11,916 matches
-
doi soți să se împace. Dar întâmplările din timpul cruciadei îi îndepărtaseră pentru totdeauna. Divorțul fusese amânat, nu înlăturat. Cruciada s-a sfârșit, în anul 1149. Eșecurile cruciaților au consolidat poziția lui ul și el a izbutit să obțină de la turci cedarea către Bizanț a câtorva cetăți. În anul 1147, în urma unei mari răscoale populare, s-a separat de Imperiul Bizantin insula Corfu. Timp de doi ani, flota unită bizantino-venețiană a încercat fără succes să pună stăpânire pe insulă. Certurile dintre
Manuel I Comnen () [Corola-website/Science/315293_a_316622]
-
din frunte erau conduse de Ioan și AndronicAngelos, precum și de unul dintre cei mai norocoși generali ai basileului, viteazul Andronic Lapardas. Spatele era acoperit de Marele Duce Contostepfanos. La amiază, oștirea a ajuns la psul Myriokepfalon. Împăratul, mizând pe frica turcilor față de o armată atât de puternică, nu s-a îngrijit cum se cuvine de operațiunile de recunoaștere. Și iată că, absolut pe neașteptate, de pe culmile stâncilor din jur, din ambuscade, forțele principale ale lui Kîlîdj Arslan au lovit coloana romee
Manuel I Comnen () [Corola-website/Science/315293_a_316622]
-
operațiunile de recunoaștere. Și iată că, absolut pe neașteptate, de pe culmile stâncilor din jur, din ambuscade, forțele principale ale lui Kîlîdj Arslan au lovit coloana romee pe toată lungimea ei. Luați prin surprindere, grecii au intrat cu bărbăție în luptă. Turcii au tăiat armata lui Manuel în trei părți. Contostephanos a izbutit să întoarcă înapoi ariergarda, care a ocupat poziții în câmpia din fața intrării în defileu, a reușit să se smulgă din încercuire și avangarda oștirii sub comanda lui Lapardas. Însă
Manuel I Comnen () [Corola-website/Science/315293_a_316622]
-
săgeți, el strângea în mâna sa amorțită o frântură de lance și era stâlcit de săbii și de ghioage până într-atât, încât nu era în stare să-și îndrepte singur coiful care i se lăsase pe o parte. Un turc oarecare l-a recunoscut la față pe Manuel, a prins de dârlogi calul acestuia și a pornit să-l ducă în captivitate. Împăratul și-a revenit și l-a izbit pe dușman cu prăjina peste cap atât de tare, încât
Manuel I Comnen () [Corola-website/Science/315293_a_316622]
-
sus cu cadavre, în râpi-movile întregi de uciși, în tufișuri-munți de morți; toate cadavrele fuseseră scalpate, iar multora dintre ele le fuseseră tăiate mădularele de procreare. Se zice că lucrul acesta fusese făcut ca să nu poată fi deosebiți creștinii de turci, pentru ca toate trupurile să pară grecești, căci și din partea turcilor căzuseră mulți. Nimeni nu trecea fără lacrimi și gemete, plângeau toți, chemându-i pe nume pe prietenii și rudele lor ucise" (cf. Choniates) Dezastrul de la Myriokephalon, care a răpit floarea
Manuel I Comnen () [Corola-website/Science/315293_a_316622]
-
de morți; toate cadavrele fuseseră scalpate, iar multora dintre ele le fuseseră tăiate mădularele de procreare. Se zice că lucrul acesta fusese făcut ca să nu poată fi deosebiți creștinii de turci, pentru ca toate trupurile să pară grecești, căci și din partea turcilor căzuseră mulți. Nimeni nu trecea fără lacrimi și gemete, plângeau toți, chemându-i pe nume pe prietenii și rudele lor ucise" (cf. Choniates) Dezastrul de la Myriokephalon, care a răpit floarea armatei, a subminat dominația bizantinilor în Asia Mică, astfel cuceririlor
Manuel I Comnen () [Corola-website/Science/315293_a_316622]
-
din România. s-a constituit în luna iulie 1993 și cuprinde ca arie de competență județele Bacău și Neamț. Curtea de Apel Bacău are în circumscripția sa Tribunalele Bacău și Neamț. Judecătoriile arondate acestora sunt Bacău, Onești, Moinești, Buhuși, Podu Turcului, Piatra Neamț, Roman, Târgu Neamț și Bicaz. Curtea de Apel Bacău este organizată potrivit următoarelor acte normative care reglementează organizarea și funcționarea autorității sau instituției publice din Constituția României. Legea nr. 304/2004 pentru organizarea judiciară republicată în Monitorul Oficial nr.
Curtea de Apel Bacău () [Corola-website/Science/326867_a_328196]
-
Marele clopot al bisericii are următoarea inscripție ”"o rex glorie veni cum pace"”. În clopotniță mai există un clopot, cel intitulat " Clopotul lui Sfântul Ioan", el a fost adus din comuna Unterden, comună desființată mai târziu din cauza intenselor lupte cu turcii. Pământurile sale au fost împărțite, în final, între Alțâna și Nocrich. Orga a fost construită în anul 1780 de către J. Hahn din Sibiu. Fortificația este încercuită de un zid de formă ovală care măsoară pe diametru est-vest 75 m, iar
Biserica fortificată din Alțâna () [Corola-website/Science/325106_a_326435]
-
o lună de Radu, venit cu o armată turcească. Regele polon a încercat să medieze pacea între cei doi domni, însă Ștefan a refuzat. O nouă campanie l-a înscăunat pe același Basarab, care după scurt timp s-a închinat turcilor și efortul lui Ștefan a fost zădărnicit. În 1474 a încercat să își impună voința în Muntenia, luptând contra lui Basarab, distrugând cetățile muntene. Intervențiile în Țara Românească au atras reacția otomană. Prima campanie s-a desfășurat sub conducerea unui
Politica externă a lui Ștefan cel Mare () [Corola-website/Science/302618_a_303947]
-
maritime. Victoria de la Vaslui din ianuarie 1475 l-a lansat în fruntea cruciadei, fiind considerat un urmaș al lui Iancu de Hunedoara, un adevărat "atlet al lui Hristos", cum îl numea papa. Așteptându-se la o nouă confruntare decisivă cu turcii, în condițiile în care polonezii nu erau pentru război, Ștefan s-a închinat prin delegați regelui maghiar, Matia Corvin. Omagiul față de regele maghiar a fost materializat prin ajutorul dat de unguri în a doua mare confruntare cu turcii. În 1476
Politica externă a lui Ștefan cel Mare () [Corola-website/Science/302618_a_303947]
-
decisivă cu turcii, în condițiile în care polonezii nu erau pentru război, Ștefan s-a închinat prin delegați regelui maghiar, Matia Corvin. Omagiul față de regele maghiar a fost materializat prin ajutorul dat de unguri în a doua mare confruntare cu turcii. În 1476 Ștefan a fost înfrânt de armata sultanului, dar acesta s-a retras după ce nu a reușit să ocupe cetățile din nordul țării, nu a mai avut aprovizionare cu hrană pentru oaste și din cauza apropierii oștii maghiare. Ideea de
Politica externă a lui Ștefan cel Mare () [Corola-website/Science/302618_a_303947]
-
Cetatea de Baltă, unde și-a numit proprii pârcălabi. În 1483 s-a negociat o pace între sultan și Matia Corvin, în care, din neatenția redactorului maghiar, cancelarul, a fost uitată o clauză care să protejeze Moldova. Încheierea păcii între turci și unguri l-a readus pe Ștefan la obediența față de polonezi. Spera să poată rezista presiunilor otomanilor, care doreau cele două cetăți de la Marea Neagră. În 1480 a fost încheiat un acord cu turcii, prin care Ștefan a acceptat plata tributului
Politica externă a lui Ștefan cel Mare () [Corola-website/Science/302618_a_303947]
-
care să protejeze Moldova. Încheierea păcii între turci și unguri l-a readus pe Ștefan la obediența față de polonezi. Spera să poată rezista presiunilor otomanilor, care doreau cele două cetăți de la Marea Neagră. În 1480 a fost încheiat un acord cu turcii, prin care Ștefan a acceptat plata tributului. În ciuda acestui fapt, turcii au ocupat cele două cetăți în 1484. Ștefan a sperat în ajutorul regelui polonez și a prestat personal omagiul la Colomeea în septembrie 1485. În acest timp o oaste
Politica externă a lui Ștefan cel Mare () [Corola-website/Science/302618_a_303947]
-
a readus pe Ștefan la obediența față de polonezi. Spera să poată rezista presiunilor otomanilor, care doreau cele două cetăți de la Marea Neagră. În 1480 a fost încheiat un acord cu turcii, prin care Ștefan a acceptat plata tributului. În ciuda acestui fapt, turcii au ocupat cele două cetăți în 1484. Ștefan a sperat în ajutorul regelui polonez și a prestat personal omagiul la Colomeea în septembrie 1485. În acest timp o oaste otomană a adus în țară un pretendent, care nu a reușit
Politica externă a lui Ștefan cel Mare () [Corola-website/Science/302618_a_303947]
-
de câmpie, cu teren mai fertil, era mult mai rară, majoritatea locuitorilor preferând poienele din codrii nesfârșiți care acopereau Oltenia până către a doua jumătate a secolului al XIX-lea, din cauza jafurilor neîncetate la care erau supuși, mai ales de către turci, dar și de ruși și austrieci. Ultima ocupație străină, cea austriacă, s-a terminat în 1856. Și acum, dacă documentele oficiale sunt așa de sărace, să coborâm un pic pe tărâm de legendă. Tradiția orală îl menționează drept întemeietor al
Covei, Dolj () [Corola-website/Science/300396_a_301725]
-
terminat în 1856. Și acum, dacă documentele oficiale sunt așa de sărace, să coborâm un pic pe tărâm de legendă. Tradiția orală îl menționează drept întemeietor al satului pe Dumitru Mușat, care a venit cu familia ca refugiat din calea turcilor, de prin Mehedinți, unde avusese o moșie de peste o sută de hectare, și a ajuns pe la Cioroi, de unde a fost nevoit să se refugieze mai departe, pentru că și acest sat a fost devastat complet de jaful și incendiul provocat de
Covei, Dolj () [Corola-website/Science/300396_a_301725]
-
de prin Mehedinți, unde avusese o moșie de peste o sută de hectare, și a ajuns pe la Cioroi, de unde a fost nevoit să se refugieze mai departe, pentru că și acest sat a fost devastat complet de jaful și incendiul provocat de turci în timpul războiului ruso-turc. Se zice că pe atunci locuitorii din zonă aveau două oiști la car, ca să schimbe cât mai repede direcția de fugă. Fugind astfel, băjenarii au găsit un loc de popas în marginea pădurii numită Braniștea lui Nășoi
Covei, Dolj () [Corola-website/Science/300396_a_301725]
-
în zona de la Braniște și apoi la Capul Dealului. Tradiția orală spune că Iordache , zis și Geică, fratele lui Dumitru Mușat, mergând să ia niște porumb dintr-un pătul situat mai la margine, a fost văzut și împușcat de un turc. Rănit de moarte, Geică s-a târât în niște tufișuri, unde a și murit. Acolo a fost găsit de frații săi și după ce l-au înmormântat, lângă mormânt au săpat o biserică-bordei, care avea gârlici, naos și altar. Groapa bisericii
Covei, Dolj () [Corola-website/Science/300396_a_301725]
-
soldații în Ardeal, de la ungurescul katona, dar aceasta s-ar adeveri dacă s-ar găsi documente care să ateste existența unor cătane austriece în zonă, în cursul ocupației austriece a Olteniei din perioada 1718-1739, sau din timpul războaielor ulterioare, cu turcii. În acest caz, numele ar trebui să sune însă Cătane, cu ă ,cuvântul catane, cu a, însemnând în limba română veche fiare sălbatice carnivore, de la latinescul cattus - pisică. Prin anii 20-30 ai secolului XX în împrejurimile Coveiului au bântuit și
Covei, Dolj () [Corola-website/Science/300396_a_301725]
-
Occident-Orient, mirodeniile și mătasea din China interesînd doar pe bogații negustori venețieni, cum, la fel, călătorii europeni care visau la exoticele curți imperiale de pe "tărîmul celălalt" au plecat din porturile Occidentului european; noi, pe atunci, aveam treabă cu orientalii noștri turci, fanarioți, ruși, polonezi... oricît de artificială ar părea această relație culturală cu mediile mai ales literare ale Chinei de azi, ea este unul din beneficiile certe ale ingerințelor (atît de dese și, aproape totdeauna, atît de crude) ale politicului în
O experiență culturală by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/16536_a_17861]
-
de mine, într-un acces de furie autocritică, probabil: Cum dracu’, dintr-un leneș ca mine și dintr-un păcătos și superficial, dar mai ales leneș, să iasă în România un romancier cu atâta faimă?... Leneșul meu dulce, zise D., turcul meu cald... (nedatată)
Creionul de argint by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13688_a_15013]
-
fonetic (fie Stanhart, fie Stainhart), până ce o invitație din 1881 la Templul Choral, adresată familiei și păstrată în Dosarul Protoieriei din Brăila, atestă „definitiv numele de familie Steinhardt”. Tatăl scriitorului, Oscar, născut accidental la Buzău, în refugiul din 1877 când turcii atacaseră Brăila pe Dunăre, ținea să se știe că e brăilean și, stabilit la București, își dusese soția și băiatul să vadă două „orașe fermecătoare”: Zürichul și Brăila. Documentele privitoare la Vasile Băncilă m-au interesat și prin aceea că
Documente brăilene by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5785_a_7110]
-
fost tragice, vicisitudinile istoriei lovindu-i deopotrivă pe oamenii simpli (mici meseriași, negustori, funcțioanari) sau pe cei ajunși la un moment dat pe treptele înalte ale societății (miniștri, mari industriași). Iar aceste vicisitudini au fost pogromul împotriva armenilor dezlănțuit de turci în anul 1895, deportările efectuate de ruși în Siberia, naționalizările și vendetele politice ale comuniștilor români după terminarea celui de-al doilea război mondial. De-a lungul romanului Varujan Vosganian simte, periodic, nevoia de a-i explica cititorului mai puțin
Un Pateric armenesc by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6950_a_8275]
-
unor oameni ale căror fapte și vorbe i-au umplut autorului sufletul și mintea, făcându-l să fie ceea ce este astăzi. Cartea șoaptelor este un document inconturnabil despre drama poporului armean. Două tragedii la distanță de numai câteva decenii (pogromul turcilor și ocupația sovietică, extinsă după 23 august 1944 și asupra teritoriului României) aproape că au reușit să șteargă un popor de pe fața pământului. Genele puternice ale celor rămași (longevitatea armenilor este bine știută) și neuitarea asigură însă continuitatea acestui neam
Un Pateric armenesc by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6950_a_8275]
-
se amenajează, inevitabil, cimitire. Statisticile premergătoare primului război mondial consemnează o structură demografică și lingvistică aptă să argumenteze existența indubitabilă a miticului turn Babel. Dintr-un număr de 4913 locuitori, 2056 erau greci, 803 români, 601 ruși, 444 armeni, 268 turci, 211 austrieci, 173 evrei, 177 albanezi, germani, italieni, francezi, polonezi, muntenegreni, danezi etc. etc. Apoi, în 1918, rușii provoacă mari distrugeri orașului, bombardamentele din 1944 adîncesc și amplifică ruina, iar dezinteresul comunist și uitarea de astăzi plasează așezarea la limita
Sulina, un oraș adormit între ape by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11416_a_12741]