antidot specific pentru intoxicație sau supradozaj . Procedurile clinice standard de îndepărtare a materialului substanței active trebuie
Ro_275 () [Corola-website/Science/291034_a_292363]
-
memantina . Efectele barbituricelor și neurolepticelor pot fi reduse . Administrarea concomitentă a memantinei cu antispastice , dantrolen sau baclofen , poate modifica efectele acestora și poate fi necesară o ajustare a dozelor . • Trebuie evitată utilizarea concomitentă a memantinei și amantadinei , datorită riscului de psihoză farmacotoxică . Ambii compuși sunt antagoniști ai NMDA înrudiți chimic . Aceeași afirmație poate fi valabilă și pentru ketamină și dextrometorfan ( vezi , de asemenea , pct . 4. 4 ) . De asemenea , există un raport de caz publicat despre riscul posibil al asocierii memantinei și
Ro_275 () [Corola-website/Science/291034_a_292363]
-
fără sechele permanente . Într- un alt caz de supradozaj sever pacientul a supraviețuit și s- a recuperat . Pacientului i se administrase 400 mg memantină pe cale orală . Acesta a manifestat simptome la nivelul sistemului nervos central cum sunt stare de neliniște , psihoză , halucinații vizuale , tendință la convulsii , somnolență , stupoare și pierderea conștienței . Tratament : În caz de supradozaj tratamentul trebuie să fie simptomatic . Nu este disponibil un antidot specific pentru intoxicație sau supradozaj . Procedurile clinice standard de îndepărtare a materialului substanței active trebuie
Ro_275 () [Corola-website/Science/291034_a_292363]