12,882 matches
-
șurubelniță, „Huo Steaua“. * E nevoie acum de clarificări, de precizări, altminteri povestirea devine înșelătoare. Există în textul acesta lucruri mici, spuse sau subînțelese, par mărunțișuri, dar nu sunt așa, fără lămurirea lor întregul n-o să fie întreg. Bunăoară, plăcinta cu mere din care mușca Mateiul mic nu era doar o plăcintă pătrată, acoperită cu zahăr pudră. Era un simbol. Mai întâi, pentru că mama n-a făcut în viața ei plăcinte, iar de câte ori am rugat-o să facă, ne-a dat bani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
plăcintă pătrată, acoperită cu zahăr pudră. Era un simbol. Mai întâi, pentru că mama n-a făcut în viața ei plăcinte, iar de câte ori am rugat-o să facă, ne-a dat bani să mergem la cofetărie. Pe urmă, fiindcă plăcinta cu mere despre care e vorba, una grozavă, era specialitatea lui tanti Lucica. Or, tanti Lucica, sora unei mătuși prin alianță, e una și aceeași persoană cu Uca. Iar Uca a fost pentru Matei mai mult decât două bunici, mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
dat și ea puțin, pe steag, cu fierul de călcat. După ce-am scuturat de praf două texte vechi și le-am reprodus aici, constat cu uimire, recitind, că potretul lui Luigi e neterminat. Lipsesc câteva treburi - era crăcănat, fura mere de la aprozar și de pe tarabele din piață cu îndemânare de șuț, cocea semințe și împărțea la toată strada, încerca să imite driblingurile lui Gigi Mulțescu (fără sclipirile jupânului), nu-l ura pe antrenorul cu ochi de șprițar și creier micuț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
nu întrezăresc nici cea mai mică portiță de scăpare pe care s-o zbughesc înainte de-a le frânge inimile. Numai când mă gândesc cum crede Filip despre Mateiul mic, la începutul capitolului 6, că „mușcă dintr-o plăcintă cu mere, bea sirop, citește și recitește scrisoarea primită de la Mateiul mare, mănâncă pufarin cu pumnul, ronțăie o pastilă de mentosan, suge un drops și se gândește la lucrurile înșirate așa curios pe hârtie, cum n-a mai pomenit prin cărticelele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
lungi pe care le-am petrecut apoi sub plapumă, nimic despre sărutul pe care mi l-a dat mai târziu pe frunte, gata, Pușiță, nu mai fi trist, n-ai făcut nimic, a trecut, a trecut, nimic despre plăcintele cu mere, despre pufarinele, mentosanele, dropsurile și siropul pe care mi le-a oferit, culmea!, ca să mă îmbuneze, nimic, absolut nimic despre acea după-amiază ploioasă. Nu, m-am hotărât: cel mai bine ar fi să vă povestesc despre Bogdan și cu asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
șoim (ceea ce-i totuna cu viitorul) atunci când am conștientizat (tovarășele noastre au avut grijă de asta) că limba aia roșie și ascuțită la vârf, de elefant cu iatagan în gură, nu ne-a fost prinsă la gât așa, de florile mărului, că ea se numește cravată, iar cravata asta a fost lăsată pe pământ ca să facă niște legături bizare între copii, șoimi, Patrie și Partid, în sensul în care copiii cu cravată sunt șoimi pe care i-a născut Patria ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
pe urmă, fără intenția de-a relua ostilitățile cu oamenii mari, am făcut pipi într-o oală vișinie, cu smalțul ciobit, în care creșteau niște garofițe ale familiei Cristache. Nu m-a văzut nimeni, așa că, după ce-am mâncat un măr găsit prin ghiozdan și m-am tot învârtit pe casa scării, mi-a venit ideea să forțez yala. A fi spărgător, chiar spărgătorul propriei tale case, e o chestie ațâțătoare, un fel de castravete murat râvnit în timpuri neasemuit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
dacă o înghețată Polar, de vanilie, se topește pe biroul elevului Filip și zeama se prelinge peste cărți, caiete, foi mâzgălite și fotografii, dacă sub pat zac laolaltă un ciorap roșu, o minge de tenis, o riglă, un cotor de măr, coji de alune, o insignă de pionier, un creion cu vârful tocit și un extensor (între corzile căruia păianjenii țes ca la gherghef), în fine, dacă toate sunt așa cum sunt, nu înseamnă că lucrurile se petrec alandala. Dezordinea e una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
de ierni, care de care mai cumplite. (Nuanțe) Noaptea, când vânătorul adormi au plecat în somnul său prepelițele ucise peste o zi. (Schiță pentru infernul meu) Somnul devine un spectacol în sensul escatologiei romantice, aproape biblice: Căruntul Dumnezeu (...) doarme sub mărul cu roade minunate, de heruvimi străjuit (Mila pământului) Unul în brațele altuia dormeau pământ și cer înfrățiți ca niciodată. Trecea tatăl prin camera de culcare... (Alegorie) Voi cetini și munți, voi, arbori în delir, vin turmele apocalipsului să vă cunoască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
doi răufăcători de teama Șefului de Șantier care era dispus În oricare clipă din zi ori noapte să Însoțească pe unul ori pe altul când era vorba de băutură. Cotiră pe Str. Occidentului, abordând Calea Victoriei, hotărând să intre la restaurantul „Mărul de Aur”, unde erau mai mult decât siguri: Împielițatul nu frecventează acest local. Destupară două sticle cu Șampanie Ungurească, Încă două pe urmă alte două, discutând probleme legate de producție, de alte aspecte a muncii profesionale Încât Tony Pavone ajuns
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
iar, Înfricoșată și tînguitoare, ca să se stingă Încet undeva În oraș, În zona de vest a pieței. La ora nouă, cînd a deschis Shine, au intrat cu toții buluc, dînd din capete În toate direcțiile și Încuviințînd În jurul biroului acestuia ca merele cînd le speli sub jet puternic. Au vorbit despre accident o vreme - vorbeau unii peste alții, și singurul lucru care a reieșit cu claritate din talmeș-balmeșul general a fost că Jerry Magoon căzuse pe scări și că a fost dus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
pe marginea aleei care suie la Biserică. Acolo, Vasilica i s-a arătat, stând rezemată la dreapta unei cruci de marmură albă. Era înltă, subțire, înveșmântată într-un voal alb, iar pe cap cu o cununiță de flori albe de măr. Toată era numai zâmbete. Așa cum stătea rezemată cu o mână în șold, parcă era una cu crucea. Dar, nu și-a revenit bine din uimire, cu vorbele, ”da, da, Fata”, rămase în gât... că, Vasilica începu să se îndepărteze încet-încet
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
pe care Iisus ne-o dăruiește și ne luminează inimile și casele noastre. ”... Si v-aduc pe Dumnezeu; Florile dalbe... Să vă mântuie de rău; Florile dalbe... ” Și pentru a noastră mântuie se va răstigni pe Cruce, din lemn de măr... Florile-s dalbe, flori de măr... ” Pentru răscumpărarea păcatului strămoșesc. Mai decuziuă, a fost și Părintele Boboc cu Icoana Nașterii Mântuitorului, pășind pragul casei urmat de dascăl, cuvântând... ’Nașterea Ta hristoase Dumnezeul nostru închinarea Treimii s-au arătat...!” Iorgu l-
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
și ne luminează inimile și casele noastre. ”... Si v-aduc pe Dumnezeu; Florile dalbe... Să vă mântuie de rău; Florile dalbe... ” Și pentru a noastră mântuie se va răstigni pe Cruce, din lemn de măr... Florile-s dalbe, flori de măr... ” Pentru răscumpărarea păcatului strămoșesc. Mai decuziuă, a fost și Părintele Boboc cu Icoana Nașterii Mântuitorului, pășind pragul casei urmat de dascăl, cuvântând... ’Nașterea Ta hristoase Dumnezeul nostru închinarea Treimii s-au arătat...!” Iorgu l-a întâmpinat cu lumânarea aprinsă, de la
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
știa de în urmă cu un an... Laițe pe două laturi, pe măsuță un ștergar lat alb cu flori roșii și frunze verzi, și un opaiț cu mucul ars aproape tot. Pe brâul sobei, de jur împrejur, erau înșirate câteva mere... iar pe peretele dinspre răsărit, în colț... iconița Sf. Gheorghe și un smoc de busuioc, de la ”Ziua Crucii”, pe policioara candelei. E curat, e liniște, e răcoare si miros bun a busuioc si mere... Aerul din iatac, lucrurile... par sfinte
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
de jur împrejur, erau înșirate câteva mere... iar pe peretele dinspre răsărit, în colț... iconița Sf. Gheorghe și un smoc de busuioc, de la ”Ziua Crucii”, pe policioara candelei. E curat, e liniște, e răcoare si miros bun a busuioc si mere... Aerul din iatac, lucrurile... par sfinte, par amintiri vagi din basme, din cărți citite de demult, care dau simțurilor un fior de evlavie si de mister. Horbota de la așternut, de la prostire, iconița cu stergar, soba, opaițul, grinda înegrită de vreme
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
-l înconjoară și, o tristețe grea îl cuprinse... - Acestea să fie, oare, răspunsurile la întrebările din mine?! ”- Fericirii îi lipsește întotdeauna ceva!... îi șopti un gând. În sânul Paradisului, Adam n-a fost cu totul fericit și a mușcat din mărul blestemat...!”. O clipă simți din nou cum spaima i se strecură în vine. Din ce în ce simțea o neliniște... o încordare neînțeleasă, în jurul său. Pulsul începu să-i bată în tâmple, ca niște ciocane. Cu dinții încleștați să nu
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
de la Închisoare. Coborârea sugera, Într-adevăr, povârnișul spre iad. Prima impresie a fost o uluire. Închisoarea domina coama lină, aproape plată, a unei coline, În mijlocul unei grădini cu pomi fructiferi. Iadul ni se prezenta În Înveliș de rai. Pere aurii, mere roșii, lăcuite de lumina apusului, străluceau festiv În frunzișul Încă viu al copacilor. Am intrat pe o alee lungă, străjuită de plopi fremătători și de tufe de liliac, pe care toamna Începuse să-și etaleze paleta de culori. Flori Încă
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Corect. Dar indiferent de cum zic eu nu înseamnă că n-o să mai ploaie. - De unde știi tu? - Îmi dau seama după arșiță. Mă ia cu fierbințeală. Își ridică și el ochii, ca și cum ar căuta să vadă arșița concret, ca pe un măr căzut din copac. Însă privirea îi alunecă de la capătul rândului înspre călăuza celor trei tipi: - Și pe mine mă ia cu fierbințeală. În stânga, o vilă în construcție. Zidari înghesuiți pe la geamuri, cu chipuri transfigurate de uimire, de parcă li s-ar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
nu-l cântau, l-am cântat eu, informativ. Nu mi-am dorit niciodată să ajung pe locul întâi în topuri și nici nu-mi doresc. După părerea mea, competiția în domeniul artei este o tâmpenie. N-ai cum să compari mere cu pere. Totuși, trebuie să existe niște repere, stabilite pe baza unor criterii de apreciere... Reperele sunt numai de circulație. De cât interesezi în momentul de față. Este un criteriu obiectiv. Punct. În rest, ți-a plăcut, nu ți-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
nu le poate anula. Alți ani, alte cicluri de clișee. La 7 ani și 4 luni, Alex devine recipientul în care se aruncă violent cerințe școlare epuizante și inepte. Monologul în care „scuipă“ tot felul de clișee - de la Ana are mere la înălțimea unor vârfuri muntoase sau la formule chimice - e o mostră de gândire artificială, excelent susținută de Lari Giorgescu. Automatismele verbale, pomparea minții cu tot felul de enunțuri reținute și redate mecanic fac din L-V:8-16 orarul zilnic
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
împărăția noastră! Și cu asta dispăru într-o groapă din patul lui Zaharel și al Porumbiței, lăsând în urechile mele un râs sarcastic care-mi face să duduie și acum timpanele de deznădejde. Îmi venea să vărs de mirosul de mere putrede care se lăsase în camera „noastră“ după întâlnirea cu bunicul meu. Ziua următoare, Zaharel s-a simțit însă plin de jar. Era duminică și îi venise rândul să fie preot și să predice despre cele trei virtuți: credința, speranța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
și mai lacomi și mai avizi la gândul că în curând va da peste ei o foamete mare. Cumpărau și cumpărau, părând să trăiască numai pentru a supraviețui. Adunau tot ce se poate aduna: făină, stafide, praf de lapte, cafea, mere, ciocolată, aspirine, valium, semințe de mac. Și bineînțeles toate cerealele: grâu, porumb, orz, ovăz, orez. Un loc aparte în clădirea numită și „templul“ o aveau sticlele de whisky, coniac, lichior, gin, vin, votcă, țuică și altele. Ideea lui Zaharel luase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
din noaptea trecută, era înclinat să considere că era ceva adevărat aici. I-ar fi plăcut să caftească jumătate din gașca venită la petrecerea soților Pringsheim. — Prin urmare, nici unul dintre voi nu consideră că ar fi ceva greșit dacă bateți măr un student care se nimerește să-ți iasă în cale? întrebă el. — Greșit? răspunseră zidarii la unison. Ce-i greșit într-o trosneală ca lumea? Cu un student nu-i ca și cum ar fi o babă sau mai știu eu ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
gândi la posibilitatea existenței unor fantome. Se petrecea ceva foarte ciudat. La ora unu după-amiaza coborî în hol, intră în bucătărie și descoperi că îi dispăruse o jumătate de litru de lapte din cămară și că resturile unei plăcinte cu mere, adusă de doamna Snape, care-i făcea curățenie în casă de două ori pe săptămână, dispăruseră și ele. Trebui să se mulțumească doar cu fasolea bătută, întinsă pe pâine prăjită, după care urcă agale la etaj ca să-și facă somnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]