10,805 matches
-
liberă" a publicat lista "șoptitorilor": "Și-atuncea colonelul dă mîna cu sergentul". În particular, Carp nu-l scotea pe Mistrie din "spermatozoidul"; lui Mistrie, Carp îi puțea de la 5 metri a băutură. Dar, la înmormîntare, Mistriuță părea figura cea mai tragică. Scarlat îi scăpase într-o lume unde nu era nici polemică, nici suspin. Era foarte fașat că nu mai putea arunca injurii. Doar bulgărele (obștesc) de pămînt peste sicriu. În grațiile filoloagelor a rămas și după ce n-a mai fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
putea să știe ea despre nedreptatea vieții, cu ce a fost vinovată ea, cu ce am fost vinovate noi, ca să avem o asemenea tragedie? Nu a fost ușor mult timp, (acest timp este și timpul prezent), doar amintirea acelui eveniment tragic mă face să mă cuprindă toată durerea acelor timpuri! Nu-mi este ușor, nici nu-mi va fi, pentru că astfel de tragedii te urmăresc toată viața, și-ți dau de știre orișiunde te-ai duce, căci vezi copii cu mame
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
sentimentală, ca să pot trece peste toate chinurile lumești. Totuși, am trecut peste multe greutăți pregătite de soartă. A fost foarte greu, dar am trecut peste ele. Vârsta a fost cea care m-a ajutat cel mai mult, căci acele evenimente tragice au avut loc în anii în care nu puteam să realizez tot ce se întâmplă și cât de gravă este situația. Însă, la vârsta actuală, înțeleg și simt durerea acelor evenimente din trecut. Îmi place ca totul să fie simplu
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
care și-a înțeles poporul și a pornit lupta de reîntregire. „El este glasul demnității strămoșești, căzut sub gloanțele plutonului de execuție, la ordinul ocupantului rus, slujit de marii simbriași ai trădării naționale”. Antonescu este marele neîndreptățit al Soartei sale tragice și al Istoriei, care-i va face cândva dreptate, urcându-l în bronzul nemuritor al unor statui ale recunoștinței naționale. Ca fost ostaș, participant la război, apreciez că România îi datorează enorm militarului din arma geniului, care a salvat în
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
se pronunțe în urma unei anchete care a constatat nefuncționarea corectă a barierei de oprire a trenului, scoțând din culpă pe bietul cantonier care a tras o spaimă grozavă și s-a ales cu unele măsuri disciplinare. Iată, deci, că acest tragic eveniment s-a întâmplat pe fondul unor oboseli acumulate de gospodarul respectiv, un om extrem de harnic, care alerga surmenat zi și noapte ca să-și strângă produsele ce trebuiau culese de pe loturile muncite cu atâta tenacitate și râvnă. Tata fusese martor
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
flori și cuvinte/... Că am vatră cu nume”, însă peste câteva pagini constată o gravă realitate: „Unde erau case ieri/ Azi cresc buruieni și meri”. După ce în paginile imediat următoare creionează magistral portretele unor tipuri reprezentative, se oprește asupra momentului tragic al dispariției Mamei, când durerea nemăsurată a tatălui îi face pe copii să repete dramatic neagra disperare „scâncind” și ei „Unde te duci Veronica,/ Cine să crească gloata?” Se oprește special, acuzator asupra unei figuri a satului care ar fi
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
și destinele României într-un moment de grea cumpănă pentru noi ca popor în acele împrejurări internaționale deosebit de vitrege, a fost o personalitate de o cinste și o probitate morală ieșite din comun și n-ar fi meritat acea soartă tragică proprie care s-a îngemănat cu soarta tragică a poporului nostru. În loc să i se recunoască meritele și să fie înveșnicit în bronzul unor statui, a fost predat rușilor de către comuniști, care nu puteau să-i ierte îndrăzneala de a reîntregi
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
cumpănă pentru noi ca popor în acele împrejurări internaționale deosebit de vitrege, a fost o personalitate de o cinste și o probitate morală ieșite din comun și n-ar fi meritat acea soartă tragică proprie care s-a îngemănat cu soarta tragică a poporului nostru. În loc să i se recunoască meritele și să fie înveșnicit în bronzul unor statui, a fost predat rușilor de către comuniști, care nu puteau să-i ierte îndrăzneala de a reîntregi granițele țării și l-au antecondamnat la moarte
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
am trimis prioritar volumul III al „Călătoriei” mele ca să luați cunoștință că acest volum - puțin cam grăbit l-am închinat cu toată inima inegalabilului OM și PRIETEN Gil, vărul dvs. M-a impresionat în mod deosebit sfârșitul lui dramatic și tragic, la nici 60 de ani. Crud Destin care a frânt aripile larg deschise în zbor ale unui OM care a făcut și mai putea face încă mult pentru promovarea „Bionicii” ca știință, întărind relațiile științifice cu Franța, țara de adopție
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
la nivelul de acceptare ca și volumele anterioare... Unele spicuiri din emisiunile T.V.R. Violențe în S.U.A. Un dezechilibrat mintal a tras în plin la un miting ce avea loc în statul Arizona, soldat cu 6 morți și 14 răniți. Un tragic accident aviatic în Iran, cu peste 100 de victime, datorat unor cauze încă neelucidate. Mari inundații în Germania, dar și pe Valea Bistriței, la noi, unde fenomenul e repetabil, pentru că nu se acționează corespunzător. Se remarcă situația gravă din Sudan
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
citat decât prin magnifica sa Doină - atribuindu-i-se epitete de xenofob, naționalist șovin și că nici vorbă să se apeleze la opera sa literară. S-au spus atâtea și atâtea despre viața lui și mai ales despre dispariția lui tragică, dar parcă lipsea ceva din ceea ce se spunea. Mai anul trecut s-a discutat la T.V.R. despre „Detractorii” lui Eminescu. Era un pas înainte privind filonul adevărului în privința vieții de calvar pe care a îndurat-o cu stoicism. Anul acesta
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Noi, cei plecați, am trăit în Siberia de gheață 17 ani. Din partea I a volumului spicuiesc următoarele: „La 13 iunie 1941 era o noapte senină și caldă. Nimeni nu bănuia că a doua zi în zori se vor desfășura evenimente tragice în viața poporului nostru. N.K.V.D.-iștii ne distrugeau neamul. După ce îi băteau și-i schingiuiau pe sărmanii oameni, își băteau joc de ei, îi ardeau. Probabil mulți oameni nevinovați au trecut prin această fabrică a morții” (pag.89). Dezvăluind ororile
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
nimicit în asemenea măsură poporul. Ciuma, fie ea brună sau roșie, tot ciumă rămâne!” „Teroarea comunistă leninistă, stalinistă, începând cu 1917 a nimicit milioane de vieți omenești și nu vrea ca noile generații să cunoască adevărul amar despre acele evenimente tragice” (pag.203). în partea a II-a, Elena Șoimu Postolachi, copila de 10 ani plecată în surghiun cu familia, are o serie de relatări și reflexii amare privind acea nefastă perioadă a vieții ei și a celor deportați. Se socoate
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
scrie trei fraze și atunci lumea din jurul său nu are altceva mai bun de făcut decât să o ia razna. Firesc, așa cum se întâmplă de fiecare dată, vecinii vor declara că nu și-ar fi imaginat o astfel de situație tragic nici în ruptul capului/capetelor (e drept că mai bea, domnule reporter, din când în când, nu tot timpul, dar părea cetățean onorabil, scriitor, intelectual, primea ziarul dimineața, tundea iarba, scria, a bea câteva pahare nu este o infracțiune într-
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
sau cum o mai fi, și de un harddisk cu o capacitate de 500 giga, se petrec în ultima vreme tot felul de lucruri inexplicabile, cuvintele se aștern singure în formatul A4, justify, Times New Roman, font 14, imaginația interferează tragic cu realitatea, personajele evadează din documentul word și din windows, vorbesc, spun glume, au emoții paradoxale, transpiră, fac dragoste, se plimbă pe străzi și sunt lovite de mașini sau de stâlpi de telegraf, mor și nimeni nu le caută la
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
doar o aberație. Bombăni: Au mai fost case care au sărit în aer, nu trebuie să fie neapărat inițiativa unui laptop. Și stâlpi prăbușiți peste mașini au mai fost, am văzut de atâtea ori, la știri, astfel de situații paradoxale. Tragice, dar paradoxale. Coincidență. Stranie, e drept, dar coincidență. Sunt un scriitor, am imaginație, afară era și este furtună, vântul bătea foarte tare, creierul a început să proceseze și gata ideea. Un stâlp căzut peste Land Rover. De unde știu eu că
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
încă o cană cu ceai. Apoi întoarse din nou privirile către stradă. * Reuși să rămână calm. Și rosti cu o voce aproape mieroasă: - Atunci nu pot decât să vă fiu recunoscător, dragă domnule, bine i-ați făcut, își merita această tragică soartă. Mă puteți scuza, acum? Chiar trebuie să plec, am întârziat. Și urăsc să întârzii, sper că înțelegeți. În alte condiții mi-ar fi făcut plăcere să mai stăm de vorbă, însă azi este imposibil. - Știu, dragă domnule, nu trebuie
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
o asocie cu scurgerea prin timp a vieții ei. Acest semn dobândi dimensiuni nebănuite, având rolul de a-i înavuți presupunerile că merge neîndoios către acel capăt al drumului care nu cunoaște întoarcere. Suferințele ei se accentuaseră în ultima vreme. Tragica pierdere a copilului, a lui Petrișor, comportamentul execrabil al lui Victor, tracasările de la serviciu ale căror cortegiu parcă nu se mai termina, toate acestea și încă multe altele contribuiseră la umplerea paharului cu răul care îi șubrezise ființa, aducând-o
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
mă sfârșesc... Încet, clipă de clipă, dar sigur... Simt că o parte din mine s-ar putea să fi murit demult. Și aș fi vrut atât de mult să trăiesc! - Ei, asta-i acum, n-o lua și tu în tragic. - Nu mă mai pot amăgi, vezi și tu unde am ajuns! Suntem amândouă cadre medicale și chiar dacă nu știm sigur, bănuim măcar când vine timpul de a părăsi lumea aceasta cu toate ale ei. Și sunt atâtea semne care mi
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
În limitele livrescului. Cultura se reîntoarce către natură spre a supraviețui; din impactul lor se naște hybrisul, la fel ca În tragedia greacă. Tragedia nu e omologabilă În nici una din cele două stări; doar fausticul provoacă situația entropică generatoare de tragic. (miercuri) În timp ce sunt În pat cu A., simt că ceva mă răpește din prezent și mă trage către imaginile pure din adolescență. Eu nici nu știu ceea ce fac În acest moment, mi se pare că nici nu mă aflu cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Sadoveanu a Încercat probabil să dea o sinteză a noastră, așa cum a făcut-o Thomas Mann. Întrebarea este În ce măsură a și reușit? Da, Creanga de aur, da, Baltagul, da, Frații Jderi, da, Zodia Cancerului și cam atât. Lipsește Însă dimensiunea tragică, lipsesc răbufnirile iraționalului, acele tenebre care să zguduie la impactul lecturii; prea se petrece totul În previzibil și liric. Ar trebui să ne depășim clasicitatea congenitală, pentru a simți și trăi la modul „monstruos“. Să căutăm universalul nostru În exagerație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
și a iubit cerul albastru, a urcat pe munte și a iubit piscurile, a urcat pe munte și a iubit oamenii Întâlniți În cale. A fost o metamorfoză, o descoperire a adevăratului meu fond sufletesc, ce fusese zdrobit de Împrejurările tragice ale vieții pe patinoar. Și dacă azi am reușit să elimin Încet-Încet din suflet imaginea lui Mircea, totuși el e singurul care va rămâne ca un fel de prim ghid al sufletului meu spre frumos, spre culoarea albastră a cerului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
doi, rezultat - și acesta - al toanelor lui M. (stârnit de un coleg, replicase: „Facem pariu că, dacă vreau, mă pot Însura chiar mâine?“, pp. 373-374), și momentul morții Aurei. Romanul creează sugestia unei relații reciproc „devoratoare“, În ton cu sfârșitul tragic al eroinei. O recapitulare: atmosferă vie a Bucureștiului licean și studențesc, personaje interesante, construite prin Împletirea a două teme mari Într-o scriitură inteligentă, obsedată de propria-i „autenticitate“, jocuri textuale și autoreferențiale, ironie și gravitate, lecturi și sensibilitate cenzurată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
raportat că tulburările agrare au luat proporții atât de grave încît e nevoie de o urgentă și energică expediție de represiune. I-a arătat cu dovezi că nu s-ar mai putea conta deplin pe armata noastră pentru asemenea însărcinare tragică și l-a rugat să facă apel la concursul armatei austriace, adăugând că aceasta ar fi singura salvare și că altfel țara este amenințată de o completă distrugere. Regele însă a refuzat net să recurgă la amestec străin pentru pacificarea
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
București, pentru că ar fi prea departe și cu prea multe pericole, măcar la Pitești, de unde eventual ar putea continua călătoria cu trenul, rămânând ca automobilul să vie mai târziu, când va fi posibil. E singura ieșire înțeleaptă din încurcătura aceasta tragică... Nadina ascultă întîi cu o seriozitate prefăcută și malițioasă. Încetul cu încetul însă groaza care tremura în cuvintele cele mai banale ale avocatului și care îi stătea pe față ca o mască din ce în ce mai reliefată, i se strecură și ei în
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]