10,201 matches
-
a Banatului rezultă și din relatările lui Priscus din Panion. Obștile daco-romane au fost cu precădere obști agraro-pastorale, iar meșteșugurile erau practicate și ele în cadrul obștei, fiind o anexă importantă a acesteia. În această perioadă, secolele IV-VI, nu avem indicii despre existența unei stratificări în sânul obștei, aceasta se va produce mai târziu, o dată cu apariția feudalismului.16 După secolul al VI-lea, cu excepția orașelor din sud, nu mai avem dovezi despre existența unor comunități umane în incinta fostelor (vechilor) orașe
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Cloanța, Ursitoarele, după S. Fl. Marian, dar acestea nu se explică doar prin mitologia slavă, ci mai curând prin suprapunerea lor peste universul mitic al gerontocrației și gerontolatriei autohtone, existența termenilor traco-daci moș, moșa, moașa (pl. moașele), poate fi un indiciu. Este posibil, apoi, ca românescul Rusaliile, făpturi mitice malefice, care iau mințile oamenilor, să aibă corespondent în rusalce-le slave (din rusalka, pl. rusalki), divinități feminine din ape, câmpuri și păduri, dar suportul (real) religios și etnografic este cel autohton
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
secolele IX-X, a unor formațiuni statale ce au contribuit la evoluția vieții religioase (creștine), în nordul Dunării, la sfârșitul mileniului I. Dar procesul de normalizare n-a fost uniform, instabilitatea politică în sudul Moldovei, vestul Munteniei, Crișana și Maramureș. Un indiciu al normalizării, în secolele IX-X este numărul mare al obiectelor creștine la est și sud de Carpați, construirea de biserici, ierarhia bisericească. Creștinarea bulgarilor, în secolul IX (864-865), a creat un nou centru de autoritate bisericească între Dunăre și Haemus
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Cei ce rămân la huni, își duc traiul în liniște și fiecare se bucură de tot ce are (inclusiv de pământ), nesupărat și neasuprit ". Iordanes, istoricul goților, spune și el: "Attila este bun cu cei ce se supun", un nou indiciu al faptului că vechea concepție despre "năvălirile barbarilor" trebuie revizuită. Hunii trăiau de pe urma produselor muncii autohtonilor, dar cine erau ei? În satul stăpânit de huni trăia o populație ce vorbea limba hunică, gotică și "ausonică" (latina populară), adică limba autohtonilor
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
că viitorii români sunt urmașii refugiaților instalați la sudul Dunării, în 275, cufundat într-un mediu iliro-roman". Și el continuă: "Lingviștii au remarcat că limba română vorbită în Transilvania, Valahia și Moldova nu prezintă particularități dialectale foarte pronunțate. Este un indiciu că ocuparea acestor ținuturi de către oamenii care vorbeau "românește" nu datează din antichitatea timpurie (secolele III-IV). Mai mult: între dacoromâna vorbită astăzi la nordul Dunării și macedo-româna vorbită în sud, în Macedonia, Thesalia, Epir și Grecia de către aromâni nu există
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
la 16 aprilie 1204, papa scria episcopului de Oradea și abatelui din Pelissa să viziteze acele "mânăstiri grecești" pentru îndeplinirea celor propuse de rege. Acei călugări "greci", ortodocși, puteau fi de fapt români-erau aici nuclee de viață monahală ortodoxă. Avem indicii despre existența în Transilvania și a altor episcopii. Așa, de pildă, la 3 mai 1205, același papă Inocențiu III scria arhiepiscopului de Kalocsa, sub jurisdicția căruia se afla episcopia catolică de Oradea, că pe pământurile fiilor cneazului Bâlea există "o
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Noviodunum sau Axiopolis. De pildă, la Bisericuța-Garvăn (jud. Tulcea), s-au descoperit o serie de urme creștine și ruinele (temeliile) unei mici biserici, datată în secolele XI-XII. Urmele creștine, o cruce pectorală și un sigiliu de plumb cu inscripții, sunt indicii ale existenței unei episcopii și a unui episcop în așezarea de la Dinogetia-Garvăn, poate sub jurisdicția mitropoliei de la Dârstor. Și la Niculițel, pe dealul "Cetățuia" (jud. Tulcea), s-a aflat o bisericuță, datată în secolele XI-XII, cf. monedelor și ceramicii descoperite
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
aceeași vie activitate economică, în secolele X-XI, această regiune era un nod important al comerțului internațional, după cum Dunărea era o arteră navigabilă europeană. Dezvoltarea meșteșugurilor și a schimbului de mărfuri au fost însoțite de amplificarea economiei bănești, a circulației monetare, indiciu al intensității comerțului. În jumătatea de răsărit a Europei, de la sfârșitul secolului al X-lea și începutul secolului al XI-lea, nicăieri nu se găsește o circulație monetară atât de intensă ca în Dobrogea. Așezările dobrogene de pe malul drept al
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
convertit la creștinism, în ritul catolic, ca și ungurii. În secolul al XIII-lea, politica regalității în Transilvania de sprijinire a autonomiei teritoriale pe bază etnică și social-nobiliară, pentru a evita primejdia autonomiei voievodatului, s-a răsfrânt și asupra secuilor. Indiciile autonomiei lor teritoriale apar încă de la 1222, când Andrei II amintește de "terra siculorum". Unitățile teritoriale secuiești, "terrae", în secolul al XIII-lea, "sedes" (scaune), în secolele XIV-XV, erau cadrul teritorial al seminției secuiești, cu funcțiile lor militare, judecătorești, administrative
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Imperiului, ei s-au mutat în masă în sudul Dunării, pe teritoriile bizantine. Uzii nu au așteptat venirea iernii pentru a-și trece carele cu familiile și averile pe Dunărea înghețată, ci au folosit corăbii, monoxile și burdufuri din piele, indiciu al existenței pe malul stâng a comunităților autohtone. Aceste ambarcațiuni nu puteau fi furnizate decât de localnici, căci, în zonele de câmpie precum cele din preajma Dunării expuse raidurilor migratorilor, își ducea traiul populația autohtonă. S-au aflat urme de incendiu
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
silva blacorum et bissenorum"). Această pădure, consideră Iorga, nu putea fi decât pe versantul ardelean al Carpaților Răsăriteni, spre care se îndreptaseră fugarii pecenegi din Bugeac și Covurlui, pe linia ce ducea la trecătoarea Ghimeș-Oituz, satul Beseneu fiind un alt indiciu. Această conviețuire cu pecenegii, crede Iorga, care s-a închegat în secolele X-XI, ar fi un argument suficient pentru vechimea populației românești în Ardeal. Transilvania, în secolele X-XI, trebuia să se apere prin forțele sale românești, deoarece regalitatea ungurească nu
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Carpați, în câmpia munteană, unde mormintele turanicilor sunt masate în Bărăgan. Complexele funerare din partea centrală și nordică a Moldovei, foarte puține, se află în vecinătatea cursurilor de apă, unde s-au instalat crescătorii de vite nomazi. Răspândirea mormintelor este un indiciu că neamurile turanice nomade ocoleau zonele de deal și cele acoperite de păduri întinse, de pildă, nu se cunoaște nici un mormânt turanic la apus de Siret, înainte de 1241. Necropolele triburilor turce din teritoriile extra-carpatice se remarcă prin numărul redus de
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
puterii mongole. Moartea marelui han Ogodai, în decembrie 1241, lăsa un gol de putere în centrul imensului imperiu mongol ce se întindea de la Pacific la Dunăre. Succesiunea lui Ogodai se anunța mult mai dificilă, și a fost însoțită de primele indicii ale destrămării statului mongol, fapt ce se va produce în a doua jumătate a secolului al XIII-lea. Timp de zece ani după moartea lui, criza dinastică a oprit orice inițiativă ofensivă, abia în 1251, prin alegerea ca mare han
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
sens. Dar este cert că, cel puțin douăzeci de ani după aceea, tătarii nu au adus trupe la sud și est de Carpați, nu au preluat controlul politic al zonei, nu era necesar pentru ei în acel moment. Nu avem indicii directe în această privință, dar din informațiile fragmentare și aluziile indirecte putem deduce care era realitatea, statutul teritoriilor românești. Astfel, s-a presupus că ducele Olaha, întâlnit pe drumul de întoarcere de la curtea hanului mongol de misionarul latin Giovanni Carpini
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
sau în anul precedent, 1358. Așadar, sursele istorice poloneze atestă la est de Carpați, în secolul al XIV-lea, forme superioare de organizare politică, încă înainte de momentul descălecatului. Această realitate politică nu trebuie să surprindă, căci mai sunt și alte indicii asupra existenței, la est de Carpați, a unor formațiuni politice prestatale anterioare invaziei mongole din 1241.29 Ce spun cronicile noastre despre momentul istoric al "descălecatului" din 1359? Letopisețul anonim al Moldovei (Letopisețul de la Bistrița) consemnează lapidar "descălecatul lui Dragoș
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
lor la operațiile militare de la est de Carpați, dar și faptul că erau români și ortodocși a facilitat soluția Dragoș. Apoi, amănuntul că suzeranitatea sa (a regelui) se exercita printr-un voievod dependent, iar nu prin anexiune directă, este un indiciu că, la est de Carpați, exista o formațiune politică mai veche, recunoscută de Ungaria. Așadar, constatăm că, în două rânduri, regele angevin s-a arătat concesiv față de structurile politice din Moldova: 1. prin acceptarea unei formațiuni statale aparte și nu
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Contribuția lui Bogdan la constituirea statului românesc est-carpatic, omisă de letopisețele slavo-române, dar recunoscută fără echivoc de izvoarele diplomatice și narative ungurești, se reflectă indirect în denumirea atribuită de turci Moldovei, Kara-Bogdania (Bogdania Neagră). În legătură cu constituirea noului stat românesc, există indicii că grupuri de populație românească din Transilvania s-au strămutat în teritoriile carpato-nistrene încă înainte de "descălecat". Curentul de emigrare a populației românești din Ungaria se integrează într-un proces mai larg, nu numai în direcția vest-est, ci a afectat și
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
era înglobat tot spațiul carpato-nistrean. Încorporarea teritoriului de sud-est a Moldovei se situează în timpul domniei lui Lațcu (după 1370). În plus, împărțirea administrativă ulterioară a statului, în Țara de Sus și Țara de Jos, și constituirea a două vornicii sunt indicii ale supraviețuirii unor entități politice mai vechi. Astfel, cu excepția regiunilor subcarpatice, Țara de Jos se suprapunea, în mare parte, peste teritoriile ce s-au aflat sub controlul efectiv al mongolilor. Iar particularitatea instituțională a sudului Moldovei nu se datorează unor
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
angajați erau scutite de taxele de import și de unele taxe către stat și aveau permisiunea de a se folosi de terenurile aflate în posesia acestuia. Nici o lege asemănătoare nu a fost instituită în alte state, acțiunea aceasta fiind un indiciu al încercării guvernului român de a încuraja dezvoltarea industriei. Perioada marchează și începutul exploatării zăcămintelor de petrol de la Ploiești, care aveau să devină foarte importante în viitor. Investițiile străine de aici în special cele germane, habsburgice, olandeze, britanice, franceze, belgiene
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
război mondial, un eveniment care avea să ducă la încheierea procesului de unificare a statelor balcanice, și-a găsit cauzele imediate într-un incident strîns legat de controversele naționale și internaționale examinate anterior. La începutul anului 1914 nu exista nici un indiciu referitor la faptul că anul se va termina printr-un dezastru fără precedent. De fapt, scena Balcanilor era relativ calmă; după doi ani de conflicte, nici una dintre puteri victorioasă sau învinsă nu era în măsură să facă față unei noi
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
fel, el lega totuși moral guvernul sîrb de o soluție iugoslavă în caz că războiul ar fi dus la dezmembrarea Imperiului Habsburgic o chestiune deschisă la momentul respectiv. Pe parcursul anului care s-a scurs după încheierea acestui acord nu a existat nici un indiciu privind intenția marilor puteri aliate de a distruge monarhia. Liderii sîrbi erau în continuare preocupați în primul rînd de asigurarea, după încheierea păcii, a unei compensații teritoriale corespunzătoare. Pašić ar fi preferat și acum să dirijeze singur problemele slavilor de
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
Era deschisă calea spre o importantă revoluție diplomatică. IZBUCNIREA RĂZBOIULUI: PERIOADA NEUTRALITĂȚII BALCANICE Pactul germano-sovietic din august 1939 constituie, incontestabil, cel mai important acord încheiat în perioada interbelică, el pregătind terenul pentru izbucnirea celui de-al doilea război mondial oferind indicii clare în privința intențiilor de viitor ale sovieticilor și germanilor. O delegație germană condusă de Ribbentrop a sosit la Moscova în 23 august. Din partea sovietică, negocierile au fost purtate personal de Stalin. Au existat surprinzător de puține dificultăți în stabilirea termenilor
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
postav, într-un chip mai sistematic și mai productiv, din pricină că aceea de astăzi nu este îndestulătoare pentru monast[ire]”. Câteva date privind înzestrarea tehnică a instalației ni le dă, la 28 octombrie 1859, „comisia regulatoare a averilor mănăstirești”. Un alt indiciu privind mărimea acelei întreprinderi ne oferă comisia de arbitraj a conflictului dintre M. Kogălniceanu și Ed. Bühl, care a apreciat, în decembrie 1855, că fabrica de la mănăstirea Neamț este mai mare și superioară fabricii lui Bühl, fiind o întreprindere dezvoltată
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
S. împărătesei”. Așadar, Ecaterina a II-a prelua veniturile domniei de la Iași nu în calitate de domnitor al Moldovei, ci de țarină. Ce-i drept, ordinele și corespondența provin de la autorități militare în timp de război. Desigur, ele pot fi luate drept indicii ale tendinței de „alipire”, dar ale unei tendințe neconfirmate încă de Petersburg. La Iași, Elempt „introduce administrația rusească”, iar la București, Stoffeln supunea administrația „autorității rusești”. Un punct de sprijin în deslușirea raporturilor româno-ruse ni-l oferă, aparent paradoxal, deosebirile
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Anglia, indiferent de ce s-ar întâmpla, rămânând decisă să nu se strice cu Franța. Prinsă în hățișul complicațiilor și confruntărilor armate în Asia (răscoala cipailor a fost cu greu înăbușită, un nou război va începe în 1860 etc.), îngrijorată de indiciile verificate ale apropierii franco-ruse, Londra va prefera o stare neconflictuală în Europa, alăturându-se, în cele din urmă, taberei prounioniste care o proteja de izolare și garanta o relativă stabilitate și liniște în sud-estul continentului. Ca urmare a progreselor economice
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]