1,124 matches
-
pe masă. Ce vrea ăsta, un clip cu Donald Rățoiul? Și-au ascuns zâmbetele cu o stângăcie comică. Erau obosiți și plictisiți de acest veșnic joc de-a "Hai să-ți dau, nu vreau să iau". Privirea cruntă a lui Bariu nu mai avu nici un efect. El ceru, cu severitate, proiecte noi. După plecarea echipei, se întoarse spre Luana. Spune-mi, doamnă Noia, unde se greșește? Luana își sprijini pumnii încleștați de buze, încercând să-și contureze impresiile. Bariu aștepta, adânc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
a lui Bariu nu mai avu nici un efect. El ceru, cu severitate, proiecte noi. După plecarea echipei, se întoarse spre Luana. Spune-mi, doamnă Noia, unde se greșește? Luana își sprijini pumnii încleștați de buze, încercând să-și contureze impresiile. Bariu aștepta, adânc cufundat în ochii ei îngustați. Cred că ideile au fost bune dar prost prezentate. Probabil că celor care au lucrat la proiect le-a lipsit rigoarea în redactarea documentației și din acest motiv el nu a fost evaluat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
a-l ajuta să fie așa cum își dorește. Transformată astfel, i-aș găsi o infinitate de calități și, în final, aș ajunge să-l iubesc. E lesne de înțeles cum ar arăta clipul meu după ce am efectuat toți acești pași. Bariu o asculta atât de atent, încât uită să mai miște. Mai apoi, există un limbaj al trupului pe care foarte puțini îl cunosc. Citesc, acum, o carte despre cum pot fi interpretate gândurile altora prin gesturile lor. L-am privit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
de aur care și-a împlinit visul. Luana, meriți o bere. Nu: o sută de beri. Ieși pe hol și chemă echipa. Ea îi lăsă să-și vadă de treabă, fericită că le-a fost de ajutor. La scurt timp, Bariu intră în birou cu chipul radiind de satisfacție. La ce oră avem programată întâlnirea cu "domnul jucărie"? La trei. Perfect. După ce terminăm, ne oprim la prima terasă. Ce sărbătorim? Faptul că sărmana gospodină nu va mai alerga, bezmetică, de la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
bugetului. Au sărbătorit reușita într-un cadru larg, alături de familii și prieteni, cunoscuți, mai mult sau mai puțin apropiați, într-o atmosferă de sărbătoare care le-a adus împlinirea și tihna binemeritată. Numele lui Andrei Robu era pe buzele tuturor. Bariu, în extaz, vorbea întruna despre el și-i arunca, peste paharul de vin, cu subînțeles: Ai grijă să nu te îmbeți. La brațul lui Ștefan și în prezența familiei Darie, Luana trăia unul din cele mai fericite momente ale vieții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
Femeia dotată cu nesfârșite voluptăți își încruntă sprâncenele. Ah! Nătăfleața de la telefon și nevasta celui care nu-și poate ține bărbăția în pantaloni. Ne-am cunoscut, îți amintești? Luana Noia se clătină în scaun. Tânăra se îndreptă spre biroul lui Bariu. Luana sări de la locul ei și-i tăie calea. Vă rog, domnișoară, nu puteți intra așa. Așteptați să vă anunț. Cealaltă râse, aruncându-și cu infatuare pletele. Ca fostă logodnică a domnului director, bănuiesc că o astfel de regulă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
făcuse să o dușmănească într-atât. Până una alta, ea fusese cea înșelată, otrăvită, la un pas de moarte și se afla astăzi în postura femeii singure, cu o căsnicie ratată. Cum să te ferești de o așa calamitate? Cristian Bariu ieși din biroul lui atunci când fostei logodnice îi căzură ochii pe rochia unicat a Luanei, cadou de la Ștefan la aniversarea zilei de naștere. Doamna Noia ghici intenția femeii prea târziu. Domnișoara apucă ceașca de cafea și-i zvârli conținutul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
apoi piciorul și lovi, în plin, chipul drăgălaș al Rebecăi. Aceasta ateriză, ca o minge de fotbal, în cadrul ușii pe care bărbatul o deschisese cu câteva secunde mai înainte. N-a mai dat importanță strigătelor și insultelor celei pe care Bariu se străduia s-o adune de jos. Și-a cuprins capul cu brațele și-a rămas așa, până la întoarcerea șefului ei. Doamnă Noia, vino la mine! O aștepta cu o privire de gheață. Să nu-mi spui că-ți iei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
genul de om pentru care munca în echipă se afla la rang de credință. Gestul de a-și oferi sclipirea minții colegilor care nu fuseseră la fel de inspirați avusese scopul de a împlini așteptările și aspirațiile întregii companii. Era foarte simplu. Bariu privise altfel problema. Când Robu, sufocat de glasul conștiinței, de miraculoasele așteptări pe care le citea în ochii celorlalți și de care nu se simțea capabil, veni să se destăinuie, el se simți trădat. Fusese pus în situația de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
uitați ce-am pățit" nici nu intra în discuție. Luanei nu-i spuse nimic din toate astea. Îi reproșă, doar, lipsa ei de sinceritate. Impresionată de tonul lui grav, ea nu făcu nici un comentariu dar păstră un sentiment nedefinit că Bariu n-o mai privea cu ochii de altă dată. Își găsi împăcarea în brațele lui Ștefan. În noaptea de Crăciun, la căldura focului din sobă și la lumina globulețelor din brad, în cabana din vârful muntelui unde se refugiaseră, pierduți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
sărează-l. Relația dintre noi este una de parteneriat, ca într-o căsnicie. Să nu o facem furtunoasă pentru că avem toate șansele să ajungem la divorț. Tragem amândoi la aceeași căruță și trebuie s-o facem în aceeași direcție. Cristian Bariu rămăsese interzis. Luana putea să jure că, după mișcarea imperceptibilă a fălcilor, își făcuse cruce cu limba. Dar figura ținuse. Voicu nu folosea metode neortodoxe cu toți. Ele difereau de la client la client. Doamna Noia nu era singura căreia îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
prețuiește doar pentru calitățile înnăscute și deci gratuite din așternut. Lipsit de frumusețe și de orice șarm, Luana îl reducea la statutul lui de bărbat urât ori de câte ori intra în biroul ei, cu sau fără motiv. Veni, într-o zi, la Bariu pentru o precizare și înainte de a ieși din anticameră se întinse peste biroul ei, cu un zâmbet oribil pe față. Luana se lăsă pe spătarul scaunului, ferindu-se de suflarea lui. Domnule Voicu, ai intrat în zona mea personală. Bărbatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
în timp ce Voicu își expunea proiectul, Luana privi atentă reacțiile clientului. Când lumina se aprinse, acesta dădu să se îndrepte spre directorul de creație și să-i strângă mâna. Dar ea nu-l lăsă să-și termine gestul. Îl privi pe Bariu și spuse cu încredere. Am o idee cu totul diferită de cea pe care tocmai am urmărit-o. Permiteți s-o expun? Toți ochii se întoarseră spre ea. Bariu ezită un moment apoi încuviință. Sub privirile stupefiate ale lui Voicu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
ea nu-l lăsă să-și termine gestul. Îl privi pe Bariu și spuse cu încredere. Am o idee cu totul diferită de cea pe care tocmai am urmărit-o. Permiteți s-o expun? Toți ochii se întoarseră spre ea. Bariu ezită un moment apoi încuviință. Sub privirile stupefiate ale lui Voicu, ea prezentă imaginea identică a celor petrecute între ei. Un birou, un bărbat și o femeie. El o laudă interesat, apelând la o gamă largă de complimente. Nefiind un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
mai groaznică spaimă reprezenta întâlnirea cu Abel Nost de la ora zece. Pe tot parcursul drumului, în timp ce mașina gonea nebunește, se întrebase cum de ajunsese acolo, dacă, într-adevăr, ea era aceea care parcursese această cale încununată de atâtea realizări. Cristian Bariu, cu ochii pironiți pe fereastră, își măcina frământările bărbătești. Nu putea înțelege cum reușea acest trup firav, ce sta cuminte lângă el, să ascundă atâta forță, o așa energie. Da, știa, din înaltul unui cer luminos și lipsit de orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
dăduse nici un detaliu, pe acela cu ideea "Veber" ori pe acela cu antiperspirantul "Hombre". Pe amândoi îi considera la fel de buni. O cerere căreia, firesc, Abel Nost se grăbi să i se supună, punând mâna pe telefon și ordonându-i lui Bariu să-și miște fundul cât mai repede și să vină imediat la București împreună cu miraculoasa blondă. Directorului general i se tăiaseră picioarele. Nici acum nu-și revenise. Cum să i se înfățișeze acestui om, un colos în lumea afacerilor, împreună cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
de idee ar fi dat peste cap orice bărbat. Întoarse privirea spre ea de nenumărate ori dar Luana aproape că nu mișcă cele câteva ore până în capitală. Coborî din mașină atât de încordată, încât crezu c-o să se frângă. Spre deosebire de Bariu, președintele companiei se arătă foarte calm. Îi puse în temă că "Mister Big" nu-i dăduse nici un amănunt dar că aveau să afle singuri datele problemei chiar din gura lui. Luana și șeful ei se retraseră să-și pregătească ținuta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
Mister Big" nu-i dăduse nici un amănunt dar că aveau să afle singuri datele problemei chiar din gura lui. Luana și șeful ei se retraseră să-și pregătească ținuta și moralul pentru întâlnirea din seara aceea. După ce intrară în restaurant, Bariu o lăsă s-o ia înainte și din urma ei își spuse în gând "Tatăl nostru". Luana privi în jur, căutând printre cei prezenți pe acela interesat de sosirea lor. Îl văzu așezat la o masă, același chip superb, aceeași finețe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
o masă, același chip superb, aceeași finețe de lord, marcată acum de o maturitate senzuală. O zări, la rându-i, uluitor de frumoasă în rochia neagră, cu părul blond și plin de inele răsfirat peste umerii goi. Se ridică și Bariu întinse mâna spre el. Ea se opri între cei doi bărbați, fără să-și poată stăpâni zvâcnirile inimii. Făcură prezentările și se așezară, copleșiți de emoții. Lui Cristian Bariu îi tremura bărbia încercând să explice că acel personaj masculin pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
și plin de inele răsfirat peste umerii goi. Se ridică și Bariu întinse mâna spre el. Ea se opri între cei doi bărbați, fără să-și poată stăpâni zvâcnirile inimii. Făcură prezentările și se așezară, copleșiți de emoții. Lui Cristian Bariu îi tremura bărbia încercând să explice că acel personaj masculin pe care interlocutorul său îl aștepta era, de fapt, o doamnă, unica responsabilă pentru faima pe care o stârnise. Atunci când se așeză, "Mister Big" nu era convins că va face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
de prea multă vreme? Îi fu prea simplu să-l convingă de ceea ce spusese. Dincolo de siguranța pe care o afișa, înțelese că era un bărbat nefericit, plictisit de ceea ce făcea și dornic să-și învioreze existența încercând ceva nou, orice. Bariu se relaxă și se retrase din discuție rezemându-se de spătarul banchetei. Luana se sprijini, la rându-i, de țesătura moale din spatele ei. Acum, spuneți-mi ce vreți de la mine. Fără putință de întoarcere, Radak trebui să vorbească. Voia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
atingă obiectivul și nu era deloc convins că ea este acela. Ceea ce interlocutoarea sa ascundea sub rochie îl făcea să se îndoiască, amarnic, că discuta cu cine trebuia. Atunci, asta e, zise Luana cu o detașare care-l făcu pe Bariu să tresară. Hotărî că e cazul să intervină între acești încăpățânați care, trăia vaga impresie, aveau mult mai multe să își spună. Îi determină să-și împărtășească părerile și cerințele. Luana mărturisi că nu mai făcuse așa ceva dar se știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
sus și tare, pe ici și pe colo, comportamentul și limbajul trupului vor vorbi cel mai bine. Nu vă veți mai putea permite greșeli precum cea de azi. Se uitară la ea contrariați. Strângerea de mână. Ați prins palma domnului Bariu și a-ți întors-o cu fața în sus pentru ca a dumneavoastră să rămână deasupra, în semn de dominare și dorință de preluare a controlului în discuțiile viitoare. Nu sunt singura care înțelege mesajul gestului. Face-ți acest lucru cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
bea un pahar de vin dar nici unul n-a remarcat strângerea de inimă a Luanei. Radak nu-și putea opri privirile să nu alerge după ea, producându-i o adâncă impresie la reîntâlnirea acelor ochi unici, tăiați sub arcadă, în timp ce Bariu, extaziat la gândul că-i va duce șefului o veste atât de bună, își freca palmele, fără să-i treacă prin minte că o rupea de casă și copil, obligând-o la o viață chinuită de navetist între Iași și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
și București. Luana duse paharul la gură și încercă să se împace cu gândul că-și dorise o carieră și că acum trebuia să plătească tributul acestei năzuinți. Ajunși la hotel, în pragul camerei ei, mai înainte de a se retrage, Bariu o întrebă: Spune-mi, Luana, cum ai făcut ca paharul acela să aibă tente de albastru? Zâmbi. Plini de infatuare și încredere în sine, bărbații erau atât de puțin atenți la detaliile din jur! Cu siguranță, nu o vrăjitorie... În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]