3,252 matches
-
lungi unde bărbați, femei și copii stăteau așezați pe scaune joase. O cățea pechineză gravidă stătea Întinsă pe un scaun verde de plastic. Comercianții Îi invitau pe trecători să intre să vadă oferta de televizoare, saltele, casetofoane, oale electrice de fiert orez, frigidere liliputane. Magazinele erau deschise tot timpul pentru că nu știai niciodată când se hotărau micii parveniți să-și ridice standardele achiziționând produse de asemenea calitate. Câteva străzi mai Încolo, prietenii mei trecură prin cartierul roz, o alee cu restaurante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
să caute altundeva. Heidi Împărțea antibiotice din rezerva ei abundentă. — Două pastile pe zi, timp de trei zile, spuse ea. Dacă e vorba de o dizenterie ușoară, până dimineață vă veți simți mai bine. Aveți grijă să beți multă apă fiartă. Moff, Rupert, Marlena și Bennie aprobară vlăguiți din cap și-și primiră pastilele ca niște catolici muribunzi ultima Împărtășanie. A, Harry! El lipsea, concluzionă Walter. Harry Bailley nu-i dăduse pașaportul. L-a văzut cineva pe Harry? Întrebă Walter. Călătorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
partea din față a taberei ardea focul În vatra de piatră, iar o oală cu fiertură fierbea molcom pe niște pirostrii făcute dintr-o portieră stricată de mașină. În apropiere, pe un platou se găseau o grămadă mare de orez fiert și una mai mică de ierburi din pădure. Micul dejun. Esmé și Rupert supravegheau scena cu priviri Înfometate și fețe nespălate. Bucătarii, bătrâna și două tinere drăguțe le zâmbeau și le spuneau În dialectul lor: — Da, da, știm că vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
am explicat chelnerului că eu am comandat numai doi cartofi simplu fierți în apă și nimic altceva. Chelnerul a primit observația mea în aparență cu înțelegere și, după alte zece minute de așteptare, s-a întors cu aceiași doi cartofi fierți, de astă dată fără adaos de slănină, dar bine saturați într-o băiță de untură de porc. Bineînțeles, farfuria a fost refuzată din nou, dar când i-am explicat omului meu că vroiam doar doi cartofi fără niciun fel de
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
uita. Ce se întâmpla în somn cu femeia pe care o iubeam tăcut și intens, cu un devotament simplu și inexplicabil, nu bănuia nimeni. Așternuturile luau forma nopții, luna plimba o lumină de spital pe rama noptierei (bleul ăla lăptos, fiert, amorțit), apoi pe întinderea brațului. La capătul drumului, culoarea se răsfira pe degetele abandonate pe-o carte. Dormeau și ele, împărătește. Era momentul de spaimă, dar și de încredere maximă. Între minte și corp se producea o ruptură, un soi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
în pudră de făină. De-atâta frecat, pantalonul crăpase, curgeau ațele din el. Probabil că nevastă-sa i-l cususe o dată, de două ori, de zece ori, dar, până la urmă, renunțase și ea și-acum buzunarul flutura ca o batistă fiartă. Recitalul putea începe. Belcin striga catalogul rar, poticnit, de pomană. Nimeni nu ieșea la tablă. Din spate, Mihnea dirija orchestra: Cătălin înțepa în stânga și-n drepta cu șurubelnița (când Belcin întreba cine vrea să rezolve problema, voluntarii săreau pe capete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
acoperea corpul; capul rămânea la înălțime, ca un periscop pe gâtul telescopic. Mă jucam la robineți, echilibrând curenții reci și calzi fără prea mare succes. Parcă o vedeam pe maică-mea balansându-se cu cratițele și oalele pline cu apă fiartă, aduse de pe aragaz. Le deșerta în cadă, se-auzea un plescăit lipicios și căldura se ridica umedă până în tavan: te înecai de-atâta abur. Pe urmă dădea drumul la robinetul de apă caldă: curgea apă rece sau nu curgea nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
-o tânărului Lupu. „Hai, nene, trage-o dușcă.“ Tânărul Lupu s-a conformat. Sticla s-a întors la Mihnea, care-a mai sorbit un gât. Apoi a ajuns la mine. Am înghițit și eu o gură, duhnea frumos, a prune fierte, adevărate. Am simțit cum mă încălzesc pe loc, parcă îmi turnase cineva aburi în stomac. „Bună, ai?“, a rânjit Mihnea. „Marfă de munte, nu poșircă apoasă, făcută de localnici cu corcodușe de Tulcea. A lor nici nu se poate bea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Scobeau dulceața cu o lingură groasă, trântind-o într-o ceșcuță de sticlă. Nucile nu puteau fi desfăcute din peltea, era ca și cum ai fi încercat să muști dintr-o valiză veche. Trebuia să aștepți să scufunde cineva borcanul în apă fiartă, cum proceda doamna Dinu înainte să plece. În rest, viața la numărul 66 se desfășura tihnit, între camera mamei (din care tatăl fusese izgonit imediat după nașterea Mariei) și restul apartamentului. Un radio „Gloria“, încins ca un fier de călcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
mie îmi plăcea mai mult decât aia obișnuită). La prânz, nu suferea găluștile cu prune și mâncarea de bame (ultima ar fi răscolit și-un mort: băloasă, lâncedă, cu sosul interminabil lipit de corpul flasc, parcă înghițeai bucăți de perucă fiartă). Ura mansardele și pivnițele, încăperile înguste și întunecate, care îți tăiau lumina și respirația. Iubea spațiile mari, libere, în care puteai să privești cerul și să le pui piedici copiilor mici (de asta, chiar n-am auzit nicăieri!). Ca toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
a interzis avorturile. Ai mei nu mi-au explicat chiar așa lucrurile (mai târziu aveam să aflu că viața mea se agățase de-un fir, scăpând doar printr-o întâmplare de andrea și de baia clandestină cu oțet și apă fiartă), povestea suna altfel, ceva cu-o vizită la florărie și-un ghiveci prost ales, din cauză că se-oprise curentul. Taică-meu și maică-mea plecaseră acasă, chipurile fără să știe ce-i în sacoșă; din ghiveci ieșisem eu, bineînțeles, și-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
robot pozitronic; doar că, în locul luminii, difuzezi informație vie, prelucrată. Un spot de imagini neuronale, personalizat. „Pizza dumneavoastră...“ Ospătărița ne-a împins farfuriile pe masă, așezând în mijloc platoul cu feliile gata tăiate. Mirosea bine, a șuncă, ou și cașcaval fiert. Nu era chiar ce comandasem (sau poate cineva își băgase coada și ștersese o parte din comandă pe drum), dar cui îi mai ardea să se plângă? I-am tras un picior lui Mihnea și l-am nimerit pe Cezar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
ori prin astfel de furtuni. O dată, în Simstim-ul din Mona Lisa Overdrive, când jumătate din New York se făcuse scrum pe magistralele cibernetice; a doua oară, în Berceni, unde începe arătura: asfaltul curgea peste mașinile 331, iar oamenii rânjeau cu ochii fierți și săpuniți. „Nici asta n-are însemne.“, am observat. „Date, observații, note, nimic. Și-n plus, pare că se termină abrupt.“ „Îhî. Oricum, e suficient. Avem anii, avem numele fetei, locul de muncă.“ „Locul de muncă?“, am făcut ochii mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
și indecizii. Nu știam cum să procedăm, groaza se-amesteca firesc cu nostalgia, otrăvurile fricii și-ale plăcerii se dizolvau ca zahărul verde pe lingurița de-absint: trebuia să-l urâm sau să-i fim îndatorați? Dimineața, ne-am trezit fierți și nehotărâți. Mihnea s-a uitat la mine ca la un vechi dușman, iar Maria mi-a sărit în brațe cu cea mai mare deznădejde: „N-am închis un ochi! M-au terminat vameșii ăștia!“ Am strâns-o afectuos la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
tuturor celor care ne ascultau sau ne citeau. În dreptul Primăriei, m-am oprit câteva minute la târgul de jucării de Crăciun. Tarabele străluceau de departe, globurile și păpușile din turtă dulce treceau din mână în mână, împreună cu termosurile de vin fiert. Mirosea din drum a scorțișoară, portocale și zmeură coaptă, vinul era combinat cu sirop de fructe, până ieșea un amestec călduț și îmbătător, căruia localnicii îi ziceau punsch, iar eu vinifruct (îmi amintea de-o grozăvie de pe vremuri). Nu pișca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Auzisem de la noi că, din când în când, dacă vroiai să faci niște prăjituri vechi să arate bine, le scoteai din vitrină și le transportai în camera din spate, la reanimare. Blatul se stropea cu sirop și cremă de zahăr fiert, până se înmuiau foile și-și recapăta gustul; la sfârșit, prăjiturile erau nivelate cu-o linguriță. M-am aplecat peste farfurii și-am început să mă uit în toate părțile. Pe masă, nimic; pe scaunul lui Grosescu, nici atât. M-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
să ai îndoieli: unde te-aflai, la Viena sau în București? Am traversat Grinzing-ul printre biserici, căsuțe de turtă dulce și taverne aburinde. Câtă lume picotea acolo, câți oameni își ascundeau viețile în spatele pereților groși sau al cănii cu vin fiert? Pe câți dintre ei mi-ar fi plăcut să-i cunosc? Și cu câți aș fi vrut să fac schimb de locuri? Întrebările se înmulțeau, în timp ce defilam spre Krankenhaus Rudolfinerhaus. Fața desfigurată a lui Iușcenko, cu obrajii umflați peste măsură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
și Îi puse degetele pe frunte. Ardea. Atinse umărul infectat și răscolit de pumnalul samuraiului. Puține șanse. Dar merita Încercat. De la centura chimonoului scoase punga cu medicamente pe care o avea orice Ninja. Apăsă artera rănitei și spuse calm: - Apă fiartă. Hangiul rămase nemișcat, parcă hipnotizat de tot ce se Întâmplase Într-un timp atât de scurt. - Apă fiartă, repetă Oan-san. De data asta omul tresări violent, ca și cum ar fi fost Îmbrâncit de o ființă nevăzută, și o rupse la fugă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
merita Încercat. De la centura chimonoului scoase punga cu medicamente pe care o avea orice Ninja. Apăsă artera rănitei și spuse calm: - Apă fiartă. Hangiul rămase nemișcat, parcă hipnotizat de tot ce se Întâmplase Într-un timp atât de scurt. - Apă fiartă, repetă Oan-san. De data asta omul tresări violent, ca și cum ar fi fost Îmbrâncit de o ființă nevăzută, și o rupse la fugă spre bucătărie. - Midori! spuse la fel de calm, fără nici o tresărire, Oan-san. Vreau să scoți pumnalele mele din trupurile morților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
cu cealaltă încercând să mă prind bine de balustradă. Hai curaj, că ești soldat, ia uite la iel' cum tremură pe picioare, mă încurajează amical o soră obeză de la capătul culoarului. Și, în final, minunatul, sublimul gust al unui morcov fiert, redescoperirea hranei, după ce timp de aproape o săptămână fusesem privat de mâncare... Întâlnire la Brăila, după doi ani și jumătate de despărțire, cu bunul, fidelul și minunatul meu prieten Ionel B. Mi-am dat seama (a câta oară?) că în
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
În sfârșit, nu sunt de disprețuit nici frunzele de ulm, mai ales cele femeiești, fiindcă sunt de mare folos la hrănirea vitelor iarna și În timpul verilor sărace, când fânul și nutrețul sunt scumpe. Frunzele de ulm verzi vindecă plăgile, iar fierte Împreună cu scoarța de ulm vindecă fracturile.” Cu toate acestea, În „silvicultura fiscală” a statului, arborele real, cu toate Întrebuințările sale posibile, a fost Înlocuit de un arbore abstract reprezentând un anumit volum de cherestea sau lemn de foc. Concepția monarhilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
pateuri, hașeuri, paste, creme 2. conserve din carne b. crenvurști pasteurizați în recipient metalic 3. preparate afumate la cald și pasteurizate c. caltaboș, tobă, lebăr, sângerete 4. semiconserve din carne d. pastramă, mușchi țigănesc, șuncă presată 5. preparate tip prospături fierte e. parizer, crenvurști 6. preparate afumate la cald, Subiectul IV (40p) 1. Explicați deosebirea dintre laptele normalizat și laptele s mântânit. 2. Prezentați sortimentul conservelor de carne. 3. Precizați care sunt produsele condimentare industriale. Notă: Toate subiectele sunt obligatorii. Se
Repere teoretice şi practice privind evaluarea continuă la clasă by Liana Jescu () [Corola-publishinghouse/Science/91648_a_93261]
-
este prohibit în Suedia, Gertrud s-a bucurat ca un copil de acest "schnnaps", a umplut două păhăruțe mici cât un degetar și am ciocnit, ca în România, primul skůl suedez, la o masă încărcată cu bunătăți autohtone: brânză, ouă fierte, heringi, cârnați, șuncă, raci fierți, salată de fructe și wasabröd pâine crocantă etc. Gertrud era adepta cumpătării. Consuma puțină carne; prefera însă multe feluri de pește. Fructe de pădure. Brânzeturi diverse. Kesso (brânză cu smântână). Pâine foarte puțină sau chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
s-a bucurat ca un copil de acest "schnnaps", a umplut două păhăruțe mici cât un degetar și am ciocnit, ca în România, primul skůl suedez, la o masă încărcată cu bunătăți autohtone: brânză, ouă fierte, heringi, cârnați, șuncă, raci fierți, salată de fructe și wasabröd pâine crocantă etc. Gertrud era adepta cumpătării. Consuma puțină carne; prefera însă multe feluri de pește. Fructe de pădure. Brânzeturi diverse. Kesso (brânză cu smântână). Pâine foarte puțină sau chiar deloc. Făcea zilnic sport. O
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
era toată intimitatea. Deci, era un avantaj. Mâncarea cum era? Mâncarea era greu de suportat. Bază la Gherla era ciorba de murături, ciorba de varză... Dar varza era deja Împuțită, stricată... Foarte rar primeam câte o zeamă În care fusese fiartă fasole... arpacaș, turtoi și o feliuță de pâine de dimineață. Cum se purtau gardienii cu dumneavoastră? Agresivitatea gardienilor era maximă. Oricare dintre ei avea dreptul chiar să te ucidă, fără să răspundă. Eu zic că am făcut parte dintre cei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]