3,534 matches
-
îi răspund șocat și uimit! Lângă el se afla patronul cafenelei, care mă condusese la gară, și el surâzând. Era pur și simplu Louis-Paul Boon în persoană, în fața mea. Îmi spune surâzând: Mi-a plăcut mult felul în care ați scuipat pe grilaj! Îi iubesc mult pe golani! Protestez puțin, dar el îmi spune: Ba da, ba da, ați fost bine, foarte bine! Eu regret că m-am ascuns și am alergat după dumneavoastră, dar erați deja plecat ! V-am văzut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
niciodată! Și totuși reîncep această experiență în toate zilele și nopțile. Neînvățând nimic niciodată! Un lucru e clar: nu pot trăi fără tine și voi face totul ca să trăim împreună - voi deplasa, voi ridica munți, voi traversa coridoare și voi scuipa pe zăbrele. Fii sigură (cum spui tu, cu atâta convingere!)! Vei găsi aici o invitație pentru a veni la Stockholm, pe o perioadă de șase luni. E semnată de redactorul-șef al editurii noastre și contrasemnată de mine. Sensul acestei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
al treilea era un tractorist înalt și ciolănos, nebărbierit, pe care nu îl cunoșteam decât foarte puțin, deoarece ieșise de la închisoare de curând. Fusese condamnat pentru furt și violență. Tractoristul s-a postat în ușă ca să nu pot ieși. A scuipat abundent pe covor și mi-a spus cu glas ridicat: Am venit să te judecăm, primărițo! Pentru ce să mă judecați? Am răbdat cinci ani despărțită de familie, alergată de cei de la județ pe toate dealurile... Aveai patruzeci de kilograme
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
pentru că trebuie să vină. Și daca somnul nostru a fost lung, cu-atît mai puternică va fi manifestațiunea vieței noastre. E pietroasă și-ncovoiată calea dreptății, dar e sigură. Știu că ne-ați închide gura de-ați putea fără ca să vă scuipați vouă însăși în față, dar nu veți închide-o și vom protesta mereu, nu vom [fi] cu toții decât un protest personificat. Nu se ucid lesne națiunile, domnii mei, și mai cu samă cea română nu. ARTICOLI NEPOLITICOȘI PROZĂ POLITICĂ - PROZĂ
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
de patrie și de națiune pot fi români de origine; b) că trebuie să fim sau proști sau plătiți de străini pentru a susținea principiile ce le susținem; c) că direcțiunea literară a Junimei (școala Maiorescu) nu merită decât ca să scuipe cineva în ea, și Societatea să decidă ca scuipă în școala lui Maiorescu (ipsi [s]sima verba! ale d-lui Ioniță Bumbac). Abstragînd de la cestiunea dacă idei emise cu bună credință pot fi tratate într-un mod brutal de oameni
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
origine; b) că trebuie să fim sau proști sau plătiți de străini pentru a susținea principiile ce le susținem; c) că direcțiunea literară a Junimei (școala Maiorescu) nu merită decât ca să scuipe cineva în ea, și Societatea să decidă ca scuipă în școala lui Maiorescu (ipsi [s]sima verba! ale d-lui Ioniță Bumbac). Abstragînd de la cestiunea dacă idei emise cu bună credință pot fi tratate într-un mod brutal de oameni cari până azi nu pot să se fălească cu
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
ca să se esprime atât de vehement, să cercetăm numai cazul dacă subsemnatul, {EminescuOpIX 457} contra căruia au fost îndreptate loviturile, este într-adevăr cosmopolit, plătit de străini, prost și dacă direcțiunea literară de care se ține el merită a fi scuipată etc. etc. Am susținut întotdeauna că cestiunea consmopolitismului e una ce nu esistă. Să nu fim inventivi în cestiuni a căror înțeles ar fi greu de definit pentru fiecare din noi. Poate că ar esista cosmopolitism - dacă el ar fi
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
lângă mine. Timp de aproape o oră i-am opus o rezistență mută. Apoi, mi-a părut rău pentru el și am cedat. — Găsești vreo alinare în felul ăsta de viață? — Asta e! — Organismul ce spune? Sunt sigură că ai scuipat sânge. — De unde știi? Am avut o criză mai serioasă zlele trecute, dar n-am spus nimănui. — Exact același miros ca înainte de a muri mama. — Beau de disperare. Viața e prea mohorâtă ca s-o pot suporta altfel. Sărăcie, singurătate, degradare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
de spus era de obicei pe modelul spartan sau proconsular, rapid și dur. „Nu poți lupta fără să miroși a praf de pușcă.“ „Dacă bunica ar avea roți ar fi căruță.“ „Dormi cu câinii și te trezești cu pureci.“ „Nu scuipa unde-ai mâncat.“ O morală simplă, rezumându-se la, „Numai tu ești de vină“ sau „Vorba franțuzului - pentru că la vremea mea am fost și prin capitala lumii - „Tu l-as voulu, Georges Dandin.“ Așa că vă dați seama ce credea Cinci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să mai cumpăr. Doamnei Einhorn îi plăcea să știe că totul e în bună regulă. Bătrânul avea să-și ceară gustarea și ceaiul. Trebuia răsfățat, iar ea n-avea nimic împotrivă, necerându-i altceva în schimb decât să nu mai scuipe pe podea, și nici măcar asta direct, căci era prea timidă, ci prin intermediul soțului ei, pentru care acest lucru era un pretext de glumă. Noi restul urma să bem Coca-Cola, băutura favorită a lui Einhorn. Una din îndatoririle mele zilnice era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
avea găuri de aerisire de mărimea diamantului, decorată cu broșe de aramă și cu nasturi Al Smith, cu bascheți și tricou mohican, în toată bâțâiala și bâzâiala aceea a emisiunilor radio de baseball, declicul markerelor, pocniturile tacurilor, cojile de semințe scuipate pe jos și creta albastră strivită sub tălpi și praful de talc care plutea prin aer și-ți făcea mâna fină. Împreună cu acești fanfaroni care abia așteptau să vadă dacă e rost de trozneală, viitorul material uman pentru găști, hoți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
are cine știe ce nume. Pun gâtu’. Hai, spune cum se cheamă! Iar el a răspuns, cu niște ochi în care se citea tensiunea, și care-i zădărniceau orice efort de a zâmbi: Numele târgului este Drumtown. O vizuină urâtă, dacă a scuipat afară șobolani ca tine. Bine, o să îl verificăm pe hartă. Și-a deschis sertarul. Da’ nu e pe nici o hartă, e prea mic. N-are importanță, dacă are nume, tre’ să fie pe hartă. E o hartă bună. Vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nu-i dădeau lui Simon bătăi de cap. Oriunde se afla, el reușea să-și scoată banii, căci ăsta era singurul lucru care-l interesa în legătură cu locul respectiv; avea dolari, așa cum un izvor sau un munte golaș sunt făcute să scuipe petrol sau fier, locuri unde altminteri nici o ființă umană n-ar vrea să meargă, câmpiile pustii, ținuturile de nicăieri, solurile înghețate și zăpezile antarctice înnegrite de fumul combustibilului din Texas sau Persia. Hrapek, Drodz, Matuczynski - astea erau numele furnizorilor; îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
pline de căldura florilor crescute în boilerul de fier transformat în ghiveci. Acel roșu care în puterea zilei simți că te amețește și-ți atacă inima cu o putere ce se aseamănă cu boala, o boală care te face să scuipi sânge, să ai spasme, să putrezești la fel de mult și de profund ca plăcerea. Fața mă ustura de parcă fusesem lovit îndeajuns de tare încât să-mi curgă sânge din nas. Arătam și mă simțeam umflat la față și îmbufnat, de parcă aveam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
lovite și începeau să sângereze, din măruntaiele lor minuscule, de o delicatețe miniaturală, ce se zăreau de sub ghearele tăioase ale lui Caligula, în timp ce el se uita chiorâș și își deschidea clonțul. Într-o dimineață de duminică, când orchestra duduia și scuipa în zócalo, unde începuse să cânte din zori, iar căldura era uscată în patio-ul bucătăriei, după micul dejun - am servit ouă-ochiuri - lucram cu vulturul. Nu era puțin lucru să auzi zgomotul făcut de aripi în spațiul încins al aerului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
cu dorința vie de a urla, dar neputând s-o fac; fălcile mi s-au descleștat să absoarbă aerul. Și unde era barca de salvare? Ei bine, bărci și plute se aflau ici și colo printre focurile de pe apă. Eu scuipam și vomitam apa de mare, plângând și sforțându-mă să mă îndepărtez de corabia în flăcări din care oamenii încă săreau, în albeața focului. M-am îndreptat spre barca ce plutea la câțiva metri mai încolo. M-am chinuit s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
de realitate, cu toate covoarele și scaunele alea, lămpile care arătau de parcă ar fi crescut în Coney Island, tablouri cu căsuțe de pisici, bufnițe de alabastru cu ochi electrici, cărți de Ouida și Marie Corelli legate în piele, mirosind a scuipat. Bătrânul escroc englez care era locataire în acest apartament avea o încăpere pe care el o numea birou, un fel de cămăruță cu o bucată oribilă de covor, un set de pe vremea lui Pazvante din volumele enciclopediei Larousse și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Benning mi-a fost așezată o scrisoare sosită de la sora mea, Boo Boo; în acele momente mi se împacheta diafragma în benzi adezive (un procedeu medical uzual în cazurile de pleurezie, garantat, chipurile, să împiedice pacienții să tușească până-și scuipă plămânii). Când s-a încheiat acest calvar, am citit scrisoarea lui Boo Boo. O am încă și o reproduc cuvânt cu cuvânt. Dragă Buddy, Trebuie să-mi fac bagajele într-o goană nebună, așa încât scrisoarea asta o să fie scurtă, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
existe mare, să nu mai existe pământ și arbori, ci numai piatră, o piatră rece de peșteră pe rare curge apa; să nu mai existe alt adevăr decât suferința și moartea; să simți un gust dulceag în gură și când scuipi să-ți dai seama că e sânge; să uiți cine ai fost, cine ești, să uiți, poate, chiar, în cele din urmă, să-l urăști pe cel care te omoară... în loc de asta, însă, îți spui că tu n-ai nici o
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
de ghindă. Bucuroși, copiii prind biberoanele cu amîndouă mîinile, se uită atenți la culoarea aproape neagră a lichidului, înțeleg că nu e ceai, așa că ridică sticlele oftînd a ușurare, prind zdravăn între buze cauciucul tetinei, dar, numai după prima înghițitură, scuipă, opintindu-se să verse, însă alerta studentei și a tatălui, care le distrage atenția, îi face să uite de greață. Dacă nu-i zahăr... murmură țăranca. Actorul își răstoarnă servieta în speranța că va găsi pe acolo ceva dulce, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
că te verific eu seara asta gîndește el, privind fix, undeva spre sală, vrînd să pară indiferent. Așa se explică înverșunarea cu care ai pledat împotriva pocherului, cînd am fost discutat. Dacă nu-ți iau eu și chiloții, să mă scuipi!" Ce-i? întreabă șoferul, simțindu-se privit fix de Lazăr. Poftim? tresare acesta. A, da, își revine voiam să știu cine-i stăpînul geamantanelor, să-i mulțumesc. Am mai spus că nu are nevoie nici de bani și nici de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Bănuiam face el un gest spre profesor că Vrabie m-a turnat, dar voiam să fiu sigur. L-oi întîlni vreodată acasă, în sat și, departe de puterea lui socială, țărănește, tradițional cum îi place s-o spună, l-oi scuipa între ochi. Nu pentru că Biblia îndeamnă "dinte pentru dinte", ci pentru că-și manifestă prietenia și cordialitatea de cîte ori mă vede, bucurîndu-se că sîntem consăteni. Și să mai știți, dom' profesor, apropo de... de multe: am o soție frumoasă, superbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
locuitori. Mulți dintre evrei erau doar parțial Îmbrăcați, plini de sânge și de lacrimi, În timp ce copiii mici se târau după ei, deoarece În majoritatea cazurilor li s-a ordonat să ridice mâinile. Pietonii Îi pândeau pe trotuare, Îi băteau, Îi scuipau, Îi Înjurau și aruncau asupra lor cu bălegar. În anumite convoaie arestații au fost obligați să țină ritmul, ca la paradă. Ordinea era Încălcată uneori, când evrei de la marginea convoiului Încercau să se Împingă În mijlocul lui, pentru a scăpa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
barba smulsă, Într-un hal de nedescris”22. Un evreu care pășea În fruntea unui convoi, cu fetița lui În brațe, a auzit țipetele evreilor care erau maltratați În spatele, dar i s-a interzis să-și Întoarcă capul: „femeile erau scuipate și trase de păr”23. Femei și mame cu copii În brațe care au fost maltratate pe drum au Înlemnit sau au devenit isterice, ori și-au pierdut mințile la vederea mormanelor de cadavre care le-au apărut În fața ochilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
să fim Împușcați”39. O masă incitată, În cadrul căreia s-au remarcat În special tineri energici și funcționari de stat și ai primăriei, s-a adunat pe străzile În care majoritatea populației era evreiască, gata să chinuie, să Înjunghie, să scuipe și să jefuiască, și toate astea În prezența forțelor de ordine, care au fost primii jefuitori. Un evreu care a reușit să scape de arest deoarece soldații germani nu l-au identificat ca fiind evreu a fost arestat de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]