10,488 matches
-
principiilor lor au fost purtate războaie, au fost organizate cruciade și expediții militare, au căzut capete Încoronate și s-au desfășurat revoluții, astfel Încât mi-e imposibil să le privesc ca pe niște reprezentații butaforice ale unor fraieri scoși perfid la Înaintare și manipulați dexter de o instanță atotștiutoare și atotputernică numită Centrul de nu știu ce, și asta doar pentru ca respectivul Centru să-și poată face treaba la adăpostul falsului mister cu care sunt Înconjurate, de secole, penibilele marionete. Să fim sobri, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
care cineva umbla și făcea cu mâna În timp ce trenul Începea să se deplaseze, fără nici o zgâlțâitură care să indice că părăseam pentru totdeauna cenușiul oraș. Dar curând după Moscova, s-a terminat cu tot confortul. În mai multe puncte ale Înaintării noastre plicticos de lente, trenul, inclusiv vagoanele de dormit, a fost invadat de soldați mai mult sau mai puțin bolșevizați care se Întorceau acasă de pe front (li se spunea „dezertori“ sau „eroi roșii“, În funcție de vederile politice ale persoanei respective). Fratele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
de partidă care ating strălucitoarele culmi ale artei și problema sovietică mecanică de tip „sarcină“, care Înlocuiește strategia artistică cu elaborarea greoaie a unor teme la capacitatea maximă. Trebuie să se Înțeleagă că temele de șah sunt scheme tactice precum Înaintări, retrageri, desfășurări și replieri și așa mai departe; dar numai atunci când sunt combinate Într-un anumit mod, problema Îți dă satisfacție. Tactica Însemna În concepția mea o Înșelătorie aproape diabolică și o originalitate vecină cu grotescul; și, deși În chestiuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
prin simpla mișcare de rostogolire, În loc să ridice anevoios niște membre grele pentru a Înainta, a produs probabil un șoc extrem de salutar omenirii În copilăria ei. Focul de pe munte la care se uita visător micul sălbatic, stând gol-goluț pe vine, sau Înaintarea neabătută a unui foc ce cuprinsese pădurea - au afectat și ele probabil un cromozom, două, fără știrea lui Lamarck, Într-un mod misterios, pe care este puțin probabil că Îl vor elucida geneticienii occidentali, așa cum nu vor putea nici fizicienii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
de echipă, de tură, de șantier, de întreprindere, de trust, de Direcție Generală, de Minister, la Prim-Ministru, Șef al statului, delegat al UE și câți vor mai fi fiind. Doar că sentimentul de subordonare se diluează până la nepăsare, odată cu înaintarea în ierarhii. Ne e teamă de șeful de echipă și-l băgăm în mă-sa, cu toată demnitatea indiferenței, pe șeful statului. Pentru că teroarea, la rându-i, vine de sus în jos. Și cu cât vine mai de sus, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
mi-a fost dinainte drămuită, drumul meu este scris, cu capătul și popasurile din vreme stabilite. Eu trebuie doar să descopăr. Viața mi-a fost dată spre a o descoperi, clipă de clipă. Povara ei nu există. Există doar bucuria înaintării, a descoperirii, îmbucurarea fiecărei clipe cu astfel de întâmplări, alinătoare. O femeie, o floare, un surâs, un măr, o șoaptă, o pierdere de nori, jocul luminii într-o fereastră, fluturarea unor steaguri pe un acoperiș, o bătrânică scotocind în poșeta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
m-au ademenit traiul ușor, lipsa de gânduri și lenea clipei, fără a munci spre a le birui? Și câte și mai câte altele. În astfel de clipe, ruga mea înseamnă o întoarcere în mine. Parcă redescopăr calea ascunsă a înaintării în mine, a apropierii de mine, cel pierdut în cețurile atâtor neîmpliniri. În acest chip, ruga mea pare că se întoarce de la Domnul luminată, deschizându-mi calea. Spre a mă apropia de El, spre a fi vrednic de ruga Lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
cu lumina Luminării. Ale coborârii în textul care te naște. Teamă îmi este că nu voi ajunge niciodată acolo, în plinătatea rugii. Rămân, aici, pe peticul meu de speranțe, de iluzii, de amăgiri, cu bucuria doar, tainică și nedeslușită, a înaintării spre mine prin pașii rugilor. Pași împleticiți, pași grei, pași ducând parcă niciunde. Mers firav, dus doar de nuiaua credinței mele pe care, în clipe ca acestea de scris și închipuire, mi-l văd toiag al vredniciei. Știu că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
gândesc, a fost o continuă întoarcere. Nu am vocația desprinderilor. Înaintez cu corpul mereu întors spre „în urmă“. Abia părăsind un loc, acesta mă cuprinde, mă fascinează, rămâne în mine. Nu sunt al despărțirilor, ci al revenirilor. Nu am fascinația înaintării, ci a unei mereu întoarceri. Nu plecare, ci mereu revenire. De fapt, nu am plecat niciodată. Am revenit mereu, întors ca dintr-o continuă despărțire, pribegie. Cunoașterea, întâlnirea mea cu locuri străine a fost mereu ca o revedere. Nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
cuprinzător și colcăind de viață text. Nu l-am știut până nu demult pentru că, probabil, nu mi-a fost dată voie să-l descopăr. Nu eram pregătit încă să pătrund în el. Să revin în el de fapt prin această înaintare coborâtoare, pătrundere și ieșire în același timp. Acum, când minunea Luminării se săvârșește și cu mine, puțin îmi pasă cum și când s-a întâmplat. Când mi-a fost deschisă calea. Când mi s-a dat voie să nu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
a rănit, adeseori, lectura tâmpă, rea a cărților mele. Am suferit atunci pentru cărțile mele. Am suferit din acea neștiință a coborârii în text. Nu-mi fusese încă îngăduită intrarea în text. Nu mi se arătase încă drumul coborârii, cufundării, înaintării. Nu primisem Luminarea. Coborând, acum, toate acestea îmi sunt parcă străine. Pot sta, ca în astfel de clipe, în fața vitrinei, privindu-mi ultima carte. O carte între alte cărți. Un semn între alte semne. O ieșire din textul meu cartea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
capul, se trage puțin spre dulapul cu pantofi de lângă ușă, lăsând să se strecoare pe lângă ea un bătrân într-un fulgarin alb, cu ochelari negri de orb, cu mâna întinsă în care ține un toiag alb, despicând aerul, pipăindu-și înaintarea, ducându-se spre bucătărie. Va asculta cum orbul discută ceva cu o femeie, poate chiar cu Veturia sau cu ochelarista pirpirie care tot insistase ca eu să gust din tortul ei, cum necunoscutul acela va da să cânte ceva dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
aduce mulțumiri adânc mișcate, în numele întregului guvern, celor cinci sute de cetățeni exemplari care în ultimele zile au venit să se prezinte motu proprio autorităților, oferindu-și sprijinul lor leal și întreaga colaborare care le-ar fi fost solicitată pentru înaintarea investigațiilor în curs asupra factorilor de anormalitate constatați în timpul ultimelor două acte electorale. În paralel cu această îndatorire de exprimare a unei elementare gratitudini, ministerul, anticipând eventuale întrebări, anunța familiile că nu trebuiau să fie surprinse, nici nu trebuiau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
și că este sugestiv cu adevărat, pentru povestirea aceasta. Așa încât, voi spune direct că, de când se știa ea, Victoria fusese o femeie foarte credincioasă, foarte bisericoasă și o femeie căreia îi sporise credința și i se înflăcărase peste măsură, odată cu înaintarea ei în vârstă. Mai pe scurt, de ceva vreme încoace, dânsa ajunsese o habotnică veritabilă și cu convingeri religioase de oțel. Iar această trăsătură a ei de frunte - se poate spune - o definea cel mai corect, căci, în orice făcea
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
Austrie!”. Tema discursurilor era bucuria că sa pus capăt unei politici de înfeudare față de Tripla Alianță. Pe 10 iunie, România declara război Bulgariei (urmată de Turcia), armata română, constituită în mai multe coloane traversa Dunărea între Sudul Dobrogei și Corabia. Înaintarea rapidă a trupelor române spre Sofia a provocat neliniște în rândul diplomaților străini privind soarta Bulgariei. Într-un raport adresat Regelui de către Titu Maiorescu - șeful Guvernului - din 28 iunie - 11 iulie 1913 se arăta că în acea zi a fost
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93400]
-
din 28 iunie - 11 iulie 1913 se arăta că în acea zi a fost vizitat de ministrul Blondel, apoi de cel german, austro-ungar, dar și de ministrul Serbiei și cel al Rusiei (Ristici și Schebeko) întrebândul de scopul urmărit cu înaintarea armatelor române în Bulgaria. El le-a declarat că ” intenția României wste îndoită: 1) de a asigura Dobrogei o frontieră militară pe linia Turtucaia - Balcic...deoarece pentru bulgari, care au atacat pe proprii lor aliați, convențiile internaționale nu par a
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93400]
-
auzea de ceva vreme și acasă în timpul somnului, și care devenise de-a dreptul obsedantă. Încercând să deblocheze ușa cu pricina, pe care în sfârșit o depistase, vocea care cerea intermitent apă, devenea tot mai stinsă, parcă invers proporțională cu înaintarea lui spre acea pivniță. Rupând scândurile mâncate de carii, care formau de fapt, cel mult un simulacru de ușă, Gerard se lovi de un morman de pământ amestecat cu moloz greu mirositor. În beznă nu putea distinge nimica. Totuși, după ce
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
pe deplin singur cu animalele sale sălbatice, fugarele addax ce se ascundeau în câmpie zile întregi, mufloni din munții cei înalți separați de mări de nisip, măgari sălbatici, porci mistreți, gazele și nesfârșite stoluri de păsări migratoare. Fugise Gacel de înaintarea civilizației, de influența invadatorilor și de exterminarea fără deosebire a animalelor nisipurilor, și știut era, pe toată întinderea Saharei, că ospitalitatea lui Gacel Sayah nu avea seamăn de la Tombuctu până la malurile Nilului, cu toate că furia lui se abătea asupra caravanelor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
nici numele celui ce le pornise. Iar tuaregii, puținii imohag-i ce mai rătăceau la hotarele deșertului, fideli tradițiilor și legilor lor, nu erau în situația de a se anihila unii pe alții, căci trebuiau să se apere cum puteau de înaintarea civilizației. Și-a amintit de strania senzație ce îi străbătu corpul când spada lui a pătruns ușor, aproape fără efort, în pântecele lui Mubarrak, și i s-a părut că aude încă horcăiala răgușită ce îi scăpase din gâtlej în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
și chiar în cazul puțin probabil că ar fi putut să-i ia pușca, adversarul său mai avea un revolver, o spadă și un hanger. Singurul lucru pe care-l putea face era să-și ia rămas-bun de la o rapidă înaintare în grad și să se roage ca lucrurile să nu se complice și mai mult. Să moară la douăzeci și opt de ani pentru cineva ale cărui idei nu le împărtășea era o prostie imensă și își dădea seama de asta. Fix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
bătăi de cap pentru majoritatea adolescenților din regiune, căci, în momentul când trebuiau să-și aleagă viitorul, erau nevoiți să cântărească, cu cea mai mare grijă, argumentele pro și contra unei decizii atât de importante. Intrarea în grupul Arioi asigura înaintarea mult mai comoda pe drumul reușitei, insă prețul ridicat pe care deseori se vedeau nevoiți să-l plătească cei care o făceau îi descuraja pe aceia care considerau că libertatea este o monedă mult prea prețioasă pentru a o irosi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
loc de mult timp, ceea ce înseamnă că ceva îl împiedică să înainteze... Îl ciocani ușor în cap, ceea ce-l obligă pe Tapú Tetuanúi să se scarpine, mai degrabă afectat de propria neștiința, decât de lovitură. Și ce poate să-mpiedice înaintarea unui nor în largul mării? —O insulă, admise Tapú Tetuanúi, cu tonul celui care își recunoaște profundă neștiința. Nu orice insula, ci o insulă de cel puțin opt sute de metri înălțime. Îl privi încă o dată. Ce concluzie tragi de-aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
apărând din când în când la suprafață, atingeau coca ambarcațiunii... n-o fi cumva spinarea caimanilor? Ferigi fantastice și liane atârnau de copacii înclinați, încercând să mângâie chipul bărbatului care, la rândul său, se agăța de liane, ca să-și ușureze înaintarea. Ultimii stârci căutau adăpost pe cele mai înalte coroane de mangrove și o familie de maimuțe-capucin se ghemuia pe furcile unui cedru gigantic, pregătită pentru încă o noapte de coșmar, dormind cu ochiul și urechea atente la prezența animalelor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
disponibile și găsiră, printr-o minune, loc într-un autobuz arhiplin pe care un negrotei asudat îl conduse cu o viteză de sinucigaș pe șoseaua sinuoasă, până când primul semafor al orașului îi opri avântul și reduse viteza la o lentă înaintare metru cu metru. Când se dădură jos în Piața Independenței, durase tot atâta timp să ajungă acolo cât le trebuise să zboare din selvă până în aeroport. Se lăsară să cadă pe terasa unui bar și cerură două sticle de bere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
drăcușor ironic, Îl simt cum Îmi gîdilă buzele... și totuși Îmi este rușine de ei toți și mai ales de mine - sentimentul acela anihilant că iar mi-am amînat examenul nu vrea să mă părăsească. Lașitatea mea se accentuează odată cu Înaintarea În vîrstă. CÎnd eram tînără mă aruncam cu ochii Închiși de la trambulină, luam asupra mea greșelile altora, Îmi mărturiseam vina, mă expuneam cu voluptate pedepsei În numele adevărului. Orgoliul meu era pe atunci pe măsura fricii-mele. Fără Îndoială, eroismul meu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]