1,126 matches
-
foarte des observăm că lipsesc părți bune din el”(p.56). Cum, probabil, lipsesc și din minte sau inimă... Ce spune marele regizor și pedagog, despre voce : ”Pe de-o parte, urăsc vocile teatrale, dar pe de alta, nu suport inflexiuni triviale pe scenă”(p.59). Just! Este greu să ții balanța Între vocea cultivată și naturalețe! CÎnd auzim azi, Înregistrări de prin anii 50-60, surîdem involuntar, Îndepărtați de cîntatul textului; dar cînd, tot azi, intrăm În sala de spectacol și
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
țigèri, o trag mai aproape de mine, VI Am sunat-o în seara urmètoare, nici n-am crezut cè poate sè-ți rèmânè atât de viu imprimatè pe pereții lèuntrici ai pielii vocea cuiva din trecut și sè vibreze, încè de la primele inflexiuni sonore pe care le auzi, atât de puternic și profund, Alo! fèrè prezentèri, fèrè introduceri, Ce mai faci? Tu?! râsul ei la telefon în urechea mea, Matei! cum sè nu te îndrègostești de o femeie care îți pronunțè în felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
acasè, Matei? de dragul ei m-am urcat astèzi în tren și din cauza unui ton din voce pe care nu i l-am mai auzit pânè acum, pentru mama fac acum drumul acesta, Nu vii acasè, Matei? mè cheamè mama cu inflexiuni noi în glas, Uitându-mè pe geam, copleșit de liniștea îndepèrtatè și aerianè a peisajelor pe care, din mersul trenului, privirea mea le parcurge, îmi doresc sè fi trèit prin locurile astea, Sè fi trèit într-un sat așezat printre dealuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
afarè fècând totuși atmosferă din interior ceva mai respirabilè, ascultându-i aproape paralizat cuvintele de nebunè, Tu nu mè cunoști, dar eu te știu, te știu pe tine! Ha! Ha! Haaa! Tu esti bèrbatul! Glasul ei, un amestec ciudat de inflexiuni duioase și aspre, rezonând puternic în mintea mea, lipindu-se cu nerușinare de mine, lunecând fierbinte pe trupul meu, strecurându-se prin porii deschiși ai pielii, eu, temându-mè cè dacè aș face vreo mișcare, dinții șarpelui care se încolècește în jurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
un val de cèldurè și de mângâiere, îmi amintesc cè trebuie sè ajung acasè! Precipitându-mè, smulgându-mè din cercul misterios și fermecat care se formase în jurul meu, anunțându-l pe Ilarie, Trebuie sè plec! NOW! Nu pleca ! mè roagè el cu inflexiuni feminine în glas, măi rèmâi puțin! Crezi cè ai vèzut tot, Matei, dar nu știi nici pe sfert din câte ar trebui sè știi, Sunt ortodox, Ilarie! Asta n-are importanțè! ridicându-și spre mine privirea, Si, apoi, încercând eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
al lui Enescu, înconjurat în prezentul continuu de Andante Sistemo e Misterioso din partea a II-a a Sonatei care ne doare frumos pentru că natalul Bărăgan cântă în limba română. Mioara se apropie delicat de Maestrul preocupat de a imortaliza cu inflexiunile melodice corul atenienilor din Oedip, actul al IV-lea. Heterofonia, contopind mișcarea cu nemișcarea, brăzda spațiul atemporal, urmărită cu încântare de toate ființele din apa netedă a oglinzii. Eram în gândurile Povestitorului! Nu vreau să plec, e prea frumos, Mitică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
să... Ba da, Corvium! Acum nu te mai poți ascunde. Acceptă! Poți citi mințile celor din jur. Tot ce trebuie e voință, precum cea pe care ai avut-o acum. Se mai calmase. Vocea îi era din nou normală, fără inflexiuni, fără să trădeze sentimente sau emoții. Era din nou stăpân pe sine. Totuși, făcu el, nu chiar atât de puternică. În mințile celor din jurul tău poți să intri cu un simplu "vreau", dar nu te lăsa luat de val. Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
scotocesc prin muzica populară românească veche, aplecat pe niște benzi de magnetofon pe care tata-preotul mi-l cumpărase cu greu, că nu se găseau, nu că nu avea el bani, aveam înregistrări din toate provinciile României, le ascultam atent, furam inflexiuni, melodii, Of, dor, dor, dor, ș-aolică, țațo, mor,/ Ia-mă în brațe și-mi dă flori/ Și nu mă lăsa să mor devenise laitmotiv, păi, asta ai cântat de când erai în leagăn, de ne-am minunat cu toții, ți-e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
La copii și la nevastă,/ Lasă-mă și nu mă lasă,/ Ană, mândra mea frumoasăăă, cântecul lui, de fapt, al lui și al Anitei, puțini înțelegeau ce-i cu populara aia în gura Maestrului, dar vocea lui de bas, cu inflexiuni calde, topea pe oricine. De atunci, de când a murit Anita, s-a rupt echilibrul și Maestrul a fost mereu singur. S-a însurat de trei ori, a avut nenumărate femei, nimeni nu le mai știe numărul, nimeni nu știe astăzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Am asistat în seara aceasta la rugăciunea vesperelor, unde erau prezente 10 surori carmelitane ale sf. Iosif, care găzduiesc pelerinii ajunși aici. Erau prezenți și mai mulți credincioși laici. Imi place mult muzica, linia melodică a imnului, antifonelor, psalmilor cu inflexiuni tipice muzicii franceze. O rugăciune cântată cu mult calm și pietate, în care simți că sufletul începe să se înalțe spre ceruri, de unde se coboară în tine pace și seninătate. După ce am ieșit din biserică, mă gândeam că atât seminariștii
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
adesea la adresa mea. Foarte rar se Întâmpla să-mi spună pe nume. N-am Înțeles niciodată ce mecanisme funcționau În structura lui interioară care Îi Înterziceau acest lucru. Bine, mulțumesc! răspund pe un ton care se voia lipsit de orice inflexiune. Mă străduiam să ascund cât mai bine emoția ce mă cuprinsese. Vocea lui avea ceva blând, molatic, producând vibrații ciudate În sufletul meu, suflet ce era cuprins ( În mod curios) de un anume fel de fericire. Vezi că ți-am
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Întâlnit. Era un bărbat brunet, de statură mijlocie, cu un Început de chelie. Ce m-a frapat la acest om, din prima clipă, a fost finețea, rafinamentul și o deosebită frumusețe interioară care-l Înconjura ca o aură. Vocea avea inflexiuni baritonale, Încărcate de senzualitate. Mi-a promis că va face tot posibilul să mă ajute. A mai trecut un an de la această vizită, perioadă În care am vorbit de câteva ori la telefon. Într-o seară de toamnă, stând singură
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
Pentru „Știrile de la ora șase“, Jeremy Millston, încheie reporterul, iar imaginile camerelor se întorc la studioul de știri. ― Pentru „Știrile de la ora șase“, Benjamin Williams, se aude și Ben, după care se ridică în picioare și închide televizorul. Perfect. Toate inflexiunile exact la locurile lor. Se uită la ceas și se duce în bucătărie să-și mai ia o bere. Se întâlnește la bar cu colegii de apartament abia peste vreo jumătate de oră. Ben își ia berea în dormitor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
mele erau cu mult mai arătoase decât mine. Ceea ce mă dărâma era mila oamenilor. Ce diferență de vârstă e între voi două? —Șase ani. Helen are aproape douăzeci și unu de ani, am spus încercând să-mi păstrez tonul neutru, fără nici o inflexiune, ca să nu se poată face speculații. —Mi-ai răspuns foarte plat, a zis Josephine. Tinerețea ei te deranjează? Nu m-am putut abține să nu zâmbesc amuzată. Nu conta ce făceam. Oricum interpretarea avea să fie una negativă. Josephine mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mai degrabă la ce te-ai gândit! Îmi pare rău! Pe onoarea mea că n-o făcui cu intenție. Încetează, agent! spuse tăios Cristi, simțind că se ener vează. Deși încă nu putea să distingă mare lucru în fața ochilor, după inflexiunile din vocea lui Pohoață i se părea că acesta abia se abține să nu izbucnească în râs, distrându-se pe seama lui, iar asta îl călca pe nervi. Nu cred că a frânat de loc! spuse repede agentul. Și atunci cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
lac și acum de zei care locuiesc pe un munte și n-au altceva mai bun de făcut decât să se uite la oameni? Nu huli! Vocea femeii devenise dintr-o dată extrem de dură. Vorbise pe un ton foarte puternic, cu inflexiuni neașteptate. Toma tresări și își întoarse privirea spre ea. Ileana stătea țeapănă în fotoliu și, pentru o clipă, zări în ochii ei un fulger de lumină. Nici prin cap nu-mi trece să hulesc, spuse el repede. Pur și simplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
vreau să spun? continuă el privindu-l în ochi pe mercenar. Boris se îndreptă de spate, devenind dintr-o dată încordat. Înțelegea perfect ce îi cerea omulețul din fața sa. Ești sigur că asta vrei? întrebă el cu o voce lipsită de inflexiuni. Crezi că e bine? Ce-i cu tine? se arătă mirat Vlad. Te-ai muiat și tu? Știi bine că nu e cazul, spuse Boris cu același glas plat, întreb numai dacă te-ai gândit bine la acest lucru. Vezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
obligatoriu pentru mine. Îmi pare rău. Prin felul în care pronunțase cuvintele acestea, Victor dorise anume parcă să le imprime dinadins un caracter axiomatic. Dar, cu toate că le spusese hotărât, o făcuse, totuși, blând și cu bunătate în glas, iar micile inflexiuni avute de el pe alocuri dovedeau încă o dată faptul că, în fața unui suflet care te iubește, și vorbele cele mai aspre se apleacă și îngenunchează! Totuși, conversația celor doi se sfârși aici. Însă starea mintală a Mariei, cu toate că nu arareori
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
Meridiane, Colecția „Biblioteca de artă”, București, 2003) că 1924 a fost „anul de maximă importanță al primei avangarde românești”. Adevărat act de naștere al avangardei autohtone, „Manifestul activist pentru tinerime“ din nr. 46, mai 1924 — fără îndoială, un „punct de inflexiune” în evoluția revistei —, are două paliere distincte. Un palier negator al Artei preexistente („Jos Arta/ căci s-a prostituat...”) reia, mai teatral, dezideratele celui de-al doilea manifest al revistei De Stijl din 1920 (formule precum „Jos arta, trăiască tehnica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
reușise să scoată de la doctor mărturisirea că se lăsase mituit de familia Kersaint. Chantal căzu ca din nori. - De ce ai făcut asta? Pérec se Întoarse agale spre soția lui și, privind-o cu detașare, vorbi cu o voce lipsită de inflexiuni, luîndu-i pe cei doi polițiști drept martori. - E frumoasă, nu-i așa? Costă scump, frumusețea... De cînd o cunosc, nu i-am refuzat nimic, am cedat la toate capriciile ei, i-am Împlinit toate gusturile legate de lux. Casă, bijuterii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
cincizeci de mii de euro lui Pérec. Știam că e În dificultate. Fixă o privire impenetrabilă asupra Mariei și Își răsfrînse preț de o clipă buzele subțiri În ceva ce voia să aducă a zîmbet. Vocea lui căpătă atunci o inflexiune de curtoazie. - Bineînțeles, totul s-a făcut după toate regulile artei, pentru ca această tranzacție să apară ca perfect legală. Dacă vrei să cercetezi registrele noastre... - SÎnt Încîntat că sînt ținut la curent! Surprinderea și ciuda lui PM păreau sincere. - Două sute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
uita prostit la ziar, cînd un glas se făcu auzit. - A cui a fost ideea de a a vă juca de-a jefuitorii În noaptea aceea? A lui Gildas, Yves, Loïc, Gwenaëlle, Christian... Sau a ta, frățioare? Glasul acela cu inflexiuni tandre și grave totodată, PM Îl recunoscu imediat. Și totuși nu-l auzise - Dumnezeule mare! - de cînd era un puștan. Se Întoarse cu totul. Era acolo, În cameră, În ciuda ușii Încuiate cu cheia. Silueta lui Ryan. Glasul și ochii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Îl fixa cu pumnii pe șolduri. Era Înveșmântat cu straie scumpe de călătorie, prea bătătoare la ochi și prea Împodobite pentru legile pe care Comuna le emanase Împotriva luxului neînfrânat. Totul Îl recomanda ca pe un străin, Începând cu ușoara inflexiune sieneză. — Au trecut mulți ani de când nu mi-ai mai văzut fața, dar iubirea m-a preschimbat oare atât de mult Încât să mă facă de nerecunoscut? continuă noul venit pe un ton frivol. Dante Îl fixă făcându-și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
dat la micșorat, am șoptit. Am privit ușile liftului închizându-se și m-am întors la mine în birou, când telefonul a început să sune. De data asta era chiar Lucille. — Claire, draga mea, a început ea. Vocea îi căpătase inflexiuni metalice. — Am auzit c-ai trimis-o pe Mandy la plimbare, draga mea! Tocmai m-a sunat! De ce ai făcut asta? și hai să vorbim puțin de locul unde va avea loc nunta. Eu am niște idei. și momentul... de ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
343 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI - Am simțit fierbințeli peste tot... - N-a stat degeaba. A simțit fierbințeli peste tot. Ei, răspunsurile tale, alăturate brâului Sfântului Apostol Toma, răsucit aici, în icoană, de-o săptămână, în patru puncte de inflexiune, ne îndreptățesc pe noi să credem că... astăzi... la școală, riști să fii ascultat taman la Literatura Romînă! Madam Nicolici cunoștea la perfecție Literatura Română. Mai privea o vreme la fundul schimbător al unui personaj din planul doi, care căuta
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]