1,349 matches
-
mine fumul tutunului aromat. Auzeam greierii țârâind lângă mine, în florile de sub terasă, auzeam din vale motorul unei mașini și încercam să ghicesc marca, după caii putere ce bâzâiau, puteam auzi chiar și iarba din preerie călcată de un mustang încălecat de un cowboy, puteam auzi totul, dar eram străveziu. Puteam să aud, de exemplu, cum se desface botul unui bocanc pentru a-mi arăta degetul gros al unui tip care nu s-a mai spălat pe picioare de o lună
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
stomac până când ajung la clitoris și cu două degete încep să-l frec, apoi încep să o fut cu degetul în timp ce ea continuă să-i mestece gaura lui Bobby, uneori sugându-i pula... Jamie se ridică în pat și îl încalecă pe Bobby la nivelul șoldurilor. Se apleacă peste pula lui și o apucă cu o mână și apoi o trage spre pizda ei până când stă pe ea, aplecându-se, strivindu-l pe Bobby, presându-i sânii în față și Bobby
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
un pește e ca și cum ai vizita o galerie de artă.“ Peștele, înlocuit cu o halcă de carne de porc Să zicem că te plasezi în mijlocul galeriei și te lași înconjurat de picturile lui Midvichi. Foarte puternice fiecare, cromatic, nu se încalecă în privirea ta. Ca și cum ai asista la porțiuni din același film, fără a detecta suprapunerea. Erotismul e ascuns, așa cum și-l dorește, detaliul prins între lumină și umbră, femeia e în afara peștelui fără a fi peștele în afara ei. Căutarea anatomică
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
adăugând ca explicație: Naziști. M-am cățărat și eu În patul cel mare. Acasă aveam o singură pernă. Aici erau șase. ― Masaj la spate, strigă Obiectul cu veselie. ― Îți fac dacă-mi faci și tu mie. ― S-a făcut. Am Încălecat pe șaua șoldurilor ei și am Început cu umerii. Părul Îi stătea În cale, așa că l-am dat la o parte. Am tăcut o vreme În timp ce o masam, apoi am Întrebat: ― Ai fost vreodată la un ginecolog? Obiectul dădu din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
noaptea din cabană, cu Rex și Jerome. În ceea ce privește brândușa, nu era atâta o parte din mine, cât un lucru pe care Îl descopeream și de care ne bucuram Împreună. Doctorul Luce o să vă spună că maimuțele femele Încep să se Încalece atunci când li se administrează hormoni masculini. Apucă, se Împing. Eu nu. Sau cel puțin nu de la Început. Înflorirea brândușei era un fenomen impersonal. Era un fel de cârlig care ne lega, mai degrabă stimulând părțile exterioare ale Obiectului și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Frenc, Frenc se dovedește a fi un laș, fuge, dezertează, nu mai are muniție, cic, cic, cu care să găurească trupul și așa plin de schije al indianului cu cuțit, pentru cei lași nu se scriu povești frumoase, picioarele indianului încalecă grumazul lui Frenc, iar cuțitul îi sfârtecă pieptul cu sălbăticie, sângele curge șiroaie, Frenc pleacă într-o lume mai bună, e azvârlit în prăpastie, torenții râului îi spală rănile, arată ca nou, se întoarce rapid, o mână îl ridică în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
la moletierele puturoase ale yankeilor, la respirațiile lor duhnind a whisky prost și a frunze de tutun, la transpirația cailor și la ce trebuie să fi scăpat în pantaloni lașul de Frenc când s-a văzut trântit la pământ și încălecat de cuțitarul rănit. chestia 4 - asta e istoria USA, cum bine zice frati-miu referindu-se la altă istorie (din D13), „un carnagiu dichisit cu teroare și sânge, cu spaimă și agonie“. Și sunt mândru de Mateiul mic, de ce făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
alb: un geam ca un târgoveț binecrescut, care nu vede, nu aude și surâde stereotip. (Hop-la!) Fereastra este geometrie explozivă: Carlos ajunse la fereastra dincolo de care huzurea furtuna. Se agăță ca o iederă de pervazul ei, o deschise și o încălecă, năruindu-se în brațele Dezmățatei ca de pe bara fixă a unui trapez. (Nab) Alteori, motivul ferestrei apare în mod implicit: Afară ploua, și acel nefericit cap al meu se deschisese ca o pâlnie. (Liniștiți și neliniștiți) Aici, deschiderea, translația este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
de Betania, înspre muntele numit al Măslinilor, Isus a trimis pe doi din ucenici Săi, 30. și le-a zis: "Duceți-vă în satul dinaintea voastră. Cînd veți intra în el, veți găsi un măgăruș legat, pe care n-a încălecat nimeni niciodată: dezlegați-l și aduceți-Mi-l. 31. Dacă vă va întreba cineva: "Pentru ce-l dezlegați?" să-i spuneți așa: "Pentru că Domnul are trebuință de el." 32. Cei ce fuseseră trimiși, s-au dus și au găsit așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
nord-sud și cu fețele spre est-vest. * Bicicleta este pomenită pentru prima oară În scrierile chinezești, cu 2000 de ani Î.Hr. Era un vehicul ciudat, denumit „fericitul dragon”, un soi de cal de lemn cu o singură roată, pe care Încălecai având de fiecare parte câte o roată care se punea În mișcare cu mâna. Prima bicicletă modernă a apărut În Anglia, În 1842, fiind construită de Mac Millan. * Cafeaua de tip „exppress” este preparată cu ajutorul unui aparat a cărui creație
Caleidoscop by Liliana Novac () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93361]
-
rotunduri. M au așezat pe banca formată din cele două scaune și mi-au trecut picioarele prin cele două găuri În așa fel că tălpile goale erau expuse complet la lovituri. M-au legat de celălalt spătar, iar șeful a Încălecat pe picioarele mele, cu fața spre mine. Ajutorul lui mă lovea pe tălpi, nu știu cu ce pentru că nu puteam să văd din cauza șefului destul de masiv. Loviturile erau cumplite. Le simțeam În tot corpul, În inimă, În rinichi, În ficat
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
circul ăsta! Nina, vino aici, strigă domnul Fischer ca un nebun. Un râs sacadat ieșea din el în timp ce urca scările cu portarul după el. Acum realitatea începuse să semene cu o vrajă. Totul se putea transforma în contrariul său. Dudu încălecase deja pe bicicleta lui, începuse să râdă și el nebunește. Primise ce-și dorise atâta timp în viață - o fată după placul inimii. Ea aștepta un copil răsărit în corp cine știe cum, poate chiar din iubirea lui intensă pentru ea, ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
fi vrut să arate lumii întregi urechile lui de pisică. O femeie în colțul străzii îl privea curioasă. Dudu îi trimesese o bezea. Era fericit, devenise tată datorită urechilor lui de pisică. Asta nu era chiar atât de rău, dimpotrivă! Încălecase din nou pe bicicleta lui ruginită, încercând să facă opturi în dreptul casei Ninei. Inima lui veselă era bântuită de un presentiment. Își amintise brusc visul de azi-noapte. Visase un drum, acest drum, cel al iubirii care nu duce nicăieri. Extraordinare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
ostatici: Stați liniștiți! spuse. În două zile se rezolvă totul. — Fă tot posibilul să fie așa. Și te rog, să fie anunțate familiile noastre. — De asta mă ocup eu - trase o înjurătură: Canalie mizerabilă! Uite în ce ne-a băgat! Încălecă pe motocicletă, continuând să înjure, și după câteva clipe părea că zboară pe întinderea nisipoasă, urmând ceea ce începea să fie un drum perfect conturat. Gacel și Suleiman îl însoțiră cu privirea multă vreme, iar în cele din urmă Suleiman spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
pe propriul meu tată, care are mai mulți bani decât ar putea cheltui într-o mie de vieți, dar continuă să riște să ajungă la pușcărie numai ca să mai adauge câteva zerouri la conturile lui bancare. — „Călărețul care încearcă să încalece două cămile ajunge să se rostogolească pe jos“, spune proverbul. — Tata sare de pe una pe alta ca un apucat, dar, în ziua când va cădea, noi, mama și cu mine, vom suporta consecințele; și pe noi banii nu ne-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
la ochi cu o năframă și-l obligă să se aplece, ca să poată ieși fără să se lovească de stânci. — Ce vrei să-mi faci? îngăimă italianul, când își dădu seama că se află afară. — O să vezi! Îl ajută să încalece pe o cămilă, îl legă strâns de șa și, obligând animalul să se ridice în picioare, porni la drum ducându-l de dârlogi printre încâlcitele cărărui ale întunecatului masiv stâncos. După aproape o oră se opri, făcu animalul să îngenuncheze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
avertizați că vehiculele trebuie să înainteze cu foarte multă prudență, ca să nu riște să-și distrugă cauciucurile. Acum însă, era obligat să-l parcurgă fără nici un alt însoțitor decât o cămilă proastă, pe care nici măcar nu era în stare să încalece. O privi cu atenție. Era un animal răpănos, respingător și aproape scheletic, cu ochi triști și buze băloase, atât de neprietenos și indiferent, că ai fi putut să-ți imaginezi că nu are creier sau că puținul pe l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
de față. Grajdul nostru avea un țarc special pentru o iapă cu mânz, îngrijiți și țesălați de burlacul Hilip care mă lua cu el pe capra căruței în diverse deplasări. Nu de puține ori, când plecam la câmp cu căruța, încălecam și călăream mânzul care era în ton cu mintea mea de atunci, până când, o dată, din senin, m-a aruncat violent din spinare pe prundișul câmpului, de-am văzut steluțe verzi și mi-a țâșnit borșul pe nas. În preajma sărbătorilor de
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
și franțuzești indicând ca proveniență Stambulul și Atena. - Sunt rude de-ale mele, lămuri Pascalopol pe tinerii privitori, am în mine puțin sânge grecesc. Dar să vă arăt alte lucruri care vă interesează mai mult. Pe întinderea unui întreg perete, încălecînd chiar ușa, se vedea un sistem de dulapuri fin intarsiate, închise peste tot. Păreau depozite elegante de acte. Pascalopol deschise câteva uși, descoperind rafturi înțesate cu cărți. Erau acolo volume franțuzești, nemțești, chiar și englezești, multe tratând chestiuni serioase și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
îndreptă spre grupul celor trei, ridicând furtuni de praf. - Ce s-a-ntîmplat, Ciucene? - Au venit domnii de la societatea pentru asigurări și văașteaptă! - Ah, făcu Pascalopol agasat, tocmai acum!După o scurtă chibzuire, moșierul lăsă pe cei doi în paza omului și, încălecînd pe calul acestuia, porni în trap spre curte. Otilia nu-și părăsi gândul dintâi și, scoțîndu-și ciorapii, intră în apă cu picioarele ei subțiri. G. Călinescu - Îmi place Pascalopol, zise ea ca pentru sine, în lume eun om încîntător, dar
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
heleșteu, gonind pe Felix ceva mai departe. Dar petrecerea de predilecție o constituia un soi de cavalcadă specială. Argatul de la grajduri le dăduse doi cai mai ciolănoși, pentru tracțiune grea, un fel de cai normanzi mai zvelți, care se lăsau încălecați cu blândețe și fără șa, ducând pe călăreți încet, la o simplă bătaie cu palma pe spinarea lor. Cei doi, supravegheați la început de argat, se dedaseră binișor la acest sport și colindau singuri moșia. Însă Otiliei îi venise alt
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
îngroapă amîndoi în valul de zăpadă spre care au zburat. Mihai rămîne în genunchi și-o trage pe fetiță afară din gaura făcută de ei, mare cît o peșteră. Cristina rîde din tot sufletul și-și răstoarnă tatăl pe spate. Încalecă apoi pe pieptul lui și începe să-l frece cu zăpadă pe obraz. Mara sosește și ea, s-o ajute. Mihai se lasă în voia lor, întărîtîndu-le din cînd în cînd cu cîte puțină zăpadă aruncată între ochi, îmbătat de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cădea în asemenea cazuri. Insurgenții surprinseră noaptea pe neașteptate tabăra, duseră spaimă și neorânduială în oastea inamică, o luară pe fugă, omorâră și prinseră o parte dintr-însa și puseră mâna pe corturi și pe uneltele de război. În zădar încălecă Caesar Kantacuzenus pe frumosul său cal arăbesc și striga soldaților plin de supărare: "Urmați-mă! Ce să-l urmeze, când el singur nu știa unde mergea și nici putea vedea ce se-ntîmpla tocmai atunci în tabără. Răpit și el de
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
o mică izbândă ce-o câștigase de la-nceput asupra românilor, auzi că ei se pregătesc să năvălească asupra orașului Serras și, fără să fi cercetat întîi bine numărul exact al inamicilor, dădu îndată semnal din trâmbiță să plece împrotiva lor, încălecă el însuși cel dentăi calul de bătălie, împlătoșat și armat până-n dinți, întinse sabia-nainte contra unui inamic ce nu se vedea încă și porni în galop, cu toată oastea tot mereu înainte, parc-ar fi mers la un vânat
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
luptă. Când coimperatorul Mihail, de unde stătea îndărăt, oblici că se întorsese foaia rău, hotărăște să se arunce însuși în îmbulzeala bătăliei și să reție bine biruința șovăitoare prin pilda ce va da-o. Calul de bătaie ce voi să-l încalece se zbate fără nici o cauză vădită, se smulge din mâna comisului și apucă câmpii, alergând la inamic. Dar Mihail nu se-ncurcă de acest semn care menea a rău, ci sare pe un alt cal și s-aruncă, țiind lancea
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]