2,496 matches
-
să beau Moartea-ntâmpină-mă bând - Să mă-mbăt mi-am pus în gând Ca să uit al lumii greu. Astăzi vinul dulce vreu în pahar să l văd căzând; Cât trăi-voi am să beu, Moartea ʹntâpine mă bând. Vom ciocni Cotnar mereu Cu prietenii pe rând Când pământul în curând Astupa va glasul meu, Cât trăi-voi am să beu! Mai am un singur dor - parodie - Să-mi șuiere nu voi Al iernii aspru vânt Când părăsi-mă-voi Odihnei
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
roșii la biserica unde stau pana la 5 dimineața. A doua zi sărbătoresc cu soția, copiii, nepoții și strănepoții la masă cu toate bucatele sfințite la biserică împreună cu miel sau curcan. Apoi copiii merg din poartă în poartă pentru a ciocni cu gazda "Hristos a înviat” primind drept rasplată un bănuț sau dulciuri. Sunt foarte mândru câ în satul nostru s-au păstrat toate obiceiurile. Interviu:Moraru Florina 94 ani Am venit în acest sat acum 52 de ani împreună cu familia
Filosofia şi istoria cunoaşterii by Suflet Alina () [Corola-publishinghouse/Science/1124_a_2083]
-
joase. Va fi, de asemenea, necesar ca acele cadrane solare de la Syena 3 să nu-și mai proiecteze umbrele la solstițiul de vară; totodată, să se producă dispariția la orizont a stelelor fixe dintre care unele, eventual, (B) se vor ciocni Între ele și vor dispărea. Dar cei În cauză vor Întoarce vorba, pretinzând că celelalte astre nu vor fi stânjenite În drumul lor. Cu toate acestea, nu vor fi În stare să explice de ce tocmai acest astru șSoareleț, el singur
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
inconvenient de a îmbătrâni indivizii și de a le încărca o memorie care excede propria biografie, de a-i izola și de a-i condamna să zică <<Eu>>, altfel spus, de a exista ca persoane distincte"78. Iată cum ne ciocnim, vrând-nevrând, de antropologia personalistă creștină a Părintelui Stăniloae. Or, omul postmodern s-a săturat de a fi persoană. Comunicarea pe internet este o non-comunicare, căci e un nesfârșit joc al mesajelor anonime, pur distractive. Iată de ce persoana (Je) a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
atenția asupra dimensiunilor reale ale pericolului. Această confruntare de nivel planetar se face nu între marile religii, cum credea Huntington, ci între un Occident secularizat și o lume islamică radicalizată, ambele trădări ale religiilor prin ideologizare. Cu alte cuvinte, se ciocnesc un Occident postmodernizat și un Orient radicalizat în fundamentalism. Ateismul postmodern este ultima fază a secularismului început de mișcările protestante și amplificat de Revoluția Franceză, până în zilele noastre. Secularizarea a însemnat un lung proces de demagificare a lumii, pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
probabil nu altul este sensul "dualismului" dezvoltat de Lucian Blaga în drama sa Meșterul Manole, unde bunul Dumnezeu și crâncenul Satanail sunt frați. Dacă ne supunem, însă logicii celor trei materii, respectând ierarhia diacronică: macrofizic, biologic, starea T, atunci ne ciocnim de un viciu logic pe care Lupașcu nu l-a explicat: de ce nu au apărut mai întâi religiile monoteiste, acestea fiind percepute, totuși, de istoricii religiilor ca pe un "progres" în istoria omului? Un răspuns cât de cât valid, pe
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
intră în setul de valori postmoderniste. Or, trebuie remarcat că Svetlana Paleologu-Matta i-a citit pe Nietzsche, pe Heidegger, pe Borges, pe Eminescu cu antenele cele mai fine ale postmodernismului înalt, care e anticamera transmodernității. În momentul când s-a ciocnit de nivelul grosier și ideologic al postmodernismului, la Bienala de la Veneția din 1993, atunci a avut conștiința deplină a zidului care o desparte de o "spiritualitate" muribundă: "o concentrare explozivă de orori într-o rătăcire eterogenă computerizată a societății contemporane
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
dintre romanele sale reprezentative, Insuportabila ușurătate a ființei (1984) ce pare să contextualizeze nu numai cronologic, dar și estetico-filosofic postmodernitatea, vom avea, azi, surpriza să asistăm la spectacolul unei stranii pulverizări a postmodernismului. N-ar fi de mirare să ne ciocnim de aceeași "dualitate" interpretativă ca în cazul celor doi mari "precursori" ai postmodernismului românesc, cum sunt considerați I. L. Caragiale și G. Bacovia. Firește, cei doi sunt "precursori" ai postmodernismului numai printr-o simplificare nonhermeneutică la nivelul "complexelor de cultură", cum
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
nu-i decât un lucru mut. Numai întâmplarea ne spune ceva"423. Apariția lui Tomas aducea diferența în repetiția goală (mută). Cartea deschisă (coroborată cu muzica lui Beethoven) devenea un semn de recunoaștere "al unei confrerii secrete". Aici, Kundera se ciocnește de paradoxul transmodern al repetiției. Repetiția mută se-ntinde covârșitor în opera lui Eminescu prin sentimentul zădărniciei universale ("alte măști, aceeași piesă), pentru ca în filosofia lui Noica să se înfățișeze în repetiția oarbă a devenirii întru devenire. De aceea Noica
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
se referă direct la drepturile pozitive sau la așa-numitele drepturi sociale și economice. Organizațiile care se ocupă de protejarea drepturilor omului în reformele RoL aplică nu atât un concept, ci o idee cu puternice conotații valorice, care adesea se ciocnesc cu forță de cele ale contextului în care acționează. Definiția drepturilor omului este atât de mult corelată cu contextul cultural, încât rar acest tip de reforme obține rezultate satisfăcătoare fără a se izbi de mari probleme. După cum putem să observăm
by Cristina Dallara [Corola-publishinghouse/Science/1090_a_2598]
-
în 1966, se va numi Guyana. În fine, în Marea Caraibilor, exista din 1862 Hondurasul britanic (British Honduras) care își va dobîndi independența în 1964, iar din 1973 se numește Belize. La începutul secolului XX, interesele Marii Britanii din Africa se ciocnesc de interesele Franței, Germaniei, Portugaliei, Spaniei și Belgiei. Imperiul Colonial Francez deține Algeria, Tunisia, Sudanul francez (azi Mali), Africa de Vest (Mauritania, Senegalul, Niger, Coasta de Fildeș, Volta Superioară, azi Burkina Fasso), Dahomey (azi Benin), și Guineea franceză (azi Guineea), Africa Ecuatorială (Ciad-ul
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
ucenicului Îi este oferit costumul. Tânărul este inițiat În tainele societății după jurământul de discreție. Apoi sunt toți stropiți cu apă neîncepută, adunată de la nouă izvoare. Urmează apoi un fel de invocare către „Irodeasa” să le ajute, după care Își ciocnesc bâtele În semn de recunoaștere. Horia Barbu Oprișan realizează o descriere a Călușarilor din secolul al XX-lea din diferite zone geografice și accentuează partea teatrală a acestui spectacol popular. Costumația joacă un rol deosebit În teatrul popular, având rolul
Magie si mantica in credintele populare romanesti by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Science/1602_a_2911]
-
oamenilor din sat, gospodarilor fruntași! În noaptea Învierii toată lumea era dusă la biserică. La întoarcere, masă mare la curte. Alecsandri și coana Paulina aprindeau cele două candelabre mari din salon, care luminau toată ograda, iar a doua zi, la masă, ciocneau ouă roșii cu lumea din sat». Descriind acest tablou, pare că rememorează „Paștele" lui Alecsandri. De Paști în satul vesel căsuțele 'nălbite, Lucesc sub a lor malduri de trestii aurite, Pe care cocostârcii, înfipți într'un picior. Dau gâtul peste
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
cutiei craniene, acest exercițiu atrage și energie spre cap, ajută la relaxarea mușchilor tensionați ai gâtului și stimulează microcirculația la nivelul creierului. Pentru lovirea ușoară a timusului, folosiți rândul din mijloc de oase ale degetelor de la o mână pentru a ciocni ritmic pieptul în punctul dintre sfârcuri, folosind ritmul unei lovituri puternice urmate de două lovituri mai ușoare (UNU-doi-trei, UNU-doi-trei etc.). Acest model vibrant stimulează secrețiile timusului, care sunt extrem de importante pentru reacția imunitară normală și adesea lipsesc în cazul adulților
[Corola-publishinghouse/Science/2142_a_3467]
-
cozonaci și zahăr candel, cu oamnei fericiți și biserici pline de credincioși, veniți să se bucure de nașterea Măntuitorului. Să deschidem, așadar, împreună cartea cu îngeri, lăsându-i să poposească în casele noastre în seara de Moș Ajun și să ciocnim un pahar cu vin Varza roșie preferta spaniolilor. În perioada Crăciunului, pe mesele spaniolilor predomină produsele “de pământ”, cum ar fi șofranul, uleiul de măsline sau oțetul de Jerez. Majoritatea preparatelor tradiționale sunt pe bază de fructe uscate: migdale în
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92857]
-
și veteran al războiului din Golf, a fost arestat pentru implicarea în unul dintre cele mai importante atentate teroriste din istoria SUA și, în urma unui îndelungat proces, a fost executat. * 2001. Două avioane, curse interne ale companiilor aeriene americane, se ciocnesc de cele două turnuri gemene ale World Trade Center din New York, iar un altul se prăbușește peste una din laturile clădirii Pentagonului. Atentatul, cel mai grav din istoria SUA și a terorismului, a făcut mii de victime și, deși nu
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
problemă de prioritate la adăpătoare), cele două au ajuns la o încăierare în toată legea și nu era prima dată... O luptă pe viață și pe moarte, cum s-ar spune. Pietrele zburau sub copitele lor, coarnele se împungeau, se ciocneau, căutând să atingă pieptul, coastele, pântecele, apoi să străpungă pielea; sunt șapte sau opt sute de kilograme de mușchi și oase în fiecare din ele, iar acestea se izbesc, se îmbrâncesc cu o violență incredibilă și înspăimântătoare. Tot ce poți face
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
o înflorim. Și chiar funcționează admirabil. Ne aduce în fața ochilor, în mijlocul unei câmpii bătute de vânturi (câmpie neagră de-atâta verdeață, sub un cer furtunatic), o turmă de boi albi, descumpăniți, fără coarne; căci coarnele se rostogolesc la pământ, se ciocnesc, se încleștează, creând o viziune de apocalipsă. Crap "Mut ca un crap" (Muet comme une carpe): cu nimic mai vorbăreț față de imensa majoritate a speciilor de pești, crapul a moștenit, totuși, această reputație, care poate fi o calitate, precum și un
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
expresie, comunicare și acționare, se manifestă dinamic dăruind o strângere-de-mână cărei i se răspunde reflexiv, precum într-o oglindă. Dau mâna cu prietenul și el dă mâna cu mine întru prindere și contact tactil reciproc. Traiectoriile celor două mâini se ciocnesc desenând abstract un culuar format din două parcursuri ce își împletesc întinderile lor concomitente una către cealaltă. Punctul de întâlnire marchează nu doar mijlocul distanței ce separa cele două mâini anterior inaugurării gestului de strângere a lor, ci desemnează miezul
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
situată în perspectiva ce te așteaptă cu noutatea sa încă nesondată deplin. Martorul reprezintă o conștiință ce stă de față, care asistă în imediata vecinătate. El este vecinul întru umbră. El ține evidența pulsației tale existențiale în apropierea lui, se ciocnește clipă de clipă de haloul prezenței tale, de sfera ce te învăluie gravitând în jurul sufletului tău. Te constată și identifică prin limitarea dimensiunii sale de existență la hotarul cu dimensiunea ta de existență. Își cunoaște granițele ființării proprii, asumându-și
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
sufletul de care m-am îndrăgostit drept lung și ostenitor pentru mărturisirea te iubesc. Acest drum este străbătut, totuși, până la capăt de confesiunea dragostei care mi-a tulburat fluxul interiorității, este tranzitat, deși încet, într-un final, declarația iubirii mele ciocnind la ușile de suflet ale persoanei iubite precum un călător istovit bate cu ritm de speranță în porțile unui castel unde domnesc muzele fericirii sale. Torentul mărturisirii te iubesc își întâlnește astfel ținta. Conștiința de care m-am îndrăgostit se
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
vardiștilor”, noaptea „aruncă pumni de monezi în tonomatul orașului”, din forfotirea poematică a urbanului C. alegând nu componenta extenuantă, de singurătate în mulțime, ci spectacolul materiilor artificiale ce dezarticulează ființa) până la angoasele din În așteptarea cometei (1986), unde ironia se ciocnește deja de spectrul fiziologiei vulnerabile, iar în singurătate se amplifică figurile - surprinzător de variate - ale eșecului: „Respiră adânc aburii supei, îngroapă-ți mâinile adânc/în perlele verzi ale mazărei, adaptează-ți metabolismul/după orarul de vară/sfidează cutia poștală, scrisorile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286439_a_287768]
-
putere" Doi factori stau la baza societății internaționale: unul este multitudinea, iar celălalt este antagonismul elementelor sale, națiunile individuale. Dorința de putere a unei națiuni poate intra în conflict cu dorința de putere a alteia - unele, dacă nu majoritatea, se ciocnesc în orice moment al istoriei - în două modalități diferite. Cu alte cuvinte, lupta pentru putere pe scena internațională se poate desfășura în două feluri. Modelul opoziției directe Națiunea A se poate lansa într-o politică imperialistă față de națiunea B, iar
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
aplicarea legilor sale națiunii vătămate, securitatea colectivă prevede aplicarea regulilor dreptului internațional de către toți membrii comunității de națiuni, indiferent dacă aceștia au suferit sau nu vătămări în acel caz particular. Eventualul agresor trebuie atunci întotdeauna să se aștepte să se ciocnească de frontul comun al tuturor națiunilor acționând colectiv și automat pentru apărarea dreptului internațional. Ca ideal, securitatea colectivă este fără cusur; este într-adevăr soluția ideală pentru problema aplicării dreptului în comunitatea de națiuni suverane. Dar cele două încercări care
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
a individului și punctul ultim de referință pentru loialitățile sale laice. În consecință, puterea sa printre celelalte națiuni și menținerea suveranității sale sunt principalele preocupări politice ale individului în afacerile internaționale. Pe de altă parte, chiar acea putere și suveranitate, ciocnindu-se în condițiile civilizației moderne cu puterea și solidaritatea altor națiuni, este cea care primejduiește existența acelei civilizații și, odată cu ea, a statelor-națiune înseși. Astfel, de la sfârșitul războaielor napoleoniene, filantropii și politicienii au căutat, cu o frecvență și o intensitate
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]