9,518 matches
-
BLAGA, Lucian (9.V.1895, Lancrăm, j. Alba - 6.V.1961, Cluj), poet, dramaturg, prozator, eseist și traducător. Tatăl lui, preotul Isidor Blaga, a avut ideea să dea tuturor copiilor săi nume începând cu litera L: Letiția, Lionel, Liciniu, Liviu, Longin, Lelia ș.a., poetul fiind al nouălea dintre ei. Om cultivat, preotul cunoștea bine limba germană, îi citea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285754_a_287083]
-
IOVAN, Tiberiu (3.IV.1934, Petroșani), traducător. Este fiul Olgăi (n. Iovan) și al lui Iosif, muncitori. A făcut școala generală și liceul la Petroșani (1941-1952), urmând apoi Facultatea de Filosofie a Universității din București (1952-1954). Între anii 1954 și 1959 studiază limba și literatura bulgară la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287613_a_288942]
-
studiază limba și literatura bulgară la Universitatea „Kliment Ohridțki” din Sofia. Lucrează în învățământul superior, în serviciul de relații externe și în final la Editura Științifică și Enciclopedică din București, de unde se pensionează în anul 1990. Numărându-se printre puținii traducători români din literatura bulgară, I. a urmărit să pună în circulație opera unor prozatori din țara vecină, transpunând cu deosebire romane de Emilian Stanev, Gheorghi Mișev, Pavel Vejinov și Bogumil Rainov. Și-a completat activitatea de traducător cu aceea de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287613_a_288942]
-
-se printre puținii traducători români din literatura bulgară, I. a urmărit să pună în circulație opera unor prozatori din țara vecină, transpunând cu deosebire romane de Emilian Stanev, Gheorghi Mișev, Pavel Vejinov și Bogumil Rainov. Și-a completat activitatea de traducător cu aceea de lexicograf, alcătuind ghiduri de conversație bulgar-român și român-bulgar, principala sa lucrare în acest domeniu fiind Dicționar bulgar-român (1994). Traduceri: Emilian Stanev, Într-o seară liniștită, București, 1966 (în colaborare cu Nicolae Mărgineanu), La pândă, București, 1977; Kamen
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287613_a_288942]
-
în care face uz de cacofonii -"Cine mai poate scrie ca Caton?" (Poetul și "Moftul") iar ca exemplu de paralogism deliberat cu sens ironic, putem cita un comentariu al lui Caragiale din cronica teatrală cu titlul Ruy-Blas-Răsăritul unei stele: "Desigur, traducătorul a voit să prelungească spectacolul ca să obosească mai puțin pe spectatori. Cuminte lucru: arta trebuie să fie o favoare, iar nu un chin, publicul nu trebuie obosit niciodată"128. Fără nici o intenție critică sunt promovate sofisme și în textele care
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
provenite din surse care se contrazic evident. Astfel, tema centrală viața aventuroasă a emigrantei Ana Cumpănaș înainte și după expatrierea din cauza implicării în scandalul Dillinger proliferează o multitudine de versiuni, de la cele susținute de "sursele" martori, prieteni, vecini, "dillingeromaniaci", biografi, traducători, la documente oficiale (certificat de deces, cerere de repatriere etc.) la proiecția întâmplărilor pe fondul imaginației celor trei "corei", la metatextele prin care le disecă ironic, până la romanul însuși care le înglobează, le alipește într-un patchwork de texte redactate
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
219). 42 Vezi, de pildă, capitolul National Styles of Humor, în care Don Nilsen analizează și exemplifică sumar o imensă bibliografie pentru umorul departajat în funcție de criteriul naționalității. (Don Nilsen, op. cit., pp. 131-213). 43 Cu o astfel de problemă se confruntă traducătorii, neputincioși uneori în efortul de menținere a valențelor comice a multor "caragialisme", neutralizate și secătuite prin echivalarea cu termeni corecți, dar lipsiți de savoarea imprimată de contextul românesc. Un inventar al dificultăților de transpunere din română în franceză a unor
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
, Edgar Theodor (3.ÎI.1863, Iași - 2.XII.1908, București), prozator, dramaturg și traducător. A urmat liceul la București, unde a absolvit și Facultatea de Drept. A publicat schițe, nuvele, prelucrări și traduceri în „Convorbiri literare”, „Peleșul”, „Ateneul român”, „România liberă”, „Epoca”, „Revista idealista” ș.a. A. e un analist, prozele lui din volumele Foc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285469_a_286798]
-
manifeste o deosebită inventivitate, A. este totuși un bun povestitor. Stilul are o patina de vechime, iar limba, îngrijita, plăcută, vădește cultură. Tragedia Fernanda („Peleșul”, 1887-1888), cu o versificație destul de sigură, dar cu o intrigă ciudată, pare o traducere. Că traducător, A. nu e preocupat de calitatea literară a textelor, versiunile românești pe care le realizează fiind destinate scenei. A tălmăcit din Sofocle (prin Jules Lacroix), Euripide (prin Ernest Legouvé), Shakespeare (tot după un intermediar francez), Racine, Molière, precum și din François
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285469_a_286798]
-
, Igor (21.III.1922, Vladimirovka, j.Cahul), traducător. Este fiul Verei (n. Birincov) și al lui Constantin Crețu, intelectuali. A făcut studii la Facultatea de Filologie a Universității de Stat din Chișinău (1945-1951) și la Institutul de Literatură „Maxim Gorki” din Moscova (1957-1958). A fost redactor la revista
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286490_a_287819]
-
pe lângă cele două naturi, și două persoane: divină și umană. Împotriva acestora, Boethius afirmă o unire ipostatică într-o singură persoană a celor două naturi, divină și umană. De fapt Boethius folosește două concepte derivate din categoriile aristotelice, fiind primul traducător și comentator în limba latină al acestora. Astfel, conceptul de „substanță individuală” corespunde cu „substanță primară” (ousia prôtê). „Substratul” traduce cuvântul grec hypokeimenon, ceea ce literar înseamnă „ceea ce se află dedesubt”, dar poate fi tradus și ca subiect, însemnând pentru Aristotel
Etica creştină din perspectiva persoanei by Duma Bernadin () [Corola-publishinghouse/Science/100983_a_102275]
-
ȘAHIGHIAN, Alexandru Al. (13.ÎI.1950, București), germanist. Este fiul Mariei Șahighian, redactor și traducător, și al scriitorului Alexandru Șahighian. Urmează, la București, Liceul German (1957-1969) și Facultatea de Limbi Germanice (1969-1974). Va fi profesor la Liceul „Dimitrie Cantemir” din capitală (1974-1977), apoi redactor la revistele „Secolul 20” (1977-1994) și „Lettre internaționale” (din 1994). Debutează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289432_a_290761]
-
RĂCĂCIUNI, Isaiia (pseudonim al lui Isaiia Nacht; 21.IX.1900, Gâșteni-Răcăciuni, j. Bacău - 16.VI.1976, București), dramaturg, prozator și traducător. Este fiul Zeldei (n. Gittner) și al lui Beniamin Nacht, arendaș; actorul N. Stroe este fratele său. Din 1909 învață la București, urmând gimnaziul la Școala Evanghelică (1911-1912), unde îl are profesor de limba română pe Ioan Slavici. Ar fi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289077_a_290406]
-
cărții, cercetează cum se face că sîânt așa de puțini mari humoriști printre marii filosofi dar păstrează o dragoste deosebită marelui humor, chiar dacă este o dragoste nefericită, adaugă el cu un humor fin. Se cuvine să mărturisesc și eu, ca traducător, că am un inters statornic pentru humor. Studiile mele despre Raabe m-au îndreptat spre cartea de față. Cred că punctele de vedere cuprinse în ea pot fi aplicate perfect concepției despre lume, pline de sentiment a marelui humorist, care
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
pp. 187, și urm. 65 Citat după A. Herrlin, Renaissances Ethik, p. 50. (Imprimată sub formă de manuscris). 66 Cînd Dante trecea strada, femeile din verona îl arătau și ziceau: "Uite-l colo pe cel care a fost în infern". Traducătorul danez al scrierii Vita nuova, Joh. Dam, adaugă: Nu era o ironie fusese în infern și toți știau acest lucru". 67 A. C. Bradley, Oxford Lectures on Poetry, p. 305. 68 A. C. Bradley, Shakespearian Tragedy, p. 324. 69 cf. Aristoteles'theoriy
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
BULAT, Virgil (24.II.1940, Răduleni, j. Soroca), poet, traducător și eseist. Este fiul Eufrosinei (n. Bâlici) și al lui Ion Bulat, învățători. La ocuparea și trecerea Basarabiei sub administrația sovietică, în urma Tratatului Ribbentrop-Molotov, familia se refugiază în România, astfel încât B. își începe educația școlară în comuna Balș, județul Olt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285926_a_287255]
-
până în 1997. În 1964 scrie primele articole critice în revista „Tribuna”, colaborând apoi la „Steaua”, „Limba română”, „Limbă și literatură”, „Familia”, iar după 1989 la „Literatură și artă” (Chișinău), „Haiku” (București), „Libertatea” (Novi Sad), „Aurora” (Oradea) ș.a. Debutează editorial ca traducător al romanelor Zeilor le e sete și Revolta îngerilor de Anatole France (1978). Primul volum de poezii originale, Nocturnalia, îi apare în 1985. Îngrijește ediții din Liviu Rebreanu și N. Steinhardt. În 1991 obține Premiul revistei „Poesis”; în 1992 Premiul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285926_a_287255]
-
, Alexandru-Traian (7.IX.1897, Brăila - 16.III.1986, București), poet, traducător și bibliograf. Este fiul Coraliei-Alexandrina (n. Pavlu) și al lui Heraclie Ralli, funcționar, poet de expresie franceză, cu două plachete tipărite la Brăila în 1885 și 1886. După terminarea școlii primare în urbea natală, R. a urmat ciclul secundar la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289124_a_290453]
-
MAZILU, Dumitru (29.XI.1922, Broșteni, j. Vrancea - 11.VII.1981, București), traducător, eseist și editor. Este fiul Matildei (n. Georgescu) și al lui Dionisie Mazilu, învățător. A urmat cursurile școlii primare în comuna natală, pe cele secundare la Liceul „Mihai Viteazul” din București (1933- 1941), devenind student la Facultatea de Drept a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288072_a_289401]
-
de traduceri din clasicii literaturii universale și din scriitorii contemporani. Din 1975 până la încetarea din viață a lucrat în Centrala Editorială. Debutează cu o transpunere din Howard Fast, Calvarul lui Sacco și Vanzetti (1954), desfășurând apoi o intensă activitate de traducător al literaturilor engleză și americană. Editorului M. i se datorează, într-o măsură importantă, redactarea unui plan coerent de traduceri ale cărților cele mai semnificative din literatura de limbă engleză, în special a celei moderne. A contribuit la materializarea acestui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288072_a_289401]
-
fidelitatea filologică față de original și printr-o expresivitate nuanțată. Cu excepția unui volum de însemnări de călătorie - scris în colaborare cu O. Manițiu - întreaga sa activitate a fost consacrată tălmăcirilor și s-a impus, astfel, ca unul dintre cei mai importanți traducători moderni de literatură anglo-saxonă. Preferințele sale se îndreaptă spre romanele lui Jack London și ale lui John Steinbeck. De asemenea, a transpus titluri reprezentative din creația lui Oscar Wilde, Charlotte Brontë și Ernest Hemingway. Activitatea de traducător a lui M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288072_a_289401]
-
cei mai importanți traducători moderni de literatură anglo-saxonă. Preferințele sale se îndreaptă spre romanele lui Jack London și ale lui John Steinbeck. De asemenea, a transpus titluri reprezentative din creația lui Oscar Wilde, Charlotte Brontë și Ernest Hemingway. Activitatea de traducător a lui M. a fost completată, în câteva cazuri, de prefețe, scrise cu claritate și dovedind o temeinică informație și un simț sigur al valorii. SCRIERI: Spre culmile Carpaților (în colaborare cu O. Manițiu), București, 1955. Traduceri: Howard Fast, Calvarul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288072_a_289401]
-
era valea mea, pref. trad., București, 1971; E.H. Gombrich, Artă și iluzie, București, 1973; Francis Parkman, Pe calea Oregonului, București, 1978; Gordon Landsborough, Vulpile deșertului, București, 1979. Repere bibliografice: Liviu Călin, Pe tăcute, RL, 1981, 29; Dan Grigorescu, Un valoros traducător, CNT, 1981, 30; Dicț. scriit. rom., III, 140. D.G.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288072_a_289401]
-
esențialmente aceleași idei morale și politice. 1565 John Stow (1515-1605) scrie Chronicles of England care conține povestea regelui Lear. W. Shakespeare a citit probabil această lucrare dintr-o ediție publicată la 1580. 1577 Lui Raphael Holinshed (m. 1580), cronicar și traducător prestigios din epoca reginei Elizabetha, i se publică, în tipografia lui Reginald Wolfe, The Chronicles of England, Scotland, and Ireland (două volume), o altă sursă pentru Regele Lear de William Shakespeare. 1590 Se publică Arcadia de Șir Philip Sidney (1554-1586
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
pe mai departe chinuit". 1778 În Germania, marele actor Friedrich Ludwig Schröder obține un prim mare succes cu Regele Lear, de fapt un triumf al lui Shakespeare în țară care l-a adoptat fără rețineri. 1808 August Wilhelm Schlegel (1767-1845), traducătorul a 17 piese shakespeareene, sublinia funcția dramatică a subiectului secundar. De asemenea, în Lectures on Dramatic Art and Literature (traduse în engleză în 1815) scria: "în Regele Lear știință compasiunii este epuizata. Aici nu joacă personajele principale ci acelea care
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]