13,179 matches
-
ne-au tot umilit, ne-au tot dat la cap: nimic!, câtă-frunză-câtă-iarbă - toți-o-apă-și-un-pământ! Pe când noi... E-hei, căci Românul are șapte vieți (În pieptu-i de aramă): oricât l-ar strivi strivitorii, el nu mișcă, nu crâcnește - astfel supraviețuiește el, Românul... MINCIUNA BUNĂ Stau În calidor și aștept să plece neamurile de azi. Nu sunt neamuri de-ale noastre, sunt de-ale lor, ale dușilor neîntorși. Azi sunt patru femei și un bărbat: mama și nevasta unuia - dintr-un sat; nevasta și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
ai văzut mort, când nu mă știai nici de viu?» Și el: «Venise, săraca, tocmai de la Mana, pe jos, cu plocoane - cum s-o las să plece cu mâinile goale? Trebuia să-i spun ceva...» Și i-ai spus o minciună - de ce nu i-ai spus o minciună bună?» «Dacă-i spuneam o minciună bună, doamna ar fi cerut mai mult, mai multe amănunte - de unde? Dar despre un mort nimeni nu-ți cere amănunte - că-i mort, gata!» - De aceea te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
nici de viu?» Și el: «Venise, săraca, tocmai de la Mana, pe jos, cu plocoane - cum s-o las să plece cu mâinile goale? Trebuia să-i spun ceva...» Și i-ai spus o minciună - de ce nu i-ai spus o minciună bună?» «Dacă-i spuneam o minciună bună, doamna ar fi cerut mai mult, mai multe amănunte - de unde? Dar despre un mort nimeni nu-ți cere amănunte - că-i mort, gata!» - De aceea te-ai hotărât să faci contrariul? - Nu l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
săraca, tocmai de la Mana, pe jos, cu plocoane - cum s-o las să plece cu mâinile goale? Trebuia să-i spun ceva...» Și i-ai spus o minciună - de ce nu i-ai spus o minciună bună?» «Dacă-i spuneam o minciună bună, doamna ar fi cerut mai mult, mai multe amănunte - de unde? Dar despre un mort nimeni nu-ți cere amănunte - că-i mort, gata!» - De aceea te-ai hotărât să faci contrariul? - Nu l-am așteptat pe dobitocul acela, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
cere amănunte - că-i mort, gata!» - De aceea te-ai hotărât să faci contrariul? - Nu l-am așteptat pe dobitocul acela, ca să fac, cum zici, contrariul. Dar e În firea omului... - Să mintă? Să spună... neadevărurile necesare? Necesare, da, dar minciuni! - Minciuna e rea numai atunci când face rău. - Nu-mi aduc aminte să-i fi Învățat pe elevii tăi asta. - Asta nu se Învață la școală - ce, la școală am Învățat eu cum se trăiește În lagăr? Cum nu se moare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
amănunte - că-i mort, gata!» - De aceea te-ai hotărât să faci contrariul? - Nu l-am așteptat pe dobitocul acela, ca să fac, cum zici, contrariul. Dar e În firea omului... - Să mintă? Să spună... neadevărurile necesare? Necesare, da, dar minciuni! - Minciuna e rea numai atunci când face rău. - Nu-mi aduc aminte să-i fi Învățat pe elevii tăi asta. - Asta nu se Învață la școală - ce, la școală am Învățat eu cum se trăiește În lagăr? Cum nu se moare pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
trăiește În lagăr? Cum nu se moare pe front? Cum se supraviețuiește când ai tăi te bat și te țin Închis - ca prizonier de război? Și te vânează prin păduri și te vând jăndarilor, ca În balade? - Orișicâtuși... - Ei, orișicâtuși, minciuna... Încetează de a mai fi un neadevăr, dacă e menită să Întrețină speranța, să dea curaj... - Pe exact aceeași teorie se reazemă și comuniștii când Întrețin speranța Într-un paradis al proletariatului. - Ia lasă-mă cu comparații din astea! Și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
Pe exact aceeași teorie se reazemă și comuniștii când Întrețin speranța Într-un paradis al proletariatului. - Ia lasă-mă cu comparații din astea! Și-apoi mai era și ploconul... - Ei te plăteau, trebuia să le dai ceva - fie și o minciună. Tata se supără cumplit. Nu pentru că nu-l cred - ci pentru că, la vârsta mea, nu pricep. La vârsta asta și după ce-am trecut și eu prin Închisori, prin deportare? Nu mi-o spune, dar așa va fi gândind. Dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
dacă eu m-am Întors de la Arhanghelsk și de la Uhta - după ce, potrivit martorilor, murisem aici, pisti apa Nistrului, la Balta - de ce să nu se Întoarcă toți cei despre care nimeni nu spusese că ar fi murit...? Și-atunci, unde-i minciuna, aici? Nicăiri. NUMELE Calidorul casei din Mana este orientat spre Nord. O Întâmplare: dacă Învățătorul de taică-meu ar fi găsit alt teren de școală, În altă parte, altfel ar fi fost orientat - calidorul. Calidorul casei din Mana, chiar orientat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
mult timp așa: de cum a pus piciorul În Basarabia... - Sărac, bogat - nu contează! Ba contează, dar invers: mama a rupt-o cu neamul ei de-de-de... De Grecotei-cu-nas-subțire, de-de-de... Să știi că ce s-a scris despre arendașii greci nu-i minciună! Erau cu adevărat ciocoi-ciocoi - dar nu vechi, ci noi!, glumește mama, chicotind mulțumită de găselniță. - Dar Gheorghe acela știm-noi-cum nu era un oarecare arendaș; era vărul... Verìei Sale, ca să ne exprimăm protocolar. Văr și adminstrator de moșii... - Putea să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
dungă, uneori mai Îngustă, alteori mai lată, cât trei degete alăturate, unde pielea era, Într-adevăr, spuzită. «Te doare tare?», Întrebam. «Mă doare și mă mănâncă...», mi se răspundea. Unii băieți pretindeau că și văzuseră șarpele călcat - din Întâmplare: spuneau minciuni! Dacă vezi șarpele, Înainte de a-l călca, nu te mai arde-n talpă; iar dacă-l vezi după călcătură, atunci nu mai are el viață: Îl omori și, omorându-l, ți se ia arsura din talpă „ca cu mâna”! Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
știm! Da’ on om de la munte de l-am cunoscut noi la iarmaroc, la Or’ei, aista zicè că brad ar veni de la grad, că-i mare-n grad, bradu’ - da’ nu ț-oi spune dacă nu mi-o spus minciuni... - Dar fag, Moș Iacob? De unde vine fag? - Nici fag nu găsești pe la noi, da’ aista tre’ să vie de la fluieraș-de-fag-mult-zice-el-cu-drag. - Așa. Și soc? - De la mult zice-cu-foc - de unde alta? Așa o duceam până ajungeam la aluni. - Dar la alun? De ce-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
Orheii-Noi, Florești, Călărași - ăstora de unde le va fi venind numele, dacă nu de la Basarabenii noștri deportați? Numai din Atlasul lor Lingvistic aflăm că sunt, pe malul Pacificului, vreo 3 000 de vorbitori de română - și trebuie să ținem seama de minciunile lor statistice În general, În special de cele lingvistice. Numai Dumnezeu știe câte alte mii și mii dintre ai noștri vor fi ascuns, la recensăminte, că limba lor maternă e româna... - Parcă pornisem de la altceva - despre ce vorbeam? - Despre toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
la față... Nu, nu conta. Nu aveam de gînd să mai scotocesc prin adevărurile clientei mele, nici să-mi vîr nasul În ciorba ei. Atîta vreme cît Îmi Încasam onorariul, Îmi voi vedea de treburi chiar dacă trebuia să-i Înghit minciunile. Dar dacă nu se contura cît de cît povestea aceasta, nu-mi mai puteam juca rolul de idiot credul. Și cu cît făceam mai mult pe prostul, cu atît se Încurcau ițele mai rău. Și apoi unde era conștiința valorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
pentru că simțeam cum Îmi scapă printre degete fratele ei. Trebuie să fiu de-acum Încolo ca un cîine de vînătoare, gata să sar prin breșa făcută În gard În orice clipă. Breșa era cutia cu chibrituri... N-am scris deloc minciuni În raportul pe care l-am făcut despre localul Camelia. Și nu numai că nu existau neadevăruri, dar nici măcar n-am fost În stare să stabilesc vreo legătură Între cafenea și EL. Poate că am luat În considerare doar aspectul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
timp de frîmÎntare, pentru că-mi făcu un semn cu bărbia spre casa de peste drum. — Nu vine prea des pe-aici și nici acasă n-a ajuns Încă... Mașina nu-i acolo. — Am venit din partea Întreprinderii Dainen. Nici nu era o minciună. Am intenționat la Început să-i spun numele agenției noastre, dar cum tot trecusem pe la Dainen... Dacă aș fi fost luat mai apoi la Întrebări, ieșeam eu basma curată acuzîndu-l pe individ cum că ar fi tras concluzii pripite... TÎnărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
pe terenul călăului. N-aveam dreptul să-i provoc nici cea mai mică rană, nici măcar cît o Împunsătură de ac, subcutanat. Nu mi-a rămas decît să-mi scriu mai departe rapoartele. Clientul are Întotdeauna dreptate. Chiar cînd e o minciună gogonată, dacă clientul spune că-i adevărul gol-goluț, păi atunci adevăr este. Nu mai era nevoie de fapte palpabile; dar mi se părea lipsit de rațiune să caut doar motive și să omit fapte. Dacă scotoceam doar după fapte nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
l-am Întrerupt pe șef: — Vă mulțumesc pentru plăcuta dojană. Zilele acestea n-am făcut altceva decît să umblu de colo-colo În căutarea cuiva. Nu e deloc neplăcut să știu că cineva Îmi poartă de grijă. Nu, nu spusesem o minciună, dar după ce-am rostit vorbele - cam sentimentale, recunosc -, mi-am dat seama că ar fi fost de preferat să-i vorbesc astfel soției, și nu șefului meu... Eu mi-am vizitat soția de nenumărate ori și i-am dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
e ceva... foarte dificil... pînă acum n-am spus nimănui... Trebuie să fiu cinstit... să-mi iau o piatră de pe inimă și să mărturisesc... Adevărul este că și fotografiile sînt doar o cacialma. Îmi pare rău... totul a fost o minciună. Le-am găsit pe stradă, cu totul Întîmplător... Mi s-au părut interesante și m-am tot uitat la ele... și imaginația a Început să-mi lucreze... Poate din cauza soției domnului Nemuro... Ce părere aveți de ea ? Mie mi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
treaba mea... De ce-oi lua eu lucrurile așa În serios?... M-am implicat prea mult și nu știu de ce. Am continuat să tac. Dacă aș fi intervenit În cursul mărturisirilor, nu făceam decît să-l proiectez Într-o nouă minciună. Trebuia să profit de momentul de slăbiciune pe care l-a avut cît puteam de mult. Nici nu mi-am dat seama cînd s-au umplut străzile de lumină - un fel de zi artificială inserată În noapte - ritmul lunatic al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
s-au umplut străzile de lumină - un fel de zi artificială inserată În noapte - ritmul lunatic al timpului stimula pașii trecătorilor, fascinîndu-i. — Ei, poftim! Tashiro era teribil de Încordat și respira greoi. V-ați dat seama? Iar am spus o minciună. Minciunile-mi vin pe limbă una după alta, fără să vreau. Cred că-i o boală. SÎnt mincinos din născare. Fotografiile acelea... ca să vă spun adevărul, eu le-am făcut. N-are rost să mă mai ascund după deget. Fata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
au umplut străzile de lumină - un fel de zi artificială inserată În noapte - ritmul lunatic al timpului stimula pașii trecătorilor, fascinîndu-i. — Ei, poftim! Tashiro era teribil de Încordat și respira greoi. V-ați dat seama? Iar am spus o minciună. Minciunile-mi vin pe limbă una după alta, fără să vreau. Cred că-i o boală. SÎnt mincinos din născare. Fotografiile acelea... ca să vă spun adevărul, eu le-am făcut. N-are rost să mă mai ascund după deget. Fata de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
făcut. N-are rost să mă mai ascund după deget. Fata de la bar nu-i aceeași cu modelul, bineînțeles. Am făcut toate fotografiile numai din spate pentru că aceasta-i partea cea mai semnificativă a unei femei... Jur că-i ultima minciună pe care v-o spun. Bănuiesc că nu mă mai credeți nici dacă vă spun adevărul... Dar vă rog să mă credeți... Zău că mi-e rușine... Am un secret teribilă care mă nelinișteșteă Spun minciuni pe care n-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
Jur că-i ultima minciună pe care v-o spun. Bănuiesc că nu mă mai credeți nici dacă vă spun adevărul... Dar vă rog să mă credeți... Zău că mi-e rușine... Am un secret teribilă care mă nelinișteșteă Spun minciuni pe care n-ar trebui să le spun, Încercînd să scap de apăsarea lor. Dacă reușesc să găsesc pe cineva care să le creadă, simt că vor deveniadevăruri. Am obosit, Însă..... Vreau să mărturisesc totul... pe onoarea mea! Vă rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
și răcorește-te! Cred că știi de ce. — De unde să știu? spuse el, trăgîndu-se Îndărăt neîncrezător. Tocmai eram pe punctul să vă spun totul. — GÎndește-te bine și-o să-ți dai seama de ce. Hai, mișcă repede! O să vă pară rău! — Mi-ajung minciunile tale! Din nefericire pentru tine, haina de ploaie despre care vorbeai e la mine... În păstrare. Hai, du-te și te culcă, ia o aspirină și după ce o să știi să fabrici minciuni mai plauzibile, mai stăm de vorbă. I-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]