1,814 matches
-
lui Procust), G. Călinescu - cu scurte „proze și mistere”. Postum, se tipărește nuvela Noaptea focurilor de Gib I. Mihăescu. Fertilul experiment modernist al „autenticității” este ilustrat de nuvela Bunica se pregătește să moară și de un fragment din romanul Jocurile Daniei de Anton Holban, în timp ce Mircea Eliade trimite nuvela Tărâmul nevăzut (editată în volum sub titlul Secretul doctorului Honigberger, în 1940). Sunt de menționat un capitol din romanul Accidentul de Mihail Sebastian și fragmente din jurnalul său, pasaje din Cartea Oltului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289212_a_290541]
-
O religie puternică, de inspirație egeeană, i-a obligat să-și construiască mormintele (sau inormintele-ternple?) cu un asemenea consum de muncă și să păstreze imaginea 11 Gunther Zuntz, Persephone, p. 4, n. l. 12 J. D. Evans, Malta, p. 139; Glyn Daniei și J. D. Evans, Th. E Western Mediterruntan. P. 20. 13 G. Zunt/, Persephone, pp. 8, 25. 14 Mormintele colective minoene erau ție peșteri naturale, fie incinte circulare, numite în general tholoi; cf. Glyn Daniel, The Megalithic Builders of Western
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
a fost transformată, de către Împăratul Alexandru al III lea, în liceu (1886), căpătând numele patronimic de “Liceul Alexandru al III lea”. În această perioadă invățământul s-a făcut numai în limba rusă cu păstrarea autonomiei financiar-economice. Liceul a obținut unele danii imperiale, precum: teren pentru înființarea orășelului școlar și o fanfară de 40 de instrumente. (4) Perioada II română (1918-1940, 1941-1945). În această perioadă limba și literatura bulgară, istoria și geografia s-au predat până în anul scolar 1926-1927, deși Hrisovulul liceului
MONOGRAFIA ABSOLVENȚILOR LICEELOR DIN BOLGRAD STABILIȚI ÎN ROMÂNIA by NENOV M. FEODOR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1830_a_92278]
-
Au vrednicia se cuvine a fi răsplătită? Și vădanele, pruncii... cu ce i-om putea răsplăti? I-o răsplăti Dumnezeu, că noi, oricât le-om da, le rămânem veșnic îndatorați... Da' până una-alta, le mai ostoim durerea cu o danie: un petec, un petecuț, o sfoară, o sforicică de pământ, acolo, întărit cu hrisov și pecete domnească: "Să le fie ocină dreaptă slobodă de dajdie". Ce ziceți, le dăm? Boierii tac. Adâncă tăcere... Ștefan îi îndeamnă: Eu dau mai mult
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
mușcat pământul! se dezlănțuie Ștefan. Și noi... noi ne târguim ca-n oborul de vite! De nu vrei nu da! De nu vreți nu dați! Sunteți liberi să nu dați! Dumnezeu să vă judece! Dăm! Dăm! se grăbesc boierii la danie. Cum să nu dăm! Câte una... Una... Să ne-nțelegem, boieri dumneavoastră, o moaie Ștefan zâmbindu-le dulce. Nu e poruncă. Sunteți liberi să dați au nu. Că numai ce dați cu inima curată și luminată, e bine primit de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
ne-nțelegem, boieri dumneavoastră, o moaie Ștefan zâmbindu-le dulce. Nu e poruncă. Sunteți liberi să dați au nu. Că numai ce dați cu inima curată și luminată, e bine primit de Domnul. Luminată!... Luminată!... mormăie boierii, îmbulzindu-se la danie. Tăutu îi însemnează. Tăutule! Repede! Izvodește-i! Pe fiecare: ce și cât dă. Grăbește-te până nu se răzgândesc să dea mai mult. Bucurați-vă! strigă Ștefan. Vă adunați comori în Ceruri! Domnul din Cer și Domnul de pe Pământ, mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
scrin un vraf de pergamente, suluri cu peceți, pe care le aruncă pe masă, cu dispreț. Am aici tractate, hrisoave, scrisori, firmane, de la illustrissimi, seremissimi, luminății, regi, șahi, hani, sultani, de la însuși "Trimisul Sfântului Petru pe pământ!" Osanale! Afurisenii! Bule! Danii! Legăminte! Închinări! Vorbe! Vorbe! Vorbe! repetă el furios și desfășoară un pergament pe care își aruncă ochii la întâmplare și citește cu glas mare, în batjocură: "Mă leg să port veșnică și nestrămutată credință, maiestății voastre crăiești până la moarte!" Minciuni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
stă alături de fratele meu... Siegebert și ca momeală nevastă sa... Ea l-a convins pe Bertold să-i dea soțului ei slujba aceasta Înaltă! Nu m-am Înșelat! Oh, Bertold, tocmai vasalii pe care i-ai copleșit cu favoruri și danii! De ce nu m-ai crezut?“ — Omule, se Întoarse el spre pădurar, povestești și povestești, dar până acum n-am aflat ce s-a Întâmplat cu ducele. N-am găsit cadavrul lui, nici pe cel al maestrului de vânătoare! — Mărite stăpâne
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
acele acte se întocmeau față de martori și de „mulți oameni buni”. Pe urmă, să nu uiți că fiecare domn ziditor de sfânt lăcaș avea mare grijă ca viețuitorii de acolo să nu ducă lipsă de cele trebuitoare traiului și făcea danii în moșii, sate, locuri de moară, heleștee, stupine sau vii și livezi. Si să ții minte că bunii domni respectau cu sfințenie daniile făcute de înaintașii lor, pe care îi pomeneau cu mare respect în uricele prin care întăreau acele
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
avea mare grijă ca viețuitorii de acolo să nu ducă lipsă de cele trebuitoare traiului și făcea danii în moșii, sate, locuri de moară, heleștee, stupine sau vii și livezi. Si să ții minte că bunii domni respectau cu sfințenie daniile făcute de înaintașii lor, pe care îi pomeneau cu mare respect în uricele prin care întăreau acele danii și miluiri. E o încântare să citești acele acte. - Intâlnirea cu tine, mărite Spirit, a venit ca o adevărată mană cerească. Prin
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
în moșii, sate, locuri de moară, heleștee, stupine sau vii și livezi. Si să ții minte că bunii domni respectau cu sfințenie daniile făcute de înaintașii lor, pe care îi pomeneau cu mare respect în uricele prin care întăreau acele danii și miluiri. E o încântare să citești acele acte. - Intâlnirea cu tine, mărite Spirit, a venit ca o adevărată mană cerească. Prin spusele tale am început să văd parcă mai limpede faptele domnești și întâmplările din acele vremuri. - Mă bucură
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
Schiopu a domnit în Moldova în două rânduri: 1574-1579 și 1582-1591. Apoi, că în prima domnie a zidit Galata din Vale, iar în a doua domnie a zidit Galata din Deal. Primul zapis peste care am dat este cel de danie din 25 feb. 1577(7085), care glăsuiește: „Petru voievod, cu mila lui Dumnezeu, domnul Tării Moldovii. Adică domnia mea am dat și am miluit pe rugătorii noștri călugări, de la sfânta a noastră rugă, de iznoavă făcută, mănăstirea Galata, cu un
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
și din venitul sfintei mănăstiri; toate le cheltuiau și le risipeau fără grijă...A scris Gligorcea, la Iași, în anul 7126 (1618), luna martie, 26 zile. Io Radul voievod.” - Din câte știu, mărite Spirit, multe din bunurile mănăstirii proveneau din danii făcute de vodă, de credincioși, sau erau cumpărate. Printre acestea, un loc de seamă îl ocupau viile. - Așa era, iar zapisele întocmite de cei care dăruiau sau vindeau redau - pe lângă faptul în sine - și o mulțime de alte detalii. Un
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
să-mi închipui că „svinția” sa părintele Leontie a găsit motive să dărâme casa bietului țigan? Pot! Si atunci... - Ai dreptate, omule. Chiar dacă te minunezi, așa s-au petrecut faptele în acele vremuri! De altfel, robii țigani făceau parte din daniile domnești către mănăstiri sau erau proprietatea unor boieri. Uite ce spune Aron Vodă la 12 mai 1594 (7102): „Io Aron voievod,...domn al Tării Moldovei. Iată domnia mea m-am milostivit și am dat și am miluit ruga noastră, sfânta
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
noastră, sfânta mănăstire numită Galatiia, cu cinci sălașe de robi țigani...cu toți copiii lor.” - Ce să mai zic, mărite Spirit, când printre zapise găsesc câte unul care vorbește de cârciumi cu pivnițe - unele pe Ulița Mare - cumpărate sau primite danie de „rugătorii noștri” din mănăstirea Galata? Imagineză-ți o sutană în spatele tejghelei, dregând paharul nevinovatului enoriaș care nu prea duce la ureche zeama de lemn strâmb izvorâtă din belșug din nesfârșitele vii ale mănăstirii. Asta-i o treabă prea lumească... - Nu
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
tuturor celor care o vor vedea sau o vor auzi citindu-se. Iată au venit înaintea noastră și înaintea tuturor boierilor noștri, călugării de la sfânta mănăstire numită a lui Balica,...și s-au jeluit cu mare plângere...că privilegiul de danie și miluire ce l-au avut, pe locul sfintei mănăstiri...de la sfântrăposatul unchiul domniei mele Petru (Schiopu) voievod, acel privilegiu a putrezit în pământ cu totul, a rămas numai pecetea acelui uric, când au venit în țară acest Alexandru voievod
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
Sinai. Iți atrag atenția răscolitorule de terfeloage și zidiri, să nu confunzi Galata de Gios cu Galata din Vale.Voi ține seama de sfatul tău, mărite Spirit. Te-aș ruga însă să-mi dai voie să-ți citesc actul de danie întocmit de Gavril Movilă voievod la Târgoviște în 12 feb. 1618 (7126): „Gavril Movila voievod a toată Tara Românească și cu preaiubiții și dintr-o inemă frații mei Petru voievod’ și Ion voievod și Moisi voievod, fii marelui prebunului răposatului
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
auzind în jur - probabil - spunându-se mereu că totul este foarte frumos. - Cam așa gândesc și eu iscoditorule și mult iubitorule de istorie... - Cum s-a întâmplat de obicei cu mănăstirile ctitorite de voievozi, acestea nu au dus lipsă de danii și miluiri. Așa a „pățit” și Frumoasa. La 13 mai 1733 (7241), Constantin Nicolae Mavrocordat voievod îi face poslușnici ai mănăstirii pe sătenii din Coiceni și îi scutește de unele dări. Apoi Constantin Costin, fost mare paharnic în Tara Românească
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
ceasului - care se auzeau în tot orașul - marcând risiprea timpului ...Dar... M-am desprins cu greu de locul unde m-am oprit și am înaintat până sub arcada de inspirație gotică a intrării în biserică. - Stii care a fost prima danie făcută Trei Sfetitelor de către ctitor? - Recunosc, mărite Spirit, că nu știu.Uite ce scrie - pe scurt - diacul domnesc în suretul din 7146 (1638): „Vasilie (Lupu) voievod, ctitor și ziditor sfântăi mănăstiri Trei Sfăteteli, au făcut feredeul cel mari și l-
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
Baia Turcească. Feredeul a fost dat mănăstirii Trei Sfetite ca să-l administreze și să folosească venitul ce se obținea. - Cu alte cuvinte, mărite Spirit, începea înzestrarea mănăstirii cu venituri bănești, moșii, sate, heleștee, vii și câte altele... - Iată o nouă danie, făcută Trei Sfetitelor de către Vasile Lupu voievod - din vama domnească - la 17 iulie 1639 (7147): „Io Vasilie voievod...Adică domnia mea bine am voit ...și am început și am zidit a noastră sfânta mănăstire...în numele sfinților Trei Ierarhi...Si am
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
și am miluit a noastră mai sus numită mănăstire, când încarcă caru și marfa să aibă a lua câte doi potronici bătuți, precum se lua și până acum. Si acei bani să fie la sfânta mănăstire pentru alte trebuințe...” Această danie a fost reînoită și întărită de Gheorghe Ghica voievod la 22 mai 1658 (7166), de Gheorghe Duca voievod la 18 iunie 1670 (7178), de Antonie Ruset voievod la 20 dec. 1675 (7184) și încă de mulți alții. - Apoi ctitorul, din
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
7178), de Antonie Ruset voievod la 20 dec. 1675 (7184) și încă de mulți alții. - Apoi ctitorul, din câte știu, mărite Spirit, nu s-a oprit aici.Sigur că da. La 27 mai 1640 (7148) voievodul Vasile Lupu face o danie bogată. Atunci a dăruit mănăstirii Trei Sfetite patru sate, patru fălci de vie la Cotnari, șase fălci de vie la Iași - în Valea lui Ieremia - 12 fălci de vie cu prisacă la Miroslava, patru fălci de vie la Huși și
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
de dările mărunte de peste lună...” - Mare ți-i minunea Ta Doamne! Am auzit de școală și de învățători buni aduși de la Kiev. Cine i-a alungat, n-am aflat. Si deși călugării greci nu sunt de nici un folos școlii, primesc danie cele trei sate rămase de la învățătorii kieveni. Cum vine asta, mărite Spirit? - In mărinimia lor voievozii au luat în seamă doar „netocmeala și lipsa lor.” Eu zic să nu ne îndepărtăm de școală și să ne gândim că acolo unde
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
să ia jumătate din venitul feredeului, pe motiv că Stefăniță Lupu voievod le-a dat un uric pentru asta și că mănăstirea Golia este tot ctitoria lui Vasile Lupu voievod. Peste un an, dă un alt uric de întărire a daniei făcute de tatăl său Trei Sfetitelor. În cele din urmă, voievodul Iliaș Alexandru face dreptate după obiceiul țării. A rupt uricul de împărțire a venitului feredeului între cele două mănăstiri și l-a întărit pe cel care spune că tot
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
mărite Spirit, faptul că aproape toți domnii ce au urmat după Vasile Lupu au dat zapise de scutire de toate angheriile pentru oamenii care lucrau la feredeu (butucari, bărbieri, și alte feluri de slugi). - Mănăstirea Trei Sfetite a mai primit danii de la enoriași pentru pomenirea după moarte a lor sau a celor apropiați. Zapisul unei asemenea danii, cea din 22 oct. 1669 (7178), sună destul de interesant, dragule: „Adecă eu, giupâneasa lui Dumitrașco Soldan ce-au fost vornic mare...scriem și mărturisim
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]