1,188 matches
-
și domoală, avansă și acoperi suav cântul violoncelului, Îl absorbi, Îl amplifică, ca și cum ar fi vrut să-l conducă spre un loc unde muzica s-ar sublima În tăcere, umbra unei vibrații care ar străbate pielea ca o ultimă și imperceptibilă rezonanță a unui timpan atins ușor de aripa unui fluture. Zborul mătăsos și malefic al fluturelui acherontia atropos trecu rapid prin memoria morții, dar ea Îl Îndepărtă cu un gest al mâinii care semăna atât cu cel care făcea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Mi-a întins apa și a așteptat în picioare să-i înapoiez paharul. — Vă simțiți mai bine? Da, apa îmi curățase gura. Nu mă conduse la ușă. — Vă mulțumesc. — Nu aveți de ce. Căldura era tot acolo, plutea în aer, mișca imperceptibil lucrurile. Asfaltul ceda moale sub tocurile mele. M-am pus să aștept ora deschiderii lângă oblonul tras al atelierului. Transpiram din nou și îmi era din nou sete. M-am întors la bar. Am cerut încă o dată apă, dar când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
o plăcere secretă văzând că totul în jurul meu era cu adevărat mizerabil. — O repară. Am auzit-o frecându-și mâinile pe care le ținea la spate. Își coborî privirea, apoi o ridică. Mi se păru că întreaga ei ființă vibra imperceptibil, poate eram doar beat. — Vreți să telefonați? — Da. M-am dus din nou în dormitor, am atins din nou cu mâinile plușul de culoarea tutunului. Am privit telefonul, l-am privit ca pe un obiect de plastic care nu m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
văzut când mi-a fost frică. La mijlocul coridorului, puțin înainte de Radiologie. Lângă una din uși doi polițiști, brațe gri în uniformă, pistoale în tocuri de piele. Îl ascultă pe un al treilea, în civil, care vorbește în șoaptă, mișcându-și imperceptibil buzele negre ca și cum ar fi supt lemn-dulce. Își întoarce ochii spre mine, aproape ca și cum m-ar țintui, două sfere de materie vitroasă care sar pe mine în pustiul văratic al spitalului. Omul mă privește, iar unul din polițiști se întoarce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
enumerarea simptomelor: "Pulsul devine filiform și moartea se produce cu ocazia unei mișcări neînsemnate". Da, la capătul tuturor acestora, atârni de un fir, și trei sferturi dintre oameni (aceasta era cifra exactă) erau îndeajuns de nerăbdători ca să facă această mișcare imperceptibilă care-i omora. Doctorul tot mai privea pe fereastră. De o parte a geamului, cerul proaspăt de primăvară, de cealaltă parte, cuvântul, care încă mai răsuna în odaie: ciuma. Cuvântul nu conținea doar înțelesul pe care știința binevoia să i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
nume propriu, și a aplaudat în forul său interior, puterea expansivă, în spațiu și în timp, a întreprinderii care îi plătește modestele servicii. Interpretarea ar fi valabilă și ar pune definitiv punct chestiunii dacă n-ar fi fost pauza aproape imperceptibilă, dacă acea clipă de suspendare aparentă a gândirii n-ar corespunde, să ni se permită îndrăzneala propunerii, apariției cuiva în stare pur și simplu să gândească altfel. Dacă a fost așa, este ușor de înțeles că Marçal Gacho n-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
El așteaptă, lasă să se scurgă minutele dificile, iar când suveranul s-a așezat pe tron, când l-a văzut, În sfârșit, cu șalele bine proptite Într-o pernă moale, ia din nou lucrurile În mână, Într-un mod subtil, imperceptibil, pe care Omar Îl observă plin de ușurare. La un semn al cadiului, cămărașul a chemat o tânără sclavă, care se apucă să strângă veșmintele abandonate pe pământ asemeni cadavrelor după bătălie. Dintr-odată, aerul a devenit mai respirabil, oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
toți ceilalți Îl numesc după titlul său, Nizam al-Mulk, Ordinea Regatului. Niciodată o poreclă n-a fost mai meritată. De câte ori se apropie un vizitator Însemnat, tânărul sultan Îl consultă din priviri pe vizirul său, care-i indică, printr-un semn imperceptibil, dacă trebuie să se arate primitor sau rezervat, senin sau neîncrezător, atent sau absent. Delegația din Samarkand, În Întregul ei, s-a prosternat la picioarele lui Malik Șah, care ia act de aceasta printr-o clătinare din cap condescendentă, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
mai ușoară. Scutur enervată din cap. Să știi că eu, una, n‑o să stau niciodată acasă și să‑ți fac ție de mâncare. Nici într‑o mie de ani. Urmează o scurtă tăcere, și, când ridic ochii, văd o urmă imperceptibilă de surâs pe buzele lui Luke. — Ție.. sau oricui altcuiva, adaug repede. — Mă bucur să aud asta, spune Luke cu blândețe. Și mai ales, să știu că n‑o să încerci să‑mi gătești cușcuș marocan surpriză. — Înțelegi ce vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
era pe punctul de a executa manevra, când se opri brusc, nehotărâtă. ― Cum să-l iau de mâini? ― Ah, Doamne! Vrei să schimbăm? ― Da! Făcură permutarea. În acest timp, el avu vaga impresie că una dintre falangele vietății se mișcase imperceptibil, dar nu era sigur. Îl ridică pe Kane de subțiori, gata să se prăbușească datorită acestei greutăți moarte și renunță. ― În felul ăsta n-o să reușim să-l ducem la navă. Ia-l de o parte, eu îl iau de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
luă cunoștință de rezultatele afișate. Nu se modificase nimic în metabolismul lui Kane de la ultima vizită. Imperturbabilă, creatura stătea în continuare pe fața lui. În disperare de cauză, Ripley se așeză lângă Ash. Acesta întâmpină sosirea ei cu un surâs imperceptibil fără să-și desprindă ochii de pe pupitru. ― Realizez o serie de teste diferite, o informă el. În caz că apare ceva nou... ― Ca de exemplu? ― Nu am idee. Dar dacă se întâmplă, aș vrea să reacționez cât mai repede cu putință. ― Nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
pe păianjen, după aceea își depun ouăle în stomacul acestuia. Când apar larvele, ele se hrănesc cu... ― Pentru Dumnezeu...! protestă Lambert, ieșind din catalepsie. Nu mai taci odată? ― Eu doar...! protestă Ash. Dar interceptă privirea înveninată a lui Dallas, aprobă imperceptibil și schimbă subiectul.) Ceea ce s-a întâmplat depășește oricum orice comentariu! ― Pata aceea întunecată pe ecranul de supraveghere! Iată ce-a fost, zise Dallas, simțind cum i se strânge stomacul. Nu avea nevoie de o oglindă pentru a-și da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
coridoare, o miasmă glacială și insistentă, de moarte... Parker și Brett coborâră scara dinspre puntea superioară și intrară în grupul obosit de vânători... ― Vreun semn? întrebă Dallas pe colegii strânși în jurul Iui. Vreun miros ciudat, duhoare...? Pată de sânge? (Șovăi imperceptibil.) Fragment din carnea lui Kane? ― Nimic, zise Lambert. ― Nimic, adăugă Ash, vizibil dezamăgit. Parker își scutura brațele acoperite de praf. ― N-am zărit nici o creatură. Știe să se ascundă! ― N-am văzut nimic, confirmă Brett. Nu-mi dau seama unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
trecerea cu succes a tuturor încercărilor care deschidea calea spre Graal. Ținându-l cu brațul întins, detectorul începu să atârne tot mai greu în mâna lui Ripley. Deodată, o luminiță începu să pâlpîie la baza ecranului. Acul de nivel tremură imperceptibil. Această mișcare nu venea de la ea. Cu inima bubuind în piept văzut tresărirea acului și fixarea lui aproape pe zeroul imprimat pe scală. Înainte de a-și avertiza colegii, se asigură că nici Brett și nici Parker nu erau la originea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
magia prin care se întruchipase. O apariție absolut concretă și perfect oarecare: doamna doctor Gafton. Banalitatea prezenței nu contrazicea doar, ci potența forța insidioasă a absenței. Imprimată în vibrația tăcerii și în ritmările sonore ale mesajelor casnice, o iradiație învăluind imperceptibil întreg cadrul domestic, migrând bizar și continuu, n-aveai cum s-o înfrunți. Vastă, stinsă pulsație... până izbucnea în gâlgâitul robinetului sau în tremurul ferestrelor sub furtună, în țicneala dospită a după-amiezilor lungi de arșiță, vara, în lenea vinului roșu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
de o provocare, un subterfugiu nevrotic. Acum, mai bine acum, în acest con încins și strâmt, numit joi. Grăbit, ațâțat, amestecă sucește truchează zarurile. Trișează frenetic, orbit, în transă. Mistica derizoriului va îngădui acest nou artificiu! Nu e decât o imperceptibilă dereglare. Iată, zarul: s-a acceptat trucul. Am scris vineri, e vineri, în loc de joi. Azi e vineri și mâine tot așa, vineri, ni se îngăduie sporul de zădărnicie. Prin urmare, joi. Amiaza clocotind de zăduf și delăsare. Tovarășe Orest, Aveți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
astfel de bruiaj mizer. Sublimă, perfectă, surdă la asemenea scâncete. Surdă, surdă ca o ridiche! Adormitul zâmbise, vinovat de meschina comparație. Bucuros, totuși, că nu fusese auzit. Emilia surâdea, în continuare. Chipul părea să se schimbe. Subțiri variații de linii, imperceptibile migrări de culoare. O văzuse de-atâtea ori și auzise atâtea despre fabuloasa ei prezență, dar vocea, nu, niciodată nu o auzise. Emilia se ridicase, în fața biroului. S-a sprijinit în cot, a săltat, hop, se așezase, picior peste picior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Iar miercuri, iar vineri, balans somnolent. Nu mai are răbdare, revendică ofensiva. Până vineri mai e un secol. Nu se mai poate aștepta, trebuie învins leșinul numit realitate. Fie ce-o fi: Anatol Dominic Vancea Voinov amestecă zarurile, trișează. O imperceptibilă dereglare și, iată, în loc de joi, apare vineri. Joi rebotezat vineri. Azi e vineri și mâine tot așa, vineri, dublând asul, dublând ghinionul, dublând incertitudinea. Îl apucase naiba, așteptând autobuzul. Așteptând, cercetând încălțările concetățenilor. Ridicase privirea: Gostat. Gospodăria de stat. Zarzavaturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
iartă-mă. Era nefiresc, prost dispus, patetic. Ianuli se apleacă să-și ia paharul chiar în clipacând Irina îl depune, în sfârșit, pe al ei, ținut fără rost, atâta vreme, în mână. Îl privește, atentă, nu îl vede. Pândește însuflețirea imperceptibilă, amânată, neputința lui de a se încărca. Se întoarce spre el, gata să-ltrezească, să-l provoace, să-l învie. Acum o vreme, nu mai știu, o lună, mai mult, tovarășul Orest Popescu, Șeful Asociației, ne-a citit tuturor o știre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Trecea singură prin sat Sau poate prin cer, Că prea erau aproape stelele De lacrimile ei... Dr. Constantin Bogdan CĂMINUL DE BĂTRÂNI Atâta lumină traversând pereții de sticlă dar nu și trupurile ascunzând suflete în întuneric. Statui în fotolii Respirând imperceptibil bătrâni decolorați de timp ieșiți din lume somnolenți sau absenți așteptând ieșirea din viață ... și această doamnă care întârzie la întâlnire ca pe vremuri iubita ... Ce straniu Să dorești întâlnirea Cu sfârșitul într‐ o primăvară atât de luminoasă, de caldă
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
timp?! Da, poate cè a avut dreptate Corina, poate cè preocupat sè imprim iubirii mele un plus de frumusețe și de tainè n-am fost suficient de atent la ceea ce se întâmplă în realitate, la felul în care, între noi, imperceptibil, se deșchideau abisuri sufletești de netrecut, nu știam ce fuste mai poartè, evităm s-o privesc când își prindea pèrul, n-o ascultăm când începea sè-mi vorbeascè despre problemele ei de la școalè, Vlad, evident, întinzându-i mâna, sprijinind-o și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
dacè aș stă zece ore în cadă plinè cu apè și arome, chiar dacè mi-aș freca trupul cu sèpunul cel mai fin sau chiar cu leșie, tot n-aș putea face sè disparè mirosul nedefinit care, ca un abur imperceptibil, mè învèluie într-o membranè subțire de neguri transparente! Deși este incompetent în materie de parfumuri și nu ar fi capabil sè descifreze natură exactè și rafinatè a esențelor mirosului sèu, Matei l-ar recunoaște, totuși, dintr-o mie, nèrile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
sè exerseze la pian, uitând de pèpuși și de fetițele de afarè, Cănd auzea pianul, Matei se cèțèra pe gardul de fier, ridicându-se pe vârfuri că sè vadè mai bine, dar, cu toate cè fereastră era deschisè și un imperceptibil curent de aer mișcă perdelele în lèturi, din cauza luminii orbitoare de afarè bèiețelul nu vedea nimic înèuntru, Evocându-mi acum fiecare piesè de mobilier din cameră cu pianul, ea mè ajutè sè vèd ceea ce altèdatè îmi imaginăm numai, Matei recunoaște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
de data asta m-a durut durerea ta de dinți, dar, a doua oarè, te asigur cè n-are sè mè mai doarè! Ai scèpat ușor, de la poliție, Matei! îmi explicè procurorul șef, care printr-un transfer de identitate aproape imperceptibil, a luat locul șefului poliției, Dar, acum, fațè în fațè, doar noi doi, sè vorbim bèrbètește! Suntem la Tribunal unde trebuie sè juri pe Biblie cè spui adevèrul și numai adevèrul! O iubesc pe soția Dumneavoastrè! Jur! Cu mâna pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
miros?! Da, firește! am și învèțat sè mi le cunosc dupè miros, De pildè, cănd mè uit la o femeie pe care o doresc, Matei invocând-o în minte pe AnM, trupul meu preia mirosul pe care ea îl rèspândește imperceptibil în aer, încât mirosul acelei femei se lipește de mine și nu-mi mai dè pace, mè îmbracè că o hainè de smoalè fierbinte, iar dacè aș încerca sè scap de el ar trebui sè mi-l smulg cu piele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]