1,318 matches
-
toamna trecută, citind un doct studiu despre Saul Bellow, avanpremieră publicistică a apariției romanului său ultim, Ravelstein, În România. Prelungitele speculații porneau de la o premisă falsă. Un eșafodaj pretențios și adesea pedant pe o bază artificială, clătinându-se la prima briză de adevăr. A-l discuta pe Saul Bellow În contextul literar american al prezentului și a omite că scriitorul este de multă vreme categorisit de presa de stânga drept „reacționar”, „de dreapta” (chiar „rasist”) s-ar justifica doar Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
n-ar fi făcut decât să arunce ființa aceea în anonimat. Pasărea fără nume deschise ciocul și slobozi cel mai incredibil cântec. Cânta nebunește, convinsă că ea putea ține pasul. Peste tot în jur se iveau răspunsuri - plopul și Platte, briza de martie și iepurii în desiș, ceva care se zbătea în josul apei, cu teamă, secrete și zvonuri, vești și negociere, toate viețile încrucișate vorbind în același timp. Cloncăniturile și țipetele veneau de pretutindeni și nu se sfârșeau nicăieri, fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de veac. O mișcare lentă, având un ușor tangaj, Îi părăsește și ne trece din acest interior luxos În exterior, pe puntea vasului unde privirea poate cuprinde marea până În depărtări, unde cerul albastru se prăbușește În albastrul cernit al apelor. Briza mângâie faldurile feței de masă albă. Pe masa lungă, pe albul mătăsos, Într-o Învălmășeală ordonată, un paradis culinar ca În naturile moarte ale picturii franceze din veacul al XVIII-lea. Minunății ce nu au fost nicicând atinse de mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
căsătorită? continuă Ed. —Doar zece luni, am răspuns eu. Ed ridică din sprâncene. O poveste de dragoste vijelioasă? Am fost împreună peste 21 de ani, din liceu, așa că nu știu dacă „vijelios“ e cuvântul cel mai bun, mai degrabă o briză constantă. Ed deveni reținut. —21 de ani. E o viață întreagă. Cum treci peste așa ceva? Am început să creez peisaje montane pe fața de masă, cu sare de mare. Eram emoționată și trebuia să-mi ocup mâinile cu ceva. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
a găsit o slujbă la cancelarie. Astă seară m-a chemat să fiu tălmaci pentru turci și francezi. — Exaporitul, Alexandru Mavrocordat, te... cunoaște bine? — Aș, de unde, azi mă vede prima oară. Nicos Mavromatis a pus chezășie pentru mine. Dinspre mare, briza răcorea orașul toropit de arșița zilei. — Chiar a doua seară după nuntă îți începi slujba de tălmaci? se miră colegul, zâmbind. Tăcură un timp, apoi ca la un gând năstrușnic, prietenul spuse râzând: — Tu mustață, eu mustață, tu smead, eu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
liniști nefirești. Cei doi fugeau, iar sutanele fluturându-le în părți lăsau să se vadă cizmele neobișnuit de scumpe pentru niște oameni ai bisericii. Nu mai este mult și ajungem. Uite, la gardul acela, spuse gâfâind Ianache. Se simțea acum briza dinspre mare ca o respirație binefăcătoare. În spatele ulucilor cineva îi așteptase, căci poarta se deschise cu un scârțâit trist în momentul când primul tânguit strident al unui muezin anunța ceasul rugăciunii pentru credincioșii musulmani. Încă unul și încă o sută
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Câteodată mi se pare că atunci când o să fie gata mânăstirea pe care te-ai legat la Sfânta Ecaterina să o faci nu o să mai putem sta de vorbă împreună. Ce mai este și părerea asta? Tăcură un timp. Dinspre mare, briza rece ajungea până la ei, așa că Lavinia își ridică șalul ca să-i acopere umerii. Nu te înțeleg. Exact asta pot să-ți reproșez și eu. De fapt ce urmărești? Mereu am avut îndoieli, dar cât trăia unchiul Ianache el venea și
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Istanbul. Știa că nu are voie să aibă sentimente, dar acum, la auzul sunetelor acelora armonioase venind în valuri spre el, simțea nevoia să audă, în clipa ce precede rugăciunea lui, tânguitul muezinilor preluat din minaret în minaret, dus de briza mării și întors de ecourile marilor ziduri. Ce bei valah o fi fost acela care încheind pace cu sultanul a cerut în tratat să fie trecută clauza ca pe teritoriul Valahiei să nu se ridice nici o moschee, nici un minaret? Fusese
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
strălucit, dar ca-n vara asta, parcă nu-și amintește... Ba taci că-i bine. Nu fi nerod. E bine, e de nu se poate după cum umbli prin arșiță, și lumina și nemurirea îți suflă-n nas, ispitindu-te cu brize prăfoase, damfuri dulcege de gunoaie, inundații de canalizări irupând prin asfaltul crăpat. Seara coboară cu roiuri de țânțari peste ghetourile de blocuri din plăci de beton coșcovit de igrasie. Umbra lui lunecă printre mașinile parcate bot în bot pe trotuare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
și pulbere în urmă. Îi face semn să circule, mârâind agasat, îndepărtându-l cu privirea ca pe un gunoi, și dac-ai sta bine să te gândești, chiar asta ești, un gunoi, ceva ca o pală de duhoare plutind în briza prăfoasă a nopții, legănându-se și risipindu-se printre ghetourile astea, dar uite-l, în sfârșit, pipăindu-se la brâu și-n buzunare și umblând în patru labe pe sub masă, înjurând și întrebând în stânga și-n dreapta dacă n-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
plimbare pe faleză, Kristine a văzut marea și avionul. În mod normal, ar fi trebuit să fie calmă, cu reflexele amorțite, ca atunci când asculta romanțe și vorbea cu Trüdchen despre croieli. Totuși ceva o nemulțumea. Își aranjă părul răsfirat de briza mării. Se scărpină la brațul stâng. Nimic n-o ajuta să scape de această stare neplăcută. Fixă din nou peisajul pe care, cu fiecare contemplare, îl observa din ce în ce mai puțin, îl estompa, îi pierdea detaliile, făcându-l să semene cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
anatomie și o fiziologie umană, și suferința, cu atât mai ridicolă cu cât mai atroce, că ți s-a nesocotit acest drept. Nu-i așa că un fapt josnic al rivalului povestit în fața femeii care formează obiectul litigiului vostru, este o briză răcoroasă pentru inima ta? Tu însă, cuprins subit de un spirit obiectiv de circumstanță, dar cu cele mai slabe argumente de care ești capabil, iei apărarea rivalului, ca să-i dovedești ei cât ești tu de generos și de superior celuilalt
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
Roxana-Maria Cărăbuș Este o zi din luna lui cuptor. Mândrul și biruitorul soare mușcă pământul cu sulițe arzătoare. Câmpia respiră greu prin scoarța uscată și crăpată. Lacul auriu imens de grâu a încremenit în așteptarea unei brize, dar nicio adiere nu-i răcorește spicele. Până și viețuitoarele au amuțit în adăposturile lor neștiute. Pământul seamănă cu un tablou în flăcări. Sus, în ceruri, se luptă cu căldura puternică doar câțiva nori, însă fără izbândă. Este cea mai
ANTOLOGIE:poezie by Roxana-Maria Cărăbuş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_667]
-
storurile, vreau să văd marea. Și lasă-mă singur. Am auzit zgomotul făcut de ridicarea jaluzelelor și cel al valurilor mării ce se spărgeau de stânci, am văzut în ceață lumina soarelui în amurg, am simțit mirosul aerului sărat al brizei de seară ce trecea prin fereastra deschisă spre ușa lăsată deschisă de servitor, atât de cunoscut, dar totul era străveziu. Mi-am dat seama că nu mai aveam acea pornire spre sexualitate sau muzică simfonică, artă. Amorțise totul în mine
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
club privat, e de o eleganță desăvârșită, iar oficialitățile par mai puțin formale, mai vesele și binedispuse decât orice fel de politicieni pe care i-am văzut vreodată. Față de recepțiile la care participasem în românia, se simte un fel de briză în aer. De fapt, mă aștept ca în fiecare clipă oamenii ăștia să-și smulgă costumele și să se apuce de jucat golf. Din motive greu de înțeles, nu o fac totuși. În mod halucinant, mi se pare că îl
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
implacabilă. Întotdeauna învinge, iar eu îl las, pentru că știu că are nevoie de asta. Intrăm în restaurant și ne alegem o masă cu vedere la fluviul Saint-laurent. La ora aceasta cheiul e plin de turiști care se răsfață cu mult-așteptata briză de primăvară. Suntem la mijlocul lui mai și primăvara abia începe. De Paște am fost la biserică în palton și cu căciula de blană pe urechi. De pe chei răzbat prin geamurile deschise ale restaurantului crâmpeie de muzică franțuzească de acordeon. — Și
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Și apoi căldurii Îi veneau alte idei și Începea să se răspândească spre locuri unde o fată ca Desdemona n-o lăsa să ajungă, așa că ea Își desprinse privirea și plecă. Se duse la fereastră, lăsând perifescența În urmă, iar briza care bătea dinspre vale o răcori. ― Am să vorbesc cu părinții fetelor, spuse ea, Încercând să ia tonul mamei ei. Apoi va trebuie să te duci să le faci curte. În noaptea următoare, Luna, ca și viitorul steag turcesc, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
un băiat cu pielea Întunecată și cu o jachetă albă ținea o tavă cu gin tonic undeva pe marginea terenului. Lefty merse mai departe. Ajunse Într-o piațetă cu o fântână arteziană și se spălă pe față. Se iscă o briză, purtând miros de iasomie, hăt dinspre Bournabat. Și, În vreme ce Lefty se oprește să o adulmece, aș vrea să profit de ocazie ca să reînviu - din considerente pur elegiace și numai preț de un paragraf - acel oraș care a dispărut, odată pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Giuliei. Apoi se dusese la pupa, după cum era planul, ca să-și ia rămas-bun. În șenal, sirena de ceață se auzi din nou, iar vasul coti spre vest și prinse și mai multă viteză. Fuste tiroleze, basmale și sacouri fluturau În briză. Câteva pălării zburară de pe capete, stârnind țipete și râsete. Ațele atârnau pe cer ca un năvod abia vizibil. Oamenii l-au privit cât au putut de mult. Desdemona a fost printre primii care au coborât sub punte. Lefty a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de asta. Eram martoră la descoperirea de către un individ a celui care putea să fie. La indicația regizorului, Antigona noastră respiră adânc și păși pe scenă. Roba albă Îi era prinsă În jurul bustului cu o panglică argintie. Când ieși În briza caldă, Îi flutură. ― Ajută-mă ca leșu-i să-l ridic... să-l duc... Maxine-Ismena răspunse: ― Să-nfrunți opreliștea? Tu să-l Îngropi ai vrea? ― Mi-i frate, și ți-i - c-ai vrea, că nu ai vrea! Ci eu, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de plătit, recomandate de luat de la poștă) o biată carte ale cărei pagini sânt curând umede de la degetele tale. Te străduiești să-nțelegi câte un paragraf și uneori chiar reușești, și-atunci vine parcă din carte, o clipă doar, o briză rece ca dintr-o instalație de aer condiționat. Dar nici iluzia aceasta nu ține prea mult. Trebuie să lași și cartea și să-ți continui lungile drumuri prin orașul carbonizat uitîndu-te doar, prostit, pe geam, la casele-n ruină de pe
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
nu știa nici că singurul tău client, nebuna aia din New York, nu vrea să-ți plătească? — Nu, n-am vrut să-i spun, să nu-și Închipuie că sunt un dezastru. Soarele coborâse deja de pe cer. Dinspre ocean veni o briză tăioasă, care o făcu pe Kitty să simtă bluza rece, de mătase, lipindu-i-se de pielea ca de găină. — Mi-e foarte frig! — Și mie. — Hai să mergem În aulă, zise Kitty. Poate știe cineva unde sunt cheile. Traversară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
malul apei? Întrebă el firesc, după ce sorbi din băutură. Barul era chiar lângă ușa de sticlă În spatele căreia se Întindea plaja. Parcă era un făcut. Cine și-ar fi dorit să stea Înăuntru la ora aceea, și nu În mângâierea brizei oceanului? Lecția de seducție numărul 3: Decorul perfect. Plimbare sub clar de lună, cu privirea pierdută printre valurile strălucitoare ale Pacificului, foșnind vii În stânga, cu picioarele scufundându-se În nisipul cald, cu trupul și sufletul În armonie perfectă. Lecția de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
uitându-se la plajă. Vântul făcea nisipul să zboare fără rost, așa cum viața o făcea pe ea să zboare fără rost dintr-un loc Într-altul. Cu toate astea, priveliștea era minunată! Ascultă valurile, se lăsă mângâiată pe obraji de briză, privi oceanul, simțindu-se, În tot acest timp, mai fericită decât fusese vreodată. Fericită că-și dăduse demisia, că-l părăsise pe Roger, că-și lăsase Întreaga viață În urmă, În cutii. Dacă și-ar fi păstrat serviciul și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
nebănuite feluri. Da? zâmbi el. — Firește. După ce se Îmbrăcară, luă un aparat foto și un trepied și le fixă pe terasa de jos. Programă aparatul să fotografieze automat și Își făcură poze pe plaja pustie, cu oceanul Învolburat În spate. Briza era destul de puternică, cerul era acoperit, soarele se ascunsese după nori. Nu se putea spune că era o zi frumoasă, dar pentru Kitty era una dintre cele mai splendide zile din viața ei. Mi-e foame, zise el, hai să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]