11,108 matches
-
ușa se încuia la loc, cu un zgomot asurzitor de parcă s-ar fi descărcat Dumnezeul puștilor. Pe urmă, trântindu-se, grilajul metalic. Și iarăși, țăcănind, lacătul care îl prindea în belciug. Deținuții, la pândă, respirau ușurați, când auzeau repetându-se ritualul ușilor. Era așadar un control de rutină. Dacă însă numărătoarea dura mai mult, nu se mai știa. Se putea întâmpla orice, unii erau scoși spre a fi duși în alte camere de tortură. Alții, duși fără să se mai întoarcă
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
gură. Ceea ce rămânea în urmă era răgazul dintre două prevestiri. Răul plutea deasupra capetelor noastre cu aripile lui solzoase, de liliac. Nu știu ce denumire să găsesc pentru celelalte zgomote. Aș putea să zic că erau înfricoșătoare, numai că frica are un ritual al ei, nu ai dreptul să-ți fie frică oricum. Și, în plus, frica precedă grozăvia și, adesea, rămâne în urma ei. Zgomotele acestea nu o precedau, erau grozăvia însăși. De altfel, așa a început totul. Eram mulți, îngrămădiți pe priciuri
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
Morții de soi erau îngropați laolaltă cu oștenii și curtenii, cu mai toți cei care i-au cunoscut... Rămânea în urma lor doar ce voiau ei înșiși să se scrie pe pereți... Diferența n-ar fi mare, numai că pe atunci ritualul se săvârșea când amintirile erau încă proaspete. Acum ritualul se oficiază cu mai multă osteneală. Și amintirile, odată scăpate în lume, se adună mai greu la loc... Uite, de pildă, înmormântarea bătrânului Zevedei, au trecut mai bine de douăzeci de
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
curtenii, cu mai toți cei care i-au cunoscut... Rămânea în urma lor doar ce voiau ei înșiși să se scrie pe pereți... Diferența n-ar fi mare, numai că pe atunci ritualul se săvârșea când amintirile erau încă proaspete. Acum ritualul se oficiază cu mai multă osteneală. Și amintirile, odată scăpate în lume, se adună mai greu la loc... Uite, de pildă, înmormântarea bătrânului Zevedei, au trecut mai bine de douăzeci de ani și tot nu s-a încheiat încă... Nu
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
impresia că, dacă se ghemuiește, își va feri pântecul mai bine. Pozițiile în care stătuse până la amorțire, în hangarul de la Măgurele, aveau rostul lor. Ele făceau ca lumea ei să fie cât mai apărată. La început, Berti nu dădu atenție ritualului pietrei, dar, văzând că se repetă și se prelungește ore în șir, hotărî că ei doi trebuie să discute. Dăduse piatra deoparte și se pregătise să-i anticipeze reacțiile. Cum însă Rada rămăsese nemișcată, continuând să-l privească, fără nicio
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
se retraseră, ca păpușile ce reintră în ceasornicul cel mare, după ce fac ocolul la ora exactă. El le așteptă mulțumirile, dar, cum nu veniră, spuse doar „cu plăcere“ și urcă spre etajul întâi, acolo unde cele două femei dolofane oficiau ritualul cepei prăjite. — Ai venit la timp, spuse una dintre ele, întorcând, într-o sfârâială care împroșca totul, un cârnat în tigaie. Azi avem carne adevărată. Când n-ai, ține ceapa loc de carne, adăugă cealaltă. Dacă o prăjești bine și
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
să intru în Orașul Interzis și să devin concubină. Ch’ing, dinastia mea, nu mai avea cum să fie salvată, încă de când am pierdut războaiele opiului în fața Marii Britanii și a aliaților săi. Lumea mea a fost un loc exasperant al ritualului, unde singura intimitate posibilă era numai în mintea mea. Nu a trecut o zi în care să nu mă simt ca un șoarece care scapă din încă o capcană. Timp de jumătate de secol am participat la eticheta complicată a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
astrologului Curții, va trebui să intru în Orașul Interzis într-o anumită zi, la o anumită oră - gărzile imperiale vor veni să mă ia atunci când va sosi momentul potrivit. Căpetenia eunucilor îi prezintă familiei mele un set de instrucțiuni cu privire la ritualul și eticheta Curții. Răbdător, nu trece în revistă toate detaliile. Kuei Hsiang va sta în locul tatălui meu. Lui Rong i se va dărui o rochie pentru ceremonie. Mama primește zece mii de tael-i pentru a aranja casa. Rămâne cu gura căscată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Mai că mă lasă picioarele și servitorii se reped să mă susțină. Mi se spune că sunetul e de la gongul chinezesc. Acesta e momentul în care împăratul Hsien Feng și împărăteasa Nuharoo intră în marele iatac nupțial. Am auzit despre ritualurile imperiale de nuntă de la Fann Sora cea Mare. Sunt familiară cu patul nupțial și cu perdelele sale din voal de culoarea soarelui, acoperite cu modele simbolizând fertilitatea. Îmi amintesc cum mi-a descris Fann cuvertura din satin galben aprins, brodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ani Nuharoo, zâmbind. Camera părea goală, din cauză că era extrem de mare. În partea de nord se aflau tronurile, iar la sud un pat imens din cărămidă roșie, care era încălzit dedesubt cu un foc. Mi-am imaginat totul corect. Decorul și ritualul au corespuns descrierii lui Nuharoo. Dar cât am trăit asta, nu am făcut decât să încerc să supraviețuiesc momentului. Nu eram pregătită să fiu dezamăgită. Îmi spun că n-am nici un motiv să plâng. Îmi spun că e o lăcomie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
dată jos după-amiaza devine nu doar plictisitor, ci și obositor. Eunucii și doamnele de onoare poartă tăvi și mărșăluiesc încoace și încolo prin fața mea cu rochii, lenjerie de corp, accesorii, ornamente, curele și ace de păr. De-abia aștept ca ritualul să se termine. Aș fi preferat ca ei să-mi spună unde sunt lucrurile astea și să mi le iau singură. Dar nu am dreptul să schimb regulile. Încep să înțeleg că viața imperială nu e nimic altceva decât o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
spirit devine mai puțin apăsătoare și ridic ceaiul. — Îmi permiteți să întreb - eunucul zâmbește de parcă el însuși s-ar simți mai bine - dacă doamna e pregătită în caz că în seara asta ar veni chemarea? Cu alte cuvinte, este doamna familiară cu ritualul de împerechere? Jenată, îi răspund: — Bineînțeles că sunt. Dacă doriți vreo explicație, sunt aici să vă ajut. — Tu? Nu mă pot împiedica să nu râd. Fii atent la purtarea ta, An-te-hai. — Numai Domnia Voastră știți dacă mă port sau nu cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Ce distracție e în a te uita la fluturi? — Nici nu știți, doamnă. De parcă ar fi revelat un mister, An-te-hai se entuziasmează: Doamnelor le place la nebunie să îi privească fluturii cum se împerechează și să îi despartă în toiul ritualului lor. Ați vrea să vă arăt? Închipuindu-mi ce o să facă An-te-hai, îmi ridic mâinile în aer: — Nu! Ia cutia înapoi. Nu mă interesează! — Prea bine, doamnă, nu o să vă arăt astăzi. Dar într-o zi o să vreți să vedeți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mă roagă să-l însoțesc la o operă. Studiez invitația: semnătura și sigiliul sunt mari și frumoase. O țin sub pernă și o ating iarăși și iarăși înainte de a adormi. A doua zi dimineața mă trezesc înainte de ivirea zorilor. Suport ritualul machierii și îmbrăcatului simțindu-mă vie și plină de avânt. Îmi închipui cum e să fiu apreciată de Majestatea Sa. Până la răsăritul soarelui totul e gata. Mă rog ca frumusețea mea să-mi aducă noroc. An-te-hai îmi spune că împăratul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
nostru până în birou e doar o jumătate de minut de mers pe jos, însă eticheta trebuie respectată - un împărat nu merge niciodată pe propriile-i picioare. Pentru mine, e o pierdere de timp, însă înțeleg curând cât de important e ritualul în mintea miniștrilor și a concetățenilor noștri. Bazându-se pe ideea că distanța crează un mit, iar mitul evocă putere, efectul e acela de a separa nobilii de mase. Ca și tatăl său, Hsien Feng e strict în legătură cu punctualitatea miniștrilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mi-o aruncă prințul Kung. Mă analizează, înlăturând orice fel de sentiment. Îi simt suspiciunea și neîncrederea. Fără îndoială, se întreabă de ce mă ține fratele lui, dată fiind mai ales asprimea zvonurilor care circulă. Respectând tradiția, prințul Kung execută un ritual de bun venit. Mie mi se pare mai degrabă lipsit de cordialitate. Cei doi nu se poartă ca niște frați care au crescut împreună. Seamănă mai mult cu ritualul unui supus care-și aduce omagiul stăpânului său. Împăratul Hsien Feng
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ales asprimea zvonurilor care circulă. Respectând tradiția, prințul Kung execută un ritual de bun venit. Mie mi se pare mai degrabă lipsit de cordialitate. Cei doi nu se poartă ca niște frați care au crescut împreună. Seamănă mai mult cu ritualul unui supus care-și aduce omagiul stăpânului său. Împăratul Hsien Feng îi mulțumește fratelui său pentru gest, grăbindu-se să încheie cu formalitățile și repezindu-și răspunsul. Înainte ca Fujin să-și isprăvească plecăciunea și urarea: „Îi doresc Majestății Voastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
fratelui său. Soția lui îi urmează exemplul. După ce el este scutit, își cheamă copii și concubinele, care așteaptă, gătiți cu toții, chemarea lui. Fujin are grijă ca toți copiii să își facă perfect plecăciunile de salut. Sunt ușurată când în sfârșit ritualul se încheie și suntem conduși în salon. Fujin se scuză și iese. Înainte de a mă așeza, prințul Kung mă întreabă dacă aș dori ca Fujin să-mi arate grădina. Îi răspund că aș prefera să rămân, dacă asta nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
e atât de bucuros, că uită să-și hrănească păsările. Se duce la crescătoria imperială de pește și cere o găleată cu pești vii. Haideți să sărbătorim, doamnă! Mergem cu peștii la lac și eu îi eliberez unul câte unul. Ritualul, numit fang sheng, e un gest de milă: cu fiecare pește căruia i s-a dat o șansă de a trăi, cel care l-a eliberat își mai adaugă încă o faptă bună la rezerva sa. A doua zi dimineață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
nasurile aproape atingându-li-se de pardoseală, ei studiază vergelele și interpretează imaginile fantomatice de pe pereți. În cele din urmă, se pronunță că bebelușul pe care-l port în pântec posedă echilibrul corespunzător de aur, lemn, apă, foc și pământ. Ritualul continuă. Spre deosebire de prezicătorii de la țară, astrologii imperiali evită să-și exprime adevăratele opinii. Observ că tot ce se spune e menit să fie pe placul împăratului Hsien Feng, care va oferi recompense. Încercând să pară ocupați, astrologii se învârt cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
rochie cu magnolii. Înainte de a începe ceremonia, este ridicat un catarg de treizeci de picioare. În vârful lui e urcat un pergament pe care scrie tien, „în memoria“. Este pentru prima oară când am ocazia să fiu martoră la acest ritual. Cu secole în urmă, manciurienii locuiau pe câmpii vaste, astfel că era greu să-și anunțe rudele despre o moarte în familie. Când un membru al familiei murea în fața cortului familiei, era ridicat un catarg cu pergament roșu, astfel încât călăreții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
simt norocoasă că Tung Chih îl are pe acest bărbat drept unchi. 15 În termen de trei săptămâni de la nașterea sa, Tung Chih trebuie să participe la prima sa ceremonie. Se numește Shih-san, „cele tei băi“. Potrivit credinței strămoșilor noștri, ritualul va asigura locul lui Tung Chih în univers. În noaptea de dinaintea evenimentului, palatul îmi este decorat de către eunuci, care înfășoară căpriorii și streșinile cu țesături vopsite în roșu și verde. Până la ora 9 dimineața totul este aranjat. În fața porților și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să termin ceremonia de salut, mama izbucnește: — Felicitări, Orhideea! Nu credeam că voi apuca ziua să-mi văd nepotul. — Momentul fericit a sosit! se aude strigătul eunucului-șef Shim de pe hol. Muzică și artificii! Condusă de eunuci special antrenați în ritual, mă deplasez prin mulțime. Îl întreb pe împăratul Hsien Feng dacă mama poate sta lângă mine, și el îmi îndeplinește dorința. Cei din familia mea sunt atât de fericiți, că încep să plângă. Mama se apleacă și îl atinge pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
dea mai mult decât perechea imperială și nimeni nu folosește, de fapt, darurile. Totul e împachetat și trimis în depozitele imperiale în numele lui Tung Chih. A doua zi mă trezesc înainte de ivirea zorilor, ca să petrec timp cu fiul meu. Apoi, ritualul Shih-san continuă. Tung Chih e din nou băgat în cadă. Stă în apă de o oră și cincisprezece minute. Soarele strălucește, însă luna mai e o lună răcoroasă. Fiul meu ar putea foarte ușor să răcească, dar nimănui nu pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
aniversării primei sale zile de naștere, fiului meu i se va pune în față o tavă plină cu diverse obiecte. El va trebui să aleagă unul dintre ele, care va da familiei imperiale un indiciu cu privire la caracterul său în viitor. Ritualul se numește Chua-tsui-p’an, „citirea viitorului în tavă“. Au fost invitați importanți membri ai Curții. Eunucii lui Tung Chih au fost ocupați toată săptămâna cu pregătirile pentru eveniment. Pereții, coloanele, ușile și ramele ferestrelor din palatul meu au fost proaspăt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]