1,592 matches
-
undă-corpuscul. Pe baza teoriei generalizate a relativității, Einstein a justificat variațiile neexplicate ale mișcării pe orbită a planetelor și a prezis curbarea luminii stelare în vecinătatea unui corp masiv cum este, de exemplu, Soarele. Confirmarea acestui din urmă fenomen în timpul eclipsei de Soare din 1919 a devenit un adevărat eveniment mediatic și faima lui 56 Einstein s-a răspândit în întreaga lume. Teoria relativități generalizate se diferențiază în multe privințe de toate celelalte teorii științifice. În primul rând, teoria lui Einstein
AVENTURA ATOMULUI by ELENA APOPEI, IULIAN APOPEI, () [Corola-publishinghouse/Science/287_a_599]
-
cer vânăt, cercuri și labirinturi, stânci solitare izbucnind absurd din mijlocul unor câmpii galbene, animale bizare veghind liniștea unor mulțimi mute, profilate pe un cer sângeriu. Mai jos, prins în pioneze, un peisaj violet, terorizat de un soare negru în eclipsă. Singurătatea iradiată de desene o înspăîmânta; ele păreau înghețate de lumina rece a farurilor care încă mai continuau să o obsedeze"3. Tablourile care fac decorul din cabinetul doctorului și cu care rezonează personajul feminin sunt înrudite tematic: fie decriptează
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
mare groază. Cozile cometelor, întunecările soarelui, culoarea lunii, ploaia stelelor căzătoare, toate acestea vor fi neobișnuite. Se vor ivi pe neașteptate aștrii necunoscuți, nemaivăzuți vreodată; soarele va fi tot timpul întunecat, încât cu greu se va deosebi ziua de noapte; eclipsa lunii nu va dura doar trei ceasuri, ci, scăldată în sânge în toată vremea, ea va avea direcții uimitoare, încât nu se va mai putea cunoaște nici cursul aștrilor, nici mersul anotimpurilor: căci iarna va fi vară și vara va
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
în peisaj marin, București, 1988; Iubire interzisă, București, 1995; Fă-ți patul și dormi!, București, 1997; Pasărea nopții. Povești cu Daniel, București, 1998; Cavalerul spațial. Aventuri cu Daniel, București, 1999; Revoluția în oglindă, București, 1999; Călătorie fantastică în vreme de eclipsă, București, 2000; C.I.A., „compania” cu ușile deschise, București, 2000; Martorul, București, 2000; Virusul mileniului, București, 2000; Daniel și Dracula, București, 2001; Italia mea, București, 2001; Iubire în decembrie ’89, București, 2002; Magicianul în Pădurea Uitării, București, 2002; Orbi în tranziție
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290312_a_291641]
-
Colecția TEXTE DE FRONTIERĂ 43 Marius Cucu este doctor în filosofie, cadru didactic la Universitatea "Ștefan cel Mare" din Suceava. A publicat numeroare articole și studii în revistele de specialitate, precum și Cioran și exodul spre veșnicie (2007); Eclipsa orizontului (2003). La editura Institutul European a apărut volumul Pendulări în abstract (2008). Marius Cucu, Transcendența activă (c) 2010, Institutul European pentru prezenta ediție INSTITUTUL EUROPEAN Iași, str. Lascăr Catargi nr. 43, 700107, OF. P.1, C. P. 161 euroedit@hotmail
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
a nedreptății ca tirani înflăcărați peste ființa umană ancorată imanentului. Și totuși, pentru cel care primește străfulgerări din revelația mistică, tristețea conștientizării morții și a nedreptății drept constante prime ale vieții umane terestre, este profund estompată și, ulterior, proiectată în eclipsa impusă de adevărul unei dimensiuni superioare. Această dimensiune este, în perspectiva celui atins de clarviziunea mistică, transcendența. Viziunea sa descoperă inexprimabila măreție a copleșitoarelor abisuri divine. Prin fereastra epifanică deschisă de transcendență strălucește imperiul unei lumi în care infinitul întinderilor
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
celui corupt? Oare nu este răutatea, ca una dintre trăsăturile decisive ale demonizării eului, semn al unei grave tulburări și nicidecum al lucidității ascuțite? Între spiritul care refuză alunecarea în ispită și adeptul dăruit acesteia, cu precădere cel pătruns de eclipsa răutății, care este, totuși, autenticul lucid? Care se adâncește spre fundamentele sinelui înțelegând autentica situație și poziționare a acestuia? Să-l privim, pentru moment mai în-deaproape, pe cel pătruns de răutate. Mai exact, să-l lăsăm să se privească pe
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
stat. Armata, în sfirșit, vede diminuîndu-se rolul trupelor mercenare, puțin sigure și prea costisitoare, în favoarea soldaților țărani (stratiotes), cărora le sînt concesionate pămîn-turi în schimbul serviciului militar. Acest efort de redresare interioară început de primii Hera-clizi n-a putut împiedica nici eclipsa evidentă pe care o cunoaște în secolul al VII-lea civilizația bizantină, după pierderea Antiohiei și Alexandriei, nici anarhia politică care se instalează în Imperiu după moartea lui Iustinian II, în 711. Timp de șase ani, în timp ce arabii reiau ofensiva
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
Eliberat de trimișii lui Carol, el face apel la acesta ca la singurul protector posibil și merge pînă în Saxonia pentru a-i implora ajutorul și protecția. Reiese limpede că, prin aceasta, Carol a devenit arbitrul lumii occidentale. Prăbușirea Papalității, eclipsa lentă a Imperiului de Răsărit în Bizanț, Constantin VII a fost, să ne amintim, înlăturat fac din monarhia francă singura garantă a lumii creștine, iar din Carol urmașul firesc al lui Constantin. În acesta calitate, de apărător al creștinătății de
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
grupurile organizate, expuneri pe bază de proiecții de diapozitive (multe dintre ele cu totul inedite), observații directe cu ajutorul instrumentelor, ceva mai diferite acum, în ambianța acestei ierni nu prea blânde. Ne gândim însă încă din aceste zile la organizarea observării eclipselor totale de Lună de la 4 mai și 28 octombrie, respectiv a celebrei Comete Halley, în ultimele luni ale anului. Există o limită de vârstă pentru cei dornici să se inițieze în tainele Universului? Vă adresez această întrebare deoarece am văzut
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
că explicațiile vor fi de ajuns. Toată presa europeană se ocupă de noi, fără a se pronunța pentru sau împotrivă. Ziarele engleze cred că Austria va lua măsuri. După-amiaza cu Elisabeta la palat, Stöhr aici, rămas până la ora 4½. Seara eclipsă de lună. Citit și scris până la 11. București Marți, 6 decembrie/24 noiembrie Vreme frumoasă, vânt rece. Ora 10½ Rosetti la mine. Presa este foarte iritată și chiar violentă împotriva Austriei. Ziarul Fremdenblatt (oficios) are un articol de fond despre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
Ministerul Comunicațiilor și Lucrărilor Publice, condus de cel din urmă. În perioada pregătirii procesului xe "Pătrășcanu"Pătrășcanu, organele de Securitate Încearcă să-l implice În lotul de acuzați, dar renunță, foarte probabil datorită opoziției lui Dej. După o perioadă de „eclipsă politică”, Între 1952 și 1955, I. Gh. xe "Maurer"Maurer urcă din nou În ierarhia politică, pentru a fi numit În 1958 președinte al Prezidiului Marii Adunări Naționale, post echivalent cu cel de șef al statului. După acest post, mai
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
Editura Curtea Veche, xe "București"București, 2001. xe "Crohmălniceanu"Crohmălniceanu, Ov., Amintiri deghizate, Editura Nemira, xe "București"București, 1994. xe "Dorian"Dorian, Emil, Jurnal din vremuri de prigoană. 1937-1944 (editor: Marguerite Dorian), Editura Hasefer, xe "București"București, 1996. Gal, Matei, Eclipsa, Editura du Style, xe "București"București, 1997. Gaston Marin, Gheorghe, În serviciul României lui xe "Gheorghiu Dej"Gheorghiu-Dej. Însemnări din viață, Editura Evenimentul Românesc, xe "București"București, 2000. xe "Giurescu"Giurescu, Dinu C., Imposibila Încercare. Greva regală, 1945, Editura Enciclopedică, xe
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
care i se supune și i se opune totodată. Ea trece prin obiectul devenit transparent pentru a vedea altceva; o sublimare ori o apoteoză a sensibilului, așa cum ne e dat să întrezărim în Semn 715: "Cum te uiți la o eclipsă de soare/ printr-un geam afumat,/ tot astfel se uită prin mine/ ochiul din spatele meu, opal/ spre ochiul fix din orizont, oval/ coborând din deal spre o vale/ urcând o vale spre un deal". Precum tot ce apare în faptul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
spre lumină; de fapt, aici urcarea și coborârea sunt cuprinse în acolada aceluiași act: doar privirea înclinată - închinată - poate să se înalțe mai presus de ceea ce cade în simțuri, devine vedere. Smerită, aplecată în praful pustiului și al morții, în eclipsa orizontului mundan, ea se regăsește în chipul originar al lumii 28. "Acest chip de origine îl poartă tot drumul"29, căci ceea ce luminează și cheamă vederea spre lumină deschide drumul însuși, călăuzește de la bun început dinspre departele sfârșitului. Iar smerirea
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
unei instanțe pentru care "totul este prezent". Prezentul acesta însă e fără prezență, lipsit de un conținut ontologic ce s-ar putea prezenta în forma unei apariții. Martorul nu atestă decât existența unei privațiuni, carența de prezență a prezentului. Înregistrează eclipsa, prezentul neființei 5. Aici nu orizontul ontologic ni se deschide, ci un inaparent fenomenologic. Căci totul este prezent, dar fără ființa prezenței, imprezentabil. În prezența martorului se arată ceva ce nu poate fi arătat, transparența prin care mărturia devine vizibilă
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
apară, să se desfășoare în firea Firului divin; toate în Unul, înfășurate în același sens al facerii. Dar tabloul acesta vine de dincolo, din firescul petrecut demult, din netimpul slăvirii în slavă; acum - aici - elogiul "e uzurpat de când e în eclipsă/ divinul. Harfe în preajma înghețului, când ți se/ domolește entuziasmul și e în scădere/ ardoarea-ți. Apoteoze ce se surpă, când pentru/ totdeauna ți-ai desprins văzul din lucoarea/ desăvârșirii". Peisaj secularizat de nevedere, de grija nepăzirii sufletului. Văzul desprins de
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
Zidire la loc, dar în ființa dislocată, evacuată, în golul sufletului locuit de Zeu, în Imaginea care stinge orice altă imagine, destăinuindu-și lumina 61. Și atunci, strălucirea aceasta nu e oare în stare doar în urma secularizării, în chiar miezul eclipsei divinului însuși, pentru ca Firul să-și pună din nou plumbul la temelia firii, în vederea celor spulberate și rezidite?62 Chipul ascuns în lumină (Nicolae Ionel) Cele trei secvențe ale poemului [Am ajuns] de Nicolae Ionel 63 înfățișează tot atâtea ipostaze
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
se vede, are o ființă care își interpune imaginea de sine ca ecran vizibil ce obturează transcendența invizibilului. Sfera care îl închide e semnul care îl semnifică drept prezență ce își luminează orizontul. Orizontul acesta trebuie întunecat, pus în lumina eclipsei, laolaltă cu prezența care se odihnește în el. Se cere arătat pentru a fi desființat, mărturisit pentru a fi devoalat 72. Dezapropriat de semnul autosemnificării, sufletul își pierde nu doar imaginea ci și vederea. El nu se mai vede pe
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
albastre/ - ecou al unei chemări/ ce se zbuciumă-n ceruri". Golul nu are aici doar natura unei ființări care umple vederea în chiar lipsa de ființă. Pe de o parte, într-o fenomenologie a inversiunii apariției, el pune forma în eclipsa vizibilului, arătându-se pe sine în lumina interiorului răsfrânt, în condiția esenței care dă de văzut 84. Pe de altă parte, ceea ce se dă este transparența prin care se trece, albul lucrurilor sau miezul incolor în care vederea se înmormântează
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
propriu-zis, care face stop-cadru pe secvențe din viața „fratelui sardele” aflat în cârdășie cu „sora morfină” și în compania „prietenului vermut șpriț”. Elementul (auto)biografic alunecă de la cotidianul derizoriu la metafizicul corupt ori la aleatoriul prefabricat. Formula se reia în Eclipsa (1999) și în Studiu de bărbat (2002), cu înclinație vizibilă, cu precădere în primul caz, către jocul trimiterilor de la text în versuri la text în versuri/ proză. Șapte poezii, fiecare asociind o abstracțiune filosofică unei zile a săptămânii: despre om
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290577_a_291906]
-
singurătate (sâmbătă), despre durere (duminică), alcătuiesc o a opta, cu statut de artă poetică (despre despre*). Grupajul dedicativ, reunind parodii camaraderești: buzăul din sânge și uneori luni (iova), ieudul de dinaintea facerii lumii (ioanes), de către o(h)m (legea lui groșan), eclipsa continuă (ion mureșan), rezolvă prin notele de subsol posibilele dileme relative la un portret congener cu optzeciști de succes în anii ’90. Un „el” privește la măcelărie carcasele care capătă forma trupului iubitei: „câtă criminală plăcere să intri în carmangeria
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290577_a_291906]
-
digul pescăresc). Din păcate, în ansamblu tonul se radicalizează, limbajul coboară atmosfera boemă în mizerabilism, iar unele metafore se preschimbă în scene formate din cuvinte care vor să șocheze teribilist. SCRIERI: Drumul până la ospiciu și reîntoarcerea pe jumătate, București, 1998; Eclipsa, cu ilustrații de Tudor Jebeleanu, București, 1999; Studiu de bărbat, București, 2002. Repere bibliografice: Ion Roșioru, Etajele realității, TMS, 1998, 6; Dan Silviu Boerescu, Fratele sardele, ultimul nouăzecist, CNT, 1999, 6; Aura Christi, Ospiciul livresc, CC, 1999, 1-3; Oana Fotache
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290577_a_291906]
-
6; Dan Silviu Boerescu, Fratele sardele, ultimul nouăzecist, CNT, 1999, 6; Aura Christi, Ospiciul livresc, CC, 1999, 1-3; Oana Fotache, În grădina (muzeului) literaturii, LCF, 1999, 23; Marin Mincu, Un douămiist întârziat, CNT, 1999, 47; Adrian Alui Gheorghe, Poezia de după eclipsă, CL, 1999, 11; Nicoleta Ghinea, Un alt fel de morală, RL, 2000, 2; Cistelecan, Top ten, 175-177; Grigurcu, Poezie, II, 541-545; Marin Mincu, Poeticitate românească postbelică, Constanța, 2000, 531-534; Lefter, Scriit. rom. ’80-’90, III, 277-280; Vasile, Poezia, 299-302; Marius
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290577_a_291906]
-
Libertate sau securitate? / 122 3. Autonomie și interdependență / 124 4. Comunitate și egalitate / 129 5. Comunitate și ordine socială / 131 6. Dialecte și comunitate / 132 Capitolul VIII. "Autopsia" comunității / 135 1. Trepte și mecanisme ale disoluției comunității / 135 1.1. Eclipsa comunității / 140 2. Forme contemporane de comunitate / 141 2.1. Comunități urbane / 144 2.2. Cazul Americii / 145 2.3. Arhitectură și comunitate Europa urbană / 150 Capitolul IX. Comunitarismul sau: Comunitatea a murit! Trăiască comunitatea! / 155 1. Forme ale comunitarismului
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]