1,994 matches
-
cel bizantin, între elementele arhitectonice occidentale și cele de iconografie ortodoxă. Un hrisov de la 1491, ilustrează prețuirea de care s-a bucurat Vasluiul în timpul domniei sale, numit de el „târgul nostru”, când domnitorul dăruiește Vasluiului 17 sate. În pământ au fost sădiți atunci zece stejari și un frasin, în trunchiurile cărora, mai târziu, meșteri pricepuți au încrustat însemnul Moldovei - "capul de bour". Vasluiul este atestat documentar din anul 1375, dar dovezile arheologice demonstrează continuitatea locuirii încă din paleoliticul superior (30.000-8.000
Vaslui () [Corola-website/Science/296968_a_298297]
-
Și ar fi bine ca toate cifrele pe care le înaintați în scris să corespundă exact cu realitatea. E clar? — Da, Excelența Voastră. — Mai e încă o condiție. — Excelența Voastră? — Există o veche zicătoare, „cine taie un copac, trebuie să sădească zece”. După câte am văzut de ieri pe acești munți, copacii sunt tăiați an de an, dar nu se plantează aproape nici unul. Dacă o mai ține mult așa, vor avea loc indundații, iar orezăriile și alte plantații de la poalele munților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dată când doborâți o mie de copaci, va trebui fără greș să plantați cinci mii de pipeți. E un ordin strict. Sunteți de acord? — Vă suntem foarte recunoscători. Dacă ne dați drumul în acești termeni, jurăm că puieții vor fi sădiți. Atunci, cred că ar trebui să măresc prețul de livrare cu cinci la sută. În aceeași zi, îi informă pe fermierii care-l ajutaseră că poruncise reîmpădurirea. Rămânea de hotărât cât avea să li se plătească sădirea a o sută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
un mic templu, dar Nagoya o reamenajase ca vilă de țară. Nagoya fu extrem de încântat de prompta vizită a lui Mataemon. Îți mulțumesc că ai venit. Anul ăsta, am avut un număr de tulburări militare, dar am reușit totuși să sădesc câteva crizanteme. Poate că, mai târziu, îmi faci onoarea de a le privi. Mataemon era tratat galant dar, întrucât gazda sa era o rudă apropiată a lui Nobunaga, se așeză la o distanță respectuoasă și făcu o plecăciune adâncă. Oare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
a râului Kamo și prin centrul orașului, fără a-și fi luat cu ei absolut nimic. Privind din regiunea porții principale, în partea opusă a templului, s-ar fi părut că oamenii care pătrunseseră deja prin poarta din spate începuseră sădea foc bucătăriei. Aramta principală care se înghesuia la poarta din față nu avea chef să se lase întrecută de ceialți. Turbați de furie, militari de toate gradele urlau spre un grup de ofițeri șovăitori, care păreau să nu facă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
întoarcerea triumfală la Castelul Takaradera. Ajunul Anului Nou fu sărbătorit la două zile după înapoierea lui. Apoi, sosi prima zi din al unsprezecelea an al lui Tensho. Începând de dimineață, razele soarelui scânteiară pe zăpada ninsă recent peste copacii abia sădiți în curtea castelului renovat. Aroma turtelor cu orez de Anul Nou plutea prin incintă, iar sunetul tobelor reverberă pe coridoare timp de peste o jumătate de zi. Dar, la amiază, din citadela principală răsună un anunț: — Seniorul Hideyoshi pleacă la Himeji
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
î]i vine deodată ca o inspirație de sus: el începe a munci însuși, se pune pe lucru cu propriile sale brațe, [î]și reparează casa preoțească, [î]și așează un gard în jurul curții, [î]și lucrează ogorul, [î]și sădește o grădină. Poporenii la început dau din cap și zic că e al dracului popa, dar încetul cu încetul se pun pe gânduri și în scurt timp fac unul {EminescuOpX 38} după altul ceea ce au văzut că face popa. De
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
Presa"? Sîntem cu totul de părerea că "dezbin[rile și animozitatea diferitelor partide pot produce cel mai mare rău, mai ales în timpi critici". Dar "Presa" uită un lucru pe care trebuie să i-l aducem aminte: adică cine a sădit acele adânci dezbinări și în care împrejurări. Cu mâna pe conștiință întrebăm dacă timpii nu erau critici când radicalii, venind la putere, au semănat, prin prigoniri nedemne și sistematice, ura și discordia? Dacă ei nu jurase distrugerea partidului conservator nu
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
ai cerut, dar totuși îți împlinesc dorința și dăruiesc copilului tău tinereță fără îmbătrînire și viața făr-de moarte". Copilul creștea văzând cu ochii, într-o zi cât alții într-un an, și, mânat de instinctul de neîmbătrînire și de nemurire sădit în pieptul lui, luă lumea în cap, spre a mântui împărățiile de pieire, omenirea de dușmani. Trecu pe rând când prin pustii primejduite de zmei puternici, unde nici om, nici turmă nu putea petrece și ucidea pe acei zmei, deșchizând
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
articole de gazetă sunt niște șarlatani cari amăgesc poporul în interesul lor și spre risipa buneistări? La întrebările acestea răspunsul e greu; ne temem chiar de a face concluzia finală. Oare un stejar care-l rupi de la rădăcină și-l sădești în mod meșteșugit într-o grădină de lux are viitor?. Oare neamul românesc, cu toată trăinicia rădăcinilor, are viitor când trunchiul e rupt de întreg trecutul nostru și răsădit în mod meșteșugit în stratul unei dezvoltări cu totul străine, precum
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
din Tel Aviv, iar acum este pensionar și este vice-președinte al Asociației Mondiale a Psihologilor. Deci știu de așa ceva. Dar asta cu Raul Șorban am aflat-o după Revoluție. Am fost la Yad Vashem din Israel și am văzut pomul sădit de Raul Șorban. Doi pomi am văzut acolo. Pe profesorul Carmilly l-am cunoscut: mi-a fost profesor de istorie și religie a evreilor. Dar amănunte am aflat după Revoluție. - Mi-ați spus despre cei care au Încercat, având poate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
și o miză sau chiar o țintă În sine, În cazul conflictelor sau crizelor politice majore. De altfel, este folosit ca pretext al dezlănțuirilor regionaliste și naționaliste. Uneori, aceste pasiuni se dovedesc devastatoare, când alimentează izolarea, dar și creatoare, când sădesc, cu dragoste și venerație pentru diverse moșteniri ale trecutului, dar și Întru celebrarea teritoriului, capacitatea de a trăi Împreună și de a Împărtăși o comunitate de destine, dorințe și proiecte, capacitate pe care militanții occitaniști ce luptau În anii 1970-1980
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
dobândită prin învățătură ajunge egală cu ea, încât îndeplinește și poruncile Cuvântului; așa erau apostolii, despre care se spune că puteau cu credința lor să mute munții (Mt. 17, 20; I Cor. 13, 2), să mute copacii și să-i sădească în alt loc (Lc. 17, 6). De aceea apostolii, simțind măreția acestei puteri, cereau să li se adauge credință (Lc. 17, 5); credința, care, ca un grăunte de muștar (Mt. 17, 20; Lc. 17, 6), pișcă în chip folositor sufletul
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
spre cea mai bună viețuire”. (Sf. Maxim Mărturisitorul, Epistole, Partea Întâi, ep. 12, în PSB, vol. 81, p. 95) „Scriptura ne îndeamnă iarăși: Privegheați și vă rugați, ca să nu intrați în ispită (Mt. 26, 41). Prin priveghere vrea să ne sădească veghea în dreapta credință, iar prin rugăciune, ajutorul lui Dumnezeu prin har”. (Sf. Maxim Mărturisitorul, Epistole, în PSB, vol. 81, p. 274) „Ca să fim sănătoși, zice, în credință. Prin urmare, aceasta este sănătatea: de a nu introduce în credință nimic fals
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
Cor. 8, 1). Cel care socotește că știe ceva fără o cunoștință adevărată și mărturisită de viață, acela nu știe nimic; este înșelat de șarpe, pentru că nu iubește viața. Cel care are cunoștință însoțită de frică și caută viața, acela sădește cu nădejde și așteaptă rod”. (Epistola către Diognet, cap. XII, 4-6, în PSB, vol. 1, p. 420) „Credința în Dumnezeu, care face, atât cât e cu putință, pe om asemenea cu Dumnezeu, ia pe Dumnezeu ca dascăl potrivit, singurul Care
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
și: Dreptul din credință va fi viu (Rom. 1, 17) ș.a. Însuși Mântuitorul zice către ucenicii care cereau să le mărească credința: Dacă ați avea credință cât un grăunte de muștar, ați zice smochinului acesta: Scoate-ți rădăcina și te sădește în mare, și v-ar asculta. Și, dacă ați avea credință și nu ați deosebi (nu vați îndoi), nu numai cu smochinul ați face așa, ci și dacă ați zice muntelui acesta: Ridică-te și te aruncă în mare, s-
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
e numai atâta câtă e între ceea ce e desăvârșit și ceea ce e nedesăvârșit. Căci este o credință care ia ființă prin cuvâtul simplu și deci are nevoie de dovedire. Și este o credință care nu are deloc nevoie de dovedire, sădind o încredințare îndestulătoare în credincios, din unele lucruri vădite”. (Calist Patriarhul, Capete despre rugăciune, cap. 52, în Filocalia..., vol. VIII, p. 293-294) „Și când vei vedea voia ta că se încrede cu toată curăția cugetului mai mult în Dumnezeu decât
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
existența unei puteri care se face vădită în viața acestei lumi și care depășește însăși lumea întreagă”. (Sf. Grigorie de Nyssa, Marele cuvânt catehetic sau despre învățământul religios, Preliminarii, în PSB, vol. 30, p. 286) „... Legea cunoștinței de Dumnezeu e sădită în noi”. (Sf. Chiril al Alexandriei, Glafire la Facere, cartea întâia, 2, în PSB, vol. 39, p. 21) „Căci deși sunt corupți și nu se vede la închinătorii idolilor cu adevărat cine este Făcătorul tuturor (cu toate că au ca scop să
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
ar arăta ramuri ale crucii, iar rodul lor ar fi nestricăcios”. (Sf. Ignatie Teoforul, Epistole (către tralieni), cap. XI, 1-2, în PSB, vol. 1, p. 207) „Feriți-vă de buruienile rele, pe care nu le cultivă Hristos, pentru că nu sunt sădite de Tatăl (Mt. 15, 13). Nu grăiesc așa pentru că am găsit dezbinare la voi; dimpotrivă, curăție. Că toți câți sunt ai lui Dumnezeu și ai lui Iisus Hristos, sunt cu episcopul; și toți câți se vor pocăi și vor veni
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
pe noi Dumnezeu. Gândește-te la cele ce-ți spun: Dumnezeu nare nevoie de nimic de la noi ci Își este de-ajuns; ne-a adus din neființă la ființă, ne-a dat suflet, cum nu are nimeni pe pământ, a sădit raiul, a întins cerul (...) și dac-ai încerca să vorbești despre toate bunurile și frumusețile date de Dumnezeu omului, ar trebui să povestești nespus de mult, fără însă a ajunge vreodată să le spui pe toate.<footnote Sf. Ioan Gură
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_146]
-
ceva din imago Dei inscripționată în viața noastră și în elementele constitutive ale universului. Omul, prin însăși firea lui, simte nevoia de a intra în legătură directă cu Dumnezeu Cel personal, prin continua transcendere spre Absolut, căci i s-a sădit în suflet puterea de a iubi. Persoana umană este mânată lăuntric spre deschiderea prin iubire, pentru că ea are ca fundament care a creat-o și o susține cu această tendință, comuniunea treimică de Persoane, ca veșnică și supremă deschidere reciprocă
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_146]
-
-l poate bucura pe om<footnote Sf. Nicolae Cabasila, Despre viața în Hristos, Studiu introductiv și traducere din limba greacă de Pr.Prof.Dr. Teodor Bodogae, EIBMBOR, București, 1997, p. 87. footnote>. Când se referă la dorul după Dumnezeu și viața veșnică, sădite în sufletul omului, Sfântul Grigorie Teologul afirmă: În calitate de pământ, sunt legat de viața pământească; însă eu fiind și o părticică dumnezeiască, port în mine dorința vieții veșnice<footnote Sf. Grigorie de Nazianz, Poeme dogmatice, VIII, P.G. XXXVII, col. 452AB. footnote
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_146]
-
el e și capabil de a se putea împărtăși din ele. Căci după cum ochiul ajunge să guste părtășia (κοινωνία) razelor luminoase prin aceea că firea a pus în el o putere ce atrage spre sine elemente înrudite cu ceea ce a sădit în ochi, tot așa va trebui să fi insuflat Dumnezeu și în firea omului ceva înrudit cu Sine, pentru ca prin aceasta omul să ajungă să-L dorească pe Dumnezeu. Doar și firea celor necuvântătoare, fie că trăiesc în apă sau
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/134_a_424]
-
dintr-un arbore în altul. Am aflat, spre exemplu, că încă la sfârșit de secol XV, François I - cel care l-a găzduit pe Leonardo la castelul de la Amboise - a fost primul monarh luminat care a avut gândul de a sădi primul arbore. Ulterior a fost demarat în Franța actul periodic, salutar, al împăduririlor apreciate drept act de întreținere a fondului vânătoresc. Gândirea sistemică asupra mediului, relația eficientă între activitatea comercială privind exploatarea mediului forestier și acțiunea de regenerare a acestuia
Sezon estival la Paris by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/9479_a_10804]
-
ca nuca-n perete. Ca și cum ai fi încălțat un pantof drept cu piciorul stâng. Adică ceva neplăcut, inconfortabil și aproape sigur sortit eșecului. A fost un dezastru. Anna era ca o floare exotică, obișnuită cu clima tropicală, pe care o sădești dintr-odată într-un ținut umed și rece. Cum ar fi putut să supraviețuiască? Nu putea decât să se ofilească și să moară, cu petalele ei frumoase și strălucitoare zbârcite, bătând spre maro și pierzându-și tot parfumul. Anna nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]