13,179 matches
-
scrâșnindu-i de parcă și ea ar fi stat trează toată noaptea pe cocaină... — Acceptă asta. Rezolvă-ți problema, se răstește ea. Ai o soție, o fiică... nu-i așa? — Toate astea s-au dus... clatin eu din cap, a spus minciuni... minciuni tâmpite... — Cine? Amândouă... minciuni tâmpite, râdem noi, toate au mers prost. Se aplică aceleași reguli. Obișnuiam să fim foarte picepuți În munca noatră de polițai. Pun pariu că ți-au spus asta. Ei? — Mda, mi-au spus, zice ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
ar fi stat trează toată noaptea pe cocaină... — Acceptă asta. Rezolvă-ți problema, se răstește ea. Ai o soție, o fiică... nu-i așa? — Toate astea s-au dus... clatin eu din cap, a spus minciuni... minciuni tâmpite... — Cine? Amândouă... minciuni tâmpite, râdem noi, toate au mers prost. Se aplică aceleași reguli. Obișnuiam să fim foarte picepuți În munca noatră de polițai. Pun pariu că ți-au spus asta. Ei? — Mda, mi-au spus, zice ea fără nici o urmă de interes
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pus primii laba pe el. Nu știu de ce, nu-mi pasă de ce, probabil numai fiindcă era acolo, poate fiindcă Încerca să le vrăjească pe puicuțele lor. Nu-mi pasă. Mie Îmi pasă numai de mine. Până și asta e o minciună. Nu fă asta Bruce 0000000000000000000000000000Nu fă asta0000 000000000000000000000000000000000000000nu fă asta00000000 00000000000000000000000000ești mai bun decât atât 00000000000 000000000000000000000000000000000nu fă asta000000000000 000000000000000000000000000000mai e0000000000000000000 Nu-mi pasă decât de mine și de motivul pentru care nu-mi pasă de altcineva. Ea crede că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
-mi pasă decât de mine și de motivul pentru care nu-mi pasă de altcineva. Ea crede că poate să facă tot ce vrea, ei bine, În nici un caz ce pula mea, și i-a otrăvit mintea copilului cu toate minciunile alea tâmpite pe care le spune despre mine, curva infectă, și totul a mers prost, tresă se-nvețe minte, tresă fie făcută să plătească pencă nare nici un rost n măsa. Când o sunăm acasă la mama ei nu suntem În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
care te ciocnești te despică puțin mai tare și Întotdeauna mai există și alții la orizont. Și nu le poți face față, așa Încât te forțezi să crezi tâmpeniile celor despre care știi instinctiv că sunt mincinoși și Îți tot repeți minciunile alea și le repeți și altora, sperând că, dacă le repeți suficient de des și cu destulă Înflăcărare, o să dobândești statutul divin pe care-l atribuim celor care spun minciunile cel mai frecvent și și cu cea mai mare Împătimire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
care știi instinctiv că sunt mincinoși și Îți tot repeți minciunile alea și le repeți și altora, sperând că, dacă le repeți suficient de des și cu destulă Înflăcărare, o să dobândești statutul divin pe care-l atribuim celor care spun minciunile cel mai frecvent și și cu cea mai mare Împătimire. Dar tu nu faci asta niciodată și, chiar dacă ai putea, n-ai prețui-o, ți-ai da seama că nimeni nu mai crede În eroi. Știm că ei vor doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
fotografii și lăsase scena celorlalte echipaje pentru investigații. Se întoarse apoi în piață, unde era așteptată de Roland Bell. Vorbise cu Cheryl Marston la spital, dar, bineînțeles, nu se puteau bizui pe ce îi spusese acesta victimei. - O mulțime de minciuni, fusese și verdictul femeii. Își amintise totuși câteva detalii înainte ca drogul să își intre total în drepturi. Oferise o descriere foarte bună, cu tot cu particularități ale cicatricilor sale. Își amintise apoi că se opriseră la o mașină și reuși să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
fost bine, spuse ea dând din cap admirativ. Dar tot îți confisc banii pentru că m-ai mințit. - Nu te-am mințit! - Nu mi-ai spus cu ce te ocupi. E totuna cu a minți. - Mamă, sunt banii câștigați de mine! - Minciuna se plătește. Cu un efort destul de mare, își îndesă banii într-un buzunar al jeanșilor, bine ascuns de burta care se revărsa peste el. Ezită pentru o clipă. - Bine, îți dau 10 dolari înapoi. Dacă îmi zici ceva. - Ce să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
întrebă cu malițiozitate Charles Gradz pe avocat. Cu malițiozitate, nu cu sarcasm. Procurorul nu avea nimic personal cu Joseph Roth, care, deși era reprezentant al tuturor mizeriilor, era un avocat al apărării care reușea destul de bine să separe adevărul de minciună din spusele clienților săi și care mereu trata polițiștii și procurorii cu respect. Charles Grady era la fel în raport cu el. - Se pare că da. A dar câteva telefoane în Canton Falls și le-a sugerat mânia lui Dumnezeu unora din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
și câmpiile cu flori înmiresmate. Pot învăța să mă comport de la poveștile cu împărați viteji sau lași. Învăț să iubesc floarea pură din livezi, întinsa mare, oamenii, versul, struna, ce e nou și viu, să urăsc crâncen dușmanii, noroiul și minciuna. O, din toate cărțile pot învăța ceva interesant și folositor! Dar toate acestea nu se învață când e prea târziu! Cartea a devenit prietena mea, deoarece fără ea nu m-aș putea numi om și n-aș putea trăi. Ea
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
nu se mai ține seama de alte interese... ― Ei bine, colonelul știa, trebuia să știe, și totuși m-a întrebat, zise Klapka mai încet și cu o umbră de mister în glas. Iar când, de frică, i-am spus o minciună, el nici n-a clipit din ochi, încît am fost silit să mă rușinez de lașitatea mea! Tăcu așteptând un răspuns sau o întrebare. Pe Bologa însă atitudinea și glasul căpitanului îl uluiră, trezindu-i deodată în suflet toate zbuciumările
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
zise cu inima încleștată. În adăpost îl aștepta sublocotenentul care-i ținuse locul și care dorea să afle ce i-a spus și cum l-a felicitat generalul. Ca să scape de întrebări, Bologa, cu o veselie prefăcută, îi povesti o minciună și schimbă repede vorba. Pe urmă zise îngrijorat ca vor trebui să fie cu ochii în patru, să nu se pomenească cu vreun atac bruscat, având în vedere schimbarea diviziei. Sublocotenentul, vrând să arate cât e de tare în prevederi
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
oamenii nu mai vreau să moară, ci să trăiască și să lupte... Când mori luptând, moartea e răscumpărată, și când izbutești prin luptă, victoria e mai dulce... In locul ipocriziei trebuie să vie franchețea, chiar brutală! Numai ura va zdrobi minciuna care otrăvește lumea! Apostol Bologa, uluit, aproape spăimântat de înflăcărarea locotenentului, îngînă: ― Bine, Gross, credeam că ești socialist și că... ― Că sub eticheta mea se pitește tot un fel de fățărnicie? zise Gross, luîndu-i vorba din gură, cu vocea iar
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
împrejurul lor pândește o primejdie crâncenă. ― Oare ce-am uitat, Doamne, ce-am uitat? zise Apostol, uitîndu-se întrebător la ea. Atunci își dădu seama că minte și că numai pentru Ilona a venit. Dar nu avu puterea să lepede îndată minciuna și începu să caute cu înfrigurare, răvășind cărțile pe laviță, la căpătâiul patului. Din întîmplare îi căzu în mâini harta cu pozițiile frontului, pe care, într-o seară, o completase și o uitase aici. ― Uite!... Așa-i c-am găsit
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
cărțile pe laviță, la căpătâiul patului. Din întîmplare îi căzu în mâini harta cu pozițiile frontului, pe care, într-o seară, o completase și o uitase aici. ― Uite!... Așa-i c-am găsit? strigă triumfător către Ilona, ca să-și scuze minciuna. O desfășură, își aruncă privirea peste însemnările cu creion roșu, o îndoi frumos și o puse în buzunar. Apoi ridică ochii la Ilona și se cutremură. Își zicea: "Trebuie să-i explic", și cerul gurii îi era uscat iască. Simțea
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Dar aceasta cum se potrivește cu povestea echilibrului sufletesc?... Ești bun să-mi explici? Apostol păli. Într-o secundă îi trecu prin creieri cum a mințit aseară că a uitat ceva și cum a luat harta numai ca să-și acopere minciuna față de Ilona... Și totuși, când a pus-o în buzunar, a simțit că trebuie s-o ia, negreșit îi trebuia. ― Asta e schița oficială, de la serviciul meu, îngînă dânsul, uitîndu-se pe hartă și căutând, instinctiv, drumul pe unde a vrut
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
fiindcă... ― Destul, încetează, Bologa! făcu Klapka, indignat. Nu mai vreau să-ți ascult balivernele! Am venit să te salvez, nu să ascult nerozii... Astea să le spui pe urmă, după ce va fi trecut primejdia! ― Crezi că o viață smulsă prin minciună ar mai avea vreun farmec sau vreun preț? întrebă Apostol, cu altă voce. ― Minciuna care poate salva o viață de om e mai prețioasă decât toate adevărurile! răspunse căpitanul cu hotărâre. Eu îmi voi face datoria până la capăt! Am să
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Am venit să te salvez, nu să ascult nerozii... Astea să le spui pe urmă, după ce va fi trecut primejdia! ― Crezi că o viață smulsă prin minciună ar mai avea vreun farmec sau vreun preț? întrebă Apostol, cu altă voce. ― Minciuna care poate salva o viață de om e mai prețioasă decât toate adevărurile! răspunse căpitanul cu hotărâre. Eu îmi voi face datoria până la capăt! Am să te scap chiar împotriva voinței tale și sunt sigur că mai târziu o să-mi
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
pe urmă cu o satisfacție triumfătoare: ― Eram sigur! izbucni falnic. I-am și spus căpitanului Klapka... Parcă nu cunosc eu psihologia... vinovaților?... De altfel, nici n-ar fi demn pentru un ofițer, chiar în cazul d-tale, să recurgă la minciuni. Omul, când a săvârșit ceva, să aibă curajul răspunderii! Apostol nu-și putu stăpâni un zâmbet auzind sfaturile pretorului și mai ales tonul marțial cu care i le spunea. Pretorul însă, mulțumit cum era, nici nu se mai uită la
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
câteva zeci de voci, ca un ecou. — Care ucigași? spune primarul. — Ucigașii fetiței! i se răspunde. Primarul deschide gura uluit, apoi redevine stăpân pe sine și începe să țipe. Le spune că sunt bătuți în cap, că e o prostie, minciuni, elucubrații, că cei doi sunt dezertori și că jandarmii îi vor duce înapoi la armată, și că armata da, ea va ști ce să facă cu ei. Ei sunt, îi vrem! insistă un cretin. — Ei bine, nu-i veți avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
alunga de aici, locul ăsta este doar pentru bolnavii adevărați, oameni cinstiți, care și-au câștigat pe drept atenția asupra lor, nu pentru cineva care i-a indus în eroare și a abuzat de încrederea lor. Investigațiile acelea complete descoperiseră minciuna, iar acum era condamnat să rătăcească undeva în zona gri, ambivalentă, dintre lumea celor bolnavi și a celor sănătoși, să nu aparțină în totalitate nici uneia, și toate acestea se pot citi pe fața lui perplexă, el însuși se rușinează de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
mansardă, printre rame, nu îmi era teamă de nimic, însă acum beau vinul și încerc să îmi fac curaj, fă-ți cadoul acesta, fă-ți cadoul acesta, așa toată lumea va fi fericită. Dau drumul la apă în cadă, apa acoperă minciunile, Udi mă urmează, vrea să îmi dea o a doua șansă, spuma ne acoperă deja pe amândoi, curată ca zăpada proaspăt căzută, el îmi aruncă o privire întunecată, aproape nemiloasă, în mijlocul irisului său brun licărește o pată verde, ca o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
de braț pe Noga și o trag după mine, tușesc și expir, împing și lovesc, în fața ochilor mei se materializează în mod foarte clar avertismentul acela tibetan antic, cât de mare este puterea fiecărui cuvânt pe care îl rostim, fiecare minciună, oricât de mică, poate distruge lumea. Când ajungem la mașină, în cele din urmă, respirăm ușurate, iar eu îi spun, tati s-a întors deja acasă, excursia s-a terminat mai repede, ea își ridică ochii spre mine, nici măcar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
fotografia, nu știam ce ne pândește de după țiglele roșii, dar ce e rău, de fapt, în toate astea, ce este rău în decepție, de ce trebuie să le băgăm copiilor sub nas adevărul și să le spunem, luptați. Anii petrecuți în minciună au fost mult mai buni decât aceia trăiți în compania adevărului, îi spun eu, privește cât de bine ne era, îți era imposibil să mai aștepți zece ani? Ea își lasă capul în jos, părul îi este încă prins într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
reproș, ea mi-a spus că tu ești acela care nu s-a decis la vreme, că ai tras de timp până când nu a mai fost posibil să întrerupă sarcina, iar acum este rândul său să zâmbească amar, este o minciună sfruntată, i-am spus încă din prima secundă că nu doresc acest copil, că nu îmi voi părăsi niciodată soția, i-am spus că, dacă nu voi avea de ales, îmi voi asuma paternitatea copilului și voi plăti pensie alimentară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]