1,636 matches
-
din Transilvania, Banat, Crișana, Maramureș, Bucovina, Basarabia, foarte aclamate. Trupele franceze - primite cu entuziasm. Un aeroplan dădea ocoale până jos, lângă copaci. La sfârșitul paradei, familia regală s a sărutat, coborându-se de pe cai. Tot ora șul era pavoazat. Lumea cutreiera străzile, cunoștințele se opreau și se felicitau. O bucurie generală de nedescris. O delegație de doamne a fost primită de rege pentru a-i prezenta un pergament urându-i bun venit și domnie fericită în România Mare. Didina Cantacuzino luase
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
chiar lui Ionel, își face opera. Nimeni nu mai merge măcar pe o noapte acolo. După grozava-i boală de acum un an, Dinu n-a fost măcar invitat să-și petreacă convalescența în condițiuni acceptabile. În campania electorală, când cutreiera județul și Podgoria, nici n-a poftit pe Adina să petreacă acolo zilele calde, ci a stat în București. Și cu toate acestea, ce nu datorește lui Dinu? Când a înmormântat pe Ionel, a decis să-i facă un mausoleu
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
și la nenorocirea care bântuie țara și îmi spunea că și Iorga n-avea speranță decât în victoria engleză. A doua zi, cu cântece, surle, mii de vagabonzi îmbrăcați în cămăși verzi, conduși de întregul guvern și de diplomații Axei, cutreierau orașul cu coșciugul lui Codreanu et Co, ca să-l înmormânteze după discursuri și ridicole apostrofe la Casa Verde. Nici un înalt prelat nu a voit să oficieze, simțind, probabil, că în ziua scadenței, care fatal va urma, ar face parte din
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
meu, acel ceva e tocmai spațiul gol de deasupra biroului, acolo unde va fi agățat portretul mamei, iar dedesubt va fi întotdeauna o floare proaspătă, în glastra cumpărată chiar de mama. Eram în Iași cu mama, acum vreo șase ani; cutreieram cu ea magazinele, cînd, deodată, se oprește și-mi arată: Ia uită-te și vezi ce frumoasă-i vaza aceea, parcă e un gît de pasăre. Dacă mama ar fi avut mai multă cultură, ar fi spus "gît de lebădă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
vîrf, încă nedeschise, de o culoare roz aprinsă; trei flori ca trei diamante, iradiind culori de vis; trei flori ca trei inimi pline de iubire, gata să pornească în trei zări ale lumii, lăsîndu-mi mie zarea a patra să o cutreier viața întreagă, pînă dincolo de bătrînețe, în speranța reîntîlnirii cu vreuna din inimile din palma mea. Țin trei flori în palmă și parcă-s mai bogat cu trei fiori de fericire... Ce-s astea, Tomiță? întreb cu privirea pironită încă în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
de hărți de acolo până când scoase În cele din urmă una afară. — Ai timp? Întrebă el. — Da. Cât durează se ajungem Înapoi? În loc să răspundă, Ambrogiani despături o hartă și-o Întinse În fața lui, sprijinită de volan. Cu un deget gros, cutreieră harta până ce găsi ceea ce căuta. — Aici este. Lacul Barcis. Degetul său șerpui la dreapta pe lac și apoi o tăie brusc În jos Într-o linie dreaptă ce ducea la Pordenone. — O oră și jumătate. Poate două. În mare parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
trebuia să cadă atuncea? La ce? Oare [nu] putea anul acesta să treacă fără amoruri? Începuse a fierbe în toată Transilvania, și primăvara cea vergină a adus flori frumoase și zile de aur, însă pentru ghicitorul profund ce-ar fi cutreierat câmpiile înflorite ale Transilvaniei ele s-ar fi părut profunzi și întunecați ochi de mort. Asprul arhangel al răzbunărei părea că pătrunde pin aerul ei cel amețit și bolnav. Ungurii cugetau încă o dată, dar astăzi pentru ultima oară, cumcă prin
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
stam adese înmormîntat în iarba mirositoare, albaștri și mici fluturi de vară roiau prin flori, un soare cald îmi ardea drept în creștet, totul era frumos cum îs frumoase zilele de var... eu singur numai nu cugetam nimica. Zile întregi cutreieram câmpii până ce dădeam de râu. Acolo, de pe podul lui de lemn, mă, uitam în valurile galbene cum zburau repezi, ciorăind, valuri turburi ca sufletul meu sterp, turburi și neoglindoși ca inima mea moartă. Apa limpede {EminescuOpVII 202} ca cristalul a
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
încă unul, unul care pe mine m-a costat așa de mult. Pe Mureș plutea o moară a unui sas de la care noi obicinuiam a ne aproviziona cu faină, ceea ce-l făcuse pe sas să tacă față de patrulele maghiare ce cutreierau ținutul. Moara se legăna liniștit pe Mureș, cu roțile ei asurzitoare ce se rostogoleau ca doi balauri negri scăldîndu-și oasele de lemn mucegăit în apa albită de spume a râului, și sasul, gras și cu fața cât o lună plină
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
o lume gata în capul lui, de a cărei izvoare nu-și putea da socoteală... Se găsea cuminte... și... memoria, memoria era ceea ce-i lipsea... El închise ochii, ca să rămâie în întuneric și ca, nemfluințat de lumea de dinafară, să cutreiere câmpul aducerei lui aminte... Era ca un orizont negru și fără de sfârșit... nimic, nimic... numai prezent avea... trecut de fel... sau unul atât de tenebros încît nu vedea nimic pe el... departe, departe... ca și când într-o noapte neagră ca lumina
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
degrabă uman, gata să se înduioșeze de necazurile, aspirațiile, slăbiciunile ființei pe care o posedă. Zogru, căci despre el este vorba, este un soi de highlander sau mai degrabă de downlander, de duh nemuritor venit din adâncurile pământului și care cutreieră un întreg arbore genealogic, intrând vampiristic, pe la 1460, în sângele unor personaje ale epocii, migrând, cu scurte pauze, până în zilele noastre. Această situare narativă constituie un prilej pentru prozatoare de a-și etala, fără ostentație, o erudiție medievalistică și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
păreau neatinse, de toate culorile și de toate croielile. Dar ceea ce-l uimise cel mai mult pe Zogru era abundența de femei parfumate, cu părul strâns în panglici de mătase sau de catifea colorată și cu hainele acoperite de mărgele. Cutreierase câtva timp, poate un ceas bun, pe lângă prăvăliile ce vindeau pânzeturi, mărgele, păpuși, coșuri de toate mărimile, mâncare caldă, care împrăștia peste tot un miros necruțător de friptură usturoiată. Și probabil că ar mai fi căscat gura cel puțin încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
-i apere, ca martor al rostogolirii lor prin lume. De aceea, prin 1938 a început să stea în preajma lui Gică, ajuns căpitan și pregătit să intre în luptă pentru țara lui. Era vesel și îndrăgostit de toate femeile frumoase care cutreierau grădinile din Râmnicu-Vâlcea, unde-și avea atunci garnizoana. Zogru era fericit că Gică avusese grijă de sângele lui și făcuse doi băieți. Avea o casă frumoasă și-o nevastă cochetă, dar și un chef maxim să trăiască fiecare clipă. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
a maționalului. Toate cuvintele erau scrise cu litere mici și în toate era vorba despre scenă, spectacol și actori. Mai stătuse un timp, dar când văzuse că dădea căutare și pe „Andrei Ionescu“, Zogru plecase. O bună parte din seară cutreierase pe străzi, apoi îl văzuse pe Gingirică stând la masa din fața casei și rămăsese cu el până în zori - zorii zilei de 1 iunie, când a început pedeapsa lui Zogru. A intrat în camera Giuliei pe la 9. Era o zi strălucitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
hainei și Își netezește creștetul cu vârfurile degetelor. Și poate că se desfată cu gândul că atâtea instrumente Îi cântă serenade și atâția muzicieni Îl slujesc. Corespondează cu companii de CD‑uri de dincolo de Cortina de Fier. Are asistenți care cutreieră oficiile poștale și plătesc taxele vamale pentru el. - Ce părere ai de Înregistrarea asta, Chick? Cântă pe instrumentele originale din secolul al XVII‑lea. Se leagănă În muzica sublimă, o muzică În care ideile se dizolvă, reflectându‑se apoi sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
copilărie Ce colindai la pas mai ieri Pe uliță la În ale primăverii seri Cu bucuria prinsă-n gene Și pletele lăsate-n vânt Mă contopeam cu flori și frunze Cu soare iarbă și cu vânt Iubeam cu patimă poiana Cutreierând și alergând Înconjurată de verdeață Sub tălpi ce sărutau pământ Acum înspre apusul zilei Mă cheamă dorul adunat În valea de la Vajanovski Să stau cu inima la sfat
Vajanovski by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83245_a_84570]
-
Carmina și Ducu, relația mea cu poezia n-a mai fost niciodată ca la Început, precum relația cu un bărbat care ți-a arătat ce e iubirea și apoi te-a Înșelat. Poezia a devenit deodată un Înger vagabond care cutreieră lumea cu chitara pe umăr și cu un pistol În buzunar. Cântă frumos, pletele Îi flutură În vânt, dar noaptea trebuie să fii pe fază. Există un pistol și nu știi cine va apăsa primul pe trăgaci. În chimie există
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
totul despre locul acela cotropit de nedreptate și de lehamite care devenise Bucureștiul. mă Încerca o amară satisfacție că urma să plec peste câteva zile de acolo, dar În acealași timp mă simțeam vinovată să-l las pe nebun să cutreiere străzile În voie. Dacă aș fi continuat să mă umplu de iubire de Dumnezeu, de minunea aceea pe care o trăisem În spital, să mă rog pentru iertarea păcatelor și să mă purific, poate că aș fi ajuns până la urmă
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
cerul dansează cu pământul, care se scurge În cer prin pantele unduioase, poleite cu lumină, ale pârtiilor de schi. Nu puteam Însă gusta În voie din nenumăratele binefaceri ale Canadei, cum ar fi, de pildă, un simplu weekend la montréal, cutreierând galeriile de artă pe cheiul vechi al orașului, sau o banală seară la discoteca studențească din campus din cauza poveștii cu Jean-Claude și cu Jacqueline, care devenea scanda- loasă prin frecvența cu care Începusem să lipsesc nopțile din cămin. Portarul se
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
nu mi s-a părut cine știe ce. Acum Însă mi-am făcut de cap : mi-am luat liber - de obicei lucram fie sâmbătĂ seara, fie duminică dimineața, pentru matineu, la sala de spectacole - și am petrecut două zile și două nopți cutreierând vesela Saint-Catherine, buticurile exotice Adina Dabija 158 de pe Saint-laurent sau scotocind Împreună cu roberto după cărți și discuri În librăria indigo, care Încă rezista cu stoicism ofensivei lanțului Chapters În inima francofoniei nord -americane. Pe Saint-Catherine am dat peste două grupuri
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
posibile ca să ne demon- străm cumva nouă Înșine că, În ciuda a tot și toate, Încă mai eram vii. Dacă aș fi fost bărbat, am fi băut toată noaptea tequilla sau am fi mers amândoi la curve. Ne-am mulțumit să cutreierăm nopți de-a rândul Bucureștiul cu o mașină Încărcată cu bolovani pe care-i Înfigeam În locurile cele mai sinistre ale orașului, ca un fel de acupunctură cu pietroaie. Printre nenumărații ciudați care mișunau prin București era și unul, Hari
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
prea departe de centrele culturii și ale politicii. Unchiul lui Îi spunea adesea fiului său: „Privește la Mitsuhide și mai studiază și tu puțin.“ Mitsuhide era un cărturar serios. Încă și Înainte de a fi venit la Inabayama, călătorise deja mult, cutreierând țara din capitală până În provinciile apusene. Se Însoțise cu spadasini călători și căutase să acumuleze cunoștințe, studiase evenimentele actuale și acceptase, de bunăvoie, greutățile vieții. CÎnd ajunsese, În sfîrșit, să studieze armele de foc, făcuse un drum special În orașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
decât un adolescent, nu părea să-l respecte prea mult pe Kahei. Apoi, Kahei Îl Întrebă despre trecutul lui și dacă nutrea nădejdea de a servi pe cineva. Hiyoshi Îl asigură că da. Își făcea mari speranțe pentru viitor și cutreiera provinciile de la vârsta de cincisprezece ani. Umbli prin provincii de doi ani, dornic să slujești un samurai? — Da. — Atunci, de ce mai ești Încă negustor de ace? Întrebă cu subînțeles Kahei. Să-ți cauți doi ani un stăpân fără a-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
său, Tokichiro era cuprins de un entuziasm care-l copleșea. Poate că alții Îl luau drept neîntreg la minte când, zâmbind de unul singur cu gura până la urechi, arătându-și gropițele, părăsea castelul pentru a se plimba pe lângă Kiyosu. Când cutreiera orașul, era bine dispus. În ziua când datoriile sale se schimbară, primi o permisie de cinci zile. Trebuia să-și aranjeze gospodăria, să-și găsească o servitoare, poate și un valet, deși presupunea că locuința pe care urma s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
fost numit, acest lucru nu-i știrbea măreția. Sessai nu vorbea de prisos, iar un lucru pe care i-l spusese lui Ieyasu pe veranda Templului Rinzai i se Întipărise tânărului În minte: „A sta ascuns Într-o peșteră, a cutreiera singur ca norii cei rătăcitori și ca apa curgătoare - a fi un mare călugăr nu Înseamnă numai aceste lucruri. Misiunea unui călugăr se schimbă odată cu vremurile. În lumea de azi, a mă gândi numai la propria mea iluminare și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]