9,905 matches
-
furtul, devin așa de comune încât nu este nici o mirare când ele se întâlnesc la oamenii lipsiți de educație și stăpânire de sine, atunci când, la adăpostul legilor sau nu, le observăm la atâția minori autorizați ai avuției publice. Citind ziarele cotidiene cu tot ce se afirmă pe seama multor conducători ai societății fără să fie chemați la răspundere sau fără să se desmintă afirmațiile, avem deseori impresia unei omogenizări etice între cei din penitenciare și unii dintre aceia care umblă liberi și
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
său, dirijând totul din propriul cabinet de la clinică, dr. S. Blumenfeld nu poate fi omis, prin activitatea sa organizatorică, din tradiția de constructori ai acestui spital. A fost un practician eminent. Cazuistica cu nota la zi a fost preocuparea sa cotidiană. A format o echipă, astăzi răspândită în toată lumea, de oameni care l-au reprezentat cu cinste, devenind autorități în materie. A fost un caracter harnic, erudit, negrăbindu-se să publice de dragul numărului de lucrări. Numele său este legat de Ballif
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
nu mai știi și nici nu prea mai are importanță cine ești și cum te cheamă. Nu degeaba pidosnicului Popescu îi vine ideea să-și construiască un cavou. Nevroza lui, provocată de scurtcircuitările comunicării, de degradarea unor idealuri, de măcinișul cotidian, îl împinge să-și caute un refugiu. Soluția de care se cramponează îl ajută să uite un timp neadevărul în care, ca într-o mlaștină, s-a împotmolit. Strînsoarea și injoncțiunile unui context vătămător generează, iată, și un asemenea marasm
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
să-și trăiască rușinați insomniile. Dacă le au. Acest spectacol nu este o penitență. Nici o acuză. Acest spectacol se vrea a fi o oglindă în care să ne privim pe noi înșine, înainte de a ne face necesara toaletă a conștiinței cotidiene. Atât. Aceste rînduri de gînduri mi-au fost provocate, evident, de textul lui Constantin Popa. Un text dens și neliniștitor, ca o sirenă în noapte. Un text ca un oftat profund, după care ai nevoie de aer. Un text polifonic
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
nădejdea și dragostea, care constituie izvorul, temelia și motorul tuturor virtuților creștine<footnote id="12">Mitropolit Dr. N. Mladin., op.cit., p. 152<footnote>. 1.1.3. Valoarea morală a pildelor Mântuitorului Pilda este o comparație sau un exemplu din viața cotidiană, prin care Mântuitorul Iisus Hristos, în propovăduirea învățăturilor Sale, îi făcea pe oameni să înțeleagă învățătura despre Împărăția lui Dumnezeu. Mântuitorul Iisus Hristos a folosit parabola pentru a le transmite ucenicilor săi înțelesuri duhovnicești, nu prin teorii seci, ci folosind
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
aduce. După evenimentul genezei, timpul încetează să mai aibă vreo semnificație. De aceea, structural, momentul genezei are o poziție cu totul aparte pe linia temporalității, parcă îmbiind la o situare a lui pe o dimensiune diferită decât cea a temporalității cotidiene, a timpului fizic. Mircea Eliade (1978) sublinia în mod special această proprietate structurală a momentului originar: este timpul de început, „timpul acela”, calitativ, discontinuu, complet atemporal și, din cauza aceasta, ușor de proiectat în sacralitate. Originile se pierd în „negura anilor
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
slujit pentru a sublinia responsabilitatea acțiunilor. Ea oferă un cadru mai general de referință comportamentului uman. În ultimă instanță, tot ceea ce facem trebuie raportat la istoria comunității. Faptele noastre sunt bune sau rele nu numai în raport cu un cod de norme cotidiene, ci și în raport cu procesul istoric în care suntem angajați. Responsabilitatea istorică este, în fapt, o formă lărgită a responsabilității sociale. Practicarea istoriei este o formă de sancțiune morală. Istoria este profund evaluativă. Sunt persoane care au rămas în istorie prin
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
teoretice mai puternice de explicație. La nivelul cel mai elementar, istoria este locul de întâlnire cu altul. Eu, ca subiect, iau cunoștință de o mulțime de evenimente, produse ale acțiunii altora. Există o serie de diferențe substanțiale între întâlnirea mea cotidiană cu celălalt și cea prilejuită de istorie. În viața mea curentă mă întâlnesc mereu cu celălalt în diferite ipostaze. Unele sunt complet inteligibile pentru mine, altele însă mă surprind. Mergând la piață, vânzătorul mă întreabă ce doresc și mă servește
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
ca fiind „de la sine înțeles”, „familiar”, „de așteptat” și altceva ca „straniu”, „curios”, „de neînchipuit”? Înseamnă că eu înțeleg la modul complet comportamentul vânzătorului sau al vecinului cu care mă întâlnesc în mod curent? Evident că nu. Mijloacele cunoașterii mele cotidiene se salută, își zâmbesc și schimbă câteva vorbe amabile; mi se pare firesc, dar nu înseamnă că dețin totodată și explicația acestui fapt. Nu aș putea explica, așa cum ar face-o un psiholog social, de ce se întâmplă așa, și nu
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
corupția și criminalitatea. Determinând toate aceste condiții, el poate să-și imagineze de această dată că acum comportamentul lui Vlad Țepeș este „normal”, inteligibil, nu mai este straniu. Istoricul își utilizează pentru această operație în mod masiv intuiția, cunoașterea sa cotidiană, introspecția. În mod normal, mereu încercăm să ne explicăm de ce ceilalți se comportă într-un mod sau altul, utilizând aceleașiproceduri. Imaginându-mă în situația lui Vlad Țepeș, cum aș fi reacționat? Dacă mi-am propus obiectivele pe care el și
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
tranziției. Ce va fi ,,după” (Vladimir Pasti) / Septimiu Chelcea (coord.), Comunicarea nonverbală În spațiul public (Alexandru Zloteanu) / Mihai Milca, Holocaust - radiografia unui genocide (Darie Cristea) / Silviu G. Totelecan, Vecinătatea În Munții Apuseni, Disoluții comunitare (Dumitru Sandu) / Adrian Neculau (coord.), Viața cotidiană În comunism (Constantin Cucoș) / Dumitru Batâr, Instituționalizarea mod elelor culturale (Daniela Botone) / Cristina Papa, Giovanni Pizza și Filippo M. Zerilli (eds.), La ricerca antropologica in Romania. Prospettive storiche ed etnografiche (Marin Constantin) / Peter Skalník (ed.), A Post-Communist Millenium. The Struggles
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
că poate nici o școală sociologică nu și-a organizat atât de profesionist propria imagine. Și, probabil, nici o școală nu a reușit să devină realizatorul, măcar parțial, al imaginii unei țări Înglobând În textura acesteia și propriile rezultate. De la „inundarea” presei cotidiene, a revistelor, a emisiunilor radio și până la construirea Muzeului Satului, a pavilioanelor românești de la expoziții mondiale, de la realizarea În timp record a Enciclopediei României până la organizarea celui mai dotat Congres internațional de sociologie, activitatea gustiștilor a fost prodigioasă. Dincolo de aceste
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Mosca, unde În acea perioada nu funcționa nici o catedră de sociologie! - și apoi În acțiunile de cercetare ale Școlii sociologice de la București, condusă de D. Gusti. Impactul, de această dată, s-a exprimat În prezența masivă a sociologilor În presa cotidiană și culturală - și-i amintim pe D. Gusti, C. Rădulescu-Motru, T. Brăileanu, P. Andrei, V. Bărbat, T. Herseni, Mircea Vulcănescu, H.H. Stahl. Pentru a putea vorbi de un impact al tradițiilor sociologice românești, ar trebui să știm ceva despre circulația
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
câteva probleme care pot sta În atenția sociologiei În Încercarea de a Înțelege specificul acestei zone, În ceea ce privește structurile sociale, vechile tehnici agricole, grupul domestic, formele de locuire și credințele religioase. De exemplu, În ceea ce privește credințele, putem observa că la nivelul vieții cotidiene deosebirile religioase nu conduc neapărat la opoziții violente: există credințe comune În religii diferite, rezultate, probabil, din pseudoconversiunile impuse cu forța ca urmare a cuceririlor militare sau politice. Studiul Europei poate fi organizat ca o cercetare de ansamblu a continentului
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
trecutului (ce nu trec de secolul al XIV-lea) par să confirme o formă de viață asemenea celei existente În secolul XX. Religia nu pare a fi avut vreo influență asupra compoziției grupului domestic. Dimpotrivă, statul modern intervine În viața cotidiană - și nu mă gândesc aici la apariția beilor sau a boierilor care modifică treptat vechile forme de viață socială În ansamblu. Este vorba despre intervenția statului asupra compoziției grupului domestic - care, surprinzător, intervine În două sensuri opuse cu evoluția normală
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
care depărtează, opune. Religiile arhaice par În zilele noastre să apropie, cele noi bazate pe texte scrise să opună. Trebuie adăugat și că elementele care apropie se observă mai ales la nivelul cel mai de jos, individual, cel al vieții cotidiene; dimpotrivă, elementele care dau naștere la opoziții se manifestă vizibil la nivelul superior, cel al ierarhiilor religioase. La acest nivel, organizațiile religioase urmează aceleași reguli care determină viața oricărei formațiuni sociale aflate În concurență cu o alta, ea se teme
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
precare ale unor familii, diferitele conflicte spontane sau repetate Între membrii familiei, multe potențate de consumul de alcool În familie, carențele culturale ale părinților, reproducerea modelelor culturale existente În familia de origine de către părinți, confruntarea cu realitățile dure ale vieții cotidiene, lipsa de afecțiune a părinților față de copii etc. Bibliografie Amza, T. (1998). Criminologie. București: Editura Lumina Lex. Banciu, D. (1999). Control social și sancțiuni sociale. București: Editura Hyperion XXI. Butoi, T. (2003). Criminali În serie. Psihologia crimei. București: Editura Phobos
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
cuprinzătoare abordare a diferitelor aspecte și dimensiuni ale existenței sociale. Întrebarea și preocuparea centrale ale semnatarilor cărții sunt de factură teoretică și se referă la posibilitatea existenței unor consecințe ale sistemelor macrosociale, economice și politice asupra diferitelor aspecte ale vieții cotidiene la nivel individual. Lucrarea pornește de la o succintă prezentare a două mari teorii și abordări concurente care modelează și prezintă problematica de mai sus În mod diferit: teoria lui János Kornai și cea a lui Alex Inkeles, testând apoi pe parcursul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și prezintă problematica de mai sus În mod diferit: teoria lui János Kornai și cea a lui Alex Inkeles, testând apoi pe parcursul analizei cele două abordări pe marginea exemplului chinez. Paradigma „consecințelor sistemice” sau a „influenței sistemului politic asupra vieții cotidiene” (Tang și Parish, 2000, 5) este reprezentată În cartea de față de economistul maghiar Kornai. Conform modelului teoretic elaborat de acesta (dar cu importante contribuții din partea lui Hayek, Hollander, Lindblom, Wiles, Elmann sau Iván Szelényi), sistemele macroeconomice (În prezentul context fiind
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
asemenea, prin „cultura Împărtășită” și larg răspândită a marilor organizații și, În același timp, cu ajutorul unor sisteme de educație din ce În ce mai asemănătoare și mai omogenizante, În timp aceste sisteme converg spre o accentuată uniformitate a modului de viață și a organizării cotidiene a relațiilor. În ciuda particularităților sistemelor socialist, respectiv capitalist, societățile complexe prezintă mult mai multe asemănări decât diferențe. Spre exemplu, Treiman susține că problematica prestigiului social al diferitelor ocupații și meserii poate fi abordată În termeni asemănători În cele două tipuri
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
faptul că diferențelor interindividuale trebuie să li se acorde atenție mai ales atunci când vorbim de expunerea la violență prin media. Introducere În anul 2002, secretarul general al Consiliului Europei a propus un proiect integrat de cercetare intitulat ,, Răspunsuri la violența cotidiană Într-o societate democratică”. Propunerea a pornit de la observația curentă privind creșterea violenței - exprimată prin diferite forme și În diferite contexte - și de la Îngrijorarea generată de amenințarea pe care violența o aduce democrației. Proiectul integrat a luat forma unei cercetări
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
informații - emisiuni de știri, talk show-uri etc. -, iar pe de altă parte, media ca generatoare de violență și comportamente antisociale prin programele TV de ficțiune (filme, desene animate, muzică, publicitate, jocuri, concursuri etc.). Dezbaterile privind influența media asupra violenței cotidiene au relevat o serie de aspecte specifice. În primul rând, problema mesajelor culturale, educaționale și morale ale media: rațiuni comerciale fac ca media să transmită mesaje șocante, adesea violente; diferențe Între canalele TV publice, private și comerciale sunt evidente. În
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Imitația are, desigur, o mare importanță, dar Înțelegerea mesajului rămâne un aspect important. Acest lucru nu constituie decât un argument substanțial care certifică Îngrijorarea privind relația Între media și violență. Recomandările făcute chiar Consiliului Europei, din multiplele aspecte ale violenței cotidiene investigate, pun În evidență sarcina care Îi revine Consiliului Europei În două domenii prioritare: violența În media și dimensiunea de gen a violenței. Bibliografie Bandura, A. (1962). Social learning through imitation. În M.R. Jones (ed.). Nebraska Symposium on Motivation. Lincoln
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
care fiecare societate le-a aplicat generației tinere”. A dispărut, oare, familia lărgită? În societatea contemporană rolul generațiilor este eclipsat? Mai există dragoste filială? Sunt Întrebări la care sociologii francezi caută un răspuns, Îndreptându-și atenția spre studierea legăturilor familiale cotidiene ce definesc raporturile dintre generații, atât În viața privată, cât și, mai ales, În cea publică. Analizând mecanismele sociale de transmisie culturală și formele particulare de Întrajutorare, Claudine Attias-Donfut (1988, 1995, 2002) ajunge la concluzia că, pentru a descoperi dimensiunea
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
devenind adulți, investesc, la rândul lor, În urmașii lor. În acest fel, generațiile ajung să trăiască În universuri ce se desprind de-a lungul timpului și ajung să se separe definitiv, devenind universuri paralele. Din perspectivă fenomenologică, „lumea din viața cotidiană” sau life world ( În sensul definit de Alfred Schutz În 1987) este iremediabil separată de la o generație la alta, chiar prin Însuși faptul că „lumile” nu sunt contemporane. Schimbările sociale profunde, purtătoare de conflicte, au avut o influență majoră În
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]