2,628 matches
-
De la nr.1 din 2 dec. 1901 până la nr. 27 din 29 septembrie 1902, titlul revistei a fost "Semănătorul"; de la nr. 28 din 4 octombrie 1902 până la sfârșitul anului 1909, titlul s-a schimbat în "Sămănătorul", adăugându-se a treia vocală ă “barbară” cum o numește Tudor Arghezi. în "Bilete de papagal"; în 1906 la întrebarea unui cititor care este forma corectă, revista răspunde că cea corectă este cu ă: "Sămănătorul". În anul 1910, însă, redacția revine la transcrierea inițială cu
Sămănătorul () [Corola-website/Science/307761_a_309090]
-
dintre semnificant și semnificat. Modificarea este înregistrată ca o deviere de la modul curent, „normal” în care se realizează corespondența dintre obiectul desemnat și cuvântul ce-l denumește. Aliterația constă în repetarea consoanelor sau silabelor inițiale Asonanța constă în repetarea unor vocale cu efect sonor. Onomatopeea este un cuvânt alcătuit pe modelul armoniilor imitative, prin care se imită sau sugerează sunete naturale. Ex.:"Tropotele de pe coridor i-au determinat să iasă din sala de ședințe. " Sincopa constă în eliminarea unui sunet sau
Figură de stil () [Corola-website/Science/300651_a_301980]
-
י), hē (ה) și văv (waw) (ו) (un w semivocalic; vezi mater lectionis, אֵם קְרִיאָה), consoana hē (ה) fiind repetată la sfârșit. Din cauza faptului că în scrierea ebraică veche nu se scriau vocalele și deoarece evreii considerau numele יהוה tabu (este interzis să fie rostit de către profani), înlocuindu-l cu "Tetragrammaton" sau cu "Adonai" (Domn), nu se poate cunoaște cu exactitate pronunția inițială, unii considerând că aceasta a fost pierdută. Variante de pronunție
YHWH () [Corola-website/Science/298893_a_300222]
-
limbajului de castru ("sermo castrensis").». Cuvintele românești comune cu cele albaneze, despre care s-a stabilit că aparțin substratului autohton/preroman, întrucât au participat, alături de evoluțiile fonetice ale cuvintelor latine - ca, de exemplu, trecerea "l" latin în "r" român între vocale, cf. lat. "salem" > rom. "sare", lat. "scala" > rom. "scară", lat. "solem" > rom. "soare" etc, respectiv cf. rom. "mazăre" nu "*mazăle" (alb. modhullë)"," rom. "măgură" nu "*măgulă" (alb.magulë)"," rom. "viezure" nu "*viezule" (alb. vjedhullë) etc"." Deci, cuvintele românești provenite din
Istoria României () [Corola-website/Science/308978_a_310307]
-
Jaqaru este o limbă „periclitată”. Jaqaru are încă un dialect, denumit cauqui sau kawki, care este uneori considerat o proprie limbă. Cu doar 11 vorbitori în anul 1998, cauqui este pe cale de dispariție. Limba aimara are doar trei perechi de vocale: a, i, u. Fără diacritice aceste vocale sunt pronunțate scurt, iar cu tremă, lung (ä, ï, ü). În combinație cu consoane uvulare (q, q', qh, x) are loc o mutație fonetică în pronunția vocalelor i și u ( → , → ). Aimara nu are
Limba aimara () [Corola-website/Science/325813_a_327142]
-
încă un dialect, denumit cauqui sau kawki, care este uneori considerat o proprie limbă. Cu doar 11 vorbitori în anul 1998, cauqui este pe cale de dispariție. Limba aimara are doar trei perechi de vocale: a, i, u. Fără diacritice aceste vocale sunt pronunțate scurt, iar cu tremă, lung (ä, ï, ü). În combinație cu consoane uvulare (q, q', qh, x) are loc o mutație fonetică în pronunția vocalelor i și u ( → , → ). Aimara nu are diftongi, iar două semivocale (w și y
Limba aimara () [Corola-website/Science/325813_a_327142]
-
aimara are doar trei perechi de vocale: a, i, u. Fără diacritice aceste vocale sunt pronunțate scurt, iar cu tremă, lung (ä, ï, ü). În combinație cu consoane uvulare (q, q', qh, x) are loc o mutație fonetică în pronunția vocalelor i și u ( → , → ). Aimara nu are diftongi, iar două semivocale (w și y). Limba aimara are 26 de foneme consonantice (două dintre ele fiind semivocalele și ). Oclusivele sunt grupate în trei perechi: oclusive surde, oclusive aspirate și oclusive glotalizate. Limba
Limba aimara () [Corola-website/Science/325813_a_327142]
-
ph", "th", "kh" și "qh" sunt folososite pentru oclusivele aspirate (, , și ). Pentru consoana oclusivă postalveolară () se folosește trigraful "chh". Semnul "ñ" se folosește pentru consoana nazală palatală () și semnele "p', t', ch', k' și q"' pentru oclusivele glotalizate (, , , și ). Pentru vocalele lungi se adaugă un trema pe vocalul inițial ("ä, ï, ü"). Alfabetul aimara are 26 de consoane, 3 vocale și trei vocale lungi.
Limba aimara () [Corola-website/Science/325813_a_327142]
-
Semnul "ñ" se folosește pentru consoana nazală palatală () și semnele "p', t', ch', k' și q"' pentru oclusivele glotalizate (, , , și ). Pentru vocalele lungi se adaugă un trema pe vocalul inițial ("ä, ï, ü"). Alfabetul aimara are 26 de consoane, 3 vocale și trei vocale lungi.
Limba aimara () [Corola-website/Science/325813_a_327142]
-
folosește pentru consoana nazală palatală () și semnele "p', t', ch', k' și q"' pentru oclusivele glotalizate (, , , și ). Pentru vocalele lungi se adaugă un trema pe vocalul inițial ("ä, ï, ü"). Alfabetul aimara are 26 de consoane, 3 vocale și trei vocale lungi.
Limba aimara () [Corola-website/Science/325813_a_327142]
-
conjugării mi merg către terminațiile active ale limbii proto-indo-europene *-mi, *-și, *-ti.Despre conjugarea hi, Jay H. Jasanof este de părere că derivă din sistemul proto-indo-european al verbelor cu ,i-” la prezent și cu *ē/é la apofonie. are cinci vocale scurte: a,e,i,u și ú , iar hitita veche avea trei foneme vocale lungi. ab-casă aka-a ridică aku- a bea alpă--nor annanu-a învăța ant-cald appa-după, înapoi, din nou appezziyan-după ars-a curge asawar-incintă arsaniya-a invidia ardăla-zicală, proverb arrūsa păwar-a
Limba hitită () [Corola-website/Science/314852_a_316181]
-
hi, Jay H. Jasanof este de părere că derivă din sistemul proto-indo-european al verbelor cu ,i-” la prezent și cu *ē/é la apofonie. are cinci vocale scurte: a,e,i,u și ú , iar hitita veche avea trei foneme vocale lungi. ab-casă aka-a ridică aku- a bea alpă--nor annanu-a învăța ant-cald appa-după, înapoi, din nou appezziyan-după ars-a curge asawar-incintă arsaniya-a invidia ardăla-zicală, proverb arrūsa păwar-a merge asessar-populație,cult aska-: casă atta-: tata attalla-patern au- a vedea assuwătar-bunătate astayarătar-păcat azzikk-
Limba hitită () [Corola-website/Science/314852_a_316181]
-
liniște se cânta exclusiv vocal, la unison de către întreaga congregație alături de profesioniști, fără acompaniament instrumental și fără ornamentare armonică sau polifonică. Muzica gregoriană a stat la baza Creării muzicii religioase europene occidentale, fiind punctul de plecare pentru orice construcție muzicală vocală polifonică. Punctul de pornire era invariabil acel -cantus planus- care era o melodie gregoriană cunoscută, peste care se suprapuneau melodii în cvarte și in cvinte paralele ori alături de melodii imitative. În cristalizarea muzicii creștine, bizantine și gregoriene, o contribuție semnificativă
Configurații muzicale reprezentative () [Corola-website/Science/336801_a_338130]
-
de mult încât deseori nu mai este recognoscibil, nu mai are sensul inițial, ci doar redă sunete sau combinații de sunete. Diviziunea unei silabe japoneze în more se vede în scris prin faptul că pe lângă silabele formate dintr-o singură vocală sau dintr-o consoană plus vocală, și partea a doua a unei vocale lungi sau a unui diftong și sunetul silabic final "n" și sunetul geminat reprezentat prin っ sau ッ (sunete care dublează consonanta anterioară). "Kana" se împart în
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
ci doar redă sunete sau combinații de sunete. Diviziunea unei silabe japoneze în more se vede în scris prin faptul că pe lângă silabele formate dintr-o singură vocală sau dintr-o consoană plus vocală, și partea a doua a unei vocale lungi sau a unui diftong și sunetul silabic final "n" și sunetul geminat reprezentat prin っ sau ッ (sunete care dublează consonanta anterioară). "Kana" se împart în hiragana și katakana. au fost inventate în secolul al IX-lea, fiind folosite
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
altă opțiune a calculatoarelor cu tastatură japoneză). Această metodă se numește "wăpuro rōmaji" ("wăpuro" vine de la cuvintele engleze "word processor"). Calculatoarele sunt făcute în așa fel încât să recunoască inputul în toate cele trei transcrieri majore (Hepburn, Kunrei și Nippon). Vocalele lungi se scriu prin dublarea vocalei, ん ("n") se scrie „nn”, iar っ sau ッ se scriu apăsând pe tasta "x" înainte de a scrie "tsu" sau "tu" (deci "x" + "tsu", de exemplu). Când au fost scrise suficiente silabe pentru a
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
japoneză). Această metodă se numește "wăpuro rōmaji" ("wăpuro" vine de la cuvintele engleze "word processor"). Calculatoarele sunt făcute în așa fel încât să recunoască inputul în toate cele trei transcrieri majore (Hepburn, Kunrei și Nippon). Vocalele lungi se scriu prin dublarea vocalei, ん ("n") se scrie „nn”, iar っ sau ッ se scriu apăsând pe tasta "x" înainte de a scrie "tsu" sau "tu" (deci "x" + "tsu", de exemplu). Când au fost scrise suficiente silabe pentru a constitui un cuvânt, calculatorul oferă o
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
46. Înainte de al Doilea Război Mondial erau 48, dar datorită faptului că sunetul inițial "w-" (un "u" rotunjit) nu mai este sonorizat actualmente în silabele "wi" și "we" (ゐ și ゑ respectiv ヰ și ヱ), semnele au fost înlocuite cu vocalele "i" și "e" (い și え respectiv イ și エ) . Doar "wo" (を respectiv ヲ) mai este folosit și acum, dar numai ca particulă pentru obiectul direct, cu toate că pronunția este identică cu vocala "o". Deoarece această particulă este întotdeauna scrisă
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
și ヱ), semnele au fost înlocuite cu vocalele "i" și "e" (い și え respectiv イ și エ) . Doar "wo" (を respectiv ヲ) mai este folosit și acum, dar numai ca particulă pentru obiectul direct, cu toate că pronunția este identică cu vocala "o". Deoarece această particulă este întotdeauna scrisă cu semn hiragana, semnul omolog katakana a dispărut practic și el. Toate celelalte utilizări ale semnului "wo" au fost înlocuite cu semnul "o". Semnele nefolosite după 1945 sunt redate în tabel între paranteze
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
dan", al optulea rând în tabelul de mai sus). Împreună formează o silabă comună. Katakana dă de asemenea posibilitatea redării unor cuvinte străine cu noi silabe artificiale (care de fapt nu există în limba japoneză), prin adăugarea și la alte vocale a unei vocale mici. De exemplu, silabele ヰ ("wi") și ヱ ("we"), care au fost scoase din circulație în 1945, pot fi redate prin ウ ("u") plus vocală mică (ウィ și ウェ). Totodată, la ウォ spre deosebire de ヲ, "w" (rotunjirea) se
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
rând în tabelul de mai sus). Împreună formează o silabă comună. Katakana dă de asemenea posibilitatea redării unor cuvinte străine cu noi silabe artificiale (care de fapt nu există în limba japoneză), prin adăugarea și la alte vocale a unei vocale mici. De exemplu, silabele ヰ ("wi") și ヱ ("we"), care au fost scoase din circulație în 1945, pot fi redate prin ウ ("u") plus vocală mică (ウィ și ウェ). Totodată, la ウォ spre deosebire de ヲ, "w" (rotunjirea) se pronunță. Iar dacă
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
de fapt nu există în limba japoneză), prin adăugarea și la alte vocale a unei vocale mici. De exemplu, silabele ヰ ("wi") și ヱ ("we"), care au fost scoase din circulație în 1945, pot fi redate prin ウ ("u") plus vocală mică (ウィ și ウェ). Totodată, la ウォ spre deosebire de ヲ, "w" (rotunjirea) se pronunță. Iar dacă este folosit "dakuten", vocala devine o consoană: ヴ = "vu", care la rândul său poate fi combinat cu alte vocale „mici”, de exemplu ヴィ = "vi". "su
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
fi redate prin ウ ("u") plus vocală mică (ウィ și ウェ). Totodată, la ウォ spre deosebire de ヲ, "w" (rotunjirea) se pronunță. Iar dacă este folosit "dakuten", vocala devine o consoană: ヴ = "vu", care la rândul său poate fi combinat cu alte vocale „mici”, de exemplu ヴィ = "vi". "su" și "zu" plus "i" devin "si" și "zi". La stabilirea ordinii în care să fie trecute cuvintele pe o listă de exemplu, pe lângă tabelul celor 50 de sunete mai este folosit și așa-numita
Scrierea japoneză () [Corola-website/Science/317299_a_318628]
-
anumite variante dialectale din insulele Baleare. Este format din următoarele unități. Acest sistem este asemănător cu sistemul din latina vulgară cu excepția faptului că fonemul /e/ din latina vulgară s-a centralizat în /ǝ/, și posterior / ɛ/ s-a transformat în vocala deschisa /e/. În catalana centrală modernă, fonemul /ǝ/ tonic s-a tranformat în /ɛ/, inversându-se astfel distribuția originală din latina vulgară: /e/ > / ǝ/ > /ɛ/ versus /ɛ/ > /e/ > /e/. Acesta este motivul datorită căruia vocalele "e" deschise și închise din
Catalana medievală () [Corola-website/Science/335160_a_336489]
-
ɛ/ s-a transformat în vocala deschisa /e/. În catalana centrală modernă, fonemul /ǝ/ tonic s-a tranformat în /ɛ/, inversându-se astfel distribuția originală din latina vulgară: /e/ > / ǝ/ > /ɛ/ versus /ɛ/ > /e/ > /e/. Acesta este motivul datorită căruia vocalele "e" deschise și închise din catalană sunt distribuite total opus celor din portugheză și italiană. În variantele dialectale din insulele Baleare se păstrează încă vocalele / ǝ/ tonice în aceleași poziții pe care le aveau în catalana medievală. Se crede că
Catalana medievală () [Corola-website/Science/335160_a_336489]