10,048 matches
-
egală distanță în vizorul atacurilor. Șeful deputaților liberali din Cameră își urmărește propriile frustrări și își calculează cu un cinism redutabil propria carieră politică. Acest lucru nu este neapărat rău, mai ale că prin el aflăm multe. Spre exemplu, atunci când Crin spune că avem în fruntea țării administrația Năstase-Cozmîncă, la care Tariceanu a mai adăugat ceva din nevoia de integrare europeană, afirmația este de o acuitate critică la care președintele Băsescu nu a ajuns niciodată. Când spui că, de fapt, Cancelaria
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
colegul său liberal Bogdan Olteanu, este imoral și lacom datorită prezenței în Comisia de privatizare a CEC-ului. Doar lucruri definitiv grave, față de care criticile opoziției, prin prestația lui Mircea Geoană, par niște acute de domnișoară ofuscată. Așadar, ce vrea Crin Antonescu și pe cine reprezintă? Deocamdată își urmează propriile frustrări. Rămâne de văzut în ce măsură acestea sunt și ale altor liberali cu funcții. Mitologia controlului în postcomunism Regretatul jurnalist timișorean de investigație Iosif Costinaș profetiza în primul an după revoluție noul
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
lui Băsescu. Eu îmi fac datoria și atrag atenția din acest colț de pagină liberalilor că s-ar putea să aibe probleme în sondaje împreună cu social-democrații. Cu tot cu Tăriceanu, cu Norica Nicolai, cu Paul Păcurariu și, desigur și inevitabil, cu domnul Crin Antonescu. Păzea, domnilor, de Băsescu suspendat și liber să vorbească de dimineața până seară. Pericol maxim! Despre Ucigă-l Toaca Știe bunul Dumnezeu, în omnisciența Sa, că în disputa icoanelor de prin școli și în privința Legii cultelor și-a băgat
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
AC, 83, 155 Academia de Poliție, 125 Adevărul, 77, 130, 133, 149 Afganistan, 99 Ahmed-pașa, vizir, 71 Al Capone, 94 Alecsandrescu, Grigore, 39 America, 56, 71, 76, 94 Ameríca, 94 Andon, Sergiu,, 152 Anghelina, Ghiță, 95 Antohi, Sorin, 75 Antonescu, Crin, 6, 16, 195, 196, 208 Apus, 25, 141 Arad, 158, 191 Aradul cultural, 167, 177 Aragon, Louis, 69 Ardeal, 143, 146, 147, 150, 153, 157 Arendt, Hannah, 89 Aron, Raymond, 85, 235 Asia, 56 Atena, 75 Ateneu, 18 Aurobindo Ashram
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
aș fi fost omul nr. 1 al lui Hitler și nimeni n-a mai văzut omul cinstit pe care l-am ascuns atât de adânc în mine. Pot dovedi că am fost spion american? Gâtul meu nefrânt, alb ca un crin, este Proba A și singura probă pe care o am. Cei ce au datoria de-a mă declara vinovat sau nevinovat de crime împotriva umanității sunt bineveniți să-l examineze detaliat. Guvernul Statelor Unite nici nu confirmă nici nu neagă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
se gâmfu-ngâmfu zefirii zdreliți în pubisurile ascuțite ale zânelor bețive, oh!, cele cântate în versuri de însuși hobbitul Bilbo!), da, așa cum ai găuri globul de păpădie uscată, părăsit deasupra unei cărări. Și sorbea creierii, materia cenușie, păpa polenul marmeladificat al crinilor minții osândite la moarte, pusă la copt în rola anotimpului glorios. Locul ales nu îngăduia mai mulți privitori. Posibil, cine știe?, mă meniseră martor unic. Buimac de întâmplare, obligat de onoare să-mi duc până la capăt meseria mea de detectiv
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2174_a_3499]
-
pare, indezirabilă. Când mi se da drumul, mama, întotdeauna obosită, șovăitoare în mișcări, cu glasul abia șoptit, îngâna rugăciuni interminabile de iertare. Pete vinete îi împodobeau obrajii surpați, gâtul alb, brațele rotunde. Mă obișnuisem. Sufletul meu căpătă, încetul cu încetul, crini, flamuri, coifuri, turnuri, îngeri, lumină. Îndeosebi o nesfârșită lumină răbdătoare; mănunchi de raze subțiri bănuind, căutând, pipăind, posedând puritatea grea, candoarea misterioasă a unei copilării perlate echivoc de lacrima uterină. BUCUREȘTI FAR WEST Dumnezeul traducerilor Daniel CRISTEA-ENACHE Cum sunt selectați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2174_a_3499]
-
dintr-un șantan de la Brăila, șantan de marinari. Azi să n-ai încredere în nimeni. Fata asta poate să-ți fie nefastă, poate să-ți transmită, pricepi... ești băiat inteligent, ce naiba, viitor doctor. Dumneata trebuie să te păstrezi ca un crin pentru Otilia. Las' că-ți găsesc eu altă fată, mai faină. Georgeta, îți spun între patru ochi, e o escroacă. Are un general, pe care-l toacă... Uitând imaginea lilială de la început a Otiliei, Stănică adăugă: - Fiindcă ai fost prost
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
fler! Felix ridică din umăr. - Avea amant, puiule, avea amant un cocoșat, cu care făcuse și doi copii admirabili, cel puțin ca ten. Nu știu ce învățați dumneavoastră la medicină, dar cocoșații fac copii albi, planturoși, cu pielița ca de chiparoasă și crin, ca de plantă ținută în pivniță. Mor însă matematic după un an. Ei, eu mă întreb la cine rămâne Marina dacă, doamne ferește (lucrul e inevitabil), moare Costache? Cine se păcălește sau se procopsește? În locul dumitale, eu aș pipăi terenul
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
dar ce fată, ce G. Călinescu gingășie! Eu, când tot glumesc că o iei pe Otilia, în fond îmi trădez o dorință lăuntrică: s-o iei odată cu adevărat. Da, domnule, dumneata ești tânărul curat la suflet, și ea e un crin. Luați-vă și fiți fericiți! Felix scăpă cu greu de Stănică. Acesta trecu și la Aglae, și denatură lucrurile după metoda lui, adăugând (ca să se răzbune că i se stricase combinația cu studenta) că Felix e un băiat bun, dar
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
în flori și grătare, aducând aminte de fructul ananasului, părând mai degrabă operă de bijutier decât de sticlar. Cele mai frumoase ședeau pe o bază masivă de cristal, tăiat în ovule clasice, se subțiau apoi și se redeschideau ca un crin. Rozete de cristal pecetluiau cele opt zone. Apoi, desene fine roșii poleiau tot paharul, conturând tăieturile și desfășurând festoane de trandafiri caligrafici. Stănică nu se mulțumi numai cu cântărirea paharelor, ci le și mirosi. Agripina se slujea de pahare ca
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
dar să convingă pe tânăr să meargă să i-o arate. - Domnule, zise el, nu anticipez cu nimic și nu pretindnimic. Am eu așa un gust, o slăbiciune de unchi, ce vrei! Vreau să vezi o nepoată a mea, un crin de fată, s-o contempli ca pe-o icoană, fără să-i spui o vorbă, și să pleci. Atât pretind. Să vedem, e numai amor propriu din partea mea, ori fata e o făptură divină? Ah, iubitule, să nu fiu însurat
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
după primul sărut. O vor îmbrăca în alb și vor oficia o slujbă catolică, pentru că aceasta va fi ultima ei dorință. Va fi o după-amiază ploioasă, cupeurile lucioase și negre, acordurile solemne de orgă sub arcadele sumbre, parfumul amețitor de crini și tuberoze, Sophie cu un voal des, ca să nu se poată ști dacă într-adevăr plânge, pauvre Ștefan, el plângând cu adevărat, dar aruncându-i ei câte o privire, ca să vadă dacă îl aprobă... Madam Ana leșinată, ce jale... Penumbra
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
la Ștefan, numai și numai ca să scape ! Să se vadă, ea, atât de culpabilă și de compromisă, și-ar deschide venele de la mâna dreaptă în baie ! Cu o lanțetă ! Sau : dacă n-ar avea lanțetă, atunci ar umple dormitorul cu crini, mai ales că de la un timp Ștefan tot doarme în cameră separată. Sau : dacă n-ar putea nici face rost de atâția crini, ar lua vălul și s-ar face mireasa lui Cristos. Dar nu la Pasărea (unde a și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
dreaptă în baie ! Cu o lanțetă ! Sau : dacă n-ar avea lanțetă, atunci ar umple dormitorul cu crini, mai ales că de la un timp Ștefan tot doarme în cameră separată. Sau : dacă n-ar putea nici face rost de atâția crini, ar lua vălul și s-ar face mireasa lui Cristos. Dar nu la Pasărea (unde a și fost Sophie în duminica în care pe ea a uitat s-o mai ia de la Școală). De-ar avea pe suflet atâtea păcate
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
stea în atingerea mîinii bărbatului o atingere care se prelungește. Nu mi-ai văzut niciodată foișorul, partea mea din casă, rîde Tamara încet, ca o chemare și deschide ușa de la intrarea principală. Străbat sufrageria, în care persistă mirosul tare de crini și mobilă încinsă de căldură, amintind lui Mihai verile copilăriei. Pentru foișor am făcut și scara de afară, dar nu o folosesc încă, rupe Tamara liniștea interiorului. Sus, e un hol și cîteva uși. Una din ele, deschisă de stăpîna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
bucurat, așa cum se bucură cînd își revede un prieten bun. Apoi și-a amintit de zilele verii trecute, de somnul la soare în cîmpul cu fîn în floare, de amiaza toridă și de camerele mirosind a mobilă încinsă și a crin alb, de femeia care îl aștepta la ușa biroului și semăna cu Tamara, ba era chiar ea, dar cu părul vopsit... Altceva ce mai scrie? a întrebat Mihai cînd l-a văzut pe Adrian că vrea să iasă din cameră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
abrupturi cu aspect ruiniform unde se detașează turnuri și coloane, în jurul cărora s-au născut legende, precum: Dochia, Cușma Dorobanțului, Clăile lui Miron, Piatra cu Apă. Se adaugă stânci bizare (Bâtca Neagră), pinteni (Caprele, Ciobanul) și forme structurale (Polița cu Crini, Piatra Lată, Lespezi ș.a.). 2.1.3. Relieful glaciar Relieful glaciar este rezultatul activității ghețarilor cuaternari mai ales din ultimele două glaciații, desfășurate în urmă cu 22.000 - 15.000 ani. Acest relief are în Munții Carpați un caracter insular
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
fiecărei vieți cade în afara alegerii noastre, noi nu avem același elan al depășirii și aceeași intuiție a posibilului, nu ne putem fixa și atinge țeluri la fel de dificile. - Această inegală distribuție a libertății este premisa îndepărtată a maladiilor de destin. Spre deosebire de "crinii cîmpului" și "păsările cerului", care nu se pot abate de la țelul care le-a fost fixat - singurul pe care au să-l împlinească -, omul se poate amăgi, poate aprecia greșit, poate rata și poate trăi visând necontenit triumfuri interzise. Căci
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
i se asociază o părere de rău corespunzătoare? Timiditatea împrumută ființei umane ceva din discreția intimă a plantelor, iar unui spirit agitat de el însuși o melancolie resemnată care pare a fi aceea a lumii vegetale. Sânt gelos pe un crin numai când nu-s timid. Dacă suferința n-ar fi un instrument de cunoaștere, sinuciderea ar fi obligatorie. Și viața însăși - cu inutilitățile ei sfâșietoare, cu bestialitatea ei obscură, care ne târâie în erori pentru a ne spânzura din când
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
fierberea elementară a simțirii, la incontrolabilul afectelor. Tot ceea ce în noi e nestăpânit, tulbure, iraționalul alcătuit din vis și bestialitate, deficiențe organice și aspirații turmentate, ca și explozii muzicale ce umbresc puritatea îngerilor și ne fac să privim disprețuitor spre crini - constituie zona primară a sufletului. Aici se află melancolia acasă, în poezia acestor slăbiciuni. Când te crezi mai îndepărtat de lume, adierile melancolice îți dovedesc iluzia apropierii tale de spirit. Forțele vitale ale sufletului te atrag în jos, te obligă
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
oamenii care mor în ea sânt singurele punți spre absolut. Când totul înflorește, muritorii devin voluptuoși ai stingerii, ca să salveze periferia metafizică a primăverii. La-nceput a fost Amurgul. Într-o lume fără melancolie, privighetorile ar începe să scuipe și crinii ar deschide un bordel. Atât bucuria, cât și veselia înviorează, dar una spiritul și alta simțurile. - A vorbit cineva de veselie în mistică? S-a auzit vreodată de vreun sfânt vesel? Dar bucuria însoțește extazul și învecinează cu cerul până
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
fi altceva decât oglinda Marelui Amărât. Totul mă rănește și raiul îmi pare prea brutal. Orice atingere-i o rostogolire de stânci și răsfrângerea stelelor în ochi visători de fecioară mă doare, ca materie. Florile răspândesc parfumuri mortale și un crin nu e destul de pur unei inimi fugare din tot. Doar visul de fericire al unui înger ar putea oferi un pat legănării ei astrale. Lumea s-a vestejit în periferiile inimii, iar mintea zace-n înserări. Universul își întinde zâmbetul
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
bolnav astral, senzații tulburător de fine să te apropie de taina muzicală a ființei. Auzi totul, plânsul eteric al unei lumi ascunse? Parcă florile și-au rupt rădăcinile în inimă... și ai rămas singur cu suspinele lor... Asculți amurgul unui crin? Sau melodia sfâșietoare a unui parfum necunoscut? De-am mirosi un trandafir până la sunet, ce marș funebru ne-ar deschide mai delicat o lespede-n azur? Și azurul însuși nu-și pierde strălucirea, suptă-n o muzică scoborând spre noi
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Sânt inimi, a căror muzică de s-ar concentra într-un trăsnet sonor - viața ar începe de la capăt. De-am ști atinge coarda cosmogonică a fiecărei inimi... Duplicitatea esențială a oricărei tristeți: cu o mână ai vrea să ții un crin, și cu cealaltă să mângâi un călău. Poezia și crima să aibă același izvor? În tristețe, totul are două fețe. Nu poți fi nici în iad și nici în rai, nici în viață și nici în moarte, nici fericit și
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]