10,371 matches
-
apoi, privind cu luare aminte striațiile pe care metalul le lăsase pe lamelă. Cu totul lipsit de impurități. Însă nu Îți pot spune dacă e lucrarea naturii sau a omului: pentru asta nu există piatră de Încercare. — De unde proveneau celelalte inele pe care le-ai văzut? — Au ajuns În sipetele Artei, Într-un fel sau altul. Asta e tot ce știu. Și nu ți-aș spune mai mult nici dacă aș ști. Afacerile Calimalei sunt acoperite de sigiliu, iar acest sigiliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
văzut? — Au ajuns În sipetele Artei, Într-un fel sau altul. Asta e tot ce știu. Și nu ți-aș spune mai mult nici dacă aș ști. Afacerile Calimalei sunt acoperite de sigiliu, iar acest sigiliu e moartea. Îi Înapoie inelul. Dante se pregătea să replice când atenția Îi fu atrasă de ceva care zăcea pe masa de lucru, lângă recipientele pentru culori. Era o foaie mare de hârtie Împăturită. Pe fața la vedere recunoscu albastrul cursurilor de apă și ocrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
noua. Auzi În spate o mișcare ușoară și un suspin. Cineva parcă voia să Îi atragă atenția, dar cu discreție. Își Îndreptă Încet privirea spre el. Noffo Dei era În picioare În fața ușii. La un gest al cardinalului Îngenunche, sărutând inelul pe care acesta i-l Întindea, cu gluga dată pe spate dezvăluindu-i tonsura. Înaltul prelat Îl mângâie pe ceafă binevoitor cu mâna liberă. — Ce ai aflat? Îl Întrebă cu o nuanță de neliniște În glas. Ceea ce știam deja. Pentagrama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Întoarse cu fața la perete, pentru a șterge privirea aceea care Îl sfredelea, iar apoi se Întoarse la loc, Învins. Antilia Îl fixa În tăcere. Se ridicase de pe pat și stătea nemișcată În mijlocul Încăperii, În goliciunea ei triumfală. Șarpele multicolor strălucea cu inelele lui ce păreau Însuflețite de răsuflarea femeii. Trupul, acoperit de un văl de sudoare, strălucea la flacăra opaițului, ca și când toată umezeala nopții Înăbușitoare s-ar fi Întins peste carnea ei de bronz. Chiar și de la acea distanță, poetul continua să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
din nou. Niște Înțepături ușoare, nu mâna de fier din anumite nopți, ci atingerea ușoară a unui vechi dușman ce nu se vrea uitat. Mușchii de pe față i se contractară Într-o grimasă. Simțea cum durerea Antiliei Îl Învăluia precum inelele șarpelui pe care Îl purta pe piele. Flacăra opaițului părea să Îi brodeze În jur o luminiscență putredă, aidoma celei a algelor descompuse, pe care o văzuse ivindu-se În delta Padului. Ca și când dansatoarea nu s-ar fi aflat acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
o parte pentru a-l lăsa să treacă pe prior, de Îndată Îl recunoscu. Trupul se afla dinaintea cuptorului de cărămidă, cu gâtul atârnat de unul din lanțurile lampadarului. Poate că era, Într-adevăr, Teofilo. Hainele erau ale lui, iar inelul ce Îi Împodobea degetul arătător părea și el să aparțină spițerului. Abia acum, când vedea cadavrul, Înțelese perplexitatea lui Bargello. Capul Îi era acoperit de o scursură gălbuie. Pe jos, În apropiere de cadavru, zăcea răsturnat un cazan din cupru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
terminau de citit, Îl fixau pe poet. Căutau un semn de Îndoială, umbra unei nehotărâri pe chipul său ascuțit. Însă el rămăsese impasibil, susținând privirea celorlalți cu fermitate. — Ei bine, să fie așa cum spui domnia ta. Vorbise cel mai vârstnic. Apăsă inelul cel gros pe care Îl purta pe degetul arătător Într-un tampon de fetru muiat În cerneală și, după o ultimă ezitare, aplică sigiliul. — S-a făcut, se mărgini să adauge trecându-i lista vecinului de la dreapta sa. Rând pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
nu fiindcă e vrăjitoare, zise el apropiindu-se ceva mai mult. Călugărul pălise. — De ce o acuzați? Îl presă mai departe. Spune-mi ce i se impută cu adevărat! — O acuzăm de furt. Fruntea priorului se Încruntă. De furt? Parcă revăzu inelul de aur pe care Teofilo i-l Încredințase și care acum era ascuns În chilia de la San Piero. La fel cu altele care circulau prin oraș, după cum Îi dezvăluise messer Falvio. Și extraordinar de asemănător cu bijuteriile Antiliei. Se putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
alai de frunzele moarte, ei îi spun: bine-ai venit! pe zare pe zare trece o fântână ce face semne la cocori, plecarea lor coboară-n flori, plecarea noastră în țărână. pe zare trece râul dulce se joacă norii în inele și stoluri dragi de rândunele se duc acasă să se culce. pe zare bate vântu-n zbor, se scutură cafeaua-n cești, iar noi privim de la ferești. cum trece ultimul cocor. pe zare trece gândul meu și dorurile-nvolburate, se duc
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
lună Și înțeleg că visul s-a sfârșit, Că tot ce-a fost frumos a fost minciună, C-a fost minciună tot ce am iubit! Noaptea în palma mea ( Am iubit, cândva) Când noaptea se-ascunsese-n palma mea Și-ntr-un inel se rătăcise luna, Nu-mi lumina cărarea nici o stea; Și viață și-ntuneric erau una. Din pumnii strânși a rugă și-a durere Țipau tăceri sălbatice și reci Și-n ochi, pe trup, pe buzele-mi de fiere Un înger
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
în palmă două vrăbii geruite-n pribegirea lor cea calmă eu voi cere să se schimbe să se uite neuitarea și să-ți pun în ochi corăbii să ne-aducă depărtarea o să-ți cumpăr flori din gheață și vernil pentru inele o să-ți dărui antipozii și cutii de acuarele azi ne stingem în zăpadă somn cu somn și împletire iar din când în când troiene cresc pe verbe de iubire. Cină Spre largul iubirilor mele mai este tihnă la cină și
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
de răgaz când vei citi printre cuvinte, ai să găsești risipite gânduri, vise și speranțe adunate toate între file de carte ... Curg lacrimi de stele Curg lacrimi de stele pe obrazul de cer și gândurile mele învăluite-n mister s-adună-n inele în zbor spre efemer. Curg lacrimi de stele pe obrazul de vânt și poartă cu ele aducând pe pământ toate visele mele adunate-n cuvânt. Curg lacrimi de stele pe obrazul zării răspândind speranțele pe aripa depărtării și împlinind rugile
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
eu resimțeam acele remarci ca pe niște presiuni uriașe aplicate asupra mea. — Care-ți place mai tare, draga mea? mă întrebase ea o dată, cu ochii lărgiți și o expresie inocentă, în vreme ce stăteam în fața unei vitrine de la Harry Winston, plină cu inele cu diamante. — A, toate sunt frumoase, mă eschivasem eu, fiindcă nu mă simțeam deloc confortabil. — Ei, presupun că nu contează, de vreme ce Randall a moștenit inelul bunicii lui, care are un diamant de patru carate... e foarte frumos și nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
lărgiți și o expresie inocentă, în vreme ce stăteam în fața unei vitrine de la Harry Winston, plină cu inele cu diamante. — A, toate sunt frumoase, mă eschivasem eu, fiindcă nu mă simțeam deloc confortabil. — Ei, presupun că nu contează, de vreme ce Randall a moștenit inelul bunicii lui, care are un diamant de patru carate... e foarte frumos și nu mai există altul la fel în toată lumea. Îhî, răspunsesem eu, neștiind ce altceva să spun. Eu și Randall nu discutasem niciodată despre viitorul nostru pe termen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
iubea. Voiam să mă mărit cu el? Voiam să mă mărit cu el?! Jumătate din restaurant se întorsese către noi și se uita la bărbatul superb, atât de bine îmbrăcat încât ar fi putut fi european - care stătea cu un inel în mâna întinsă, un inel pe care l-ai fi putut vedea și de la șapte kilometri depărtare - și care îmi cerea mâna. Voiam să mă mărit cu el?! Întrebarea plutea în aer. Eu nu mai puteam să respir. O cerere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
cu el? Voiam să mă mărit cu el?! Jumătate din restaurant se întorsese către noi și se uita la bărbatul superb, atât de bine îmbrăcat încât ar fi putut fi european - care stătea cu un inel în mâna întinsă, un inel pe care l-ai fi putut vedea și de la șapte kilometri depărtare - și care îmi cerea mâna. Voiam să mă mărit cu el?! Întrebarea plutea în aer. Eu nu mai puteam să respir. O cerere în căsătorie? Nu mă așteptasem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
te rog, spune da. M-am uitat în ochii lui. Îi iubeam pe Randall. Îl iubeam. Îl iubeam de când aveam optsprezece ani. — Da, am răspuns și următorul lucru de care îmi amintesc a fost că m-am trezit cu un inel uriaș pe deget. Capitolul șaptesprezecetc "Capitolul Șaptesprezece" Dincoace de paradistc "Dincoace de paradis" — Lunea neagră, a zis David, intrând în birou, cu un exemplar din New York Post ascuns sub haină. Vivian e pe picior de război. A concediat deja un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
bune momente, nimic nu o irita mai tare pe Vivian, decât evidenta stare de fericire a subalternilor ei. După o despărțire urâtă, vestea mea ar fi putut să-i dezlănțuie toată răutatea. În timp ce David îmi citea articolul, mi-am scos inelul de pe deget și l-am pus, pe furiș, în sertarul de sus al biroului. — Vivian este citată ca declarând că ea s-a despărțit de Prizbecki atunci când l-a prins îmbrăcat într-una din rochiile ei de seară! — Îi e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
scaunului și am luat o gură din cafeaua care era fierbinte și mi-a opărit cerul gurii. O să mai dureze câteva zile până când o să mă obișnuiesc cu gândul. Până în week-end, o să urmăresc cu frenezie Nunțile Marthei Stewart. O să-mi arăt inelul oricărei persoane aflate pe o rază de zece kilometri. O să fiu nevoită să mă abțin să nu spun tuturor oamenilor pe care o să-i întâlnesc că mi-am găsit Alesul și că a fost foarte romantic și, bine, dacă insistă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
un final, eu am fost de acord să păstrez dosarele. Nu puteam să mai pierd timp discutând pe tema asta și, mult mai important, nu voiam ca vreunul dintre colegii mei să audă disputa. — Vai, draga mea, unde ți-e inelul? m-a întrebat Mandy, în vreme ce eu o împingeam către lift. — E, ăăă, dat la micșorat, am șoptit. Am privit ușile liftului închizându-se și m-am întors la mine în birou, când telefonul a început să sune. De data asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
punct - dar și eu și Claire suntem convinși că mariajul ăsta nu trebuie să aibă loc. Așa că nu mergem mai departe cu nunta. Uluită, Lucille a alunecat pe spate - și s-a prăbușit în brațele mamei mele. Mi-am scos inelul de pe deget și i l-am dat lui Randall. Cu toate că era o bijuterie superbă, eram bucuroasă că scăpam de el. Aveam să-i duc dorul, dar eram și teribil de ușurată. — Incredibil, a șoptit Mandy, înainte să plece ca să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
să dăm ochii cu așa o frumusețe. N-ați auzit ce-am zis? își pierde Roja răbdarea, simțind cum îl mănîncă palmele tot mai tare, e ordin! începe să țipe pînă ce Curistul cedează în fața presiunii, își scoate bastonul din inelul în care îi atîrnă la șold, și i-l întinde convins că face cea mai necugetată faptă din întreaga sa viață. N-am venit să pierdem timpul, se aude din nou vocea limpede și calmă a lui Roja care le
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Părințelul. Poate chiar mai bune. — Bun și restul distribuției, dar femeiușca asta lua toți ochii audienței cu zulufii ei, bonețica de pe cap și medalionul gigantic ce-i atîrna deasupra decolteului. — Privirea de Cleopatra, gesturile gingașe și măsurate, și droaia de inele de pe degete, completează Părințelul. încotro am pornit și unde am ajuns, se aude vocea șoferului puțin iritată din cauza unui individ bătrîn care abia se tîrăște în fața mașinii pe trecerea de pietoni de la intersecția bulevardului Dacia cu Strada Polonă. Ambasadele Emiratelor
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
el era deja complet excitat. „Revin imediat”, a spus el, scoțând un săculeț de mătase brodată. A deschis săculețul și a așezat cu atenție următoarele unelte pe marginea saltelei: - o Clamă Argintie a Pasiunii; - un Capac al Dorinței Eterne; - un Inel din Sulf al Voluptății; - panglici Medicinale ale Pasiunii; - un Inel-Dragon din Jad; - ulei pentru Pofte Trupești; - clopoțelul Birman al Dragostei. „Ei, ce părere ai de instrumentele mele de luptă?”, a întrebat el. Lăsată fără grai de această imagine, ea s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
Pasiunii pe Tulpina de Jad, a uns-o bine cu Ulei pentru Pofte Trupești și apoi a intrat între coapsele ei. A testat poziția cu o incursiune scurtă în Poarta de Jad, apoi s-a retras și a adăugat un Inel al Voluptății din Sulf și două Panglici Medicinale ale Pasiunii, una galbenă și una albastră. După ce și-a dotat astfel instrumentul, a intrat hotărât în Camera Plăcerilor, iar ea a țipat imediat de durere și plăcere, ca și cum i s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]