12,882 matches
-
nu va mai trebui să ascultați de altcineva! Veți fi independenți! EVA: (se gândește puțin apoi ia mărul pe care i-l dă șarpele și mergând să-l întâlnească pe Adam i-l întinde acestuia, spunându-i ispititor) Uite ce măr frumos ți-am adus! Și asta pentru că eu întotdeauna mă gândesc la tine și am grijă de tine! ADAM (mușcă din măr) DUMNEZEU (furios): Nu mă așteptam ca voi să nu-mi ascultați cuvântul și să vă lăsați înșelați și
Sceneta "Sensul vie?ii" by Claudia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83571_a_84896]
-
dă șarpele și mergând să-l întâlnească pe Adam i-l întinde acestuia, spunându-i ispititor) Uite ce măr frumos ți-am adus! Și asta pentru că eu întotdeauna mă gândesc la tine și am grijă de tine! ADAM (mușcă din măr) DUMNEZEU (furios): Nu mă așteptam ca voi să nu-mi ascultați cuvântul și să vă lăsați înșelați și ispitiți de un șarpe blestemat! Pentru fapta voastră omenirea va fi condamnată ca întotdeauna să-și obțină din greu cele necesare traiului
Sceneta "Sensul vie?ii" by Claudia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83571_a_84896]
-
pădure care se mai zice dumbravnic ori mălăcină sau văsileac și care amirosă tare ; cinci degete sau ochiul boului sau alt ochiul boului care-i mai zice stéliță. Nucușoara asta e clocotici, curcubețică, fasola cioarei ori lepădătoare ; îi mai zice mărul lupului ori... da n-o mai ști și pe asta, că-i rușine. Uite dincoace cucută ori buciniș. Curpănul ista e viță albă, luminoasa. Aista trebuie ținut cu grijă că-i omag : otrăvește câinii și, dacă dai la pește, îl
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
de riduri, un omuleț stingea din când în când lumânările arse. Când, cu glas înalt, preotul cântă „Veșnica pomenire”, toți dădură năvală să salte masa plină de colaci, colive, lumânări legate în prosoape și o cracă uscată de pom cu mere și cu nuci. Cine n-ajungea, punea mâna pe mâna vecinului, săltând ritmic în dansul ritual. Cel mai posesiv înșfăcase masa un individ cu chelia conturată de o bandă neagră de păr vânjos, tunsă ca postavul, cu o ceafă otova
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
și mâine !“. Chiar și tata, care muncea singur atâta amar de pământ, intra seara în casă senin și liniștit, ca un înțelept care coboară din munți printre oamenii de rând, cu mulțumirea muncii temeinic împlinite, aducându-ne o mână de mere sau câteva ouă proaspete, calde încă, să avem pentru dimineață. Ziua lui începea cu prima geană de lumină - mânca ceva și dispărea pentru restul zilei. Singurele dovezi ale existenței lui erau patul nefăcut și farfuria goală de pe masă, din care
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
mea de la oraș. A trebuit să-mi acopăr capul cu un batic de-al soră-mii - în semn de recunoaștere a poziției inferioare a femeii fața de bărbat, pentru că eu, ca urmașă a Evei, îl împinsesem pe Adam să rupă mărul din Grădina Edenului, mi-a explicat soră-mea. Astfel deghizată m-am strecurat în urma lui tata pe lângă tufa de zmeură pe portița care duce în sus spre biserică, nescăpând de binecuvântarea usturătoare a urzicilor. Pe drum ne-am întâlnit cu
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
de sfârșit de august în care a intrat în camera mea poezia. Eram în vacanța dintre anul întâi și anul doi, era cald și mă plictiseam de moarte. Tocmai terminasem de citit Salinger și de mâncat brânză de oaie cu mere, mâncare yin-yang. Stăteam tolănită în pat cu ochii în tavan, când am simțit cum vine un val care mă ia și mă ridică la cer. Montagne russe. Așteptasem douăzeci de ani și acum, în sfârșit, viața începea ! M-am ridicat
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
pentru mine totuși. Dar ăsta era Jean-Claude ! mai mult decât atât, cu el am început să cred că vindecarea era posibilă. Multă vreme după dispariția lui Ștefan într-o halbă de bere nemțească am crezut că țin în mână un măr putred. Acum mă uitam în palmă și vedeam că mărul era intact, roșu și zemos : încă mai puteam iubi ! De atunci a trecut multă vreme. — Ai pielea rece, mă plâng eu retrăgându-mă din îmbrățișarea lui. Jean-Claude e obișnuit să
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
atât, cu el am început să cred că vindecarea era posibilă. Multă vreme după dispariția lui Ștefan într-o halbă de bere nemțească am crezut că țin în mână un măr putred. Acum mă uitam în palmă și vedeam că mărul era intact, roșu și zemos : încă mai puteam iubi ! De atunci a trecut multă vreme. — Ai pielea rece, mă plâng eu retrăgându-mă din îmbrățișarea lui. Jean-Claude e obișnuit să mă plâng că totul e rece. În special dormitorul lui
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Interzis și a mers un kilometru pe drumuri de țară până când a terminat de desfășurat gogoașa. (În Occident această legendă avea să sufere mici mutații de-a lungul a trei milenii, până când a devenit povestea cu un fizician și un măr. În orice caz, semnificația este aceeași: marile descoperiri, fie a mătăsii, fie a gravitației, sunt Întotdeauna un fel de pică-pară-mălăiață. Li se Întâmplă oamenilor care trândăvesc sub un pom.) Mă simt puțin ca acea prințesă chineză, a cărei descoperire Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
era Încă o femeie atrăgătoare. După ce se privi, Își concentră atenția la peisajul care trecea. Ce ar fi putut bunica mea să mai vadă pe străzile Detroitului din 1932? Ar fi putut să vadă bărbați cu pălării pleoștite care vindeau mere la colțul străzii. Ar fi putut să vadă muncitori care rulau trabucuri, ieșind afară din fabricile fără geamuri ca să ia o gură de aer, cu fețele pătate iremediabil cu maro de la praful de tutun. Ar fi putut să vadă muncitori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
minți. Undeva acolo, dincolo de apă, era glonțul care avea să-i curme viața. Poate că era deja Încărcat În arma japoneză din care urma să fie tras. Poate că era Într-un Încărcător. Avea douăzeci și unu de ani, tenul gras și mărul lui Adam proeminent. Îi trecu prin cap că făcuse o prostie luându-și câmpii din cauza unei fete, dar apoi Își retrase acest gând, pentru că nu era vorba de o fată oarecare. Era Theodora. Chiar când chipul ei Îi apăru lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
cei care trebuie să plătească polițele astea. Cu toate acestea, făcu așa cum Îi spusese soția și păstră toate trei polițele. Casa Zebrei, așa cum mi-o amintesc din copilărie, era ticsită cu plante artificiale: lalele galbene, trandafiri roșii, pomi pitici cu mere de ceară. Margarete de plastic răsăreau din ceainice; narcise erupeau din vaci de ceramică. Fotografii cu Artie Shaw și Bing Crosby ornau pereții, alături de plăcuțe scrise de mână cu texte gen: SAVURAȚI UN LIME RICKEY DELICIOS! sau SANDVIȘURILE NOASTRE PRĂJITE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
doi. Îi aparțineau fratelui meu, care, În baia pentru oaspeți, printre prosoapele de mâini Împopoțonate, mă privi În timp ce Îmi trăgeam În jos chiloții și-mi ridicam fusta. (Dacă-i arătam, n-avea să spună.) Fascinat cum era, stătea la distanță. Mărul lui Adam i se ridica și cobora. Părea uluit și speriat. Nu prea avea cu ce să mă compare, dar nici ceea ce a văzut nu l-a indus În eroare: falduri rozalii, o despicătură. Timp de zece secunde, Capitolul Unsprezece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Aici cearșafurile egiptene miroseau a tufe, pernele a păsări de apă. La treizeci de centimetri de mine, Obiectul făcea parte din toate acestea. Culorile ei păreau să se Înțeleagă cu peisajul american, părul ca bostanul, pielea În nuanța cidrului de mere. Scoase un sunet, apoi tăcu iar. Încet, am tras Învelitorile de pe ea. În semiântuneric i-a apărut conturul, umflătura sânilor sub tricou, dealul molcom al pântecului și apoi luminozitatea chiloților, convergând În formă de V. Nu s-a mișcat deloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de baie avea o urmă de uzură acolo unde se scurgea apa. Existau un pat dublu pentru părinții mei și, Într-un colț, un pat de campanie, Întins pentru mine. Mi-am aruncat geamantanul pe el. Geamantanul meu era un măr al discordiei Între mine și Tessie. Mi-l cumpărase Înainte de excursia noastră În Turcia. Avea un model floral, cu turcoaz și verde, care mi se părea hidos. De când eram la școala particulară - și de când umblam cu Obiectul -, gusturile mele se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
fătuca timidă cu părul negru, Încâlcit, peste față, ci fratele ei geamăn. Cu paravanul părului dat la o parte, schimbările recente de pe chipul meu erau mult mai evidente. Maxilarele Îmi păreau mai pătrățoase, mai late; gâtul mai gros, cu proeminența mărului lui Adam În mijloc. Era, indiscutabil, un chip de bărbat, dar sentimentele dinăuntrul acelui băiat erau Încă ale unei fete. Să te tunzi după o despărțire era o reacție feminină. Era o metodă de a o lua de la Început, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
din ce În ce mai tare. Sophie Sassoon nu era pe-acolo ca să-mi epileze mustața, așa că Începu să-mi crească, devenind o pată deasupra buzei mele superioare. Vocea continua să mi se Îngroașe. Fiecare zdruncinătură din drum Îmi mai cobora puțin, În gât mărul lui Adam. Dacă mă Întreba cineva, Îi spuneam că sunt În drum spre California, unde mă duceam pentru primul meu an la colegiu. Nu știam prea multe despre lume, dar știam ceva despre colegii sau cel puțin despre temele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Casa inginerului era bătrânească, 8 cu prispă și acoperiș de șindrilă, și era înconjurată de o curte în care creșteau cei mai gigantici maci pe care i-am văzut vreodată, până la piept, cu flori vinete, bătute și cu măciulii cât merele. Sânt convins că, la o adică, ai fi putut stoarce la hașiș din ei în veselie. Camera mea avea un simplu pat și atât. Alături era cea a gazdei mele, un june negricios, asudat, care bea toată seara și apoi
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
în regiune, îngăduind practicarea cultului creștin și a oricăror altele. La nord de Dunăre ei au rămas în memoria colectivă ca mici negustori ambulanți care străbăteau satele călare pe măgăruși ca să schimbe delicatese tradiționale, sarailii, braga și rahat, pe ouă, mere și alte produse locale. Astăzi încă, turcii și tătarii din Dobrogea, în estul României, au o imagine foarte pozitivă ca pitorești negustori de pepeni și zaharicale. Iată Balcania eternă, arhetipală, ce trăiește până azi în picturile naive ale lui Generalic
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
Apropo, frumos titlul peliculei dumneavoastră: Je t’aime tu danses. Maurice Béjart îmi este cel mai bun și cel mai vechi prieten. Ne cunoaștem de 45 sau 46 de ani. L-am filmat adesea, cumva precum Cézanne care picta neîncetat mere! Povestea filmului Je t’aime tu danses este amuzantă: e un film de ficțiune de 90 de minute, dar la început era un documentar de 20 de minute comandat de o televiziune germană. Trebuia să filmez crearea unui „pas în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
atletici. Newyorkezii sunt mult mai de calitate, zise ea uitându-se prin bar, Întrebându-se de ce arătau atât de Înfiorător toți bărbații. Mă rog, nu cei din seara asta, de-aici. Olga, care dăduse deja pe gât două martini de mere, se aplecă spre Kitty. — Știi ceva? Îi șopti. Mi-ar plăcea să degust și eu un american din ăsta. Își sorbi băutura și linse marginea paharului, aruncând o ocheadă seducătoare spre bar. Kitty era șocată, era doar a doua noapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
de bună povestea lui. Nu de alta, dar sunt unele lucruri pe care le-a înflorit cam tare, chiar tare de tot. De exemplu, chestia cu meciul, când a câștigat cu 6 la 0 sau așa ceva și l-a bătut măr pe figurantul ăla, Cristos (ăla care se întorsese din vacanță un țăran prost, Cristi), când i-a tras un șut în bot de i-a provocat ditamai epistaxisul (adică i-a dat borșu’). E adevărat, juca bine fotbal de mic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
bunicul nostru o consola pe mama lasă, tu, p-ăsta-l facem popă, râdea cu incuri și fără dinți, plescăia-n somn, își lărgea încet, încet alimentația, mai o brânză dulce făcută-n casă, mai o supă pasată de morcovi și pui, mere rase cu biscuiți, înțelegeți, câte-un ou fiert pe săptămână, ușor, câte puțin din toate, ca să-i rămână obrăjorii bucălați, să fie zdrumpeș când îl hâțânam seara și să vă scrie vouă acum povești frumoase, care să vă placă. S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
e sfârșitul filmului ăluia și s-a făcut târziu. Și chiar nu are nici un rost să scâncești acum, Matei. 6. Mărunțișuri, vechituri, oameni și omuleți Tare trebuie să se mai bucure Mateiul mic! Cred că mușcă dintr-o plăcintă cu mere, bea sirop, citește și recitește scrisoarea primită de la Mateiul mare, mănâncă pufarin cu pumnul, ronțăie o pastilă de mentosan, suge un drops și se gândește la lucrurile înșirate așa curios pe hârtie, cum n-a mai pomenit prin cărticelele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]