10,805 matches
-
caracter comemorativ, de pildă, în revistele People și Newstyle. În cele ce urmează, González și Willis-Rivera ne vorbesc, în paralel, în povești care se suprapun și intersectează, atât despre contextul socio-cultural care găzduiește și se transformă ca urmare a evenimentului tragic al morții interpretei, cât și despre "propria călătorie spre locul unde Selena a trăit și a murit"20, călătorie care, cum ne așteptăm, schimbă, în aceeași măsură revelatoare, identitatea călătorilor înșiși. Călătoria propriu-zisă de la San Antonio la Corpus Christi, un
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
înșiși. Călătoria propriu-zisă de la San Antonio la Corpus Christi, un drum cu mașina pe autostradă, punctat, inițial, de ploaie, dar încheindu-se cu soarele pe cer, îi aduce, pe neașteptate, în fața unui Days Inn, pesemne cel în care se petrecuse tragicul eveniment, după care cei doi descoperă, pe rând, însemnele memoriei păstrate vii a Selenei în orașul său natal, prin eforturile susținute ale fanilor, ale căror inscripții pe zidurile orașului sau pe afișe comemorative, învechite de trecerea vremii, conținând fotografii ale
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
în viață, comunitatea culturală familiarizată cu expresivitatea Selenei se limita la grupurile mexican-americane din sudul statului Texas, purtători ai culturii tejano, "senzaționalismul"50 morții artistei schimbă radical lucrurile, astfel că Selena dobândește, după moarte, acces la un public inedit. În fața tragicului eveniment, media anglofonă se confruntă cu o imagine pentru care nu dispunea de mijloace discursive adecvate de apropriere, neavând "nici bagaj cognitiv (background, în limba engleză), nici istorie"51 suficientă în acest sens, prin urmare "gafează", din punctul de vedere
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
scrie, mărșăluiască, jelească, cânte și interpreteze"55 în onoarea Selenei, populând, astfel, spațiul discursiv nou creat cu forme expresive care să "facă loc", de-a lungul granițelor culturale existente, celor care aleg să răspundă cu propriile lor descrieri și interpretări tragicului eveniment. Astfel, memoria culturală lăsată de Selena, manifestă în acțiunile expresive ce au avut loc nu numai în orașul său natal, ci pe tot cuprinsul Statelor Unite, facilitează transcenderea și reconfigurarea granițelor culturale dintre anglofoni și mestizos, aducând cele două comunități
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
oribilei scene, invocând, de pildă, "numele lui Cristos, al umanității sau (măcar adăugirea mea) al guvernului"80. Jay Chapman încheie al doilea paragraf și îl începe pe al treilea referindu-se imediat dacă termenii înșiși în care alege să descrie tragicul eveniment pot fi trecuți cu vederea în acest sens la reacția sa personală la lectura ziarului respectiv. Dacă, inițial, și-a spus că "va uita totul, că toată lumea va uita totul"81, se pare că lectura din ziar (și nu
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
lui Chapman insistă asupra chestiunii asumării vinei, de către fiecare, în baza unui argument care îmbină determinarea istorică cu invocarea planului divin. Astfel, în viziunea lui Chapman, "vina" nu înseamnă "a comite efectiv fapta" deplorabilă, pentru că, în (macro)schema planului divin, tragicul eveniment constituie, pur și simplu, "ultima parabolă, cea mai vie, cea mai teribilă ilustrare, oferită, vreodată, omului sau imaginată de vreun profet evreu, a relației dintre bine și rău în această lume, precum și a relației dintre oameni"103. Astfel, în
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
începutul" domeniului Științelor comunicării în Statele Unite, așa cum ne amintim, grație profesorului Em Griffin, a cărui istorie teoretico-metodologică am rezumat-o în Capitolul I. În 1965, anul intervenției sale în spațiul discursiv, deci după mai bine de jumătate de secol de la tragicul eveniment, profesorul Edwin Black începe analiza (retorico-critică) a discursului lui Chapman cu o apreciere cât se poate de tranșantă: "verdictul (abordării adăugirea mea) neo-aristoteliene în privința acestui discurs trebuie să fie negativ"110. Să ne reamintim, de asemenea, faptul că, până la
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
evenimentului va fi colorată de dispoziția noastră morală"135, Edwin Black procedează la o clasificare a celor mai "evidente" (conspicuous, în limba engleză), prin urmare și al celor mai răspândite (popular, în limba engleză) răspunsuri sau reacții ale publicului la tragicul eveniment. Cu alte cuvinte, Black procedează la o clasificare a principalelor modalități de percepere, de către public, a evenimentului în discuție. Iată care sunt, după Black, interpretările posibile, care dau tot atâtea "clase" de persoane a căror percepție a evenimentului cade
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
primului tip de răspuns la interpelarea efectuată de adresa de la Coatesville: Chapman nu poate presupune existența unui astfel de public, care să conceapă evenimentul drept un act de justiție. Cuvintele pastorului exprimă clar, cum ne amintim, poziția sa personală cu privire la tragica întâmplare, iar dezaprobarea sa oripilată a evenimentului exclude, cu desăvârșire, "pe cel care ar aplauda evenimentul"144 din rândul publicului pe care, prin adresa sa, Chapman alege să îl includă în actul său discursiv. Pe de altă parte, constată Black
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
două (tipuri de) răspunsuri excesive, în a căror reconciliere pastorul s-a angajat. Astfel, criticul constată următoarele: "cazul ideal de reacție scandalizată"151 s-ar traduce, practic, în invocarea legii mozaice. Nu trebuie să privim mai departe, atestă criticul, de tragicul eveniment pentru a sesiza faptul că linșarea persoanei de culoare, în contextul oferit de acest tip de percepție, constituie deja un act de răzbunare, așa încât a privi scandalizat actul respectiv obligă la a îl reproduce ("ochi pentru ochi, dinte pentru
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
noastră, cei care o citim, ce înseamnă toate acestea; iată la ce concluzii ajunge. În primul rând, Campbell conchide că președintele ar fi declarat, în cele de mai sus, că nu va fi afectat de criticism în nici un fel, afirmație "tragică", din punctul de vedere al criticului, pentru care, nu-i așa, "criticismul este mecanismul prin care putem îmbunătăți calitatea retoricii sau a procesului decizional"311. De altfel, observă Campbell, trăgând, iarăși, cu ochiul în afara textului discursului, este notorie "incisivitatea (lui
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
se îndreaptă spre colțul de jos din partea dreaptă. Semnificația lor e negativă, este expresia ratării, a eșecului, a insuccesului și a morții. Este calea cea de pe urmă, care accentuează tristețea, neliniștea, amărăciunea. Ea se poate folosi în teme dramatice sau tragice, în care personajele trăiesc înfrângerea după o bătălie, mâhnirea după insuccesul într-o întrecere, singurătatea pe drumul sfârșitului. Cu cât această linie sau orientare este mai apropiată de verticală, înclinarea este mai abruptă, prezența în imagine este mai violentă, iar
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
imagini aproape că explodează dintr-un aparent cotidian evocator. Al doilea volum, Tirada de pe Muntele Placid - The Mount Placid Tirade (2003), exprimă intens dorința lepădării de trup, starea de vinovăție, în care laitmotivul e uciderea îngerului și a tatălui. Sentimentul tragic al lui „a-fi-în-lume”, perceptibil și anterior, conduce acum la retragerea în sine și în meandrele memoriei. Tărâmul poetic este unul nordic, întunecat, materia este aspră, densă, înghețată: „În sens invers, mergând/ mereu înspre Nord - eu: suflet arid, pietros,/ mușcând zăbala
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288746_a_290075]
-
pitorească, degajând o puternică senzație de viață. Amintirile, în pofida numeroaselor digresiuni, nu vin la voia întâmplării, dimpotrivă, ele tind să se așeze într-o structură narativă. Așa se întâmplă în capitolul Emanciparea țiganilor, cu o romantică poveste de dragoste, sfârșită tragic, și mai ales în Frații Cuciuc, unde destinul a „șapte generațiuni de paricizi” stă sub semnul lugubru al fatalității. Atmosfera are aici ceva de basm oriental, realul luând o ciudată înfățișare de imaginar. S. știe să țină treaz interesul, intercalând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]
-
expresie potrivită pentru a reda bogăția de Înțelesuri a acestora: „Avem proverbe care sunt biciuiri de foc și proverbe care Înainte de a se preface În cuvinte au fost flori. Unele, discrete, deschizând orizonturi metafizice. Altele sunt surâsuri desprinse dintr-o tragică resemnare În fața vieții. Unele au urâtul obicei al dascălilor care moralizează. Altele, un umor izbăvitor de tristețe. Adâncime, joc, grotesc Întâlnești la fiecare pas, dacă nu la orice țăran, atunci În belșugul de Înțelepciune al acelui țăran fără de nume, sinteză
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
cât de bună, nu-i bună În țară străină”.) De ce ți-e frică nu scapi. (Pentru că obsesia, o dată constituită, se Întreține prin ea Însăși, se alimentează continuu din propriile convingeri. Din adevărul acestui fapt psihologic grecii antici au Întruchipat soarta tragică a lui Oedip, care, ca și Sisif, a trebuit să ia mereu pe umeri bolovanul crudului său destin și să-l poarte ca pe o fatalitate.) „Singurul dușman de care nu poți scăpa e cugetul tău, care te știe și
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
mijloace mai pretențioase de gândire și de acțiune. Așa se explică, de pildă, de ce la altitudini psihice mai Înalte probabilitatea Întâlnirii cu idei ori stări mai sofisticate sau chiar ciudate este mai mare (de exemplu, ideea „nonsensului vieții” sau „complexul tragic al neputinței umane”, Întâlnite la unii filosofi). Μ Iată un aspect frecvent de iluzie intelectuală: una e dorința de a crede că știi ceea ce afirmi, și alta e să știi, Într-adevăr, ceea ce afirmi că știi. Μ O memorie neguvernată
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
să o păzești de orice amenințare.) Μ Iubirea sinceră este atât de generoasă prin ea Însăși, Încât cel care o trăiește știe că nu are nimic altceva mai valoros pe care ar putea să-l ofere iubitei sale. Μ Experiențele tragice cu care se Încheie cele mai multe dintre iubirile pasionale dovedesc că și iubirea poate fi egoistă În scopurile sale. Μ Prima dragoste nu se uită! Cum am putea, Într-adevăr, uita prima cunoaștere pe care am fost capabili să o realizăm
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
fim atât de superficiali și să râdem, În loc să fi acordat imediat o mână de ajutor celui care a căzut atât de rău!). Suntem, cu alte cuvinte, mai predispuși prin firea noastră să receptăm aspectele comice ale situațiilor decât pe cele tragice sau dramatice. Μ Sintagmei „bunul-simț” Îi acordăm, de obicei, o conotație etică, aceea de a putea păstra un simț al măsurii În aprecierile sau atitudinile noastre față de alții sau față de noi Înșine (mai prozaic spus: să știi sau să poți
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
despre esența cuvintelor, despre limita lor interioară, despre puterea lor de expresie, în Postfața traducerii volumului Anei Blandiana, Proiecte de trecut și alte povestiri, Marco Cugno identifică anumite elemente specifice: Există, pe de-o parte, materialitatea cuvântului, percepută ca "dar tragic" ("Tot ce ating se preface-n cuvinte / Ca-n legenda regelui Midas", scrie autoarea în poezia Darul, din cea de-a doua culegere, Calcâiul vulnerabil), iar de cealaltă, aproape vrând să scape de acest "blestem", nevoia de a ajunge la
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
natură, de a rafina realitatea, chiar jertfindu-se pe sine. Iar jertfa creatorului este un fapt mitic, care nu mai are nevoie de niciun alt fel de explicații, el venind de la sine, ca un fel de acceptare și de resemnare tragică a menirii artistului. Noutatea vine însă la Ana Blandiana din importanța pe care o acordă, în final, împăcării cu sine. Jertfa răstignirii sufletești se transformă, și ea, din țipăt, în tăcere, adevărul constând în armonizarea exteriorului cu interiorul, prin acceptarea
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
textul sugerează, prin intermediul metaforelor, care pot trăda, la rândul lor, idei și sentimente. Textul va deveni, mai târziu, în postmodernism, existența însăși, întrucât finalitatea constă tocmai în confundarea biografiei cu opera, aceasta din urmă, generând un mod de viață. Forma tragică a texistenței este vizibilă, la Ana Blandiana, în poezia interzisă. În mod uzual, în rândul celor care aparțineau Literaturii oportuniste, de partid, "metafora, în contextul acelor ani, era transparentă. Cuvintele poeziei își vânduseră, adesea, propriul lor suflet, trădând esența lor
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
se înfățișează mistuită de-o chemare orientată spre interior a subiectului liric, acesta reflectând structura adâncurilor ontologice"79. Firește, criza identitară, care se regăsește în poezia Anei Blandiana și care o face solidară Generației sale, se naște dintr-un fond tragic al existenței exterioare, marcată de opresiunile ideologiei comuniste, care pun stăpânire pe scrierile acesteia, subminându-le prin forța cenzurii. Cred că, dacă încerc să mă gândesc cum am parcurs eu, ca scriitor și ca persoană particulară, această epocă, din punctul
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
s-a dus cu mâinile goale, în căutarea lupului feroce) și paralizează spiritul critic al citiorilor. Personajul liric, din poezia Anei Blandiana este o fată îmbrăcată în alb, fără podoabe, desculță, care vorbește simplu și cu un fel de resemnare tragică"95. De asemenea, conchide același critic literar că nici măcar "cunoașterea nu-i dă Anei Blandiana acea trufie care ne repugnă la alți autori, ca un însemn al parvenitismului în lumea spiritului. Pentru ea, înțelegerea, cu un sentiment tragic, a lumii
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
de resemnare tragică"95. De asemenea, conchide același critic literar că nici măcar "cunoașterea nu-i dă Anei Blandiana acea trufie care ne repugnă la alți autori, ca un însemn al parvenitismului în lumea spiritului. Pentru ea, înțelegerea, cu un sentiment tragic, a lumii din jur constituie un mod de a fi"96. A scrie poezie, înțeles ca mod de a fi, devine pentru Ana Blandiana o cale de a tinde către limbajul perfect, aproape transcendental, "multe poeme ale Anei Blandiana fiind
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]