10,805 matches
-
Celsus au fost înlăturați din fruntea armatei din porunca împăratului și au fost înlocuiți de fratele lui, Titianus. — Titianus? Idiotul ăla! - Antonius lovi din nou cu pumnul în masă. Nu știe nimic despre război. Otho a mai făcut o greșeală tragică. — Împăratul nostru părea că nu-și dă seama că Flavius Valens ocupase Ticinum, cu mai bine de patruzeci de mii de oameni. Ei s-au unit cu cei treizeci de mii ai lui Caecina. Cei trei generali ai noștri i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
murmurând niște cuvinte pe care cei doi bărbați nu le înțelegeau. — Asta e pentru Otho? întrebă Antonius, arătând spre mica flacără. — Și ce dacă mă ura? răspunse Calvia fără să zâmbească. Și Galba mă ura. Amândoi au avut o moarte tragică: primul a fost ucis de al doilea, iar al doilea s-a sinucis pentru că a apărut un al treilea împărat, sinistru, pe scena vieții noastre - zâmbi ironic. Mă întreb ce sfârșit va avea un om ca Vitellius. Prezicătoarea mea spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
alți câțiva veți fi othonienii și veți sta în vârful colinei. Flamma și oamenii lui vor fi armata lui Vitellius. Valerius închise ochii. Oare de asta îl adusese destinul la Roma, pentru a fi ucis în arenă, într-o farsă tragică, pentru a muri într-un spectacol care trebuia să le prezinte romanilor bătălia de la Bedriacum și triumful pe care împăratul nu încetase să-l sărbătorească, de parcă ar fi luat el însuși parte la luptă? — Am înțeles, zise cu un oftat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
în ea scri erile celor care proveneau de la Bârlad, precum Academia Bârlă deană astăzi, prin pana gazetarului Vasile Ma nole, atrăgea atenția o rașului Bârlad că nu trebuie să uite că „Stroe Belloescu n-a fost mare numai prin sfârșitul tragic care l-a încadrat într o au reolă de martir, ci mai ales prin bunătatea atotstăpânitoare a su flet ului său.” Ziarul „Drapelul” din 12 martie 1913, care apărea la Bârlad, publica articolul „Omorâtorii lui Stroe Belloescu la Curtea cu
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
lumina cea mare din cerul țesut în odoare. * * * N-am văzut Ierusalimul niciodată. Tare mi-aș fi dorit să văd această cetate bătrână de mii de ani; dar nu s-a putut, sufletul a rămas singur și mut, în fața întâmplării tragice pusă în scene magice și atroce. În cercuri ermetice s-a închis, Isus a lăsat iubirea în cetate. De atunci clopotul și toaca va bate prin timpi, prin fața noastră, cei condamnați la o moarte mică și veșnică. * * * N-a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
întinde aripile în zbor, ne va fi ușor? Ne vom iniția mereu sub ceața lăsată de Dumnezeu! Faustic ne vom răsuci după soare cu osiile în spirale amețitoare. Din statuie în statuie, istoria scrie despre discipoli și urmași, prezervând lumina tragică trăită cu rost a celor ce au fost. Aceasta este lecția, fata mea! * * * Zbor în jos, tot mai aproape de pământ, nu mai pot să mă desprind de iarbă și de legământ; mă voi căuta deasupra, în aerul aspru, când răsare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
-l vadă, evident fiind și puțin plecat în Insulele Coco. Din pragul biroului său, tună către slava curată a cerului: Mișu, la mine ! Strigătul frânse entuziasmul colectiv și tromba acvatică, fostul gazetar exemplar Mișu Bobârnatu cu â din a revenind tragic din acolo peste stenoretă. Desfăcut, scos ca o perlă din stridia cămășii, Mișu se întoarse pe spate și oftă fericit. între omoplați și sub ochii orpilați ai asistenței se desfăcură două aripi mari, ample, care ușor tremurate la început, bătură
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
regia d 227 gospodărire a șanțurilor, va studia aclimatizarea criptonilor la condițiile noastre temperate. Daaaa? Și ce-s ăia... criptongi?! încă nu știm dar, oricum, ei ne vor îmbogăți existența. Brume 1. TOAST Dragi comeseni, nu vă temeți de aspectele tragice ale realității. Bucurați-vă ! Fiți generoși cu nenorocirea, mai ales dacă e la alții. Și ia mâna domnule de pe friptură că e rece ! Puneți-o mai bine pe nevastă-mea, că tremură de emoție. I-a furat cineva sarmalele ! Hă
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
pe nevastă-mea, că tremură de emoție. I-a furat cineva sarmalele ! Hă,hă,hă... Tâmpitule, aia nu-i nevastă-mea, e amanta sponsorului. ăla care o să-ți plătească spitalizarea! Și cum spuneam, dragi comeseni, nu vă temeți de aspectele tragice ale realității. Din chestia asta, spre exemplu, un tip pe nume Shakespeare, s-a umplut de bani! 2. Bună ziua. Aveți ochelari? Da. Îi am pe nas. Nu-i vedeți? Nu, că fără ochelari nu văd și tocmai de-asta am
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
experimental, gen Eraserhead, iar prezența În distribuție a lui Kyle MacLachlan mă trimitea salivînd și la trasee Twin Peaks (așa cum stătea scris Într-o elaborată prezentare TV a unui film cu teroriști, CIA, ceasuri: „Filmul este pigmentat și cu elemente tragice.”). Din punct de vedere tragic, se poate spune fără dubiu că Dune este pigmentat din start. Așadar, prin anul 10.000 lumea este condusă de un padișah, spațiul se pliază printr-un gaz portocaliu și viața depinde de mirodenie. Nenorocirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
În distribuție a lui Kyle MacLachlan mă trimitea salivînd și la trasee Twin Peaks (așa cum stătea scris Într-o elaborată prezentare TV a unui film cu teroriști, CIA, ceasuri: „Filmul este pigmentat și cu elemente tragice.”). Din punct de vedere tragic, se poate spune fără dubiu că Dune este pigmentat din start. Așadar, prin anul 10.000 lumea este condusă de un padișah, spațiul se pliază printr-un gaz portocaliu și viața depinde de mirodenie. Nenorocirea este că se pune la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
tocmai a isprăvit cea mai frumoasă simfonie din toate cîte-a scris, simfonia pe care-a visat-o atîția ani, partitura ce-i rezumă Întreaga viață. Nu se putea Însă hotărî asupra subtitlului. Ar fi fost vrut s-o numească Simfonia Tragică, Însă nu era convins că „tragic” exprimă exact ce trebuie. Zici că-i vorba de Întreaga ta viață? Îl Întreabă Modest. Da, răspunde Piotr. Atunci spune-i Patetica. În rusă, ca În română, patetic are sensul de avînt, entuziasm, Înflăcărare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
simfonie din toate cîte-a scris, simfonia pe care-a visat-o atîția ani, partitura ce-i rezumă Întreaga viață. Nu se putea Însă hotărî asupra subtitlului. Ar fi fost vrut s-o numească Simfonia Tragică, Însă nu era convins că „tragic” exprimă exact ce trebuie. Zici că-i vorba de Întreaga ta viață? Îl Întreabă Modest. Da, răspunde Piotr. Atunci spune-i Patetica. În rusă, ca În română, patetic are sensul de avînt, entuziasm, Înflăcărare, Însuflețire, pasiune, adjectiv ce emoționează, impresionează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
autentică tristețe. Din păcate, filmul nu s-a oprit aici. Și nici tu nu te poți opri să te gîndești (doar sîntem În luna martie, luna gîndirii, a femeii), că dacă tot trebuie să fie vorba de destine de femei tragice mai bine-ți amintești de Începutul anilor nouăzeci cînd mergeai la cinema cu speranță și plecai cu libidoul zdrobit, după pelicule de mare tonaj precum Tentația sau Nu vreau porno (un titlu ipocrit). Ca să exemplificăm la Întîmplare, schimbînd și perfectul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
un alt film ce justifică parțial afirmația unui bun prieten că americanii au mari actori și regizori În cel mai bun caz mediocri. Stanley și Iris este o banală poveste de dragoste dintre o Jane Fonda cît se poate de tragică avînd În vedere că tocmai Își pierduse soțul la Începutul filmului și rămăsese c-un salariu de mizerie din care trebuia să Întrețină și alte personaje, secundare e puțin spus, plus fata care rămăsese Însărcinată cu un motociclist tipic, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
a film about a man and a fish, this is a film about the demanding relationship between man and fish. Și mai este și-un film despre plutire, inocență, dragoste și moarte. De o incredibilă frumusețe, tandru, pieziș și poetic, tragic, vîjÎind, absurd, cu puternice motoare comice. Personajele: Depp, vărul său Vincent Gallo, unchiul Jerry Lewis, Faye Dunaway și Lili Taylor, copyright 1991 Emir Kusturica, dacă i l-or fi lăsat americanii. Peste care-a venit Emir și a demonstrat În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Gheorghe. El scrie cu comuniști În diferite gazete de perete, printre care și Socialistul. Analogii, interferențe, greci. Iată poezia Iocasta. Ion Gheorghe zice că e patria. Pe urmă universul se Întunecă. „Și voi, fiii și bărbații Iocastei, / Ajungeți din eroare tragică / Lucrare a sorții-n iatacul reginei, / Incestuoși vă omorîți unii pe alții.” Confuzia e instalată, pentru că dacă vă omorîți unii pe alții e greu de presupus că mai aveți timp, după aceea, de incest. Poetul trece Însă cu finețe peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
crezîndu-ne recuperați, ne-am dus la Ciuleandra și-am țipat de fericire și la Rebreanu, țăranii dansau ciuleandra-n noroi din start cu lanțuri printre degetele de la picioare dîrji, cu boneta de oaie așezată pe-un ochi, eram stagiari, era tragic, un pensionar ne-a somat să părăsim cinematograful, și-am rîs cu lacrimi pînă i-a căzut unui sătean cușma-n mocirlă. Încurajat de succesul mondial cu țărani de care-și amintește azi de parc-ar fi fost ieri, senatorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
sau măcar belicos, decît unul ce pune mîna pe obuz de Îndată ce i-a furat cineva stegulețul de pe acoperiș. Episodul legionar rămîne așadar inexplicabil: Foaie verde cîntă cucu, să ne facem un seppuku anulează prin expediere În flagrant ridicol Întreaga cultură tragică japoneză și de altă naționalitate, miștoul atotcuprinzător spulberînd orice speranță legitimă Într-o violență mai bună. Ares, idolul lumii, e desființat de cuc, și, frînă de ultim model În calea civilizației, același mișto devine În condiții vitale o stranie Însușire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
parc, și cad frunzele, deși nici măcar atît nu e, nu l-a părăsit nimeni și totuși se Încăpățînează să se facă mangă tot filmul, aproape cadru cu cadru, muzica Doors nu-i la Îndemîna oricui, versurile și mai puțin, poezia tragică a rupturilor de ritm dintr-o criză existențială permanentă nu-i la Îndemîna lui Stone, deoarece nu are acțiune, pușcă, sînge, elicopter, În consecință ne trezim privind un personaj indefinit În schimb alcoolic și drogat pînă la Încețoșare, protagonistul Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
lui viață improvizată, muzica e țipăt, spaimă, furie, cutremur, și atunci, pe neașteptate, apar cîteva lacrimi În ochii taximetristului. Insurmontabilul baraj dintre cei doi se fisurează cu zgomot de lacrimi, apoi se surpă și este pulverizat de forța uriașă și tragică a saxofonului care nu mai e doar un instrument, e Sașa, și, pentru o clipă de o inimaginabilă frumusețe, șoferul sare fără să-și dea seama-n gol, Întrezărește În sfîrșit acel ceva pînă atunci inaccesibil, nu mai are Încotro
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ci asasinează, și Încă aproape fără riscuri -, adică un ucigaș plătit (În maniere subtile). Care se mai și laudă: „Am omorît 73 de oameni”, recunoaște Berenger/Barnes din Platoon, uite cum se leagă totul, și o recunoaște pe-un ton tragic, menit să-l facă pe cinefalograf dacă nu chiar să cadă-n fîntîna admirației, măcar să-l simpatizeze nițel pe eroul ce se-arată, pentru o secundă, vulnerabil, prins În implacabila cursă a destinului, ca un sconcs. Și-ar fi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
o nouă speranță În ce privește repunerea În drepturi a locului acela: „Acum... s-a dus iubirea. Bărbații trebuie să Învețe să cîștige din ce În ce mai mulți bani, iar femeile să-i cucerească eventual pe cîștigătorii economiei de piață”. Aflăm lucruri triste, eventuale, chiar tragice. Totuși: de ce să-i cucerească eventual? Unde e nădejdea, sutienul? Suspin. Mai ales că „de la o zi la alta se Întîlnesc tot mai rar”. Bănuiesc că-i vorba de femei și bărbați. Nu e bine că se Întîlnesc tot mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
a ecranului un anunț lent: Ștefan Augustin Doinaș a Încetat din viață noaptea trecută. La scurt timp, soția scriitorului s-a sinucis. Duminică, 26 mai, 2002. 4 Găsesc la Radu Cosașu, În Autodenunțuri, acest citat (deviză) genial: „Ia totul În tragic și nimic În serios”. Ca acum zece ani, cînd cu ochiul pe potriva numelui și aripa streașină, Ana Vulturescu distingea În cărțile editate de Editura Humanitas maleficele intenții ale masoneriei franceze. Și portul scoțian. În freudianul său articol din Săptămîna, această
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
intona Marșul funebru. Deșteaptă-te române a venit mai tîrziu, atunci cînd domnul Iliescu Își ștergea ochii de glicerină cu batista prezidențială. Rugîndu-se să nu cumva să se deștepte acel ceva din sicriu, acolo, la aeroport. „Iliescu este un personaj tragic”, a spus Într-o miercuri domnul Andrei Pleșu. Are dreptate, dar iată c-a venit și vremea cînd omul tragic a reușit să dea răspunsuri comice, la BBC. Ori dacă au făcut Dumnezeu ceriul și pămîntul deodată, trebuie să viețuim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]