10,419 matches
-
mine basmul n-avea nici un sens. O surpriză plăcută face Antoine Compgnon amatorului de critică franceză prin apelul nu numai la critica anglo-saxonă (New Criticism-ul intervine mereu În confruntările teoretice puse În scenă), dar și la atîtea și atîtea citate În limba engleză. O surpriză la drept vorbind, pentru că este o Încîntare să descoperi cum discursul critic francez renunță, În sfîrșit, la ignorarea celui englez și american. Se pot spune multe despre cuplul intelectual franco-german, În care Luc Ferry și
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
voință de insolit. Eul autoficțiunii e cu atît mai insistent cu cît contextul existenței sale este mai sărac. Eul autoficțiunii nu se expune ca formare, ca bildung. El este doar prezență, suprafață, nu profunzime, trecutul lui nu apare decît ca citat În prezent, drept combustibil pentru expresia prezenței. E adevărat că, nu arareori, o autoficțiune are un conținut ideologic pronunțat - motiv pentru care Marie Darrieussecq introdusese criteriul materializării simblice: la un moment dat, scriitorul ficționalizează ostentativ narațiunea, pentru a deschide calea
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
du Pas-moi; l’intelligence de l’Autre.” La granița dintre ficțiune, jurnal și eseu, Camille Laurens Înaintează În proiectul de scriere a cărții totale, una a experienței totale desfășurată, prin intermediul conștiinței, exclusiv Între trupuri. Două tipuri de comentariu pot Însoți citatul de mai sus. Unul, malițios, s-ar putea formula retoric: Cum să fi fost absent mesajul social, profund uman, dintr-un roman premiat după 11 septembrie 2001? Cum să mai conteze strict „literatura”, valoarea estetică adică? Al doilea, care s-
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Scriitoarea franceză se recunoaște drept una dintre porta-vocile decadelor dezamăgitoare ce-au urmat celor trei glorioase, În Franța anilor șaptezeci-nouăzeci. Cartea ei este un manual de supraviețuire, succesor al manifestelor politice ultimative, fidele spiritului și metodei revoluționare de felul celui citat mai sus. Puternică este În scrierile ei nostalgia retoricii inflamate a anilor nebuni, care trimite reflexe expirante pe sintaxa cenușie a resemnării. Citez din romanul pe care-l prezint: Suprimînd posibilitatea de a alege, sistemul le-a negat opozanților săi
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
mot texte vient du verbe latin texere, qui signifie tisser. Comme quoi le texte est d’abord un tissage de mots. Intéressant, n’est-ce pas?”). și, pentru ca acest cititor mai pretențios să nu Închidă cartea cu buza umflată, se livrează citate bine alese altminteri din Pascal (dintr-un opuscul, nu din Cugetări), Max Stirner, etc. De ce cosmétique? “La cosmétique, ignare, est la science de l’ordre universel” dar “les estheticiens ont récupéré ce mot admirable”. Cititorului ingenuu romanul Îi oferă un
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
de l’esprit, Paris, Aubier, vol. II, cap. 6, p. 50. Jacques Lévy, Le Tournant geographique. Penser l’espace pour lire le monde, Paris, Belin, 1999. În Postmodern Geographies: The Reassertion of Space in Critical Social Theory, London, Verso, 1989. Citatul este al lui Roger Friedland, Space, « Place and Modernity: The Geographical Moment », in Contemporary Sociology, vol. 21, nr. 1, january 1992. În Condiția postmodernă, București, Meridiane, 1999 (Cambridge, Blackwell, 1989) Idem, p. 14. Este vorba despre The Betweenness of Place
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Points”, 2001. Dominique Viart, Etats du roman contemporain, Lettres modernes, 1999. Michel Houellebecq, Interventions, Flammarion, 1998, citat În Magazine litteraire, novembre 2000, p. 48 Alain Besanșon În Commentaire nr.96 2001-2002, pp. 939-944 Redacția revistei Perpendiculaire, in Magazine littéraire, nr. citat, p. 28 Laurent Flieder, Le Roman franșais contemporain, Seuil, 1999. Numărul citat Numărul citat Michel Houellebecq, interviu luat de Catherine Argand În revista Lire, p. 30. Aceasta este dimensiunea “literatură a cadrelor” despre care vorbeam, și tocmai aici Houellebecq a
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
paradoxal le lipsește lirismul manifest. Ritmica și muzica impun o anumită scandare, ce amintește gravitatea poeziei antice sau incantația de cântec liturgic. Opțiunea pentru libertate absolută, pentru sinceritate, pentru dreptul la viață, pentru îndoială, pentru cunoaștere, poetul o introduce alături de citate din biblie (este invocat Iov și sugerată o lume menită să creeze atmosfera plină de mister), toate aceste precizări concurează la definirea analogică a luminii și întunericului dinlăuntrul ființei umane. Poemele debutează direct cu formulări deschise înțelegerii, pentru ca apoi să
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
regret într-o nostalgie de ținută. În volumul următor, "13 iluzii", despre care Dan Cristea într-una din cronici spune că poetul și-ar fi găsit formula, îl descoperim sorescian; parabola este însă expusă cu ostentație, lipsindu-i hazul poetului citat; N. Prelipceanu rămâne grav și elegiac: "Trăiască dansatoarea totuși/ prefer să mor acum aici chiar eu/ și să se scrie pe mormânt cuvinte/ pe care ploile le vor spăla"/. Timpul lunecător, regretul unor posibilități pierdute sunt cuprinse în voci muzicale
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Apare și un al treilea personaj în dialog cu scriitorul: "Și uite-i cum plutesc peste mine/ Și se îndepărtează din ce în ce/ Și mă obosesc făcându-mi semn nou, pentru alții" ("Lada"). Mobilitatea de expunere se repetă în citatul poem "Halebarda". După descrierea unei înghesuieli de balamuc în troleibuz, intervine dialogul cu moșul bătrân ca lumea: Nici o grijă, țin cu strășnicie de afurisita asta de cazma". Troleibuzul este un fel de moiră, el duce pasageri vii și morți, fără
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
demn de a vă smulge mila"; de o mie de ani, se cântă la fel. O anume boală cuprinde lumea, cauza este civilizația, poluarea, foamea și sărăcia. Cenușa și infernul ca semn al dezagregării, apariții întunecate ale ființei noastre sunt citate cu orgoliul sublim al ființelor alese: Am auzit infernul, fiți pregătiți,/ la întoarcere/ se va mai auzi odată/ ca o redeșteptare a unui stejar/ ce a căzut odată/ și acum se adună de peste tot,/ din toate obiectele în care a
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
A. Păunescu, M. Sorescu, Cezar Baltag, Ov. Genaru, N. Prelipceanu, Ion Drăgănoiu, M. Ursachi, Nina Cassian, Ana Blandiana, Ileana Mălăncioiu. 2 Se cuprind în această direcție: Leonid Dimov, Mircea Ivănescu, Emil Brumaru ,Cezar Ivănescu, Tudor George. 3 Dan Grigorescu, op. citate, pag. 35: "Rilke voia să exprime în poezie acea unitate dintre viața lăuntrică și cea exterioară." 4 Al. Piru, op. cit., 1950-1975, Editura Eminescu, pag .172. 5 Al. Piru, Poezia românească contemporană", 1950-1975, Editura Eminescu, p. 143; Lovită e inima mea
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
pierd în noianul de gânduri pe care ți le stârnește, contopindu-se până la indistincție cu ceea ce ai personal. Cu atât mai mult dacă în urma ei rămâne doar un "sentiment" în loc de amintirea exactă a celor spuse. Preluarea a cât mai multe citate dintr-o carte arată măsura în care nu ai reușit s-o digeri (poate că nu întotdeauna din vina propriului "stomac"). Cum să măsori factorul de impact al unei cărți de filosofie? Unde ar trebui să vedem schimbările pe care
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
poate mări „sumele deductibile din venitul net realizat în anul fiscal de raportare“, iar bătrânul s-a prefăcut că înțelege și a acceptat... Juristul în devenire habar n-avea ce-i aia legislație fiscală românească, dar voia să epateze cu citate pescuite de prin Monitorul Oficial - Partea I. M-a asaltat cu telefoanele chiar din acea seară. Numărul șapte era arestat, tocmai o rupsesem cu numărul opt, eram așadar cât se poate de singură, dar nu și disperată, așa că îmi permiteam
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
o săptamână aș face nuntă” (dl David) Autocaracterizare: * “Eu sunt cea mai necăjită și mai amărâtă de pe lumea asta, am rămas văduvă și sărăcită” * “Cine nu cearcă nu izbândește” (afirma munteanca) * “Dumnezeu să te ierte”, îi zise Vitoria lui Bogza (Citate preluate din roman) Vitoria Lipan personaj principal și figură reprezentativă de erou popular, întrunește calitățile fundamentale ale omului simplu de la țară, în care se înscriu cultul pentru adevăr și dreptate, respectarea legilor strămoșești și a datinilor "ea nu e o
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
că, în România, consumul de alcool este acceptat în societate pornind de la considerente culturale (în primul rând datorită tradiției), abuzul fiind condamnat moral sau legal din cauza efectelor negative legate de comportament. Cu toate că sunt conștienți de acestea, după cum rezultă și din citatul următor: „... la alcool sunt consecințele mai grave, pentru că eu n-am auzit de oameni care după ce au fumat să facă știu eu cine știe ce prostii...” (elev de liceu, Mangalia). Tinerii par să accepte alcoolul mai bine decât fumatul (Preda, Jderu, Mihai
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
celor care consumă alcool rar/ocazional; aceste fete care sunt consumatori ocazionali au tendința să împrumute comportamentul băieților în ciuda tradiției, a modelului cultural în care au fost socializate (mamele subiecților consumă alcool doar în proporție de 34%, față de tați - 69%). Citatul următor este semnificativ pentru factorul (poate cel mai important) care determină consumul de alcool în rândul fetelor: „Eu cunosc persoane care au ajuns în starea asta nu pentru că le place băutura sau alcoolul, ci pentru că este la modă și acuma
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
se termină aci. în viața practică, nuvelistul s-a arătat mai îndrăzneț decît mai tînărul său confrate din Bacău, pe care nu știu dacă îl va fi întîlnit înainte, sau după aceasta, vreodată. în anul cronicii din care am extras citatul de mai sus, el va fi ales deputat pe lista liberală de cetățenii Tîrgoviștei. ,, Se uită în zări catedrala” „Toamnă” (Răsună din margini de tîrg) concentrează patru repere băcăuane: cazarma, școala, catedrala, grădina publică. Vorbind despre Bacovia, Gr. Tabacaru le
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
constituit cea mai irezistibilă distracție a secolului al XIX lea, inclusiv într-un tîrg ca Bacăul. în Dosarul Bacovia, I am scris că foarte multă lume părea a trăi atunci doar pentru balurile viitoare. Zeci de exemple, pe lîngă cele citate acolo, o confirmă. Lucrul e valabil și pentru începutul secolului următor. Elaborînd o schiță de plan pentru Răscoala, Liviu Rebreanu trecea printre aspectele ce trebuiau avute în vedere și „epidemia dansurilor”1). Un fenomen real, amplificat de-a lungul a
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
cerșetori - ciubere - cimpoaie - miniștri - pungași de buzunare - hărdaie - bone - doici - trăsuri - muzici - artifiții - fotografii la minut - comèdii”.5) Un recensămînt ironic, făcut cu aparentă indiferență, această enumerare se întinde pe un spațiu de vreo cinci ori mai mare decît al citatului de mai sus. Procedeul e - s-ar părea - inevitabil și va fi întrebuințat, cu alt suflu, și de Bacovia în poemul în proză „Iarmaroc”: „Căruțe dejugate stau în drum, drumul e plin de paie, țăranii cinstesc rachiu, vin cald, bere
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
claritate și adîncime, iar ilustrația muzicală, alcătuită de Andrei Bretz din fragmente ale unor concerte de Enescu și Saint-Saëns, reliefează subtil monodia versurilor bacoviene, rostite aci chiar de autorul lor, după înregistrarea existentă în Fonoteca de aur a Radiodifuziunii Romîne. Citatele în numai două pagini din „Dintr-un text comun”1), Bacovia - fapt neobișnuit de el - introduce trei citate. Pînă acum, editorii nu s-au oprit asupra lor, fie că nu le-au remarcat, fie că nu au vrut să se
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Saint-Saëns, reliefează subtil monodia versurilor bacoviene, rostite aci chiar de autorul lor, după înregistrarea existentă în Fonoteca de aur a Radiodifuziunii Romîne. Citatele în numai două pagini din „Dintr-un text comun”1), Bacovia - fapt neobișnuit de el - introduce trei citate. Pînă acum, editorii nu s-au oprit asupra lor, fie că nu le-au remarcat, fie că nu au vrut să se complice cu depistarea surselor, fie că le-au considerat drept (unul chiar e) pseudocitate 2). Primul dintre ele
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
îi creează convingerea că în capitala republicii „toate se pot cumpăra cu bani”. Sensibil la aspectele etice, Bacovia a reținut din palpitanta istorie a numidianului vorbele sale amare și, într-un fel, profetice: „Urbem venalem...” 182 Constantin Călin Al doilea citat, „ca și pe acea stradă lăturalnică, ninge”, e, în fapt, un autocitat. Reia, rezumînd-o, această frază existentă în fragmentul precedent: „O după-amiază de iarnă, care trecea tăcută, într-o stradă lăturalnică”. Al treilea, menit să ateste prezența în memorie a
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
din ultima strofă a poeziei: „Pe aceeași ulicioară...” de Eminescu. însă, pentru starea lui Bacovia, întreaga strofă era de actualitate: „Vîntul tremură n perdele/ Astăzi ca și altă dăți,/ Numai tu de după ele/ Vecinic nu te mai arăți!”4). Problema citatelor se pune și mai încolo. De pildă, următoarea frază din „Impresii de roman” se termină astfel: „Cărțile sunt scrise, în ele s ar putea găsi ultimul cuvînt... cancerul, taraf de lăutari... «și dacă anii trec, în fine»”5). Reflecția ironică
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
la 1900 era de ajuns să pronunți (sau să scrii) cuvîntul „ftizie” ca să emoționezi, după al doilea război mondial „boala secolului” și expresia ultimă a fatalității devine „cancerul”. Sătul de cele citite sau auzite, Bacovia închide repede „discuția” cu amintitul citat care e (într-o reproducere aproximativă) din romanța „închide ochi-ți dulci” de Ionel Băjescu-Oardă: „Tîrziu, cînd anii trec, în fine,/ Acum păpușa-i domnișoară;/ Cînd luna-i sus, alene vine./ în fața oglinzii se măsoară” etc.6) Prematur și nițel
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]