1,199 matches
-
O RĂSCRUCE... Priveam cum bolta își dansează hora Deasupra noastră, într-un pas vioi, Eram alături, stingheriți și goi Sub săbiile, ce marchează ora; Descumpăniți, priveam spre norii grei, Spre frământarea lor tentaculară Și încordați eram ca o vioară Cu strune-ntinse peste trupul ei; Dar nu se auzea suspin de cânt, Nici clocotirea sângelui din noi; Eram alături statuari, noi doi Și mângâiați de pala unui vânt; Doar gândul meu, se frământa tăcut Prin ora tainei, iute, dispărută Și răsuna
CA O R?SCRUCE... by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83752_a_85077]
-
târziu, pe măsură ce au crescut, am preferat să le iau alături de mine, în biroul-bibliotecă, unde aveau colțul lor și unde puteau să deseneze, să asculte muzică sau să citească în voie. Cu Georgia, dialogul de la un birou la altul a mers strună, fiind unul dintre copiii extrem de curioși, pentru care șirul de ce-urilor nu se termina prea curând. O continuă mirare, o nevoie permanentă de a intra în dialog, de a afla tot felul de lucruri despre tot ceea ce o înconjoară, o
Poveşti cu scriitoare şi copii by Carmen Mușat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1777]
-
am dus la crâșma din sat, să ne înecăm aleanul într-o ulcică cu vin. Acolo însă s-o nimerit să fie și unul cu o scripcă... Și pentru că plecau vreo doi flăcăi la oaste, scripcarul o ținea numai pe struna cea groasă de curgea numai jale din diblă. Atunci am început să bem în dușmănie parcă. Apoi ne-am răsucit câte o țigară și să te ții, băiete: beam, fumam și... plângeam!... La o vreme, Vasile numai ce scoate custura
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
amurgul gorunilor sferici în codru stârnind ca un zvon de trecute pierdute biserici. Înalt unicorn fără glas s-a oprit spre-asfințit să asculte. Subt bolțile-adînci mă omoară pădurea cu tulnice multe. [1929] * CÎNTĂREȚI BOLNAVI Purtăm fără lacrimi o boală în strune și mergem de-a pururi spre soare-apune. Ni-e sufletul spadă de foc stinsă-n teacă. Ah iarăși și iarăși cuvintele seacă. Vânt veșnic răsună prin cetini de zadă. Purces-am în lume pe punți de baladă. Străbatem amurguri cu
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
iarăși și iarăși cuvintele seacă. Vânt veșnic răsună prin cetini de zadă. Purces-am în lume pe punți de baladă. Străbatem amurguri cu crini albi în gură. Închidem în noi un sfârșit sub armură. Purtăm fără lacrirni o boală în strune și mergem de-a pururi spre soare-apune. Răni ducem - izvoare - deschise subt haină. Sporim nesfârșirea c-un cântec, c-o taină. [1930] * MUNTE VRĂJIT Intru în munte. O poartă de piatră încet s-a-nchis. Gând, vis și punte mă
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
e trist. Pe-o cărăruie trece umbra de culoarea lunii a lui Crist. IV - Pan cântă Sunt singur și sunt plin de scai. Am stăpânit cândva un cer de stele și lumilor eu le cântam la nai. Nimicul își încoardă struna. Azi nu străbate-n grota mea nici un străin, doar salamandrele pestrițe vin și cîteodată: Luna. V - Păianjenul Gonit de crucile sădite pe cărări Pan s-ascunse într-o peșteră. Razele fără de-astîmpăr se-mbulzeau și se-mpingeau cu coatele s-
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
de înțelepciune - aforisme, cugetări, maxime, Editura PIM, Iași, 2006; 10. - proză scurtă și poeme în proză, Editura PIM, Iași, 2007. În cuvântul meu de precititor pentru cititor la cea de-a zecea carte ce rotunjește - cu un titlu, Acorduri pe strune de suflet, cum nu se poate mai potrivit - o operă, încerc aici să deslușesc spre firul dominantei motivațiile care fac posibil acest dar de neprețuită valoare oferit nouă de psihopedagogul și scriitorul Vasile Fetescu. Avem, în spațiul românesc profund, a
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/773_a_1527]
-
mă sâcâi, don Francisco, răspunse căpitanul, prost dispus. Ne-om bate cu cine-o trebui, dar nu mă bârâi la cap. — Așa vorbesc, hâc, bărbații, spuse poetul, vizibil Încântat de Încurcătura În care se băgase. Restul asistenței Îi cânta În strună, renunțând, ca Dómine Pérez, la Încercările Împăciuitoriste, În fond savurând dinainte spectacolul, fiindcă dacă don Francisco de Quevedo, chiar abțiguit fiind, era un spadasin de temut, intervenția lui Diego Alatriste ca partener de dans nu lăsa umbră de Îndoială asupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
noi veniți se căznesc să-l așeze pe patron care alunecă mereu. Domnul cu mitraliera și-a potrivit distanța. Nu are nici o importanță faptul că domnul Goodman e gata să alunece din nou. Primele gloanțe țiuie și izbesc în pian. Strunele pocnesc într-un zumzet strident. Sticla zăngănește. Într-un colț stau perechile aflate la petrecere. Nu a fost nevoie de nici o comandă ca să se comporte cum trebuie. S-au așezat de la sine cu fața la perete, ascultând îngroziți țăcănitul armei ucigașe, pocnetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
unor membrii cu funcții de conducere din partid, deputatul democrat-liberal a apreciat că "psihologia puterii este foarte stranie, uneori oamenii care nu au putere nu văd lucruri evidente, pentru că se crează un ecran în jurul lor: oameni care le cântă în strună la nesfârșit, oameni care îi dezinformează, îi ațâță eventual și rezultatul este cum se poate intui. Este incredibilă, mă rog, grosolănia comportamentului în politica românească. Multe lucruri se explică pur și simplu prin lipsă de inteligență și de bună-creștere. Dar
Paleologu: La PDL, se ceartă calicii pe ceaunul gol by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/37349_a_38674]
-
această dată, nu au cântat pe rând, ci toți trei deodată, la instrumentul care i-a propulsat în inimile românilor. Ionuț, campion național și la salsa, a lăsat deoparte propria chitară, care prinde viață atunci când el își plimbă degetele pe strune, pentru un moment scurt ca să danseze împreună cu o dansatoare. Publicul și jurații i-au omagiat cu aplauze în picioare, cei din urmă ”apostrofându-l” pe Ionuț: "Nu aveați nevoie de asta - ca tu, Ionuț, să renunți la chitară și să
Românii au talent, sezonul 2: Trio Zamfirescu au împărțit o singură chitară () [Corola-journal/Journalistic/22886_a_24211]
-
primar. . - Ce este, bre, cu Pomponescu? Am auzit că m-a atacatundeva. Aveți de gând să opriți lucrările? . - Fii serios, Ioanide! Te-a atacat, e adevărat, dar cine-l ia în serios? Invidie profesională. De altfel, spune prostii, bătând în struna babelor pioase. O să-ți facă figura tocmai ție? Toți sunt entuziasmați, nu ne lăsăm până nu terminăm. Sfidăm viitorul. Nici să nu te mai aud cu povestea asta, că mă superi! . Pomponescu râmase mortificat de ineficiența loviturii sale, așteptând un
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Onoarea socială, chiar și bizuită pe un fals, era tot ce prețuia. Luîndu-se drept centru al lumii, madam Pomponescu-mamă agrea sau detesta oamenii după chipul cum se purtau cu ea. Cine îi săruta mâna foarte intimidat și-i bătea în strună, constatând totodată că arăta bine la față, putea fi sigur de bunăvoința ei. Madam Pomponescumamă n-avea nici o compătimire pentru un om despre care s-ar fi spus că e un bărbat plin de valoare, însă nerăsplătit de noroc. Nu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
de Cod civil, nici de Cod penal pentru a avea un adânc sentiment de drept și, precum roiul de albine nu are lipsă de legi și regulamente scrise, de recrutări etc., tot așa și la poporul nostru toate lucrurile mergeau strună printr-un înnăscut spirit de echitate și de solidaritate. Fără recrutație Mircea și Ștefan-Vodă ridicau țara în picioare, ba adesea nici nu puteau s-o înfrîne și s-o domolească când era vorba de năvăliri în afară. În tot decursul
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
numărul cel real al celor ce sunt în adevăr față la dezbatere. O mulțime de voturi s-au dat, o sumă de legi s-au votat fără ca să fie față numărul cerut de regulament și, cu toate acestea, lucrurile merg strună și voturile nu sunt lovite de nulitate, ci rămân legale și date de-a binele, pentru că cei cari în realitate absentează nu tăgăduiesc nicicând de-a fi dat un vot ce nu l-au dat și pentru că biuroul Adunării pare
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
libertății comerțului. Ne pare rău a constata acest diletantism curios, aceste bune intenții lipsite de știință guvernând statul român. Poate că la urma urmelor nici bune intenții nu sunt, ci un chip comun de - a - și face popularitate, bătând în struna celor ce văd necesitatea unei industrii naționale. Cu vorbe însă nu s-a făcut de când lumea nimic decât negustorie de vorbe, nefolositoare nimărui, ci numai celui ce le debitează. E în adevăr o nenorocire pentru România de-a vedea cum
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
ne 'ntrebăm în ce raport reciproc vor fi grupurile în cari majoritatea de pîn' acum se preface a fi despărțită. Pîn' acum majoritatea era compactă. Cum era, bună - rea, își făceau treaba cu ea, zice - o vorbă, și lucrurile mergeau strună. Rău mergeau fără îndoială, pentru că legiferomania pe de-o parte, lăcomia de averi pe de alta, sărăcia de minte pe deasupra, au făcut în adevăr ca țara întreagă să se sature demult de acești pretinși aleși ai ei. Nu se poate
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
de această veche esperiență față cu agitatorii și provocatorii români de dincoace și de dincolo de Carpați? [23 martie 1883] ["SE 'NȚELEGE CĂ, DUPĂ MANIFESTUL... Se 'nțelege că, după manifestul partidului roșu, publicat în Monitorul- fundescu, toate în țara aceasta merg strună și de minune, încît daca le-ar da cineva crezare, România s-ar fi aflând în apogeul fericirii și al gloriei. Cel ce bunăoară nu vede că am pierdut mii de oameni pe câmpul de luptă, obținând drept unic rezultat
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
iar din măciulii mulgeai laptele sfinților, care te ducea în rai și te făcea cunoscut, încă viu, îngerilor din nori. Pentru semințe, pentru un săculeț întreg de semințe, țiganii au cerut patru cetere frumoase, mirosind a rășină de brad, cu strune de maț de oaie răsucit, cum unii țărani aveau meșteșug să facă. Șatra a plecat apoi pe neașteptate, topindu-se în văzduh ca și când n-ar fi fost. Au rămas boabele de mac, ușoare ca hârtia, pe care Badislavii le-au
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de lăutari țigani ce se plimbau printre mese cu viori de scândură ordinară, afumate și sunând uleios de parc-ar fi avut înăuntru cîte-un gramofon minuscul și complicat. Scufundătorul părea să se bucure nespus de tremolo-urile și pizzicato-urile strunelor din mațe de oaie, căci sosi la măsuța celor trei dirijând și înălțînd din sprâncene ca să arate cât de bine o aduceau țiganii. Frosica se ridică și-ntinse mânuța cu cel mai fermecător zâmbet al ei, dar Mr. Swan nu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sânge, eliberații rămânând, chiar de la-nceput, între coapse cu zâmbetul trandafiriu, curat, al muierilor. Pe când scopirii de la masa cea lungă cu pâine și vin, acum curbă ca văzută printr-un ochi de pește, se subțiau spre tavan ca ațele, devenind strunele unei nemaivăzute țitere, Vasile, fostul Vasili, băiatul fără umbră, țărănușul înspăimîntat și fermecat de aripile Mariei, soldatul și-apoi căprarul neobosit la izirciț și-n cele din urmă căpitanul de pompieri încă fercheș, deși trecut de patruzeci de ani, continua
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
trei generații, avea s-o facă să alunece pe jgheabul suind în spirală sub o boltă de plexiglas, scoțând limba de-un cot, pe când mama lui sporovăia la o dulceață cu mama lui Jenei, nașa lui de pe strada Maica Domnului. Strunele izolate-n mătase și serasir vibrau ușor, tot mai înalt și cu un timbru tot mai suav, înălțînd un imn... cui? Voi vă-nchinați la ce nu cunoașteți, dar noi ne-nchinăm la ce cunoaștem..." La dreapta lui Vasile, fostul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
tîrî afară, bâțâind din membre încă indistincte, lăsând în urmă un imago uscat, se-ncolăci înfrigurata ca un fetus multicolor, zăcu așa multă vreme de parcă și-ar fi adunat puterile și deodată se-ndreptă, în asurzitorul imn de slavă al strunelor întregii cochilii, devenind o ființă de o nesfârșită majestate. Era Arhanghelul Mihail, încoifat și-mplătoșat, cu vestmânt de catifea verde-albastră pe sub inelele de fier ale zalei și cu mantie purpurie, amestecată cu penele cârlionțate și pufoase ale viguroaselor sale aripi. Rostogolindu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
clipeau, se dovediră a fi de un verde mîlos), se înclină ușor, făcând ca pliurile togii sale să-și modifice curbele și punctele de catastrofă și, înălțînd către cer lira pe brațul stâng, lunecă degetele mâinii drepte pe cele șapte strune, stârnind o rumoare armonioasă. În același timp, cu aceleași mișcări rotunde și lente, de pantomimă, lăsă capul pe spate și risipi spre boltă un fragment de cântare, un parlando abia murmurat, într-o limbă necunoscută. Apoi, cu mișcări inverse față de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de purpură și o liră. Maarten se-ndreptă ca-n vis către el, îmbrăcă toga și, cu lira în mâini, urcă pe lada de lemn. Înmărmuri acolo, între sutele de statui, cu gura întredeschisă într-o cântare neauzită și ciupind strune inerte, privind, asemenea tuturor, spre fereastra rotundă. Cedric ridică din umeri, se-ndreptă către mal murmurând "In Your Own Sweet Way", și privi multă vreme sîn-gele negru ce curgea, moale, scânteietor, prin canal, irigând coloane de neuroni. O luă apoi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]