12,033 matches
-
mare prosperitate până la atingerea unei scări care depășește 1.000%. De la noi medicamente la programe pentru computere sau îmbrăcăminte - toate cererile pieței vor fi onorate. Inovații majore Pentru companii cum ar fi Intel, care cheltuiește în medie 5 miliarde $ per uzină de producție destinată obținerii cipurilor de silicon, reducerea costurilor grație inovațiilor, cum este nanotehnologia, va transforma peste noapte cheltuielile pentru producția de computere, pentru rețele și tehnologia informațiilor. Dacă este să ne referim la aparatele medicale sau sistemele de transport
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
cei cincisprezece ani înainte de anul 2000. Un singur argument plauzibil există pentru această încălzire: activitatea umană. Am reușit să poluăm cerul cu gazele efectului de seră - în special dioxid de carbon, metan și oxid de azot, emise de coșurile de uzină, mașini și alte surse. Acele gaze blochează căldura în atmosferă, determinând creșterea temperaturii. Cum se întorc acestea la uragane? Reîntoarceți-vă în trecut, la ora de știință. Uraganele cresc timp de câteva zile deasupra oceanelor, fiind bazine uriașe de apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
jachete până la încălțămintea sportivă și haine. De asemenea, se produceau și țesături textile. O companie integrată vertical, deținând departamente de cercetare, vânzări și producție, realiza orice, începând de la design și producție până la vânzări. Avea în proprietate clădiri de birouri și uzine de producție pe teritoriul Statelor Unite. În ultimii trei ani, businessul companiei Mason Mills s-a schimbat în rău. De ce? L-am întrebat pe fondator, Bill Mahoney, născut în 1920 și care a supraviețuit războaielor, Marii Crize Financiare și numeroaselor suișuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
societatea de la drumul ei firesc, dacă nu este oprită la timp. CELE ZECE ȚINTE PRINCIPALE ALE TERORIȘTILOR ÎN 2025 Otrăvirea lanțurilor de aprovizionare cu alimente, închiderea a cinci mari orașe în timpul revoltelor legate de procurarea alimentelor, care vor urma. Distrugerea uzinelor de epurare a apei, conducând la apariția bolilor ce decurg de aici. Sistemul de tranzitare a orașului New York City va fi atacat cu substanțe toxice cum ar fi gazul sarin. Distrugerea unei baze de stocare a informațiilor pentru bursa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
cum, de altfel, o consideră acum pe fiica acesteia, fermecătoarea Doris. Și-apoi, atunci, el venise la Valea Brîndușelor să obțină transfer, să plece în redacția vreunei reviste; nici nu concepea să lucreze mai mult de doi-trei ani într-o uzină. Ajuns la cursul acela, vocea colegei din Ardeal l-a acaparat. Apoi s-au împrietenit. Ba a existat, după terminarea cursurilor, și un schimb de scrisori între ei. Înainte de despărțire, tînăra femeie îl asigurase că poate să-i scrie pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
-s urîtă și necioplită, că n-o să se uite nici dracul la mine. Vedeam în tine salvatorul meu spiritual. Apoi, cînd nu te-am întîlnit la ieșirea de la film... Un timp, am crezut că te-ai întors la tine la uzină. Dar a patra zi, venind la ore, te-am găsit dormind cu capul pe bancă. M-am așezat încet, alături, pe locul meu, hotărîtă să nu-ți răspund la vreo întrebare. Mai credeam că ai vrut să rîzi de mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
și precizia calculelor. Cînd s-au terminat orele, te-ai întors spre mine și, pe un ton firesc, ai schițat un gest: "Bem o bere?" Mai tîrziu, stînd la o masă în Cișmigiu, te-am întrebat ce faci acolo la uzină. Ai răspuns urît, înfuriat: "Un rahat! Mă uit la niște țevi și aștept să se întărească un șmac turnat în ele." Nu te-am mai întrebat nimic și nici tu nu mi-ai spus. Pe cît erai de abătut, pe-atît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
a încercat niciodată s-o facă, "n-ai nici o aplecare pentru aceasta". Fata a făcut-o. A treia zi, știa să execute cîteva acorduri din Sonata lunii. A patra, a plouat torențial. A cincea zi, Mihai s-a întors la uzină. Cînd a revenit la București, a telefonat la direcția muzicală. Pentru cursul acela au candidat pe puțin douăzeci de pianiste, i s-a răspuns. Dacă nu-i știți numele... A rămas cu îndemînarea de-a executa cele cîteva note. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
invenției tale. Drama cea mare e-n noi și-n contactul nostru cu cei mai apropiați. Romanul social are, în ultimă instanță, personaje cu probleme umane. Un director, oricît ar fi el de general ori de adjunct, dimineața vine la uzină cu o stare sufletească ce-și are rădăcina și în ambianța familială. Liliana se oprește, vrînd parcă să-și tragă răsuflarea. Vezi, Mihai, continuă ea după clipe lungi de liniște, eu am avut o căsnicie foarte fericită. La prima vedere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
vei sta mai mult singură, nu? Se oprește și-l așteaptă pe Mihai ca, în plimbarea lui, să-i ajungă alături. Întinde mîna și-l aduce înapoi lîngă ea, pe fotoliul tras mai aproape: Mamă dragă, este la noi la uzină o femeie tînără, ingineră. Soțul ei e pictor. A preferat să țină familia doar din salariul ei, pentru ca el să poată picta. Toți o compătimeau, ba unele colege încercau s-o întărite împotriva soțului, s-o facă să-l trimită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
străinătate, unde se prelucrează asemenea polimeri. Îl interesa dacă au observat ceva deosebit la liniile lor tehnologice. Dar după cîteva minute și-a dat seama că discută ca să se afle în treabă. Este ca și cum s-ar duce el la o uzină de circuite integrate, doar pe motiv că este absolvent al Facultății de Fizică, apoi ar veni un electronist să-l întrebe cum sînt implantați tiristorii. Evident, deși a auzit cîte ceva despre aceștia, ar întreba: "Dar cum arată un tiristor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
care vede în tatăl ei adoptiv un adevărat erou, pentru că a făcut piept greutăților de zi cu zi și a crescut-o. Scenariul de film, inclus în planul cinematografic pe anul viitor, are ca nod conflictual o avarie într-o uzină, dar "nivelul doi de lectură", cel care dă consistență unei scrieri, este furtul tezelor de doctorat. Romanul însă, cel despre care, odată, a zis: "Lua-l-ar dracul!", iar acum stă în editură de doi ani, este de fapt copilul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Toamna cu struguri acri, povestea unei iubiri în derivă. Chiar dacă n-o va termina pînă se definitivează planul, prin toamnă, o va muta pe anul următor. Îi place. Simte că l-a acaparat. După atîtea cărți mustind a viață de uzină, vrea să scrie una în care să nu fie vorba decît de dragoste împlinirea, sau neîmplinirea umană prin dragoste. Metafora din titlu se va regăsi în existența eroinei principale, aflate la apropiata vîrstă a toamnei. Dar ezită mereu să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
la un Institut de cercetări. I se spune că n-ar fi rău să meargă și pînă la fabrica de îngrășăminte, să le ducă doi-trei metri din benzile obținute. Propunerea îi convine. Telefonează Lilianei. N-o găsește; e plecată prin uzină. Mihai își face formele. Pleacă spre București cu trenul de noapte. Cristina a ținut să fie trează, să-i reamintească niște comenzi, din care nu lipsesc "bomboanele cu băț". Dar numai un băț simplu nu vrei? o necăjește Mihai, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
da?!" tresare, oprindu-se chiar în poarta combinatului de îngrășăminte. Femeia de la intrare îi controlează bonul și-l poftește. Imediat ce pășește dincolo de poartă, Mihai are senzația de eliberare, pe care i-o procură de fiecare dată contactul cu viața de uzină. Acolo, în febra muncii, uită nemulțumirile și-și decantează neplăcerile. Inginerul Tibor e bolnav și lipsește. Adjunctul lui se oferă cu plăcere să testeze benzile aduse de Mihai. Directorul combinatului îl primește cu mîna întinsă, iradiind. Se întristează însă cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
pat. Ce păcat că nu-i acasă acum! O poartă în suflet pe femeia aceea, care va fi toată frumusețea filmului; mîna lui așteaptă doar s-o aștearnă pe hîrtie. Parcă și vede scena cînd eroul, înfuriat de cei din uzină, stă singur acasă și se gîndește să plece în căutarea altui loc de muncă. Va primi doar un singur telefon. Așa cum, pe vremea cînd locuiau împreună, în garsoniera lui de confort cinci, în unele zile, la serviciu, Teona forma numărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
și în restaurant, carnavalul e în toi. De altfel, după-amiază, Mihai a văzut ceva pregătire, dar credea că-i vreo nuntă. Acum însă, în sacou, cămașă bleu și cravată, are impresia că-i un personaj pozitiv, dintr-un film de uzină, rătăcit în vreo La dolce vita. Răzbate cu greu pînă la bucătărie, unde este luat în primire de un chelner, care îl duce la un ghișeu. Cu paharul plin cu vodcă într-o mînă, făcîndu-și loc cu cealaltă, se strecoară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
colină. Apoi, într-o zi, pictorul a plecat. Chiar dacă voi fi cel mai bun pictor din oraș ori din județ, la urma urmei, rămîn un provincial. Bătaia peștelui e în altă parte. Ce crezi ca faci tu dacă rămîi în uzină? Scrii! Ei și?! A, inginerul de la Valea Brîndușelor... La o adică, ești bun, vii din mediu muncitoresc, scrii despre asta, ți se solicită lucrări sau interviuri despre așa ceva. La alt adică, ești uitat sau amînat provincia, asta-i! Nici un critic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
scenariu. În gara de tranzit, a telefonat Anei. Copiii sînt bine. Cînd ajunge? La miezul nopții?! Și cum o să vină de la gară pe întuneric?... N-o să pună lanțul la ușă, să poată intra. Nu, nu! Pune lanțul. Eu rămîn la uzină, am ceva de lăsat acolo." Coboară în gara din fața combinatului. Merge în birou, își ia salopeta și face un tur prin instalație. Linia tehnologică e oprită pentru remedierile propuse de el zonei centrale. Se întoarce în birou, face o cană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
defecțiuni din instalație, Mihai a uitat. Acum cîteva minute, l-a anunțat secretara secției că e așteptat de șefa serviciului tehnic. Aș vrea să participați la o probă de omologare a unor produse ale noastre. Proba are loc miercuri la uzina de subansamble pentru echipament minier. Mihai tresare. Asta înseamnă c-o va revedea pe Liliana! Uzina e la numai 20 de kilometri distanță, într-un orășel vecin. Mă gîndeam să trimit pe altcineva, adaugă șefa serviciului tehnic. Doamna Tamara a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
așteptat de șefa serviciului tehnic. Aș vrea să participați la o probă de omologare a unor produse ale noastre. Proba are loc miercuri la uzina de subansamble pentru echipament minier. Mihai tresare. Asta înseamnă c-o va revedea pe Liliana! Uzina e la numai 20 de kilometri distanță, într-un orășel vecin. Mă gîndeam să trimit pe altcineva, adaugă șefa serviciului tehnic. Doamna Tamara a spus că sînteți cel mai în măsură. Luni și marți trebuie să fiți în București, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
sau aproape, ar rămîne faptul că au fost serviți direct din abator. Șoferul se ridică din pat și închide fereastra. Apoi, tot mai răpus de băutură, își îmbracă pijamaua. Cînd dumneavoastră v-ați lovit de niște neajunsuri în viața de uzină, v-ați apucat să scrieți. Înainte, desigur, ca orice tînăr cu înclinații literare, veți fi cochetat cu etern-umanul, cu ideile mari, un alt Faust, o altă Moby Dick, eventual un alt bătrîn în luptă cu marea. Și eu, în facultate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
spală, șoferul se îmbracă și pleacă. În urma lui, rămîn două sticle goale: una de șampanie și cea de vodcă. Plus aerul greu, sufocant, al unor destăinuiri. Și, ca de foarte multe alte ori, Mihai se fericește că lucrează într-o uzină, unde, făcînd abstracție de cîțiva, simte întotdeauna aerul onest și simpatia celor cu care muncește. Înjură alături de ei la necaz și se bucură împreună la izbîndă. Vă rog, datoria de onoare! spune șoferul, întorcîndu-se cu un pachet. Îl pune pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
prin proporțiile pe care le are. Congelată sloi, împachetată în celofan, apoi într-o cutie de carton ondulat. Asta îl va încurca teribil. Îi vine o idee. Merge la rapidul de șase jumătate și străbate vagoanele. Găsește un cunoscut din uzină, care se întoarce acasă. Îi dă pachetul. Apoi telefonează Anei. Un curcan de peste zece kilograme?! Hai că minți! În literatură se folosește verbul a fabula. Totuși, trimite-l pe Adrian la gară. * Trenul sparge cu violență noaptea, fluierînd prelung. Deși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
La discuția de ieri i s-a cerut să rămînă secvența, integrată de altfel întregii narațiuni, dar cafeaua să fie adusă de acasă în termos, "nu trebuie să lăsăm impresia că folosim în scopuri personale energia electrică ori termică a uzinei". Și la noi sînt sancționați cei ce-și fac cafeaua la serviciu, spune Liliana. La noi nu! ripostează Mihai. Directorul nostru Mateianu, un tip respectat dar și îndrăgit de toți, ne-a lăsat, pe răspunderea lui, posibilitatea unei cafele. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]