11,108 matches
-
spălare în exces a mâinilor, corpului și dinților pentru a înlătura microbii (obsesii legate de toxicitate). Nevoia obsesivă de simetrie: alinierea perfectă a obiectelor, ordine obsesivă. Strângerea obiectelor sau economisirea excesivă: colecționarea de lucruri inutile (bucăți de bandă adezivă, hârtii). Ritualuri repetitive: recitirea, rescrierea și repetarea unor fraze Teama obsesivă de agresiune sau violență: teama de a nu recurge la acte violente. Compulsii legate de verificare: verificarea ușilor, a aragazului, a erorilor de calcul. Compulsia listelor: elaborarea de liste și modificarea
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
comportamentale În ciuda numărului tot mai mare de argumente ce susțin etiologia biologică și neurologică, mulți specialiști sunt de acord cu explicațiile behavioriste conform cărora comportamentele compulsive apar ca urmare a unor asocieri care sunt aleatorii în natură. Behavioriștii spun că ritualurile de spălare a mâinilor ajung să fie asociate cu o atenuare a anxietății și, din acest motiv, sunt repetate. În afara acestor asocieri aleatorii, există și altele, de pildă între simptomele tulburării obsesiv-compulsive și incidente traumatizante. Caz practic Lotty își freacă
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
asociată cu dietele de tip restrictiv. Anorexicii devin rareori bulimici. Lipsa de control asupra impulsurilor constituie o caracteristică frecventă a anorexiei. Conform DSM-IV-TR, un episod de hiperfagie presupune consumarea unei cantități excesive de hrană într-un interval de timp limitat. ritualuri alimentare. senzația de pierdere a controlului ca urmare a consumului excesiv de alimente. variantele a și c. Anorexia nervoasă este o tulburare care apare peste tot în lume. existentă numai în Statele Unite. prevalentă în societățile industrializate. prevalentă la populațiile cu o
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
notează că, deși s-au identificat tipare de vorbire diferite (cei din grupul de copii cu autism înalt funcțional având tipare de vorbire mai atipice (ecolalie, inversiunea pronominală, gesturi atipice), iar cei cu sindrom Asperger tinzând să aibă mai multe ritualuri verbale și să pună întrebări ciudate), studiile aduc foarte puține argumente în favoarea diferențierii diagnosticului. Analizarea tiparelor cognitive a dat rezultate ambigue: unele studii sugerează existența unei bune inteligențe verbale (coeficient de inteligență verbală ridicat) la copiii cu sindrom Asperger și
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
-o migratorii.17 În plan spiritual-religios, după 275, daco-romanii și-au păstrat formele de înmormântare. Complexele funerare datează de la sfârșitul secolului al III-lea până în prima jumătate a secolului al VI-lea: Soporu de Câmpie, Iernut, Baciu-Cluj, Bratei-Sibiu. Sub aspectul ritualului și al practicilor funerare, se practică atât incinerația cât și înhumarea morților; în mediul rural, până în secolul al V-lea, predomină incinerația (vechiul ritual zalmoxian), însă după aceea se generalizează inhumația, în urma răspândirii creștinismului. Riturile funerare daco-romane diferă de cele
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
până în prima jumătate a secolului al VI-lea: Soporu de Câmpie, Iernut, Baciu-Cluj, Bratei-Sibiu. Sub aspectul ritualului și al practicilor funerare, se practică atât incinerația cât și înhumarea morților; în mediul rural, până în secolul al V-lea, predomină incinerația (vechiul ritual zalmoxian), însă după aceea se generalizează inhumația, în urma răspândirii creștinismului. Riturile funerare daco-romane diferă de cele ale migratorilor (noilor veniți) sarmați, goți, gepizi. Persistența în Dacia, după 275, a principalelor tipuri de morminte din epoca romană, demonstrează continuitatea de viață
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
monetare din secolul al VI-lea, la Hotin (Basarabia), Trebiscăuți (Edineț Basarabia), Cudalbi și Movileni (județul Galați), Horgești (județul Bacău). Pentru cunoașterea societăți autohtone din regiunile extra-carpatice, în secolele V-VI, importante sunt și necropolele sau mormintele izolate (ritul sau ritualul de înmormântare); necropole de înhumație creștine cu puține morminte s-au aflat în Muntenia, în județul Prahova, Buzău, Vâlcea, în Moldova, în județul Neamț, Vaslui, Vrancea, în Basarabia, la Hotin și Chișinău. Aceste morminte aparțin unor locuitori creștini din secolele
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
în Muntenia, în județul Prahova, Buzău, Vâlcea, în Moldova, în județul Neamț, Vaslui, Vrancea, în Basarabia, la Hotin și Chișinău. Aceste morminte aparțin unor locuitori creștini din secolele V-VI. Dar în regiunile extra-carpatice, în aceste secole, se folosea încă ritualul păgân al incinerării, necropole și morminte de incinerație s-au aflat în mai multe așezări: la Lozna-Străteni (județul Botoșani), necropole cu 24 de morminte în care s-au folosit ritualuri vechi religioase ca ale geților, precum cele de la Seliște (Chișinău
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Dar în regiunile extra-carpatice, în aceste secole, se folosea încă ritualul păgân al incinerării, necropole și morminte de incinerație s-au aflat în mai multe așezări: la Lozna-Străteni (județul Botoșani), necropole cu 24 de morminte în care s-au folosit ritualuri vechi religioase ca ale geților, precum cele de la Seliște (Chișinău), Hansca și Dăncești (Basarabia), Cândești (jud. Vrancea), Ostrovu Mare (jud. Mehedinți). Rezultă că, în pofida generalizării creștinismului la nordul Dunării, în această epocă, în unele comunități sătești, mai puține, se perpetuau
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
structuri organizatorice superioare, el se reducea la elementele esențiale de credință și practică simplă a cultului, fără o ierarhie cristalizată și o jurisdicție bisericească. În Dacia post-romană (după 275), religia creștină a preluat de la păgânism un fond de credințe, practici, ritualuri, terminologii pe care le-a perpetuat mult timp (vezi mai sus). Creștinismul daco-roman s-a dovedit viabil, indiferent de modul de răspândire și organizare. Viabilitatea sa a fost posibilă numai prin romanitatea locală și prin legăturile strânse, neîntrerupte, cu lumea
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Aceste obiceiuri de înmormântare creștine sunt prelungiri ale unor cutume, practici și rituri funerare vechi al românilor ce s-au perpetuat în mileniul întunecat. Putem concluziona că realitățile funerare din nordul Dunării, în secolele VII-X, sunt foarte complexe: rituri și ritualuri de tradiție păgână conviețuiesc cu rituri specifice creștinilor.65 În ceea ce privește limbajul religios, istoria generală a limbii române, în ultimele trei secole ale mileniului I, se caracterizează prin două mari procese: pe de o parte, transformarea definitivă, cel mai târziu în
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
bronz. S-au descoperit și obiecte de podoabă, pandantive, de metal sau os, aplice, mărgele, cercei și inele din metal. Obiectele de podoabă descoperite nu sunt creații slave, ci piese de import originare din mediile germanice sau romanice. Ritul și ritualul de înmormântare la slavi-în acest sens o mare importanță o are marele cimitir cu peste 1000 de morminte de la Sărata-Monteoru (jud. Buzău) -să precizăm că până la creștinarea lor oficială, în secolele IX-X, slavii foloseau ca rit de înmormântare incinerația. La
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
păstorilor și turmelor și un zeu al recoltei și secerișului. Slavii aduceau zeilor jertfe de animale și produse agricole. Slavii adorau forțele supranaturale legate de sufletele morților, spiritele casei, vetrei, râurilor și pădurilor. De credințele lor religioase sunt legate și ritualurile de înmormântare ale slavilor, incinerația, însoțită de alte practici rituale, ospețe funebre și ofrande alimentare. În contactul cu populația autohtonă, deja creștinată, din regiunea carpato-dunăreană, slavii au primit influențe privitoare la ritul și ritualul de înmormântare păgâne și chiar unele
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
credințele lor religioase sunt legate și ritualurile de înmormântare ale slavilor, incinerația, însoțită de alte practici rituale, ospețe funebre și ofrande alimentare. În contactul cu populația autohtonă, deja creștinată, din regiunea carpato-dunăreană, slavii au primit influențe privitoare la ritul și ritualul de înmormântare păgâne și chiar unele elemente creștine. În ceea ce privește organizarea social-economică și politică a slavilor în timpul marilor migrații, după izvoarele scrise, sclavinii și anții alcătuiau o uniune de triburi, condusă de un șef militar (vezi mai sus). Procopius spune că
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
statelor medievale românești. Astfel, liturghia, tradusă în limba slavă veche, în a doua jumătate a secolului al IX-lea, de către apostolii Chiril și Metodiu, a fost adusă în Bulgaria, în timpul țarului Simeon. Atât liturghia cât și întreaga terminologie privind organizarea ritualului și a ierarhiei bisericești (utrenie, vecernie, molitvă, pristol, sfânt, troiță, stareț, vlădică) s-au răspândit în nordul Dunării, printre români, sub țarii Simeon și Petru, în prima jumătate a secolului al X-lea. Limba slavă veche a fost însușită de
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
să-și depună dosarul pentru concurs. În asemenea împrejurări, istoricul Boicu s-a lăsat din nou ispitit sau iluzionat de o activitate pe care o prețuia și pentru care își etalase vocația, depunându-și dosarul solicitat și așteptând apoi, potrivit ritualului, verificarea și aprobarea acestuia. Verificarea va fi fost, în același context, rapidă, însă aprobarea nu a mai venit! Episodul noii injustiții, consumat sub semnul aceleiași discrete dezamăgiri, dar și al unei exemplare demnități sau verticalități morale, este admirabil evocat și
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
noi. Nu se mai vorbește de "cochetă", ci mai curând de "înțepată", de "provocatoare", de "stricată" și, curând, de "aprinzătoare". Ce se poate spune despre "aprinzătoare"? Se poate afirma cu toată certitudinea că termenul, foarte evocator, are legătură cu noul ritual de seducție apărut odată cu portțigaretul. Într-adevăr, începând cu anii '20, femeile, urmând exemplu "băiețoasei", începuseră să fumeze, din dorința de a-și dovedi emanciparea și, de asemenea, de a provoca. "Do you have a light?", îl va întreba, în
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
113 sub clar de lună. La rândul lor, bărbații și-l iau drept model pe Rudolph Valentino, cu părul lui uns cu briantină, iar apoi pe Clark Gable, Humphrey Bogart sau Gary Cooper, eroi virili, dar cu un suflet blajin. Ritualurile amoroase cunosc prin urmare o metamorfoză, și asta se întâmplă în toate mediile sociale. Sărutul pe gură mai ales, care era întâlnit până atunci doar în elita burgheză și aristocratică, se popularizează. În secolul al XIX-lea, sărutul, care era
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
în anii '40-'50 sunt nevoiți să o constate: aici jocul acesta amoros prevalându-se de o tradiție foarte veche, fără îndoială este mult mai răspândit decât în Hexagon. În Marea Britanie, își amintește Dominique Desanti, flirtul făcea obiectul unui adevărat ritual în anii '30. Când ieșeai cu un băiat, acesta te conducea înapoi acasă, iar acolo te sărutai cu el, te îmbrățișai cu el la nesfârșit pe scările de la intrare... sperând că unchiul sau mătușa care te găzduia să nu se
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
de integrare. La încheierea anului, la universitate se organizează un bal mare, la care trebuie să te prezinți în mod obligatoriu împreună cu un date (un partener), un flirt, fie acesta regulat sau nu. Cei care refuză să se supună acestui ritual se izolează, se auto-exclud din comunitatea studențească. Acest conformism își găsește justificarea într-un conformism mai vechi, primordial, cel al părinților fondatori ai Americii. În Statele Unite, "era un lucru valabil pentru bal ca și pentru restul lucrurilor, observă romancierul, ca
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
orice orchestrație socială, precum și de orice fel de public. El ocolește în aceeași măsură privirea părinților și pe cea a tovarășilor. Asemenea unei serenade, se cântă în taină, în cea mai mare intimitate. Nu mai este vorba aici de un ritual, de un joc colectiv, ci de un duo al iubirii, de povestea unui cuplu. Un cuplu straniu, unit fără a fi căsătorit, carnal fără a fi sexual, stabil și totuși nomad, lipsit de un cămin adevărat. Un cuplu inovator, dar
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
jocurile. Ea este cea care poate, în orice clipă, să întrerupă flirtul sau să-l împingă mai departe, să se dăruiască sau să se refuze. Partenerul ei nu se mai pliază, așa cum făcea personajul lui Julien în O viață, unui ritual pur formal de curtoazie o genuflexiune, o sărutare de mână, o cerere înainte de a purcede la o deflorare brutală. El nu mai poate decât dacă își violează partenera să exercite o dominație falocratică. Dimpotrivă, trebuie să știe să se controleze
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
subliniază Daniel Cohn-Bendit, la mai multă responsabilitate și luciditate. "Tinerii de astăzi, crede revoluționarul de ieri, devenit deputat european, au un control mult mai bun asupra sexualității lor decât cei din anii '70. Fie și numai pentru că implică tot acest ritual al prezervativului, amenințarea sau realitatea bolii îl obligă pe fiecare să-și cerceteze adânc gândirea și dorințele. SIDA a raționalizat sexualitatea, a obligat pe toată lumea să reflecteze ceva mai mult". Iată-ne departe, tare departe de sloganurile frenetice din Mai
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
-și impună propriul ritm și propriile dorințe. Înainte de primul raport sexual, acestea traversează o serie întreagă de etape intermediare, mai mult sau mai puțin rapide. Cunosc sărutările, mângâierile, ieșirile, în grup sau nu, la cinema sau la dans, tot acest ritual amoros care s-a instituit între cele două războaie mondiale. Nu trec dincolo de etapa flirtului decât atunci când se simt pregătite, sau suficient de îndrăgostite ca să facă pasul cel mare. Este un lucru pe care îl evidențiază numeroase studii 203, fiind
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
au generat acest sentiment și se străduiesc să evite situațiile care le înrăutățesc starea. Se concentrează mai ales asupra simptomelor fizice care fac parte din răspunsul anxietal, în loc să încerce să înțeleagă rațiunea acelei frici. Problemele principale sînt evitarea evitarea fobică, ritualurile compulsive, paralizia emoțională, teama de o eventuală îmbolnăvire și timpul petrecut făcîndu-și griji. Tratamentul ar trebui să urmărească să reducă sensibilitatea emoțională la stres, anxietatea anticipatorie cu privire la rezultate și comportamentele de evitare legate de anumite situații. Această carte se adresează
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]