983 matches
-
straniu să mărșăluiesc alături de fețele acelea săpate, sălbatice, ițindu-se din pufoaice prăfuite. În mâini, fețele-de-mină duceau ghioage, răngi, hârlețe. Coloana uriașă scanda la unison: „A-sa-si-nii!” sau „Sus în deal la Cotroceni cântă cucuveaua/Ilici, gata, și-a găsit în sfârșit beleaua”. În fața căminelor studențești de lângă Operă șuvoiul de răsculați s-a oprit, a chemat întăriri: „Studenți, unde sunteți? Veniți cu noi!” Studenții, însă, care o luaseră anterior pe coajă de la mineri și muncitori, nu se lăsară scoși din bârlog. Pe la balcoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
măsură cam drastică. Nu, nu mă refer la Lawson. Tipul ăla de la ziar, Bazoft. A, el ! Cred că da. Presupun că asta se-ntâmplă când faci prostia să-ți vâri nasul în fabricile de armament ale lui Saddam. Dai de belea. — Exact. Henry privi în gol o clipă. Sunt unul sau doi băgăcioși pe aici pe care nu m-ar deranja să-i văd în ștreang pe Ludgate Hill, apropo. — Își vâră nasul unde nu trebuie. — Exact. I se așternu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
și războaie „din cauza lor” (Elena din Troia - un caz), vinovați sunt doar „actorii principali”: bărbații. 30 Scriitorul reproduce, în paranteză, cu titlul de curiozitate, un cuplet de-al lui Constantin Tănase, devenit popular prin cârciumile interbelice: „Fusta, fusta-i cu belea! Toată lumea umblă după ea (...) / Femeia ne coboară, femeia ne ridică, / Fusta, fusta-i cu belea etc.” Înțeleg că P.H.L. a deschis această paranteză numai de dragul pitorescului. Povestea eroilor săi evoluează pe altă „traiectorie”. 25 mai 2006 Mă întreb din nou
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
30 Scriitorul reproduce, în paranteză, cu titlul de curiozitate, un cuplet de-al lui Constantin Tănase, devenit popular prin cârciumile interbelice: „Fusta, fusta-i cu belea! Toată lumea umblă după ea (...) / Femeia ne coboară, femeia ne ridică, / Fusta, fusta-i cu belea etc.” Înțeleg că P.H.L. a deschis această paranteză numai de dragul pitorescului. Povestea eroilor săi evoluează pe altă „traiectorie”. 25 mai 2006 Mă întreb din nou de ce insistă scriitorul pe mărturisirea Teodorei despre cunoașterea „relativ târzie” a satisfacției sexuale. Cu el
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
te lași așa, Billy, spuse Turner așezându-se pe pat. — Ai grijă la cearșafu’ meu. — Nu poți să te lași așa, la vârsta ta, și să te-apuci să-ți bagi chestia aia-n tine doar pentru că ești Într-o belea. Păi, există o lege care interzice chestia aia. Dacă asta vrei să spui. Nu, vreau să zic că trebuie să te lupți. Billy Campbell sărută cearșaful cu buzele și cu limba. — Dragul meu cearșaf. Pot să-l sărut și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
fine și bărbatul Își Îndreptă privirile spre ele. Erau slăbuțe, maronii și foarte frumoase. — Așa o să fac. Îți jur. — Asta n-o să te facă mai fericit. — Nu puteai să te bagi În altceva? Nu puteai să te amesteci În altă belea? Se pare că nu. Ce-o să faci? — Ți-am zis. — Nu. Te-ntreb serios. — Nu știu, spuse el. — Bietul Phil, spuse ea Întinzându-și mâna spre el. — Nu, mulțumesc, spuse el, privindu-i mâna fără s-o atingă. — Nu folosește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
mai bine n-ar veni, spuse Trudy, băgându-și mâna În buzunarul lui Nick. — Mai bine-ar avea grijă, spuse Billy. — Se dă mare, spuse Trudy umblându-i cu mâna prin buzunar. Da’ nu-l omorî. Dai de grăma’ de belea. — Așa-l omor. Eddie Gilby zăcea Întins pe pământ cu pieptul explodat. Nick Își puse piciorul pe el cu mândrie. — Îl scalpez, spuse fericit. — Nu, spuse Trudy. Asta-i jegos. — Îl scalpez și-l trimit așa la maică-sa. — Maică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
strânsoarea fularului. Îi amorțise piciorul. „Ce bine mi-ar prinde o cârjă din cele de la spital! - a gândit resemnat. Între timp, soarele s-a ascuns după o perdea groasă de nori. „Acum să tragă o ploaie și am dat de belea!” - gândea privind la norii care deveneau din ce în ce mai învolburați, acoperind tot cerul cu semne că din clipă în clipă va porni să toarne... „Dacă plouă, n-am unde mă adăposti” - își spunea continuând să se târască. De o parte și de
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
că știu eu cum să mă feresc de ochii lor. Știi să te ferești, da’ ai uitat că ești îmbrăcat în haine de invalid și s-a găsi unul să priceapă ce fel de haine sunt și ți-ai găsit beleaua! Să știi că ai dreptate, Marăndă. Nici nu mi-am dat seama că felul cum sunt îmbrăcat îi primejdie curată... Nu după multă vreme, a început rechiziționarea vitelor și cailor... Oare ce să facem noi cu calul? a întrebat Toaibă
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
nici aici în sat, da’ de când cu comuniștii aiștia acolo pe tarla îi mare șăf. Numai ce-l vezi că apare cu tașca-n gât și te pontează cum vrea el. Să îndrăznești să spui ceva, că ți-ai găsit beleaua. Dacă aș ști că găsesc de lucru în târg, m aș duce, fiindcă aici îmi vine să urlu ca lupul în miez de iarnă. Încercarea moarte n-are. Așa am să fac! Bine, Toadere. Să treci și pe la mine, să
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
degetul În ochi, același cu care arătase spre nemți În timpul blocadei Leningradului, Îi degerase așa, Întins spre mine, acuzațiile erau croșetate blînd pe o octavă superioară, de ce mama dracului nu-ți iei odată premiul ăla Întreg, să scăpăm de toate belelele astea, sau ia altu’, c-ai rămas al nimănui, a mormăit și literatul cu cîine mai lent, nu știu de ce era și el acolo, fost scriitor, fost premiant, asta ești, asta eram, am confirmat ascultîndu-mi În continuare soacra nu vezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
să-și ia o broască din Insulele Gilbert, ce latră mai tare decît un cîine”. Deși, mi se pare mai simplu să-ți Înveți cîinele să orăcăie. V. Armeanu etichetează preotul la modul general În următorii termeni: „HÎrciog care bate beleaua la momițe, vierme păros, batracian rîios, lindină biblică cu multe dioptrii, moluscă nevertebrată din epoca bronzului, mușcată de bărbăție printr-o gaură practicată În gard de Căcădaie, cînd erau copii”. Totuși, iubirea. Mă intrigă Însă cum de-a reușit Căcădaie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
voiau să omoare pe cineva. M-am urcat pe vas și am Început să-ncălzesc motorul. Frankie mă privea de pe doc. Avea zîmbetu’ Ăla ciudat, de surd. M-am dus către el: — Auzi, ai grijă să nu intri În vreo belea din cauza asta. Nu m-auzea. A trebuit să țip la el. — Eu poltică deșteaptă, mi-a spus. Apoi a lăsat vasul la apă. I-am făcut cu mîna În timp ce arunca frînghia de la proră pe punte, apoi vasul a ieșit lunecînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
pe cînd era un tip ca lumea. Da’ ce-are barca, Harry? — N-are nimic. — PĂi și-atunci ce se-ntîmplă? De ce te uiți așa la mine? — Frățioare, i-am spus, părÎndu-mi atît de rău de el, ești În mare belea. — Ce vrei să zici, Harry? — Nu știu Încă. Nu-mi dau Încă seama ce-o să fac. Am stat un timp așa și nu mai aveam nici un chef să vorbesc cu el. Odată ce-mi dădusem seama de ce trebuie să fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
VĂ dau una peste cap cu asta. Le arătĂ o țeavă de fier cu care le dădea-n cap rechinilor. N-ați vrea dumneavoastră, domnilor, să dați la undiță și să vă distrați? N-ați venit pîn-aicea ca să intrați În belea. Ați venit să vă odihniți. Spuneți că nu mîncați pește-cu-velă, da’ n-o să prindeți așa ceva În canalu’ Ăsta. Dacă prindeți vreun crap sînteți norocoși. — Ce zici? Întrebă doctorul. — Mai bine-l lăsĂm În pace, spuse secretarul, cu ochii pe țeavă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Ascultă, tovarășe. Poți să-mi povestești tu ce tîmpenii vrei, pentru că-s interesante și eu sînt destul de matur ca să-mi dau seama singur ce să cred. Da’ nu-mi pune Întrebări, mă-nțelegi? CĂ atunci chiar c-ai dat de belea. MĂ interesa așa, personal, de curiozitate. Nu-ți ceream vreo informație. Nu ne cunoaștem destul de bine ca să ne punem Întrebări atît de personale, tovarășe. Nu vrei tu să te muți la altă masă și să ne lași pe mine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
de la șorț și scoase un portofel. — Trebuie să pleci de-aici, spuse ea repede și amabil. Și cît mai curînd cu putință. De cît ai nevoie? — Am șaișpe dolari, spuse Nick. — Uite, mai ține douăzeci. Și n-o băga-n belea pe fetița asta. Las-o să se ducă acasă și să-i mai supravegheze pînĂ scapi. CÎnd ați auzit de ei? Femeia clătină din cap. — SĂ cumperi e mai rău decît să vinzi. Stai ascuns pînĂ se liniștesc apele. Nickie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-ți treacă prin cap s-o iei. Vino diseară, o să-ți pregătesc niște lucruri. Ați putea să-mi dați o tigaie mică? — O să-ți pregătesc tot ce-ai nevoie. Alți bani nu-ți mai dau, ca să nu intri-n alte belele. Aș vrea să vorbesc și cu domnul Packard, să-mi facă rost de niște lucruri. — O să-ți facă el rost de tot ce ai nevoie. Tu Însă nu te apropia de magazin. O s-o pun pe Piticot să-i facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
a-l tachina prietenește îl împingea să-l învinuiască de toate relele pământului... Că bine zici, Dumitre! Ia să aprind eu luleaua, că mi-ai luat-o înainte și am uitat de ea. Uita-m-ar relele și pe tine belelele! De acum înainte poți să-ți dai foc și la mustață, că mie nu-mi pasă - l-a bagoslovit moș Dumitru râzând. Cu zâmbetul pe buze - semn că i-au plăcut cele spuse de prietenul său de o viață, chiar dacă
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
mână... cine știe cum îl pălesc pe mototol și pozna-i gata!... Ce mi-am zis? Mă scarpin cu celălalt picior...Si... ridic piciorul cu mare băgare de seamă și încep să frec locul cu mâncărimea...Da’ când îi să dai de belea...Dai și gata. Tocmai când am terminat treaba și voiam să întind piciorul, nu știu cum l-am ghiontit pe tont - că altfel nu i-oi putea spune - cu genunchiul...Doamne! Când o sărit odată drept în picioare în vârful patului și
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
ce am hotărât. Tu, Pâcule, trimite-l la mine pe Iordache aista, să văd ce gânduri are. Cum văd eu, ai cam început să dai ordine, Dumitre - a remarcat Pâcu zâmbind. Ce să-ți fac, Pâcule? Tu ți-ai luat beleaua pe cap. Care belea, Dumitre? Cum care belea? Nu ai zis tu că îmi spui pricina pentru care nu mai poate face cărăușie Mitruță și că vorbești cu Iordache? Ai spus! Așa că, executarea! a încheiat vorba moș Dumitru, râzând în
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
Pâcule, trimite-l la mine pe Iordache aista, să văd ce gânduri are. Cum văd eu, ai cam început să dai ordine, Dumitre - a remarcat Pâcu zâmbind. Ce să-ți fac, Pâcule? Tu ți-ai luat beleaua pe cap. Care belea, Dumitre? Cum care belea? Nu ai zis tu că îmi spui pricina pentru care nu mai poate face cărăușie Mitruță și că vorbești cu Iordache? Ai spus! Așa că, executarea! a încheiat vorba moș Dumitru, râzând în barbă. Curată belea, Mitruță
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
mine pe Iordache aista, să văd ce gânduri are. Cum văd eu, ai cam început să dai ordine, Dumitre - a remarcat Pâcu zâmbind. Ce să-ți fac, Pâcule? Tu ți-ai luat beleaua pe cap. Care belea, Dumitre? Cum care belea? Nu ai zis tu că îmi spui pricina pentru care nu mai poate face cărăușie Mitruță și că vorbești cu Iordache? Ai spus! Așa că, executarea! a încheiat vorba moș Dumitru, râzând în barbă. Curată belea, Mitruță, băiatul moșului da’ merită
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
Care belea, Dumitre? Cum care belea? Nu ai zis tu că îmi spui pricina pentru care nu mai poate face cărăușie Mitruță și că vorbești cu Iordache? Ai spus! Așa că, executarea! a încheiat vorba moș Dumitru, râzând în barbă. Curată belea, Mitruță, băiatul moșului da’ merită! a apreciat Pâcu situația, arborând o mutră mândră. Eu am să plec. Am să merg în pădure chiar astăzi, moș Dumitre, și diseară trec pe la matale să-ți spun cum arată drumul. Abia aștept să
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
de atac din partea inamicului... „Harașooo! Numai că nu ați nimerit-o, deștepților. Nu bănuiați că există și un inamic isteț, care știe ce trebuie să facă”... Toader m-a Întrebat: „Ce facem cu rusnacii, Petrache băiete? Ne-a căzut mare belea pe cap”. „Uite ce cred că-i de făcut - am răspuns eu: să-i Întrebăm care dintre ei este mai mare În grad. Până la urmă, o să ne dăm seama ce e În capul lor”. Între timp, a făcut ochi și
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]