1,556 matches
-
nu-și pierde elanul și nu-și micșorează curiozitatea. În genere, abstracțiunile lipsite de viață atrag în adolescență, cînd mintea, îndrăgind virtutea chinuitoare a distincțiilor infinitezimale, este dispusă să intre în răsuciri fachirice de sorginte logică. De la o vîrstă însă, deșertăciunea jocului se impune, uscăciunea conceptelor îndepărtînd mintea de la balansul previzibil între termeni contrari și contradictorii. Meritul lui Andrei Cornea e că-și păstrează prospețimea într-un domeniu care înspăimîntă prin secimea demonstrativă a regulilor lui. Din acest unghi de vedere
Spectrul neființei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5738_a_7063]
-
Vaillant traduce adjectivul fr. mondain prin „lumeț” (pentru persoane) și „lumesc” (pentru lucruri). În dicționarul francez-român, român-francez al lui G.M. Antonescu (ediția a doua, 1892), mondain era tradus prin „mundan, care iubește vanitățile lumii”, iar mondanité avea echivalarea „vanitate mundană, deșertăciune lumească”. Latinismul mundan fusese inclus de Laurian și Massim în dicționarul academic al limbii române (1876), ilustrat de sintagme ca lucrurile mundane, plăceri mundane, înțelepciune mundană („în opoziție cu sacră, divină”); dicționarul cuprindea de altfel și termenul mund „lume”. În
„De monden“ by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5619_a_6944]
-
mai noi jocuri de noroc, de la loto la poker. Ideea este că, pe lângă matematică și strategie, este nevoie și de noroc! Ivan Ognev: Cum să câștigi la LOTO. Editura Fundației Culturale IDEEA Europeană, București, 2004. Preț: 207 100 lei. „Bâlciul deșertăciunilor“ Robert Turcescu ne duce într-o lume a spectacolului, ne poartă printr-o Românie pe care deja o știm, de la televizor, dar vedeta de talk-show ne este și ghid. Fie el spectacolul bun sau de-a dreptul de prost-gust, Robert
Agenda2004-39-04-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/282929_a_284258]
-
de la televizor, dar vedeta de talk-show ne este și ghid. Fie el spectacolul bun sau de-a dreptul de prost-gust, Robert Turcescu nu intenționează să cosmetizeze. Moderatorul celebru al mai multor emisiuni de radio și televiziune atrage cititorul către „bâlciul deșertăciunilor“, adică acolo unde chiar îi place să fie condus, în lumea cotidianului. „Vrem, nu vrem, trebuie să acceptăm că aceasta este lumea românească în care trăim“, conchide Robert Turcescu. Robert Turcescu: Dans de Bragadiru. Cum se vede România în direct
Agenda2004-39-04-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/282929_a_284258]
-
și nararea de sine și de ceilalți ca bastion al rezistenței personale împotriva erei mecanic post-emoționale. Opțiunea pentru teritoriile marginale devine explicabilă prin coerența sa cu statutul non-eroic: copiii, nebunii, ostracizații par a fi singurii ce-și permit sinceritatea. Bâlciul deșertăciunilor - Reloaded Preocuparea pentru fundalul socio-istoric al dezvoltării protagoniștilor reprezintă un element de echilibru narativ, și unul de evident dezechilibru afectiv în ceea ce privește sensibilitățile angajate în aventurile sinelui. Chiar și cele mai retrase personaje ale cărților sunt supuse agresiunii realului - de cele mai multe
Generația-electroșoc by Cristina Cheveresan () [Corola-journal/Journalistic/10333_a_11658]
-
în fiecare an, caragealeanul lanț al slăbiciunilor, cu presiuni încrucișate, cum fiecare concurent e convins că lui i se cuvine de drept distincția și dacă nu o obține e victima unei flagrante nedreptăți - am avea imaginea acestui tragicomic bîlci al deșertăciunilor. Departe de el, Judith Mészáros trăiește-scrie o poezie pură și sarcastică, mistică și ludică, de o originalitate ce o ridică deasupra seriilor, promoțiilor, manifestelor și manifestațiilor. Unii critici care citesc doar cărțile ce le sînt trimise cu dedicații flatante n-
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17081_a_18406]
-
o repetăm - valoarea cărții constă în altceva decât în verosimilitate și anume în plasticitatea portretisticii și în comicul de situații. Autorul știe să vadă absurdul în viața cotidiană și să-l evidențieze cu fervoare, transformând totul într-un bâlci al deșertăciunilor. Chiar și de pe crucea pe care își închipuie - cu o inofensivă megalomanie - că stă răstignit, el vede înainte de toate comedia existenței. Grid Modorcea, Mort după America sau Despre înviere, dialog iscariot, București, Ed. Semne, 1999. 656 pag., 75 000 lei
O CARTE DE SCANDAL by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17120_a_18445]
-
pe Shimamoto cu voluptatea și precizia expertului. Gesturile ei sunt stranii, melodramatice, adesea crude. Shimamoto e cea mai enigmatică femeie posibilă, de vraja ei simte că nu l-ar putea elibera decât moartea. Această iubire imposibilă transfigurează realitatea și revelează deșertăciunea unei existențe aparent perfecte. Mai mult decât o poveste de iubire, acest roman traduce nevoia umană de esențial, pierdut odată cu vârstele și întâmplările unei vieți: „Eram mai tânăr, mai flămând, mai singur, dar eram eu însumi, redus la esență. Eram
Imposibile iubiri by Iuliana Alexa () [Corola-journal/Journalistic/13413_a_14738]
-
Ta. Oamenii celebri sunt ca și cum nici n-ar fi existat; cei care se zic înțelepți sunt fără știință; cei care se zic inteligenți sunt fără bun-simț, căci cele mai multe acțiuni ale lor sunt nebuloase, iar zilele vieții lor nu sunt decât deșertăciune în fața Ta, doar sufletul, curat, el va da socoteală înaintea Tronului Tău glorios... Ferice de noi, care, sculându-ne dimineața și culcându-ne seara, ne închinăm Ție, și numai Ție"... E drept, mulți oameni uită că sunt trecători în această
Alexandru Șafran, marele rabin al Genevei - "Memoria este un act etic, și etic înseamnă acțiune, înseamnă viitor" by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/16053_a_17378]
-
ne ridică și ne duce sus. Sus este în sus? Ce este asta "sus"? Amînăm mereu întîlnirea cu conștiința proprie. Ochii și mintea și sufletul tînjesc după altfel de acumulări, vanitatea împinge la contabilități de lumești fapte, succese, glorie, bani. Deșertăciune. Există momente în viață, experiențe, întîlniri - șanse, cu alte cuvinte - cînd cerurile se deschid și ceața se ridică. Ceața din mine, din tine, din noi. Atunci, dăm cu ochii unii de ceilalți. Atunci, ne vedem. Atunci, sîntem altfel. Nu știu
Dragul meu Lev Abramovici by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7812_a_9137]
-
de lux e adesea cel mai idilic, desfrînatul este cel mai moral, scepticul e adesea cel mai religios), ci doar să amintesc că numai prin păcat poate fi întrevăzută mîntuirea." (p. 75) Puțin mai jos, flerul sigur cu care întrezărise deșertăciunea inferențelor conceptuale îi prilejuiește un fragment uimitor: , Există o pălăvrăgeală a raționamentelor care în infinitatea lor se află în același raport față de rezultat precum interminabilul șir de regi egipteni față de cîștigul istoric: bătrînețea realizează visele tinereții; fapt dovedit de Swift
Un răstignit pe crucea căinței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7865_a_9190]
-
în ultimele ore Eminescu într-o stare de boală sufletească, de Weltschmertz. Era prea mult Eminescu iar dăscălița noastră ne dusese prea departe. După ce comentai Scrisorile, Luceafărul, Împărat și proletar, Sarmis, Gemenii, Andrei Mureșanu, Povestea magului călător în stele, Panorama deșertăciunilor și proza - Cezara, Archaeus, Sărmanul Dionis -, aveai sentimentul că ai înțeles ceva din ceea ce era mai intim în gândirea și în fantezia lui creatoare. Tristețea de pe alte lumi din paginile lui coborâse în mintea noastră tânără, moment în care am
În loc de Prefață la Amintirile… lui Creangă by Ion Pecie () [Corola-journal/Journalistic/6272_a_7597]
-
preponderăciune, premedităciune, prostituciune, peregrinăciune etc. În realitate, sînt puține formele în -ciune cu o poziție solidă în limbă: la cele considerate moștenite (rugăciune, înțelepciune, mortăciune) se adaugă derivate, în general de la verbe, în unele cazuri și pornind de la adjective: amărăciune, deșertăciune, goliciune, înșelăciune, plecăciune, slăbiciune, spurcăciune, stricăciune, urîciune, uscăciune, vioiciune. S-a întîmplat ca multe dintre acestea să aibă sensuri negative, fapt care s-a reflectat asupra sufixului, adăugînd la nuanța sa învechită și o conotație peiorativă. În ultima vreme, circulă
„Furăciune” by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/12758_a_14083]
-
parte din pustiul pe care îl străbat. Adevărate oaze, cu apă bună și proaspătă care-mi trezește trupul și mintea, o apă clară în care se oglindesc amintirile mele dragi, ca Narcis odinioară. Există intervaluri care mă refac, care estompează deșertăciunea și care îmi dau iluzia zborului. Adică, simt uneori cum îmi cresc aripi, frumoase, mari și aud fîlfîitul lor. M-ați văzut zburînd? Am plecat într-o duminică dimineață spre Craiova. N-am luat-o pe drumul tradițional, pe autostrada
În căutarea timpului pierdut by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12987_a_14312]
-
dezamăgirii ființei, printr-o extrapolare a subiectului asupra celorlalți. Jocul devine indolent, golit de umanitatea sensibilă, mecanizat în libertatea sa care nu consfințește decît eșecul: "ar trebui să înlocuiesc numele acestui oraș/ cu un simplu număr care înseamnă pustiu/ poate deșertăciune/ ce părere ai despre asta Janis Joplin/ o să zgîriem puțin suprafața mării/ și vom găsi acolo un blues despre bani/ despre pescarul de arici undeva sus/ aruncîndu-și plasele în apă/ apoi scoțîndu-le aproape goale/ oricum fără noi" (cîteva scrisori către
O lacrimă a lucidității by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15023_a_16348]
-
singurătate în preajmă-i elfii potolesc focul însângerat nu-ți recunoști călăuza devotată-i doar bătaia inimii preschimbată-n ruine în crevase ce să mai adaugi căutătorii de aur din ceața cu spini s-au stins în nisipuri precum o deșertăciune în gândul bogat astfel te trezești într-o copilărie rebelă vânatul magic n-are nume poți vedea fața lumii dincolo de înțelepciunile bucuroase dar el merge pe miriști de uraniu îngână liota unui timp de strajă se zăresc suburbiile cu inimi
Poezie by Mihai Răcășan () [Corola-journal/Imaginative/8068_a_9393]
-
Marina Dumitrescu "...Deșertăciuni a grăit fiecare către aproapele său, buze viclene are în inimă, în inimă grăit-a ce e rău..." Astăzi... ca-ntotdeauna: de dragoste Nu-ți voi lăsa nicînd mîna întinsă singură. Te voi înveseli cînd ai să mă strigi pe
Călătorind în marea interioară by Marina Dumitrescu () [Corola-journal/Imaginative/10779_a_12104]
-
E. Lovinescu semnalează și el "debutul remarcabil" al tînărului scriitor. Sînt primele poduri, încă mobile, ce leagă continentul literaturii interbelice cu reliefuri atît de capricioase de o conștiință insulară, fragilă, dispusă în orice moment să se dezbare de inutilitățile și deșertăciunile lumii, ca și de propria-i identitate. Ecleziast modern, configurat pe dramaticul motiv al "vînării de vînt", opera lui Blecher se încheagă din aglutinări fabulatorii, din retrospecții înșelătoare, cînd copilul, adolescentul și adultul bîntuie același trup dematerializat, fluidizat sau împuținat
MAI by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Imaginative/13877_a_15202]
-
și cum ai să poți respira dintr-un văzduh ca un cap de marinar smuls de furtună cu tot cu coșul pieptului ... ? Hai, Reiner! Un milion de motive pentru care nu pot muri acum Nu poți muri tot timpul uneori e chiar deșertăciune moartea în fața tristeții nedefinite stau cîteva dileme ca niște mirese care s-au îmbrăcat prea devreme sau prea tîrziu în așteptarea mirelui Nu pot să mor acum am promis văduvei lui Fernando oarba din port că am să-i povestesc
Poezie by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Imaginative/15572_a_16897]
-
meteoritul se scufundă în pîntecul femeii ... Nu pot să mor pînă cînd teoria numerelor frumoase nu va mîna cuvintele în peștera în care a fost zămislit deșertul care inspiră neputinței noastre o cale Nu poți muri tot timpul uneori e deșertăciune moartea ... Poți să mori iubind? Cine să moară dacă dragostea e o multiplicare de vieți de chipuri în fiecare clipă mii de fețe ale aceluiași om lunecă un carusel care risipește pentru a limpezi în jur o aglomerare a aceleiași
Poezie by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Imaginative/15572_a_16897]
-
pe care le-am dat. Trebuie să-mi tocesc ghearele în carne. Trebuie să sărut o prăpastie. Trebuie să fărîmițez un strop de răbdare cu un ciocan greu greu ... De asta nu poți muri tot timpul uneori e chiar o deșertăciune moartea în fața tristeții nedefinite stau cîteva dileme ca niște miri care s-au îmbrăcat prea devreme sau prea tîrziu în așteptarea miresei ...
Poezie by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Imaginative/15572_a_16897]
-
oprimat - La fiecare cuvînt o lacrimă la fiecare Obidă un hohot și un nod în gît, amar - Așa-mi duc viața la finele Acestui mileniu cumplit, la sfîrșitul acestei Lumi haine, atît de prinsă-cetluită în ticăloșia ei În zădărnicii și deșertăciuni Că moartea o va surprinde cu gura plină De vorbe calpe - Fără un gînd fără o lacrimă... Îmi închipui pe pămînt locuri Unde nu ajunge raza de soare Locuri unde nu adie vîntul Locuri oarbe și surde, fără căldură Fără
Poezie by Ion Lazu () [Corola-journal/Imaginative/9722_a_11047]
-
ce se complace în păcat se ostenește zadarnic să minimalizeze importanța acestuia, căci, cu toate acestea, și pentru el păcatul rămâne o realitate adânc înfiptă în viața omenească și senzația tulburătoare a prezenței lui dă vieții moderne gustul amar al deșertăciunii care sapă la temeliile oricărei bucurii curate, adevărate. Cineva simte gravitatea păcatelor doar atunci când se va desface de cele de-a stânga (de cele rele), abia atunci își va cunoaște cu de-amănuntul toate păcatele ce le-a făcut înaintea
Editura Teologie și Viaţă by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/136_a_139]
-
de aur din bălți ne păreau pe care urma să le împuște acest nebun. Simțeam cum se lasă seara cum adie o boare peste umerii dulci ai femeii-copil umerii mei și pleoapele lui i-au învelit trupul crud plângându-mi deșertăciunea și-n plus dezastrul pe care-l simțisem prelins în mine din sufletul nepotrivitului chip din lampă un ciob de lumină aici jos pe pământ cum arată închipuirea rugul aprins în spini un snop de raze o zoaie fetidă din
Poezii by Ion Murgeanu () [Corola-journal/Imaginative/10921_a_12246]
-
crede nici în sine însăși, nu mai vrea să fie poezie. Pentru că "fraza frumoasă" (de ex., "Copacii își oblojesc rănile cu păsări", "îmbrățișarea în ninsoare") nu e altceva decît "un arabesc al aiurelii" (O fază frumoasă). În consecință, totu-i deșertăciune, nimic serios. Dacă, așa cum poetul (?) se spovedea într-un interviu, poezia e doar un joc de-a cuvintele, atunci e și firesc să nu i se ceară mai mult. De altfel, una din scrierile sale din antologie se întitulează Am
Poezia basarabeană din ultimele decenii by Ion Țurcanu () [Corola-journal/Imaginative/9710_a_11035]