10,805 matches
-
era alcătuit din șerpi și care se hrănea cu forțele fizice și psihice ale eroului Northwest Smith (C. L. Moore, 1933)112. Să notăm totuși că, invers, dacă o fată albă e răpită de "sălbatici" și suferă ultragii, dimensiunea devine tragică și oribilă, cum vedem în Les Hommes sangliers ⁄ Prizoniera oamenilor-mistreți (Rosny, 1929), unde, rămânând fără voia ei însărcinată, fata se sinucide. Suzanne, frumoasa "batavă blondă" răpită de căpetenia oamenilor-mistreți, se lasă posedată fără măcar să înțeleagă ce i se întâmplă. Crescută
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
prezente explicit, cu vrăjitoarele, farmecele, preoții și cavalerii lor cu tot. Totuși, SF-ul are încă un viitor strălucit. Poate, așa cum face Frank Herbert în saga Dune, să inventeze universuri inimaginabile pentru intrigi shakespeariene pe un fundal cosmic, cu situații tragice și în prezența unei științe diferite. Dar poate totodată, ca la mulți autori de steampunk, să se bazeze pe straturile sociale și temporale ca și, la modul original, pe anacronismele purtătoare de sens. Poate, în sfârșit, reveni, cu noi atracții
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
este unul de exigență estetică, marcat de un moment de răscruce al romanului românesc. Romanele sale pot fi încadrate cu ușurință în acea „literatură a experiențelor asumate sau „provocate”, cu orice risc, a marilor neliniști existențiale, a trăirilor febrile și tragice, a intelectualilor chinuiți de întrebări fundamentale, a dramelor consumate în decor citadin.” Formula romanescă pe care o experimentează Anton Holban este una relativ nouă în literatura noastră - cea a jurnalului introspectiv, redactat într-un stil aparent neglijent, tensionat, cu vădite
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
cenzură la editarea cărții anteriore. Majoritatea narațiunilor se plasează în aceeași formulă mixtă - notația cotidianului și parabola -, de astă dată orientată orientată spre surprinderea aspectelor sordide, kitsch ale realității. Secțiunea Comedii reale prezintă în manieră aparent ilară cazuri bizare și tragice (un caz de schizoidie, în Robertina, un dușman de clasă), Tragedii inventate supun analizei situații existențiale neobișnuite, modelul predilect de personaj fiind insul cu evoluție interioară obscură, care își confecționează obsesii (Un destin, Portret din memorie), iar sub genericul Tragicomedii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290098_a_291427]
-
însușiri, este Ulrich al lui Robert Musil: personaj „existențialist prin excelență”, el reprezintă creația unui romancier ce se distanțează de obiectul narației, ca și de sine însuși, prin stilul de o „ironie diamantină” al unui „pasionat glacial”, al unui „ironist tragic”. Eseista consideră că viziunile lui Musil anticipează fenomene psihice care își vor găsi expresia romanescă în scrieri precum Greața lui Sartre și Străinul lui Camus. Protagonistul romanului ce l-a impus pe Musil în literatura universală e un „om fără
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289792_a_291121]
-
de piatră, tăcut/ pe trunchi așteaptă decapitarea/ la un semn nevăzut”. Semnele timpului apar proliferante, ca într-un irepresibil asediu: ,,Cosași și greieri/ fac salturi de-a dreptul în moarte”. Un perisabil resimțit acut, destinul fracturat, lecția morții cu firescu-i tragic („Eram mereu atrasă de pământul/ aproape locuit, aproape tânăr/ brusc înserat crescut la loc”) se proiectează ca durate ale vegetalului. Starea de pustiire se amplifică, translând, cu urme expresioniste în limbaj, seismele din imediatul existenței, într-o tendință de cosmicizare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288324_a_289653]
-
în marea trecere, îl lasă singur... Am putea spune că e un text ciudat, teatru-document, epistolar sentimental (în piesă se citesc multe scrisori, cvasi-autentice), cu oameni de teatru și chibiți, toți reali. E o piesă care-ncepe comic și sfîrșește tragic, căci, se pare că vrea să ne reamintească prietenul nostru Candid, boemia are o glazură hazoasă & frivolă, hedonistă & bahică, dar străfundurile ei, vai!, nu-s deloc vesele. E o poveste a ratării, a nefericirii, a aspirațiilor caraghioase și a cuplurilor
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
sinceritate... dezarmantă, sarcasm ponderat și, mai presus de orice, o dragoste pentru teatru ieșită din comun. Apropo de sinceritate: de la primele rînduri ale cărții, distinsul histrion își pune sufletul pe talgerul nobleței "...M-aș alătura lui Iona cu același strigăt tragic și plin de deznădejde, rugînd-o pe Mama să mă mai nască o dată, ca să-mi corectez dacă nu pe toate cel puțin o parte din erorile săvîrșite și din care cauză n-am putut să zbor mai sus, către acel ideal
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
marele Zavadski!... * 1991. La Teatrul Mic, o premieră cu un text german, montat de Vlad Mugur. Urmărind ce se petrece pe scenă, deodată, îmi intră-n nări un plăcut, dar neadecvat, miros de friptură. Mai ales că era un spectacol tragic, nu Scrisoarea... lui Ciulei. Ies pe hol să văd ce se petrece; acolo dau peste Dan Micu (directorul teatrului) care coboară grăbit la subsol (unde era bufetul) și urlă isteric la niște actori ebrietați care frigeau ceva. Incredibil, nu?! Un
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Elena și Nicolae; și ROȘU! Iar textul purta titlul... "PRIZONIERI AI ERORII". Subtitlul era "acțiunea se petrece în zilele noastre"! Poți face gafe și fiind devotat partidului, nu?! Stalin a-mpușcat zeci de mii de comuniști sinceri, pe motivul acesta... Ședințe tragice & întîmplări comice Urmăresc, ca tot omul, viața politică a țării. Asist, prin procură, (televiziune, ziare) la disputele din sînul unui același partid, la cherelele sterile și la nașterea unor noi formațiuni politice de parcă ne-ar lipsi cantitatea, nu calitatea programelor
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
mașină fiindcă, am aflat abia atunci, Sorin era băgat și-ntr-o afacere cu pompe funebre! Iar lighioanele fuseseră cîștigate la tombolă de cei cu care împărțisem emoțiile drumului. Morala: farsa atrage farsă. Iar ce e comic și ce e tragic, vorba lui S.J. Lec, se va dovedi, în timp... O aniversare și o premieră Era prin anii '90. La Teatrul "Luceafărul", avea loc un dublu eveniment: premiera spectacolului Cică un sultan, odată și aniversarea unei vîrste respectabile a maestrului Ion
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
nu te înfiori cînd asiști, prin procură (mărturia lui V.M.), la sfîrșitul scenic al marelui Mihai Popescu, chinuindu-se să termine ultimul lui spectacol, Bălcescu ("...a-nceput să facă pauze nemotivate. O neliniște se așeza între el și public. Era tragic să vezi cum un mare actor și meseriaș, cum un om frumos și inteligent, se zbate, luptîndu-se cu memoria, pe scena căreia i-a fost prinț")? Cum să nu te ungă la inimă cuvintele adresate de Camil Petrescu lui Sică
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Teatrul azi") încearcă să lumineze, ce-i drept, pe porțiuni, adevărata viața publică și secretă a teatrului național în a doua jumătate a secolului trecut. Politicul își permitea (în deceniile 6-9) o imixtiune dăunătoare în artă. Dacă n-ar fi tragice de-a dreptul, unele amintiri ale regizorului clujean ar putea părea, treimiiștilor, comice: un gîndac efemer la cîrma ideologică a anilor '60, un oarecare Florea (pe care, culmea!, l-am cunoscut în '74, în casa lui Lazăr Vrabie!), l-a
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Chișinău 36 Un mare om de cultură 36 Un monstru sacru 36 Un scenograf ghiduș 36 Buna Moarte nechemată 36 Critici-măcelari 36 DECRETUL 400 36 Nu beți la ilegaliști! 36 Goangele... lui Goangă 36 Un colocviu al regizorilor 36 Ședințe tragice & întîmplări comice 36 Nemții din... "Cîntarea României" 36 Întîmplări aproape vesele cu Sorin Postolache 36 O aniversare și o premieră 36 Un regizor nedecis 36 Răzbunarea Morții 36 Cum dădeau directorii de teatru șperț 36 Trecute vieți de doamne... 36
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
discipol al lui Tommaso Campanella, el însuși un spirit liber și o fire nestăvilită și vehementă, urzise o seamă de relații cu fiii și nepoții participanților la răzmerița din 1599. Acum bărbații erau mai bine înarmați și convinși că ora tragică a dușmanului urma să sosească și că râul ar fi dus până-n mare sângele cu care s-ar fi umplut. Alături de Pignatelli se aflau bătrânul frate al lui Campanella și un nepot al său. În perioada aceea, Tommaso era oaspete
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
un act de alegere, al rațiunii. George Manu evidențiază adevărurile, dar și limitele cunoașterii științifice, pronunțându-se împotriva dialecticii și a tuturor idealismelor care au marcat istoria gândirii umane, din perspectiva unui realism lucid, care ne permite să întrezărim poziția tragică a savantului creștin care știe că, dincolo de adevărurile relative la care știința poate ajunge, stă nedezlegată marea taină a Adevărului. George Manu a înțeles mai bine decât oricare altul că sensibilitatea religioasă existentă în structura interioară a personalității nu poate
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
la împliniri. În acest sens, celebrul roman Ion al lui L. Rebreanu nu este tipic pentru satul românesc (transilvănean). El este tipic ca gen de conținut psihosocial tocmai pentru cazurile de excepție, pentru atipicul din cultura românească tradițională, unde confruntarea tragică dintre „chemarea pământului” și „chemarea iubirii” era o realitate cu totul rară. Fără îndoială că această observație nu umbrește cu nimic excepționala valoare artistică a construcției literare rebreniene. Întreaga atmosferă redată de L. Rebreanu privitor la dramatismul conflictului dintre pasiunea
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
frățești - rusească și ucraineană”. Politica de rusificare și de deznaționalizare a locuitorilor dintre Prut și Nistru, de constituire a unei noi identități naționale, de creare a unor antagonisme între locuitorii de la est și vest de Prut a luat amploare după tragicele evenimente din 1940 și, mai ales, după intrarea definitivă a Basarabiei în sfera sovietică după 1944. Pentru a crea un cadru propice, autoritățile sovietice au adoptat, în primele două decenii de la anexare, o serie de măsuri dure care au
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
București, 1935.</ref> Opțiunile junimiste se cer redate contextului românesc marcat de o demonizare a Adversarului generic. Politica liberalilor radicali, astfel cum se con turează ea până la momentul de turnură de la 1876, urmează tiparul revoluționar al ridicării maselor. Itinerarul biografic tragic al lui Barbu Catargiu se desenează pe acest fundal ce reînvie practicile unei revoluții franceze pe care liberalii radicali munteni o urmăriseră, fascinați, la 1848. Retorica revoluționară este dublată de apelul constant la o „clasă de mijloc“ improvizată și obsedată
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
Andrei în special, consăteanul ce îi este un fel de mentor, fie asumându-și funcția narativă), oameni și locuri, de a descrie medii și peisaje, rezultatul fiind câteva crâmpeie de epopee sociologică. Devenirea protagonistului explicitează sugestia de destin, de predestinare tragică, cuprinsă în titlu. Încheindu-se astfel, romanul dă expresie metaforică sensului ce îl străbate. Căile pe care oamenii pornesc spre a se realiza în viață duc aproape toate în prăpastie, ieșirea din impas nu se întrezărește, însă potențialul lor de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288387_a_289716]
-
În ciuda atâtor diversități de detalii, cele trei culte ale misterelor au vizibil o idee fundamentală în comun: moartea și continua reînflorire constatată în natură se condensează simbolic în mitul unei divinități tinere a vegetației, pe care o smulge o moarte tragică de lângă zeiță pentru a învia ulterior la o nouă viață. În aceasta era reprezentată și soarta omului a cărui moarte sinistră uneori, în mod incomprehensibil tragică, gravează asemenea unei greutăți obscure asupra gândirii și a sentimentelor celor din vechime. Oare
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
simbolic în mitul unei divinități tinere a vegetației, pe care o smulge o moarte tragică de lângă zeiță pentru a învia ulterior la o nouă viață. În aceasta era reprezentată și soarta omului a cărui moarte sinistră uneori, în mod incomprehensibil tragică, gravează asemenea unei greutăți obscure asupra gândirii și a sentimentelor celor din vechime. Oare nu trebuia să existe și pentru ei, ca și pentru tânărul zeu al mitului o înviere într-o lume misterioasă de apoi? Unica posibilitate, făgăduită în
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
prin inventarea unor noi suplicii împotriva noastră. Într-adevăr, nu au mai fost suficiente nici focul sau fierul, nici răstignirile, nici sfâșierile animalelor sălbatice și nici adâncurile mării profunde. După falimentul persecuției dioclețiene, declarate solemn de către Galerius (311), și finalul tragic al opozanților creștinismului, era de negândit ca Licinius, care își dăduse acordul în promulgarea rescriptului de la Milano (313), deși era de credință păgână convinsă, să se fi ridicat împotriva creștinilor și a religiei lor. De fapt, persecutând creștinii, Licinius voia
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
altora înconjurându-i de aureola martiriului, pentru că nici nu voia să pornească un război pe față. Căci toți, zicea el, vor zbura spre martiriu ca albinele. Atitudinea sa era alimentată și de superstiție: deși se temea să nu riște sfârșitul tragic al celorlalți persecutori, n-a putut să se elibereze nicidecum de soarta lor, murind pe câmpiile Persiei, la Ctesiphon (363). Repugnându-i ideea de a trece în istorie cu numele de tiran, a evitat să cadă în excesele lui Dioclețian
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
fi urmat de alte două, Coloana V-a (la 23 noiembrie), în care Caragiale schițează un succint program al intențiilor sale, din nefericire rămas doar un proiect, iar după mai multe zile, O săptămână (la 4 decembrie), comentariu obiectiv al tragicului duel dintre G. Em. Lahovary și N. Filipescu. Din motive încă necunoscute, dorința scriitorului de a prelua parțial responsabilitățile unei eventuale pagini culturale, așa cum sugera articolul Coloana V-a, nu s-a realizat, iar prezența lui în coloanele ziarului se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286865_a_288194]