6,028 matches
-
estetice ale creațiilor în care suprarealul domină nu ne mai mirăm, pentru că ele au funcționat dintotdeauna, constituindu-se ca niște proiecții în imaginar a tuturor dorințelor rămase nerealizate aici, în spațiul realului. Într-un nesfârșit zbor spre sine, autoarea a exclamat adeseori:” Doamne, încerc să te ating, dar mâna mea nu poate cuprinde Infinitul. Acum, zborul este spre mine însămi, spre Sinea superioară!” Sigur că orice înaintare este facilitată de cunoașterea de sine așa cum scrie și la intrarea Templului din Delphi
GÂNDURI ÎN AMURG-PREZENTARE CARTE de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1462 din 01 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1420132338.html [Corola-blog/BlogPost/372804_a_374133]
-
Nimic nu mă mai miră! Ștefan continuă: - E... sora ta! Câteva săgeți au pornit să-i brăzdeze inima. Un vulcan stătea să erupă în fiecare colț al sufletului. Misterul clocotea pe margine de cuțit, mereu mai pregătit de atac. - Imposibil! exclamă fata. Eu nu știu să fi avut vreodată o soră. Mama mi-ar fi spus. Ștefaaan, insistă Maria, cu siguranță nu face parte din scenariul tău? Tania îi privea cu fața senină. Urmărea reacția Mariei și, din când în când
PROMISIUNEA DE JOI (VII) de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 797 din 07 martie 2013 by http://confluente.ro/Promisiunea_de_joi_vii_gina_zaharia_1362680601.html [Corola-blog/BlogPost/345529_a_346858]
-
căsătorit fără acordul lui Tudor. Dar pe Tania nu a mai vrut unguroaica s-o dea. Ba mai mult, nu le-a dat voie nici măcar s-o viziteze. Bineînțeles, bunicul tău n-a știut niciodată de existența surorii tale. - Dumnezeule! exclamă fata. De aceea mama se temea de testamentul lui Tudor. Voia să-l elimine din moștenire pe Georges și se gândea la Tania. Acum înțeleg. - Nu înțelegi! preciză scriitorul. Fă-mi o cafea și așază-te lângă mine! Maria simțea
PROMISIUNEA DE JOI (VII) de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 797 din 07 martie 2013 by http://confluente.ro/Promisiunea_de_joi_vii_gina_zaharia_1362680601.html [Corola-blog/BlogPost/345529_a_346858]
-
cazuri. Eu cine sunt? Quod licet Iovis non licet bovis! Tiberius și Nerva izbucniră din nou în râs. Iar Thrassylus li se alătură și el. -Oh! bătrâna mea mamă înnebunise! spuse Tiberius ridicându-și brațele uscățive. -Ba bine că nu, exclamă Nerva! Era mai lucidă ca oricând! De când cu ideea asta a ei de a deveni zeiță ieșise din zgârcenia ei proverbială și cheltuia sume mari de bani aruncând mii de sesterți în stânga și-n dreapta, la joc fiind desigur, imortalitatea
AL SAPTELEA FRAGMENT (1) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1490 din 29 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1422507107.html [Corola-blog/BlogPost/369436_a_370765]
-
ale Tibrului... -Ce destin josnic dar meritat! conchise Nerva. ,,Hodie mihi, cras tibi!” (Azi pentru mine, mâine pentru tine!) spuse el gândindu-se la destinul celor două femei. -,,Vae soli! ˮ(vai de cel singur) completă Thrassylus. -Chiar așa Thrassyl! exclamă împăratul. Cum citeai scrisorile Liviei..? Cu mănuși, cumva? Eu unul nu i le mai citeam deși în ultimii ani continua să-mi trimită epistole cu tot felul de plângeri și interese ale ei, unele dintre cele mai ciudate! -Epistolele ei
AL SAPTELEA FRAGMENT (1) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1490 din 29 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1422507107.html [Corola-blog/BlogPost/369436_a_370765]
-
noastre se mișcă cam greu uneori și sunt eficiente pe spații deschise și plate. Iar rapiditatea executării unei operații militare bine gândite crește șansele câștigării luptei. -Pe toți zeii magnifice, v-am spus de atâtea ori să vă scrieți memoriile! exclamă Nerva. -Ba bine că nu Nerva! Unii vor scrie că mi-am făcut singur apoteoza! Pe Uranus și pe Aether... Îi las pe ei să mă laude sau să mă critice, după dorință! -Aveți destui detractori, care sigur vă vor
AL SAPTELEA FRAGMENT (1) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1490 din 29 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1422507107.html [Corola-blog/BlogPost/369436_a_370765]
-
pentru un bărbat! - Nu e ceva personal? Dar cum se numește ostilitatea asta nejustificată pe care ai manifestat-o față de mine tot timpul? M-ai respins cu o înverșunare inexplicabilă, m-ai umilit, m-ai atacat... - Eu te-am atacat? exclamă Clara scandalizată. Chiar că ai un tupeu fantastic! Tu m-ai atacat la miez de noapte, acasă la mine, unde ai intrat abuziv, m-ai lovit și m-ai speriat de moarte! Așa crezi tu că poți cuceri o femeie
ISPRĂVILE LUI CUPIDON (PART. 12) de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2211 din 19 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1484828467.html [Corola-blog/BlogPost/375656_a_376985]
-
I-am zărit doar așa în treacăt, în noapte, când au dat buzna peste mine, dar au tulit-o mai repede decât au sosit. Neciopliții, nici „sărut mâna, doamnă” n-au zis! Tineret prost crescut! Cotoroanța ieși în drum și exclamă: - Ehe, dar am oaspeți de vază ziua în amiaza mare! Ce mai faceți doamna primar, Saveta Ionescu? Dar poftiți în căsuța mea modestă, rânji baba vicleană. - Mulțumesc, dar n-avem vreme de pierdut. - Înțeleg! Aveți treburi urgente în primărie! Spune
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
Vreau să te scutesc cât mai mult de efort pentru ca micuțul din pântecele tale să stea confortabil. - Vino în așternut să fii cât mai aproape de copilașul nostru! Bărbatul se apropie bucuros și-i puse palma pe burtă. După câteva secunde exclamă: - A mișcat! S-a trezit! Soțul își apropie urechea și ascultă. Soția îl mângâie pe păr și-l întreabă în șoaptă: - Ce zice? Spune-mi și mie! Pătru își îndreptă fața către chipul nevestei presărându-i scurte sărutări pe sânii
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
presărându-i scurte sărutări pe sânii dezveliți ce-și scoseseră ostentativi și provocatori sfârculețe trandafirii: - Zice să explorez comorile tale! - rosti zâmbind și-și strecură palma pe sub cămașa de noapte mângâindu-i cu tandrețe pielea catifelată a coapselor. - Explorează-le, exclamă extaziată de plăcere și fericire și-l primi la pieptul său cu brațele deschise, simțindu-se iubită și împlinită... Pe la ora prânzului Elena deschise ochii și zărindu-și soțul dormind ca un prunc, îl sărută ușor pe buze. Pătru simți
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
Se întrebă dacă nu cumva visează. Din această reverie plăcută de simplu spectator, îl readuse la realitate calul care, apărându-se de muște, smuci din cap și Pătru Valdescu simți căpăstrul în mână. - Murgule, așa ceva n-am văzut noi niciodată! - exclamă cu satisfacție. Calul dădu din cap de parcă înțelese vorbele stăpânului. Tânărul, cuprins de exuberanță, se aventură până aproape de cascadă savurând plăcerea valului de aer reconfortant și exclamă entuziasmat: - Iată că visul meu a devenit realitate! De bucurie ridică brațele spre
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
Pătru Valdescu simți căpăstrul în mână. - Murgule, așa ceva n-am văzut noi niciodată! - exclamă cu satisfacție. Calul dădu din cap de parcă înțelese vorbele stăpânului. Tânărul, cuprins de exuberanță, se aventură până aproape de cascadă savurând plăcerea valului de aer reconfortant și exclamă entuziasmat: - Iată că visul meu a devenit realitate! De bucurie ridică brațele spre cer și continuă: - Deci, tu, frumoasă cascadă îmi tulburai liniștea nopților!? A meritat să te cunosc! Cândva voi escalada abruptul ca să găsesc locul de unde izvorăște apa ta
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
ce caută pe aceste meleaguri lipsite de orice urmă de viață. Privirea îi coborî lent de pe crestele amețitoare care se adunau în jurul său ca o uriașă căldare. Undeva, sub povârniș, observă o stâncă cu o pată neagră. - Vai de mine! - exclamă surprins. Asta-i zona neclară care îmi apărea în vis și de aici începea coșmarul cu umbre negre care se ridicau deasupra înălțimilor, cu vulturi uriași, fără penaj... Brrr... Mă trec fiorii! Ce o fi acolo? Să dezleg misterul dacă
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
de teamă, își lasă murgul lângă abrupt și se cațără cu grijă până sub stânca cu pricina. Când ajunse sus și ridică privirea, descoperi că de fapt acea pată mare și neagră era o grotă în munte. - Măi să fie! - exclamă stupefiat. Atâta muncă pentru o cavernă!... Dar dacă aici sălășluiește vreun moș Martin Carpatin uitat de Dumnezeu? Vai de pielicica mea! Fuga înapoi până nu se trezește domnia sa! Dar înainte să pună în practică planul de refugiu, aruncă instinctiv încă
VI. ZONA DUHURILOR RELE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1392 din 23 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414058825.html [Corola-blog/BlogPost/383931_a_385260]
-
fi în 2012. Poate li s-or fi tocit dălțile cu care și-au cioplit în piatră caledarul și nu au putut să mai continue numarătoarea anilor... sau s-au lovit și dânșii - cioplitorii desigur - cu ciocanul peste „dește” și... exclamând cu necaz acel faimos „fac” englezesc... au abandonat lucrul până le va trece durerea! Cu multitidinea asta de popor chinez e o altă problemă! Ei numără anii în animale, nu în milenii: anul șobolanului, anul câinelui, a șarpelui, a dragonului
MEMORIA PENIŢEI (1) – CÂND ÎNCEPE NOUL MILENIU de GEORGE ROCA în ediţia nr. 727 din 27 decembrie 2012 by http://confluente.ro/George_roca_memoria_penitei_1_c_george_roca_1356608670.html [Corola-blog/BlogPost/341536_a_342865]
-
întoarse și puse în căușul palmelor încă două cornuri mari, moi, cu brânză, apoi îi zâmbi mulțumită. Femeia se depărtă, dar o privi lung pe bătrână în urma ei. Fiind sigură că e prea departe ca Sofica să poată auzi, ea exclamă soțului: - Poate ar fi fost bine s-o fi luat cu noi în mașină și s-o ducem acasă? - Ei, haide, haide, dragă, ce-ar fi dacă am lua toți cerșetorii cu noi?, ripostă el iritat. Ce-ți veni? - Aș
UN DRUM FĂRĂ ÎNTOARCERE de CRISTEA AURORA în ediţia nr. 1131 din 04 februarie 2014 by http://confluente.ro/Un_drum_fara_intoarcere_cristea_aurora_1391540103.html [Corola-blog/BlogPost/364044_a_365373]
-
ai fost mereu: un om cu vocația prieteniei! Întotdeauna am admirat, cu nesfârșită recunoștință, ceea ce pare supranatural de natural, pe aceia care se îmbracă cu Cristos cu firescul cu care își îmbracă haina, fără să se aștepte ca cineva să exclame: vai, astăzi te-ai îmbrăcat! Ne place să ne știm totdeauna îmbrăcate frumos, cu veșmintele cele rare, extrem de prețioase..., ne place să constatăm că El poartă în cutiuța muzicală a aspirațiilor Sale același cânt sublim care-i amplificase toate vibrațiile
DRAGA MEA PRIETENĂ de TITIANA DUMITRANA în ediţia nr. 1115 din 19 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Draga_mea_prietena_titiana_dumitrana_1390154066.html [Corola-blog/BlogPost/342432_a_343761]
-
întodeauna în compania altor persoane, glumind, degajând bună dispoziție prin comportamentu-i copilăresc. Oare mai sărutase și altă fată? Oricum, nu ar fi putut să o facă așa cum o făcuse cu ea, chiar dacă se străduise să dea o notă de superficialitate, exclamând ca un copil căruia îi plac dulciurile: - Măi, să știi că-mi place! Mai vreau... În fapt și ea avea aceeați dorință, care avea să persiste tulburător mai întâi, apoi din ce în ce mai descurajant, ca apoi să se estompeze, odată ce realizase că
II. ECOU RĂTĂCIT de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2065 din 26 august 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1472199965.html [Corola-blog/BlogPost/365179_a_366508]
-
Scripturii în Cuvântul lui Dumnezeu care se dă ca hrană 34, iar credincioșii, atât înainte cât și după citirea Evangheliei, salută cu bucurie prezența lui Iisus Hristos, care vine să ne învețe și să ni se împărtășească prin cuvintele Sale, exclamând „Slavă Ție Doamne, slavă Ție!”. Aspectul catehetic al Liturghiei catehumenilor nu se reduce la citirea și explicarea Scripturii, rugăciunile, ecfonisele, imnele, gesturile având o bogată încărcătură catehetică. Încă de la început, Binecuvântarea mare este o slăvire, o lăudare a Împărăției Sfintei
DESPRE IMPORTANTA SFINTEI LITURGHII... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_importanta_sfintei_liturghii_.html [Corola-blog/BlogPost/366930_a_368259]
-
o mână de pe catarge, iar la o comandă monosilabică a dirijorului de șantier: - Șhii! - au scos cu toții căte un sushi (sau ceva asemănător) fiecare din borseta lui. S-au pus pe mestecat. Pauză de masă! - Nu, că m-au spart! exclamă barmanul de „La spital”. Aștia au și catering! Cam de pe aici începe să-și facă loc un soi de invidie. - Ce catering?! Orez gol- vai mama lor de chinezi. - Nu! Nu sunt chinezi! revine tataie (tot cu cocoșelul gol, dar
Vrăjitorul din OZN sau cum a dispărut din senin un cort plin cu coreeni din Vama Veche by https://republica.ro/vrajitorul-din-ozn-sau-cum-a-disparut-din-senin-un-cort-plin-cu-coreeni-din-vama-veche [Corola-blog/BlogPost/338443_a_339772]
-
negru „Fundația Eliza și Nicolae Frunză“. Se întinde și o aruncă peste cutiile cu cărți cele mai apropiate de el. Apoi, obosit după atâtea zile de umblătură și stres, oftează, își șterge un fir imaginar de sudoare de pe frunte și exclamă bucuros, cu ochii în ochii nevestei: - Am scăpat, în sfârșit! Acum sunt liber cu adevărat! Voichița PĂLĂCEAN-VEREȘ Cluj-Napoca Mai 2013 --------------------------------------- Ileana-Voichița VEREȘ (Pseudonim literar: Voichița Pălăcean-Vereș), născută la 5 septembrie 1967 la Cluj-Napoca. Scriitor. Profesor titular de Limba și literatura
ELIBERAREA de VOICHIŢA PĂLĂCEAN VEREŞ în ediţia nr. 868 din 17 mai 2013 by http://confluente.ro/Voichita_palacean_veres_voichita_palacean_veres_1368837414.html [Corola-blog/BlogPost/354884_a_356213]
-
mai sus, și mai jos, nu i-avenit să creadă că e treaz și când s-a convins că nu visează, s-a trântit într-un fotoliu moștenit de la bunicul dar care încă mai rezista (fotoliul, nu bunicul!) și a exclamat cu obidă: - Asta e cioacă, nu glumă! Începuse să doarmă ziua și noaptea se urca pe pereți că nu mai știa nici cum îl cheamă. - Ce ai mă’ de-ți ninge și-ți plouă de parcă ți s-au înecat corăbiile
MINCIUNI CONVENŢIONALE de ION UNTARU în ediţia nr. 742 din 11 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Minciuni_conventionale_ion_untaru_1357894260.html [Corola-blog/BlogPost/361175_a_362504]
-
student, i-am cumpărat apartamentul acesta din casă, pe care acum vreau să-l vând. Am intrat în curte. Exteriorul clădirii arăta destul de bine pentru trecerea ei prin negura vremurilor. - Ar fi fost mai bine dacă era situat la stradă! exclamă Isabela. În curte, bucăți de trotuar spart și gunoi expandat din interiorul pubelei. Am urcat pe rând, cu toții, pe o scară îngustă, în spirală, până la etajul întâi al casei. O ușă de termopan, proaspăt montată ne apăru în fața ochilor. Agentul
„ȘOCUL” de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1605 din 24 mai 2015 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1432457751.html [Corola-blog/BlogPost/367732_a_369061]
-
s-a întâmplat ceva teribil. Noaptea, în timp ce tinerii îndrăgostiți dormeau, au fost uciși în somn, cu multe lovituri de ciocan... De atunci se spune că, casa este bântuită de stafii. Se aud permanent strigăte înfiorătoare, disperate în noapte... - Ce tragedie! exclamară uimiți Paul și Isabela. Mulțumim mult de tot pentru informații! spuseră în cor Paul și Isabela. “Ce ciudat! “ gândi Paul. “De ce povestirea a fost un șoc pentru el? Un șoc care parcă l-ar fi scos dintr-o amnezie. De ce
„ȘOCUL” de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1605 din 24 mai 2015 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1432457751.html [Corola-blog/BlogPost/367732_a_369061]
-
mult ca sigur că este mort, spuse Paul. Și deschise laptop-ul să afle. - Da, notarul este decedat! Și următorul act? Doar nu este și al doilea notar mort, cel care a încheiat vânzarea de la ginere la doamna cea măslinie, exclamă el exaltat. Continuă cu înfrigurare pe internet. - Și al doilea este sigur mort, îi spuse Isabela. Este foarte clar. Actele nu sunt în regulă. - Isabela, e mort și al doilea! E o femeie notar, de fapt! exclamă cu glas tare
„ȘOCUL” de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1605 din 24 mai 2015 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1432457751.html [Corola-blog/BlogPost/367732_a_369061]