10,932 matches
-
femeie, cu condiția ca el să știe destul despre ea, pentru a o putea imita. Femeia, ea, nu trișează. Ea face totul, dimpotrivă, pentru ca observatorul să o recunoască ca femeie, dar nu este sigur că ea cîștigă. În orice caz, observatorul ezită. Aceasta este construcția jocului care poate trece drept un test de inteligență pentru calculator. Dacă mașina reușește destul de bine să imite gîndirea umană, în așa fel încît să tulbure jocul și îl face pe observator să ezite, atunci ea
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
cîștigă. În orice caz, observatorul ezită. Aceasta este construcția jocului care poate trece drept un test de inteligență pentru calculator. Dacă mașina reușește destul de bine să imite gîndirea umană, în așa fel încît să tulbure jocul și îl face pe observator să ezite, atunci ea și-a demonstrat valoarea. Jocul imitației (imitation game) pune accentul pe această dificultate în care ne aflăm, de a indica realitatea spiritului. Jocul imitației nu face decît să pună în evidență, prin introducerea camerei închise, acest
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
cum spune Watzlawick în titlul unei cărți 51. Prin analogic se constituie contextul, și prin el se accede la crearea unui nou context. C) Interacțiunea Noțiunea de circularitate pusă astfel conduce la aceea de interacțiune generalizată a observatului și a observatorului. Interacțiunea devine ea însăși sistem. Toate temele obișnuite ale sistemismului în metafora sa organică sînt reluate aici: sub-sisteme, medii, comunicații verticale și orizontale între elemente, totalitate, non-somativitate, excluderea relațiilor unilaterale între elemente, retroacțiunea, echifinalitatea, homeostasia etc. 52 Dar, deja, o
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
însăși acțiune. 2. Ruptura lui von Foerster În Notă pentru o epistemologie a obiectelor vii, von Foester ne furnizează cheile sistemului său. Două definiții ale comunicării ne îndrumă spre intrările multiple ale fortăreței sale. "Comunicarea este interpretarea, făcută de un observator, a interacțiunii dintre două organisme 1, 2". Mai mult încă: "Comunicarea este o reprezentare (internă) a unei relații între sine (o reprezentare internă a sinelui) și un altul", deci "nimic nu este (nu poate fi) comunicat" deoarece la fel de bine totul
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
două organisme 1, 2". Mai mult încă: "Comunicarea este o reprezentare (internă) a unei relații între sine (o reprezentare internă a sinelui) și un altul", deci "nimic nu este (nu poate fi) comunicat" deoarece la fel de bine totul depinde de singurul observator, iar "activitatea nervoasă a unui organism nu poate fi împărțită cu un alt organism". Paradox de nesusținut și pe care, totuși, noi ne fondăm acțiunile: comunicarea este în același timp necesară pentru a înțelege organismele vii, interacțiunile lor și pentru
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
pentru a acționa asupra lor, dar este în același timp și imposibil de comunicat, deoarece totul depinde de subiectivitatea noastră. Rămîne o linie subțire de creastă: limbajul conotativ cu imagini, aproximativ, analogic, prin care scăpăm de solipsism creînd între noi, observatorii, o comunitate de observații. Noi sîntem deci reduși la experimentarea așa-numitei knowledge knowing 53, o știință la puterea a doua, care constă în cunoașterea procesului nostru de cunoaștere proces care se dezvoltă în intimitatea gîndirii noastre și care singur
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
în cunoașterea procesului nostru de cunoaștere proces care se dezvoltă în intimitatea gîndirii noastre și care singur vine să valideze... procesul însuși. Față în față obligatoriu, ca în oglindă. Trebuie cel puțin doi observatori pentru ca observatul să poate fi un observator. Și acest proces poate fi repetat la infinit. Aceasta este legea realității generalizate 54. Noi sîntem într-o realitate de ordinul al doilea, ea însăși reinterpretată. "Realitatea realității", formula lui von Foerster, care s-a îmbogățit de atunci 55. Pe
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
definește... a cunoaște. 3. Tabloul metaforei organistice A) Realitatea obiectivă nu mai este tratată ca un obiect. Ea cedează în fața unei realități pe care o numim de ordinul al doilea, și care este construită în mod relativ, conform anumitor circumstanțe. Observatorul are o influență determinantă asupra a ceea ce el pretinde că observă. Intervine, așadar, principiul relativității în cunoaștere. B) Dar nici subiectivitatea nu are ultimul cuvînt. În caz contrar, am intra în solipsism. Subiectivitate deci, dar relativă. Observatorul nu este singur
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
conform anumitor circumstanțe. Observatorul are o influență determinantă asupra a ceea ce el pretinde că observă. Intervine, așadar, principiul relativității în cunoaștere. B) Dar nici subiectivitatea nu are ultimul cuvînt. În caz contrar, am intra în solipsism. Subiectivitate deci, dar relativă. Observatorul nu este singur, în măsura în care el se cunoaște ca observator, avînd același statut cu ceilalți observatori. El se știe observat tot atît cît observă el însuși. Putem numi această poziție "intersubiectivă" sau "subiectivitate asociată". Într-adevăr, relația între observatori este cea
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
a ceea ce el pretinde că observă. Intervine, așadar, principiul relativității în cunoaștere. B) Dar nici subiectivitatea nu are ultimul cuvînt. În caz contrar, am intra în solipsism. Subiectivitate deci, dar relativă. Observatorul nu este singur, în măsura în care el se cunoaște ca observator, avînd același statut cu ceilalți observatori. El se știe observat tot atît cît observă el însuși. Putem numi această poziție "intersubiectivă" sau "subiectivitate asociată". Într-adevăr, relația între observatori este cea obiectivantă. Obiectul se construiește în rețele conectate de observații
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
oricărui sistem observabil. Această idee a unei informații reale și obiective, colectată de organele senzoriale, și sursă pentru sistemele de aserțiuni obiective despre lumea exterioară, este înșelătoare. Pe de o parte, pentru că informația este fără valoare semantică, orice ar gîndi observatorul care adaugă o valoare semantică fenomenului biologic pe care îl examinează, ca și cum această valoare semantică ar participa la mecanismele realizărilor. Pe de altă parte, pentru că mediul înconjurător, ca agent perturbant, poate juca "rolul de circumstanță istorică în ceea ce privește apariția lor, nu
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
decît din zgomotul exterior. "Dar cînd factorii din exterior sînt aleatorii în raport cu starea prezentă de organizare și cînd efectele lor sînt o schimbare în organizare, care nu este obligatoriu destructivă, atunci se poate vorbi totuși de organizare." 88. Dacă, pentru observator, schimburile de informație din exterior spre interior nu sînt decît zgomote, pentru sistem acest zgomot este sursă de organizare. Concepție suplă a unei auto-organizări lato sensu care se opune unei auto-organizări destul... de totalitare, și care se vrea foarte riguroasă
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
principiu este ceea ce pune problema. Căci acest principiu este necesar și imposibil după părerea lui Atlan, necesar și posibil pentru Varela. În această privință, Atlan rămîne într-o ambiguitate deliberată și productivă: eu nu pot decît să mă situez ca observator exterior, dar voi încerca în același moment o mișcare de întoarcere spre interior. Faptul că știu că rămîn, orice s-ar întîmpla, observator exterior, cu propriile mele limite, îmi elimină orice pretenție la o cunoaștere universală. În același timp, nu
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
privință, Atlan rămîne într-o ambiguitate deliberată și productivă: eu nu pot decît să mă situez ca observator exterior, dar voi încerca în același moment o mișcare de întoarcere spre interior. Faptul că știu că rămîn, orice s-ar întîmpla, observator exterior, cu propriile mele limite, îmi elimină orice pretenție la o cunoaștere universală. În același timp, nu vreau să renunț la știința internă, știu că ea există, că este într-o altă ordine decît cea a științei "obiective". Voi plonja
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
la știința internă, știu că ea există, că este într-o altă ordine decît cea a științei "obiective". Voi plonja deci în intern sau măcar mă voi preface. Comportament care lasă loc unei analize subtile. Ceea ce este zgomot pentru un observator exterior devine semnificație, sursă de reorganizare și de ordine în interiorul sistemului. Zgomotul este sursă de ordine și generează noi organizări. Lucrările, deja vechi, despre schimbul de energie, pierderea căldurii, utilizarea sa într-un sistem mai larg, înglobînd mai multe subsisteme
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
și convergînd către singura probabilitate, aceea ca un sistem să poată fi măsurat după starea sa de entropie, ele uită ceva esențial: semnificația 90. Nici un fenomen nu poate fi perceput independent de semnificația pe care el o are pentru un observator. Ce este un mesaj care nu ar conține decît unități calculabile și ale cărui proprietăți ar fi toate abstracte? Redundanță și noutate, cantități de informație etc.? Uităm că mesajul poartă un sens care nu este acela al multidirecției sau al
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
dar și greșit propria noastră poziție în lume, o dilemă rezultată din funcția ambiguă a gândirii umane. Într-un fel tipic și desigur exclusiv uman, participăm activ la lume și în același timp încercăm să o vedem cu neimplicarea unui observator. Influența privitorului Până acum am discutat interacțiunea dintre privitor și lucrarea contemplată doar în termenii poziției lor relative în spațiu. Totuși, cele două se influențează reciproc mai concret; din nou dinamica acțiunii lucrează în ambele sensuri, vectorii operează centrifug dinspre
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
supus unor influențe care trebuie menționate aici. Pentru a sugera adâncimea unui peisaj, de exemplu, pictura trebuie să depășească caracterul plat al pânzei. Dacă totuși efectul de adâncime al picturilor poate fi convingător, faptul se datorează în parte dinamismului privirii observatorului. Deoarece vectorul privirii întâlnește planul picturii perpendicular, el se străduiește să continue în aceeași direcție pentru a străbate astfel dimensiunea adâncimii. Privirea conferă compoziției picturale o axă suplimentară, care întărește orice vector orientat înspre adâncime, oferit chiar de compoziție, de
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
care nu au nimic una cu cealaltă - un simbol al înstrăinării, folosit uneori de Degas. (3) Intersecțiile sunt puncte nodale. Kevin Lynch, în cartea sa Imaginea orașului, vorbește de puncte nodale ca fiind „strategice într-un oraș în care un observator poate intra și care sunt focarele intensive către care și din care se deplasează. Ele pot fi mai ales puncte de legătură, popasuri în transport, o răscruce sau o încrucișare de drumuri, momente de schimbare de la o structură la alta
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
aceleași tonalități afective; așteptarea de sine se face pe același fond afectiv. Jurnalul livrează grade de comparație pentru judecarea eului propriu. * Uneori scrisul, în loc să se rezume la redarea gândurilor și trăirilor, adaugă un conținut nedefinit existenței mele și claritatea unui observator obiectiv. Semn că presupune atât o dedublare cât și un spor al ființei dintâi. * A scrie un jurnal de idei înseamnă a renunța să te prezinți în hainele de duminică în fața eventualilor cititori, încercând să descoperi care este vestimentația cea
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
În persoana umană. Separarea lor implică o segmentare a persoanei Însăși. Cele două forme de patologii trebuie considerate diferite, În primul rând din punct de vedere doctrinar și metodologic, dar și În sensul atitudinii epistemologice pe care o adoptă specialistul observator față de acestea. Patologia psihiatrică și cea psihomorală sunt separate, În primul rând, după criterii valorice. Prima are la bază criteriile clinico-medicale ale psihiatriei, cea de-a doua criteriile sau, mai exact, valorile morale, În evaluarea tulburărilor psihice. Este o diferență
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
fel de esență a ființei umane. Ea este deductibilă din și prin manifestările sale. Din acest motiv, deși există criterii de evaluare interpretarea și Înțelegerea bolii psihice, intervine de fiecare dată o doză apreciabilă de subiectivism, care diferă de la un observator la altul. Există un anumit „punct slab”, care limitează metodologia și Încarcă cu subiectivitate gândirea psihiatrică. Se pune astfel Întrebarea dacă este sau nu autentică nebunia? Mai mult chiar decât atât, dacă nebunia există oare În realitate, sau dacă nu
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
elaborarea de politici și strategii. Acest nou sistem va permite automatizarea și informatizarea administrării prestațiilor, gestionate în prezent de către Direcțiile teritoriale de muncă, solidaritate socială și familie, precum și, ulterior, posibilitatea integrării de alocații noi. De asemenea, avem în vedere înființarea Observatorului Social la nivel național. Observatorul Social are drept scop creșterea capacității Ministerului Muncii, Solidarității Sociale și Familiei și a altor instituții ale administrației publice centrale de a defini politici sociale adecvate și de a lua decizii care se adresează nevoilor
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
Acest nou sistem va permite automatizarea și informatizarea administrării prestațiilor, gestionate în prezent de către Direcțiile teritoriale de muncă, solidaritate socială și familie, precum și, ulterior, posibilitatea integrării de alocații noi. De asemenea, avem în vedere înființarea Observatorului Social la nivel național. Observatorul Social are drept scop creșterea capacității Ministerului Muncii, Solidarității Sociale și Familiei și a altor instituții ale administrației publice centrale de a defini politici sociale adecvate și de a lua decizii care se adresează nevoilor familiilor și grupurilor vulnerabile din
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
text - toate personajele, chiar și cele ce par secundare, izbutesc prin măiestria autorului, pornind de la «morișca» lui Ionică Bîrzu, să contribuie la marea «morișcă» a răsturnării de valori și a parvenitismului, «morișcă» de care ne lovim zilnic în țara noastră [...]. Observator abil și critic fin, spirit caustic (în ziar: acustic - n. m.) și neiertător, d-l Ion Luca a reușit să arate în «Morișca» tot putregaiul unor «ajunși» și toate nedreptățile timpului pe care le trăim”.4) „Morișca” e deci un
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]