9,905 matches
-
puțin structurat și focalizat mai mult pe nevoi sociale și servicii comunitare, învățarea derulându-se prin intermediul bibliotecilor, muzeelor, programelor de asistență socială, trainingurilor etc.; - informal, învățarea fiind inițiată de persoana însăși, acasă sau la lucru, devenind parte a vieții sale cotidiene. Indiferent de cadrul în care se desfășoară învățarea (formal, non-formal), ea nu trebuie separată de contextul în care va fi utilizată, fiind necesară proiectarea sarcinilor și a mediului de învățare, în așa fel încât ele să reflecte complexitatea mediuluiîncare adultul
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
fondurile necesare și disponibile achiziționării acestora), dar și softul adecvat experiențelor de învățare propuse, spațiul fizic și facilitățile existente; - designul corespunzător și mobilierul adaptat, care să permită organizarea spațiului și modificarea acestuia în funcție de activitățile gândite; - politicile și procedurile de lucru cotidiene în spațiul de învățare; - personalul pregătit pentru a lucra cu calculatorul, dar și cu adulții cuprinși în programele de formare, date fiind componentele psihologice și emoționale implicate în procesul de predare-învățare. Adulții se implică într-un proces de învățare în urma
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
adult în viața personală și profesională, precum și responsabilitățile pe care acesta trebuie să și le asume sunt multiple, ceea ce conduce la o orientare diferită a învățării (comparativ cu copilul), respectiv, spre rezolvarea de probleme sau situații concrete din viața sa cotidiană; - volumul și calitatea experiențelor acumulate de-a lungul timpului, care impun necesitatea unei individualizări a predării și a strategiilor de învățare, a unui mediu securizant și suportiv; - transformările fizice, psihologice și sociale consecutive vârstei, care generează nevoi specifice, interese și
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
adulților în diferite programe de formare și dezvoltare poate fi împiedicată de o multitudine de factori, dar, pentru ca tranzacțiile de predare-învățare să fie cât mai eficiente, mediul de învățare trebuie abordat dintr-o perspectivă holistă, legată de toate acele probleme cotidiene cu care se confruntă adultul, unele generate de cultură, altele de presiunile familiale sau de condițiile academice. Dintre posibilele bariere ce pot împiedica sau îngreuna accesul la formare, Johnstone și Rivera (apud Merriam, Caffarella, 1991) au identificat două mari categorii
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
idealizării, când șocul iubirii provoacă acel fenomen decristalizare, identificat încă de Stendhal, când partenerii își atribuie cu generozitate unul altuia calități inexistente în realitate, cu marginalizarea până la anulare a defectelor și diferențelor inerente; - etapa deziluziei, când „dușul rece” al realității cotidiene declanșează procesul de decristalizare. Atunci, partenerii își dezvăluie unul altuia profilul lor adevărat, lipsit de orice „smalț” cosmetizant și transfigurator. Fiecare realizează atunci că celălalt nu este o întruchipare perfectă a așteptărilor sale și, adeseori, cu aceeași dezinvoltură cu care
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
specialiștii din domeniu. Meinz și Salthouse (apud Munteanu, 2004) acreditează, prin suport experimental, că memoria muzicală scade odată cu vârsta chiar și pentru muzicienii profesioniști. Referitor la memoria de perspectivă, grație căreia individul nu uită să efectueze la timp anumite activități cotidiene (fără să apeleze la diverse strategii de atenționare), aceasta se deteriorează pe măsura înaintării în vârstă. Derapaje apar și la nivelul memoriei-sursă, ce se referă la capacitatea adultului de a-și aminti de unde și de când originează o anumită informație. Din
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
lucru și a celor care desfășoară direct relaționarea cu cursanții și cunosc problemele concrete; - existența unor mecanisme de soluționare în timp util a problemelor ce apar, respectiv de gestionare a situațiilor de criză etc. (Sava, 2003, p. 258). Desigur, problemele cotidiene ce apar în implementarea ofertei sunt mai numeroase, nu există soluții-cadru și nici posibilitatea de a acoperi în spațiul de față problematica implementării. 4. Evaluarea În dezvoltarea unui sistem de evaluare a cursului, este important să se decidă în ce
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
învățare ce armonizează experiența anterioară și valorile existente, dând persoanei posibilitatea de a răspunde unor situații în mod automatizat. Eroarea sau neconcordanța ivită este corectată fără chestionarea sau transformarea valorilor sistemului. O astfel de învățare permite acționarea eficientă în activități cotidiene, rutiniere. Autorul compară „învățarea cu buclă unică” cu un termostat programat să detecteze variațiile de temperatură din mediu și să răspundă la modificarea situației prin simpla pornire sau oprire a căldurii. În schimb, „învățarea cu buclă dublă” (double-loop-learning) impune individului
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
căderii ce va urma! Dar totodată imagine polemică a unei frumuseți străină realității ce ne înconjura în lumea noastră obișnuită. O mai întâlnisem, această frumusețe, în celebra Livadă de vișini a lui Pintilie: teatrul ca izolare și refuz al mizeriei cotidiene. Dacă spectacolele de mărturie autobiografică a lui Alexa căpătau sensul unei posturi de rezistență politică, teatrul de artă, el îl asimila unei posturi de rezistență estetică. Teatrul ne confruntă cu experiența ireversibilului și de aceea încă și azi, la ora
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
o adevărată trezvie, dacă ne este permis acest cuvânt des invocat în teologia ortodoxă, o implicare a ființei spectatorului în ceea ce reprezentația are mai viu, autentic, cumpătat și durabil. Realul spectacolului pe care autorul și-l imaginează îndepărtează rugozitățile realității cotidiene, pentru a se împlini prin ceea ce arta are mai profund, adică prin Viața cu înălțările, cu prăbușirile ei. Iar metaforele la care autorul apelează, expresia poetică, gândurile fugare, uneori stăpânite de melancolie, alteori supuse confesiunii lipsite de menajamente sau de
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
forțează granițele metafizicii. Viața teatrului viul reprezentației escamotează neajunsurile literarității și evanescența imaginarului. Prin aceasta, îngăduie celui fără chip, grație necesității, să-și arate fața, readucând în joc marile absențe și destine care încă nu s-au împlinit. Realitatea reală (cotidiană, istorică, datată) și realul imaginarului (anisotric, propriu unui timp fără timp, la limita unui dincolo) își dau întâlnire pe tărâmul reprezentării. Astfel, teatrul satisface regulile de-creației, la care se referea Giorgio Agamben (într-un comentariu la Teodicea lui Leibniz
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
curgerea timpului: Spectatorii sunt atrași către un cadru prin contemplare, fără grabă. Sigur, mulți pot spune este o abordare stilistică ce nu mai corespunde sensibilității spectatorului de azi. Eu zic că, indiferent de felul în care ne adaptăm la vârtejul cotidian, structura noastră profundă nu se modifică în decursul câtorva decenii. Or, creația regizorilor care marchează istoria filmului tocmai acestei structuri i se adresează. Chiar de la primul său film, omul de teatru locuit de Cehov și de Caragiale a mijlocit prima
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
de planuri: realitate și vis, realitate și dorință; fluxul intuițiile etc. Mult mai important mi se pare să insistăm asupra calităților de investigare și comunicare ale filmului, capacității lui ca (fără a contraria exigențele de realism al ambianței și gesturilor cotidiene) să le învestească cu semnificații de alt ordin. Conferind unor scene de excepțională tensiune, sobrietate și concizie forța unei metafore, filmul lui Alexa Visarion pătrunde revelator mecanisme ale sufletului omenesc... (Natalia Stancu) ...Frumusețea stranie a peliculei se datorează, în bună
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
a se apăra, pentru a și asigura un teritoriu, pentru a câștiga supremația în rivalitatea generată de reproducere, pentru a-și apăra puii) menită să-i confirme locul și viața. Ginger (2007) exemplifică utilitatea și prezența agresivității în comportamentele noastre cotidiene: a mânca un măr, înseamnă a-l mușca, a-l mesteca; a adopta o idee, presupune mai întâi tratarea ei cu spirit critic, tăios. în această viziune umanistă, agresivitatea reprezintă asertivitatea individului, energia lui de a se susține, de a
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
a preoților și enoriașilor și chiar uciderea lor (Bartosek, 1999). 2. în 1985, Gheorghe Ursu este o victimă a securității. El este ucis în bătaie, iar printre capetele de acuzare se afla deținerea unui jurnal în care descria viața lui cotidiană, filmele pe care le viziona, precum și ascultarea postului de radio Europa Liberă (Deletant, 2001, p. 209). 3. Datele descoperite după 1989 atestă într-un singur județ al țării o proporție de 1/30 a informatorilor în rândurile populației. Proporția se
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
alimente, pentru a acoperi costurile externe în creștere, nu mai avea capacitate pentru aceasta” (Linden, 1986, p. 362). între 1981, când România avea o datorie de 10,5 miliarde de dolari, și 1984, pe fundalul unei deteriorări drastice a existenței cotidiene, o pătrime din datoriile externe au fost plătite, rămânând o datorie de 7,5 miliarde de dolari. în Raportul Tismăneanu se consemnează: „Extrema severitate a crizei economice din România socialistă a fost rezultatul deciziilor aberante ale lui Ceaușescu și conducerii
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
propagandă continuă privind alimentarea rațională și oficial se calculase o rație zilnică de 2.800-3.000 de calorii ce trebuia asigurată populației (Chirot, 1978). Deși erau raționalizate, carnea, produsele din carne, lactatele nu se găseau. Pentru procurarea celor necesare existenței cotidiene s-a dezvoltat un păienjeniș de relații și o cultură clientelară ce permiteau accesul la bunuri de larg consum (hrană, medicamente, vată, hârtie igienică, detergenți etc.), la servicii (medicale, de transport etc.) mai de calitate și la favoruri (obținerea unor
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
timpul necesar pentru a aștepta. Majoritatea locuitorilor orașelor stăteau în apartamente pe un nivel, în blocuri, în spații mici, prost izolate și sensibile la intemperii. Culoarea dominantă a cartierelor de blocuri era griul. Această culoare monotonă acoperea majoritatea obiectelor utilizate cotidian și era emblematică pentru arhitectura orașelor. Omogenizarea și tipizarea formelor, culorilor ambientului ca și a comportamentelor umane și a atitudinilor reprezentau obsesii ale lui Ceaușescu (Kligman, 2000), cu efecte profunde asupra creativității indivizilor și a culturii societății. în locuințele din
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
pe străzi, în localuri, în care erau prinși tinerii cu părul lung sau tinerele cu fuste scurte sau îmbrăcate indecent. Uneori, aceste razii se terminau cu bătăi serioase aplicate de miliție tinerilor considerați „recalcitranți”(Chirot, 1978). în condițiile de viață cotidiană tot mai severe, numărul celor care încercau să părăsească clandestin țara era tot mai mare. Arhivele Judecătoriei din Timișoara înregistrează între 1980 și 1989 o creștere constantă a numărului de procese intentate celor prinși în încercarea disperată de a părăsi
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
alcoolismului, comportamentelor dependente, tulburări antisociale, de personalitate și tristețe nespecifică (Dohrenwend, 2000). Orice măsură adoptată de conducător (de exemplu, promovarea ateismului, sporirea demografică, sistematizarea țării etc.) se baza pe pedepsirea și înfricoșarea populației, și nu pe încurajare. Acest aspect resimțit cotidian avea la bază ura sa față de populație sau, în cel mai bun caz, ignorarea ei în deciziile ce se luau. Ceaușescu se dorea în rolul de părinte sau patron al tuturor românilor, dar era un părinte ostil, cu toate consecințele
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
și sănătate, al utilităților publice și al condițiilor de locuit, când autoritățile nu doar că își pierduseră în ochii populației orice capacitate de a proteja populația și a stopa degradarea continuă a condițiilor de viață, dar deveniseră sursa acestui stres cotidian în creștere, „populația a dezvoltat o ostilitate față de guvern”cu o scădere a moralității și o pierdere a loialității, cu o neîncredere generalizată și o sporire a manifestărilor de tulburări psihice și absenteism la locul de muncă (Suedfeld, 1997). Promovarea
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
și o pierdere a loialității, cu o neîncredere generalizată și o sporire a manifestărilor de tulburări psihice și absenteism la locul de muncă (Suedfeld, 1997). Promovarea agresivă, punitivă, a ateismului a stimulat această scădere a influenței valorilor morale în viața cotidiană. Resentimentele trăite de români în raport cu regimul erau alcătuite din „dezamăgire, ură și neputință”(Kogan, 2001, p. 101). 3. Climatul de suspiciune permanentă și teamă imprecisă Induse de conștiința bazată pe dovezi cotidiene a unei permanente supravegheri împiedicau manifestările spontane și
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
această scădere a influenței valorilor morale în viața cotidiană. Resentimentele trăite de români în raport cu regimul erau alcătuite din „dezamăgire, ură și neputință”(Kogan, 2001, p. 101). 3. Climatul de suspiciune permanentă și teamă imprecisă Induse de conștiința bazată pe dovezi cotidiene a unei permanente supravegheri împiedicau manifestările spontane și exprimarea deschisă a trăirilor reale. Suspiciunea, neîncrederea temătoare, impregnau toate relațiile sociale, începând cu relațiile de cuplu 3 și de familie și sfârșind cu relațiile la locul de muncă, între colegi. Herta
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
aceștia nu au avut o copilărie cu violență în familie (Catheline, Marcelli, 1999), nu au existat modele de relaționare violentă între soț și soție; există situații în care familia nu are o viață nesigură și nu e marcată de stresul cotidian al supraviețuirii; violența există și între parteneri cu o bună educație; a fi martor poate fi mai periculos pentru dezvoltarea copiilor decât a fi victime directe; există femei care sunt victimele unor astfel de incidente fără să se poată obișnui
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
parte din mine, tu ești eu și de aceea te iubesc”. A și pierde partenerul semnifică a se pierde pe sine („Nu pot exista fără tine!”) și senzația ce o trăiește este de vid și că înnebunește. Deși în realitatea cotidiană aceste patru tipuri în stare pură sunt dificil de identificat, este evident că nici unul dintre cele patru tipuri nu poate să își privească cu respect partenera de viață. Partenera de viață nu este acceptată cu personalitatea sa, ci doar în măsura în care
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]