10,676 matches
-
de autor. Prin metafore simbolice, aceasta este dezvăluită precum o peșteră sau chiar ca un testament. Toate comparațiile însă vin să întărească ideea de pustiu și rece: “ singurătatea-i peșteră adâncă/ singurătatea-i un ocean dement/ singurătatea-i iederă pe stâncă/ singurătatea-i ca un testament.” (Singurătatea) În lacrimi de rouă se aprind poeme arzătoare în care vibrează sentimente mistuitoare: “scriu poezii cu lacrimi dulci de rouă/ scriu poezii pe frunze de castani/ scriu poezii pe-un colț de lună nouă
IOAN VASIU ŞI METAFORELE IUBIRII de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1918 din 01 aprilie 2016 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1459523265.html [Corola-blog/BlogPost/375039_a_376368]
-
subiecte delicate: natura, oamenii, iubirea. Din punctul meu de vedere, Vera Crăciun este un soi de pasăre rănită, cu aripa frântă, silită să-și ducă existența pe pământ. Cu privirea ațintită spre piscuri, ea încearcă Zborul prim, și agățarea de stâncă. Dar ceva o mai reține aici, pe pământ: fie dragostea pentru ai săi, fie o lucrare neisprăvită. Când rana i se va vindeca, însă, pasărea va zbura cu tot cu ață. Va zbura nestingherită, „Cu vie nostalgie, cu lacrimi și cu teamă
DE VERA CRĂCIUN (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 451 din 26 martie 2012 by http://confluente.ro/O_revarsare_alba_de_iubire_zapada_d_cezarina_adamescu_1332758453.html [Corola-blog/BlogPost/346403_a_347732]
-
de pe un vârf de munte, dintr-un sloi de gheață, ajunge în urma unei operații fatale, într-un scaun cu rotile. Tot ce s-a întâmplat în carte a fost visul acesteia, în timp ce zăcea, zbătându-se între viață și moarte, pe stânca Muntelui. Aici, planul fantastic pare să se încheie, lăsând loc celui real. Dacia scapă cu viață, însă rămâne paralizată, într-un scaun cu rotile. Picioarele ei asigurate nu îi mai sunt de niciun folos. Într-o seară, Dacia se află
O CARTE DESPRE DOUA CIVILIZATII, SEMNATA MELANIA CUC de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 164 din 13 iunie 2011 by http://confluente.ro/_femeie_in_fata_lui_dumnezeu_o_carte_despre_doua_civilizatii_semnata_melania_cuc.html [Corola-blog/BlogPost/367181_a_368510]
-
adânci peste culmi stă marea și o corabie piratată aproape orb și-ar spăla cămașa de două ori într-un flux otrăvit și o dată pe inima ta corsarii au zidul lor de mâine se lovesc peștii în săgeți zodiacale o stâncă aproape neutră sângerează astăzi e ziua când se cunună două războaie Referință Bibliografică: în săgeți zodiacale / Gina Zaharia : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1030, Anul III, 26 octombrie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Gina Zaharia : Toate Drepturile Rezervate
ÎN SĂGEŢI ZODIACALE de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 1030 din 26 octombrie 2013 by http://confluente.ro/In_sageti_zodiacale_gina_zaharia_1382808336.html [Corola-blog/BlogPost/347133_a_348462]
-
Ediția nr. 800 din 10 martie 2013. pictează șovăielnic copacii înmuguresc în nisip fierbinte se-ascund alte cupe în stropii dintre primul măr și ultimul cer doar albatroșii desenează mult prea concentric câte altceva aleg dinții din ochii aceia de stâncă alte boabe fugare de roua altarul naște mielul Paste candela și izvoare din rădăcina mult prea pătrată. Citește mai mult Timpulpictează șovăielniccopaciiînmugurescîn nisipfierbintese-ascund alte cupeîn stropiidintre primul mărși ultimul cerdoar albatroșiideseneazămult prea concentriccâte altcevaaleg dințiidin ochii aceia de stâncăalte boabe
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/doru_ciutacu/canal [Corola-blog/BlogPost/352084_a_353413]
-
tine, Paradis pierdut, căutat în imposibil, regret târziu, cizelat de săruturi, ce vin și se-ntorc mereu, serviciu netimbrat, livrat de tine, zâmbind vieții, la care am sperat, ciocolata fierbinte, ca lavă dintr-un Vezuviu vulcan, pierdută-n crevase de stânci, agățate de sufletu-mi hoinar, așteptând avalanșă de sentimente, să se prevale peste mine, îngropându-mă, sufocat de iubirea ta, ce mă cuprinde, cu tentacule-întrebări, săruturi și dezmierdări, lasă-mă să-ți spun, că-mi place, dorința unei astfel de
FRUMUSEȚE A PĂCATULUI INFINIT de COSTI POP în ediţia nr. 2166 din 05 decembrie 2016 by http://confluente.ro/costi_pop_1480930908.html [Corola-blog/BlogPost/376932_a_378261]
-
numele de „The Three Sisters”, sau „Cele Trei Surori”. În Australia, în Munții Albaștri, lângă marea metropola Sydney, este așezată stațiunea montană Katoomba, loc turistic de notorietate internațională. Acolo vom întâlni „Cele Trei Surori”, gigantic grup statuar format din trei stânci de origine tectonica, iar în apropierea acestora, „Piatră Singuratica” (Orphan Rock), un uriaș monolit acoperit cu verdeața, care seamănă cu un dragon. Nu departe de acolo, se află complexul de peșteri „Jenolan” (Jenolan Caves), unde se crede că și-ar
AYEYE DAGUL ATYEYE de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 801 din 11 martie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ayeye_dagul_a_george_r_roca_1362996754.html [Corola-blog/BlogPost/342267_a_343596]
-
Acasa > Poeme > Meditatie > DE NECLINTIT Autor: Aura Popa Publicat în: Ediția nr. 2217 din 25 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Aș vrea să fiu măcar o vară stâncă... M-ar bate vânturi aspre și cu ploi dar aș gusta și-o liniște adâncă departe de-orice freamăt dinapoi. Aș fi refugiu poate pentru ciute sau pentru flori de colț ferit sălaș. S-ar așeza pe piscurile-mi mute
DE NECLINTIT de AURA POPA în ediţia nr. 2217 din 25 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/aura_popa_1485368185.html [Corola-blog/BlogPost/380512_a_381841]
-
de colț ferit sălaș. S-ar așeza pe piscurile-mi mute mulți visători veniți de la oraș sau de aiurea, toți avizi de soare, de cățărări, de verde,de ’nălțimi, toți dornici să-aibă lumea la picioare, stăpâni să fie pe împrejurimi. Stâncă să fiu aș vrea măcar o vară, nimic și nimeni să nu mă mai doară... Referință Bibliografică: De neclintit / Aura Popa : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2217, Anul VII, 25 ianuarie 2017. Drepturi de Autor: Copyright © 2017 Aura Popa
DE NECLINTIT de AURA POPA în ediţia nr. 2217 din 25 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/aura_popa_1485368185.html [Corola-blog/BlogPost/380512_a_381841]
-
ultima vreme că voi pleca fără să-ți spun taina vieții mele! De fapt, taina Toniei - a primei mele prietene - și a mea. Pe noi două ne-a unit soarta din copilărie, copii de evrei, două orfane izbindu-ne de stânca dură a vieții, dar ajutate de Pronia Cerească. Tonia și cu mine - aveam șase ani - ne-am cunoscut într-unul din Trenurile Morții care, într-un sfârșit de Cireșar, in’41, ducea spre deportare sute de-ai noștri, indezirabili autorităților
CAP.3 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1626 din 14 iunie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1434260875.html [Corola-blog/BlogPost/360493_a_361822]
-
Autorului Aparențe... Sub liniștea subțire, aparentă, tăcerea dintre noi se-ascunde - dintr-o iubire transparentă, devine grea, nu mai răspunde la nici un fel de întrebare, la nici un stimul emotiv... o fi indiferență oare ce vorbeștea prea cursiv? Cum crește-n stâncă o floare, cum curg culori din portativ? Și visul pietrei era să zboare fără griji, ca pasărea în zbor, să-și facă prin ceruri cărare sub streașina plină de dor. De ce-i pasărea supărată ? că piatra, uite, aripi a prins
APARENŢE... de ECATERINA ŞERBAN în ediţia nr. 1260 din 13 iunie 2014 by http://confluente.ro/Ecaterina_serban_1402646350.html [Corola-blog/BlogPost/360531_a_361860]
-
Ediția nr. 2243 din 20 februarie 2017 Toate Articolele Autorului ALPINISM (1928) Pe piscuri goale, fără viață, Unde nici vulturi nu s’avîntă Eu mi-am tîrît povara sfîntă A trupului flămînd de viață. Cu patimă m-am strîns pe stîncă Strîngînd spasmodic piatra tare ... Și-i drept că gura-mi, nu arare Cerșea un sprijin de la stîncă. Prăpăstii mi-au surîs sarcastic, Guri de-abia înfiorătoare, Dar prins de culme cu ardoare, Am rîs și eu - la fel - sarcastic ... ----------------------------------------------- Publicată
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
Unde nici vulturi nu s’avîntă Eu mi-am tîrît povara sfîntă A trupului flămînd de viață. Cu patimă m-am strîns pe stîncă Strîngînd spasmodic piatra tare ... Și-i drept că gura-mi, nu arare Cerșea un sprijin de la stîncă. Prăpăstii mi-au surîs sarcastic, Guri de-abia înfiorătoare, Dar prins de culme cu ardoare, Am rîs și eu - la fel - sarcastic ... ----------------------------------------------- Publicată în „SO4H2”, anul I, nr. 1, din 15 aprilie 1932 NOAPTE LA TURNU MĂGURELE (1933) Noaptea caldă
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
fii cucerit pe loc de frumusețea fizică și spirituală a acestei copile, dar mai ales de gândurile sale curate transpuse-n cuvinte proaspete care nu se vor vesteji prea curând. Pentru că ea sparge canoanele vârstei sale, sare precum căprioara pe stânci, câte două-trei trepte deodată, ca să ajungă cât mai curând în vârf, acolo unde poate contempla toată măreția Creației divine din care și ea se consideră o fărâmă. Aflăm la pagina 20 și secretul „cafelei cu zâmbet de relebă” - care i-
O PASĂRE MĂIASTRĂ. RECENZIE LA CREBELĂARTEA ANEI MARIA GÎBU CAFEA CU ZÂMBET DE REBELĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 289 din 16 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Sub_streasina_de_suflet_o_pasare_maiastra_recenzie_la_crebelaartea_anei_maria_gibu_cafea_cu_zambet_de_rebela_.html [Corola-blog/BlogPost/342518_a_343847]
-
din urmă pentru a locului podoabe Doi frați ai domniei tale ce privesc doar înainte se încrucișază-n cale în triunghiul cel fierbinte Sub un cer senin,cu stele enigme persistă,încă, Strabon scris-a despre ele . Sfinxul,un altar de stâncă! Referință Bibliografică: KOGAIONUL / Dorel Dănoiu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1793, Anul V, 28 noiembrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Dorel Dănoiu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului
KOGAIONUL de DOREL DĂNOIU în ediţia nr. 1793 din 28 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/dorel_danoiu_1448718529.html [Corola-blog/BlogPost/383093_a_384422]
-
în: Ediția nr. 1704 din 31 august 2015 Toate Articolele Autorului E limpede; o, ne-nsemnată Cruce ! E limpede că mâine ai să fii o umbră dureroasă cu brațe aplecate în uitare, cu stâlpul greu înfipt cu răutate într-o stâncă, cu taina frunții bolnavă de sudoare... Dar iată, iată marea disperare a timpului fugar ce-nghite lacomă secunde mituite de-o mână transcendentă... Ascultă-mă, nu vreau să mori și tu... destul că mie visele-mi sunt pradă închise-n
ȘANSA ULTIMEI SPERANȚE de VIRGIL URSU în ediţia nr. 1704 din 31 august 2015 by http://confluente.ro/virgil_ursu_1441034641.html [Corola-blog/BlogPost/379509_a_380838]
-
temniță; și ce-ntuneric!... Tu să m-asculți pe mine și să nu vrei să mori chiar dacă -i limpede că mâine ai să fii o umbră dureroasă cu brațe aplecate în uitare, cu stâlpul greu înfipt cu răutate într-o stâncă... Și ea m-a ascultat: s-a-ngrămădit întreagă-n rădăcini și-acolo-n stâncă a-nceput să crească, să crească mută de singurătate, cu brațe drepte și cu fruntea albă ... Dar cine-ajunge-acolo să înalțe rugă?! Căci dusu-i dus, neantul ne
ȘANSA ULTIMEI SPERANȚE de VIRGIL URSU în ediţia nr. 1704 din 31 august 2015 by http://confluente.ro/virgil_ursu_1441034641.html [Corola-blog/BlogPost/379509_a_380838]
-
vrei să mori chiar dacă -i limpede că mâine ai să fii o umbră dureroasă cu brațe aplecate în uitare, cu stâlpul greu înfipt cu răutate într-o stâncă... Și ea m-a ascultat: s-a-ngrămădit întreagă-n rădăcini și-acolo-n stâncă a-nceput să crească, să crească mută de singurătate, cu brațe drepte și cu fruntea albă ... Dar cine-ajunge-acolo să înalțe rugă?! Căci dusu-i dus, neantul ne subjugă! Virgil Ursu Munceleanu Referință Bibliografică: ȘANSA ULTIMEI SPERANȚE / Virgil Ursu : Confluențe Literare
ȘANSA ULTIMEI SPERANȚE de VIRGIL URSU în ediţia nr. 1704 din 31 august 2015 by http://confluente.ro/virgil_ursu_1441034641.html [Corola-blog/BlogPost/379509_a_380838]
-
-și trăi viața din plin îi cuprinde întreaga făptură. Își leagă calul de un pinten stâncos și se cațără până sub apele reconfortante care se revarsă de undeva de sus, plutesc câteva clipe în văzduh, apoi se lovesc de o stâncă formând un mic lac de vâltori, iar în final se prăvălesc furioase la vale în mici cascade. Pătru Valdescu este fascinant de priveliștea înconjurătoare oferită de amfiteatrul munților și de spectacolul tumultuos al apelor care se rostogolesc vijelios la vale
XIII. SFÂNTUL SCHIT de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1422 din 22 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1416637047.html [Corola-blog/BlogPost/372051_a_373380]
-
zdravene de apă rece ca gheața după care reuși să înoate până pe malul stâng. Îl cuprinse un râs isteric de propria pățanie. Înaintă pe lângă abrupt până când acesta se contopi cu râul. Se dezbrăcă la chilot și-și puse hainele pe stâncă la soare. „Ce bine dacă aveam câteva noțiuni de alpinism!” - își zise cu regret. Se prinse zdravăn cu degetele de colțurile pietrei, apoi se ridică în brațe, sprijinindu-și degetele de la picioare pe câte o muchie care de multe ori
XIII. SFÂNTUL SCHIT de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1422 din 22 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1416637047.html [Corola-blog/BlogPost/372051_a_373380]
-
din munte, iar mai sus se desfășoară doar abruptul. Alături, la câțiva pași, se află o grotă. Pătru se apropie tiptil și pătrunde înăuntru. Deodată se retrage speriat cu ochii bulbucați. În cavernă, într-un colț, pe o treaptă de stâncă era întinsă o mumie. Auzise de așa ceva, dar nu-și închipuia cum arată în realitate. „Oare chiar mumie să fie? Dacă-i ceva necurat? Un cadavru putrezea și doar scheletul mai rămânea din el.” Îl cercetă cu atenție, dar nu
XIII. SFÂNTUL SCHIT de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1422 din 22 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1416637047.html [Corola-blog/BlogPost/372051_a_373380]
-
dacă-i vreun pinten stâncos ascuns în valuri?” Se cutremură. Mai privi încă o dată și după cum bolborosea șuvoiul de apă părea suficient de adâncă. „Să nu-mi pierd luciditatea! Mă va învârti ca pe o morișcă!” Își desprinde palmele de pe stâncă și împinge cu forță în piciorul de sprijin ca să-l arunce cât mai departe de peretele muntelui. Câteva clipe plutește prin aer, apoi se izbește de vulcanul de apă sub el și se afundă în necunoscut. Mișcările îi sunt dezordonate
XIII. SFÂNTUL SCHIT de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1422 din 22 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1416637047.html [Corola-blog/BlogPost/372051_a_373380]
-
pe profil metalic, care să traverseze râul chiar prin fața cascadei. Ceea ce realizară deveni unic pentru această zonă mirifică! La ridicarea sfintei biserici se aduseră motocompresoare și picamere cu care ajustară anumite denivelări mai pronunțate și încastrară armătura și betonul în stâncă. Undeva în interiorul bisericuței, într-un fel de cavernă naturală, săpară în munte un fel de cavou unde așezară sfântul și deasupra puseră un geam. Echipa de meseriași ridică biserica în câteva luni. La sfârșitul verii o echipă de pictori realiză
XIII. SFÂNTUL SCHIT de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1422 din 22 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1416637047.html [Corola-blog/BlogPost/372051_a_373380]
-
LITERARE ISSN 2359-7593 AFIȘARE MOBIL CATALOG DE AUTORI CĂUTARE ARTICOLE ARHIVĂ EDIȚII ARHIVĂ CLASAMENTE CLASAMENTE DE PROZĂ SELECTEAZĂ LUNAR TRIMESTRIAL SEMESTRIAL ANUAL JUBILIAR RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Manuscris > Lucrari > ALEGE-ȚI PLAJA, NISIPUL, VÂNTUL ȘI STÂNCA Autor: Vavila Popovici Publicat în: Ediția nr. 822 din 01 aprilie 2013 Toate Articolele Autorului „Nu-i trândăvie viața, ci trudă și-alergare.” Serghie Sevici Viețuim, adică existăm. Despre viața noastră, Nicolae Iorga - istoricul care a pășit prin întreaga pădure
ALEGE-ŢI PLAJA, NISIPUL, VÂNTUL ŞI STÂNCA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 822 din 01 aprilie 2013 by http://confluente.ro/_alege_ti_plaja_nisipu_vavila_popovici_1364882327.html [Corola-blog/BlogPost/350295_a_351624]
-
în toate țările, este hotărârea primei de a acționa, bucuria în acțiune, garanția de a putea schimba lucrurile prin eforturi proprii.” Și gândul m-a dus la cuvintele Fericitul Augustin: „Învață să-ți scrii durerile pe nisip și bucuriile pe stâncă”. Totul este, zic, să-ți alegi plaja, nisipul, vântul și stânca. Umanitatea își are mersul ei, înaintează oricum, iar noi trebuie să ținem pașii cu ea. În aceste condiții, poate oricine să-și pună întrebarea: Dar eu ce și cum
ALEGE-ŢI PLAJA, NISIPUL, VÂNTUL ŞI STÂNCA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 822 din 01 aprilie 2013 by http://confluente.ro/_alege_ti_plaja_nisipu_vavila_popovici_1364882327.html [Corola-blog/BlogPost/350295_a_351624]