10,662 matches
-
ele. A Doua Indicație apare atunci când ea se arcuiește în sus sprijinindu-se pe fese - semnalul unei dorințe imediate de stimulare mai directă la nivelul Porții de Jad. A Treia Indicație are loc atunci când ea își întinde trunchiul și își desface coapsele larg, indicându-i bărbatului că-și dorește ca acesta să nu mai amâne penetrarea. Când brațele sale freamătă, umerii îi tremură și „fesele i se mișcă de plăcere”, are loc a Patra Indicație, care îi transmite bărbatului că simte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
apoi doar să vă relaxați complet și să lăsați să se întâmple orice în mintea dumneavoastră. Cu aceste lucruri în minte, să asistăm împreună la o ședință de meditație. Alegeți o cameră izolată, bine aerisită, unde nu veți fi deranjat. Desfaceți-vă cureaua și cravata, scoteți-vă ochelarii și bijuteriile, și adoptați o poziție confortabilă, șezând pe o pernă groasă și tare. Puneți o carte de telefon sub pernă pentru a vă ridica mai mult dacă este nevoie. Începeți prin a vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
crezi că e prea ușor și nu merită... Eu zic să Încerci... El roși și Își lăsă fruntea pe umărul ei: Crezi că va fi bine? Eu cred că da. Pentru asta trebuie să Închizi mai Întâi ușa. Apoi... Își desfăcu părul strâns Într-un coc neglijent și Începu să se dezbrace. 5. De atunci se văd În fiecare zi. Iolanda rămâne la el când vrea. Garsoniera ei o atrage tot mai puțin. Se simt bine Împreună fără să-și spună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
câteva femei mai ușoare, cămăși, proteze de șold și dentare, până și de o mână de mici vieți chinuite, care acum valsau cu grație printre atâtea lucruri brusc inutile. Eu am rămas pe loc căci am văzut cum autocarul se desfăcea În bucăți iar bucățile În nimic. Aici mă opresc Întrucât nimicul nu se poate descrie. Ca o părere personală aș zice că era ca un curcubeu tricolor. Lumina buimac, cu tarif redus, aiureala din piață fără nici o tragere de inimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
până se liniștesc apele. • • • La câteva străzi mai încolo am dat peste o casă cu un teanc de ziare pe verandă și am intrat. Pe bufetul din bucătărie am găsit două jumătăți de whisky Cutty Sark, iar Blanchard i-a desfăcut lui Dos Santos cătușele de la mâini și i le-a prins pe glezne, ca să aibă mâinile libere și să poată trage la măsea. Până să termin de pregătit sandvișurile cu șuncă și whisky-ul cu gheață, mexicanul dăduse pe gât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
îmi făcu cu ochiul, întocmai ca Lee. Am avut senzația că ea a fost cea care l-a învățat figura. — De-aia trebuie să le transformi în realitate. Leland! La masă! Lee apăru iar și ne așezarăm la masă. Kay desfăcu o sticlă de șampanie și turnă. Când paharele s-au umplut, ne-a trântit un toast: — Pentru basme. Am băut, iar Kay umplu din nou paharele. De data asta toastă Lee: — Pentru Propunerea B. A doua doză de balonașe îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
vine duminică. Fă tu calculul! — Continuă. — În fine, Dalia, Johnnie și cu mine stăm de vorbă puțin, după care eu o invit la hotel. Ajungem acolo și gândacii sunt liberi, cântă și mușcă din lemnărie. Dalia zice că nu-și desface picioarele decât dacă-i ucid. Pun mâna pe Johnnie și încep să le dau la cap cu el, iar Johnnie zice că nu-l doare. Dar pizda de Dalia nu vrea să-și desfacă picioarele până când gândacii nu-s eliminați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
lemnărie. Dalia zice că nu-și desface picioarele decât dacă-i ucid. Pun mâna pe Johnnie și încep să le dau la cap cu el, iar Johnnie zice că nu-l doare. Dar pizda de Dalia nu vrea să-și desfacă picioarele până când gândacii nu-s eliminați științific. Cobor pe stradă și vin cu un doctor. Pentru cinci parai, gagiul le face injecții cu otravă. Eu și cu Dalia ne-o tragem ca iepurii. Johnnie Roșcovanul stă și privește. E ofticat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
la temperatura camerei, un adevărat festin pentru muște. Simțeam că mi se întoarce stomacul pe dos. Deodată am zărit la capătul halei patru scaune poziționate chiar sub patru cârlige libere și am înțeles ce urma să se întâmple. Fritzie le desfăcea țicniților cătușele de la spate și le prindea mâinile în față. Eu am stat deoparte, observându-le reacțiile. Tremuratul bătrânului Bidwell devenea din ce în ce mai pronunțat. Durkin bolborosea ceva în barbă. Orchard rânjea disprețuitor, cu capul aplecat într-o parte, ca și cum coafura lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
înăuntru. În timp ce băteam la ușă, chiar mă convinsesem. Apoi Madeleine apăru în prag, îmbrăcată în rochia neagră de mătase și cu părul pieptănat în sus, prins cu agrafa galbenă. Am întins mâna spre ea. S-a tras înapoi, și-a desfăcut părul și l-a lăsat să-i cadă pe umeri. Nu, nu încă. Doar așa te mai pot ține lângă mine. IV Elizabeth CAPITOLUL DOUĂZECI ȘI NOUĂ Timp de o lună m-a ținut ca într-o colivie de aur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
de striptease stupid. Își trânti cu zgomot pantofii, apoi își agăță și mai rău ciorapii în timp ce și-i scoase. Am dat să-i desfac fermoarul de la rochie, dar a prins mișcarea, s-a tras la o parte și l-a desfăcut singură. Întoarsă cu spatele la mine, și-a scos sutienul, și-a dat jos chiloții, apoi s-a chinuit să-și pună peruca. S-a întors spre mine și m-a întrebat: — Asta-i ideea ta de senzații tari? Peruca îi stătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
insigna. — LAPD. Este vorba de Beth Short. Ted Carmody își făcu cruce. — Sărmana Lizzie! Ați prins un fir? De-asta vă aflați aici? Am pus o monedă pe tejghea, m-am servit cu un baton de Snickers și l-am desfăcut. — Hai să zicem că-i sunt dator lui Betty. Am câteva întrebări. — Dați-i drumul. În primul rând am văzut raportul poliției din Boston despre la trecutul lui Betty, iar numele dumneavoastră nu era printre cei interogați. N-au discutat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
văzând că Stejeran 1 se trezește. Mai încet! Buimac, rotindu-și capul în toate părțile, Stejeran bâigui: — N-am vrut să fac nimic rău, tovarășe comandant!... Nu e comandantul, sunt eu, Getta 2! Nu-ți fie frică! șopti ea și, desfăcându-și cordonul din jurul taliei, cuplă mufa acestuia la acumulatorul lui Stejeran 1, mai dându-i astfel niște volți. Beneficiind de acești volți nemunciți, Stejeran 1 își reveni încetul cu încetul. Făcu mici mișcări cu membrele, repetă teoria lui Pitagora, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
e diferența? — Nu prea mare, surâse chelnerul. Dacă doriți prin telecomandă, trebuie să apăsați pe butoanele pe care le aveți la masă, iar dacă vreți să vă servesc eu, mi-apăsați mie butoanele pe care le am aici - și-și desfăcu fracul negru, dezvăluind un tablou de comandă fixat pe pieptu-i plin de butoane. — Eu vreau s-apăs pe dumneata, zise Getta 2. — Cu mare plăcere, doamnă, răspunse chelnerul. Apăsați cât doriți. Domnii? — Noi apăsăm pe masă, zise încruntat Felix S
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
Unde țineți aurul? Sau platina! zise bărbosul. Ia să vă văd plăcuțele! — Ce plăcuțe? făcu Felix S 23. Plăcuțele de la circuite! răspunse bărbosul. Dezechiparea! Uitându-se jenați unul la altul și toți la Getta 2, roboții pământeni începură să-și desfacă șuruburile din jurul șoldurilor. Primul fu gata Dromiket 4. Blondul veni lângă el și-i săltă puțin carcasa cu baioneta, aplecându-se și privind în interiorul lui Dromiket. — Aluminiu, raportă blondul. Făcu aceeași operație și cu ceilalți. În dreptul lui Stejeran 1 se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
astea funcționăm, zise comandantul Felix S 23. — Mă și mir cum reușiți, rosti oarecum mai cu blândețe bărbosul și lăsă automatul în jos. Hai, înșurubați-vă. Și doamna? — Eu sunt turnată - răspunse cu demnitate Getta 2 - și nu mă pot desface. — Tot de la Drăgănești? — Tot, minți Getta 2. — Ați găsit ceva? îi întrebă bărbosul pe tovarășii săi care, între timp, cotrobăiseră prin magazie. Numai ulei și prune, boss, raportă blondul. — Prune? întrebă bărbosul. Pentru ce? — Pentru schimb, răspunse Felix S 23
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
soarta să fie această noapte pentru mine. Nu era întuneric de tot în cort. Mi-a văzut fața și n-a părut surprins. Respira greu. Mi-a dat jos și restul hainelor, mai întâi pelerina de pe umeri, apoi mi-a desfăcut centura și m-a ajutat să ies din rochii. Eram goală în fața lui. Mama îmi spusese că bărbatul meu doar îmi va ridica hainele și că va intra în mine fără să și le dea jos pe ale lui. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
M-am strecurat în pături și el s-a băgat repede lângă mine. Mi-a luat mâinile, m-a mângâiat pe obraz și apoi a fost deasupra mea. Mi-era frică. Dar mi-am amintit că mama îmi spusese să desfac mâinile și picioarele și am început să-mi ascult respirația mea, în loc de a lui. Iacob a fost blând cu mine. M-a pătruns ușor prima dată, dar a terminat atât de repede că abia am avut timp să-mi revin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
acelei nopți. Ani mai târziu, Rahela mi le-a povestit mie. A plâns când a intrat în cortul lui Iacob și a fost surprinsă de propriile ei lacrimi. Voise atât de mult să fie inițiată în misterele sexului, să-și desfacă picioarele și să afle obiceiul ancestral al femeilor și al bărbaților. Dar era atât de singură în acel moment, intra în cortul bărbatului ei de una singură, fără nici o ceremonie, fără ca surorile ei s-o însoțească. Știa că n-avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
îmi spunea ce mai reușea să audă, iar eu le spuneam mamelor mele. Dar eu nu-i povesteam lui Iosif ce vorbeau ele între ele cu vocea scăzută. Nu-i povesteam cum făceau provizii de pâine uscată sau cum își desfăceau tivurile rochiilor și ascundeau acolo mirodenii scumpe. Știam chiar și despre planurile Rahelei de a fura idolii lui Laban. În fiecare noapte, Laban striga la Iacob și-i spunea că n-are nimic de luat de acolo în afară de zestrea celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
domeniul Leei și, deși ea era cea care știa ce e de făcut, nu putea să dea ordine în prezența soțului ei. Așa că stătea în spatele lui și întreba cu voce șoptită - E soțul meu de acord să pună să se desfacă războiul mare de țesut și să se mute în căruță? iar el era cel care trebuia să le zică băieților să facă asta. Și așa s-a făcut, până am terminat cu toate. De-a lungul săptămâinilor de pregătire și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
M-am repezit afară și i-am văzut pe frații mei înfășurând pieile de capră din care fusese făcut cortul tatălui meu. Peste tot în jur, corturile erau la pământ, parii erau adunați în snopuri, frânghiile rulate. Casa mea se desfăcea în bucăți. Plecam. Iacob se trezise la răsăritul soarelui și făcuse un sacrificiu de grâu, vin și ulei pentru călătorie. Turmele, simțind schimbarea, behăiau și se agitau. Câinii nu se opreau din lătrat. Jumătate din corturi erau la pământ, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
i-a întors spatele lui Laban și a plecat, s-a îndreptat spre pădure și nu l-a mai văzut nimeni. Laban a început să caute. Frații mei stăteau și priveau, cu brațele încrucișate pe piept și urmăreau cum bătrânul desface fiecare desagă, fiecare cort rulat, cum își bagă degetele în fiecare sac cu grâu și cum strânge fiecare burduf de vin să vadă dacă nu e ceva înăuntru. Când s-a îndreptat spre cortul lui Iacob, Simon și Levi au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Iacob s-a întors și a coborât de pe deal. A fost ultima dată când noi toți l-am mai văzut pe Laban și am adus mulțumiri zeilor pentru asta. * * * Iacob de-abia aștepta să plece din locul acela, așa că am desfăcut cortul roșu a doua zi dimineață și am plecat cu toții înspre pământul pe care tatăl meu îl numea acasă. Tata era copleșit de amintiri despre Esau. Deși trecuseră douăzeci de ani, Iacob încă mai vedea în fața ochilor fața fratelui său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
mă ia curentul. Când am pășit pe malul celălalt, era deja întuneric și doar tata mai rămăsese pe dincolo. Iacob a strigat la Ruben, iar fratele meu a răspuns: - Sunt aici. - Ai grijă de animale, a zis tata. Nu mai desface cortul. Noaptea e caldă. Eu am să trec dimineață. Să fiți pregătiți de plecare. Mama n-a fost prea încântată de planul lui Iacob și i-a spus lui Ruben să-l strige din nou pe Iacob și să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]