2,113 matches
-
trecut într un spațiu lingvistic mult mai larg, spațiu în care coincidențele lexicale, și formale parțial, ale limbii române cu lexicul altor zone lingvistice marchează cu totul altceva decât sursa de împrumut a cuvintelor românești. Aceste coincidențe sunt văzute de insolitul gânditor ca dovadă a unui trecut îndepărtat comun, ceea ce însemna o vagă întrezărire a continuității globale a materialului lingvistic. N. Densusianu lărgește viziunea asupra trecutului limbii române prin înlocuirea arborelui genealogic indoeuropean cu arborele genealogic pelasg, care s-a ramificat
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
printr-un lexem pe care îngrijitoarea ediției La luncile soarelui nu l-a putut explica. Dicționarul limbii române al Academiei trimite lexemul neft la definiția lui naft, „petrol brut”. Adjectivul neftiu, „de culoarea petrolului, verde-nchis” ne sugerează că verbul insolit din text, a se neftina, sugerează o conversie cromatică în planul animalier, culoarea cerbilor amintind de negrul sepulcralindiciu al șederii pe lumea cealaltă - dar și de vegetație. Răspunsul fiilor la rugămintea tatălui să revină în mediul matern (mama îi așteaptă
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
întrun leagăn de argint, imagine somptuoasă a statutului ei superior; în plus față de conotațiile magice ale leagănului, metalul alb trimite din nou la cultul lunar: „argintul este principiu pasiv, feminin, lunar, apos, rece”, fiind asociat cu divinitățile selenare. Apariția perechii insolite prin apele ieșite din matcă creează sugestia stăpânirii stihiilor prin traversarea înotând. Glasul fetei și țesutul în mijlocul leagănului (el însuși o formă de legare) vor supune în totalitate forțele haotice ale începutului. Bourul are cel mai frecvent o cromatică htoniană
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
este inegal : plin de surprize plăcute în prima parte, dezamăgitor pe urmă... Tot filme teribil de inegale au făcut Jon Gostin (înnebunesc și-mi pare rău) și Ioan Cărmăzan (Casa din vis) ; primul reușește în câteva îndrăzneli narative la limita insolitului, dar este minat pe dinăuntru de un scenariu pueril, în timp ce al doilea construiește credibil (și cu forță) cadre realiste pure-și-dure, însă clachează (lamentabil) pe terenul minat al simbolismului facil Despre Vulpe vânător am mai scris, iar recentul premiu pentru regie
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
a desfășurat o intensă activitate literar-publicistică în ziarul „Graiul satelor”, editat pe cont propriu, și în revista „Bugeacul” din Bolgrad. H. a debutat editorial cu placheta Săbii și epave (1935). Este un creator romantic de tablouri pitorești și de subiecte insolite. Ritmul rămâne domol, tradițional, imaginile având oarecare noutate și prospețime. SCRIERI: Săbii și epave, Galați, 1935. Culegeri: Mureșule, apa ta... (în colaborare cu D. Boeriu și V. Bogdan), îngr. Andronie Vișan, pref. Vasile Netea, Târgu Mureș, 1971. Repere bibliografice: B.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287445_a_288774]
-
în fantastic. Printr-o fantă secretă, printr-o „falie neagră” (albăstrie, alburie), ba se insinuează, ba năvălește incredibilul. O ușoară mișcare de baghetă și se declanșează „surpriza”. Într-un „balans” produs printr-o tehnică, ușor manieristă, a ambiguizării, firescul, în insolitele „scene, scenuțe” ce se înfiripă, se răstoarnă, neliniștitor sau în tumbe arlechinești, în neverosimil. Tărâm învăluit în „pâclă”, „fumuriu”, „cețos”, cu irizări de enigmatic, de suprareal, în care printre indescifrabile rumori purtând înțelesuri ascunse dănțuiește funambulescul, se scălâmbăie caricaturalul, se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287238_a_288567]
-
sunt încercări de a destructura o realitate socială ce părea solidă și motivată, pentru a arăta lipsa de noimă a acesteia. Concomitent, se operează demontarea și ridiculizarea mecanismelor narative consacrate, discursul aparent logic fiind subminat prin combinații aleatorii, absurde sau insolite, prin trucuri verbale, conform programului de frondă socială și estetică al avangardei interbelice. SCRIERI: Steaua inimii, București, 1939; Umbra unei melancolii, București, 1946; Alfabetul sângelui, București, 1946; Jocuri în filigran, București, 1947; Personagii secrete în trecutul imediat, București, 1947; Crepuscul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286801_a_288130]
-
călătorie printre oglinzi deformatoare, întâmplări aparent „normale” sunt relatate străveziu, spre a se extrage din ele învățăturile potrivite. Nepuiul este o proză cu săgeți ironice la adresa poeziei din anii ’60 ai secolului al XX-lea, parazitată de cuvinte și sintagme insolite. Spre exemplificare, S. folosește cuvinte create cu ajutorul prefixului negativ: un poet cumpără un „neou”, dar fiindcă are în mâini o „canistră cu vrăbii” și o „mapă cu maipresusdestele, iar buzunarele doldora de... țigări, nepoeme, micropegăși... etceterisme”, îl ține la subsuoară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289497_a_290826]
-
face cu unul din inevitabilele efecte colaterale ale lecturii: orice cititor își face - și are dreptul să-și facă - o imagine personală despre textul pe care îl citește. Cu atât mai mult, orice hermeneut poate „desco peri“ unghiuri de atac insolite, poate risca ingenioase tatonări printre rânduri. Cu condiția să nu creeze, prin efortul său inovator, un alt text și un alt autor. Adică să nu pretindă a fi mai deștept, mai talentat, mai profund decât însuși obiectul stră da niilor
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
poți spune/ ceva” - Cântul VIII) conduc, în mod paradoxal, la o suprasolicitare a cuvintelor, la aglomerări lexicale. În același timp, dramatismul confesării intră în conflict cu acest tip de retorism, efect al asocierilor obținute prin îndelungi căutări ce se vor insolite. La V. haosul este doar aparent, iar efortul de elaborare implică trudă, un travaliu conștient asupra lexicului și a sintaxei. Luciditatea artistică îi plasează poezia în modernitate și o apropie de cea a lui Petre Stoica, Marin Sorescu, Virgil Mazilescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290601_a_291930]
-
grupului de revoluționari români exilați în capitala Franței după 1848, ca și la înregistrarea ecourilor pe care volumul de poezii Brises d’Orient (1866) le-a avut în presa franceză. De asemenea, monografia consacrată lui Gala Galaction conturează distinct personalitatea insolită a scriitorului-preot, relevând simbioza operei cu principiile moralei creștine și intensitatea trăirilor umane. Paralel V. a depus o amplă activitate de readucere în circulație a operelor unor scriitori clasici prin numeroase ediții îngrijite, prefațate, însoțite de note și comentarii: Dimitrie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290430_a_291759]
-
aparență: ceea ce așteaptă de fapt de la ele este o „supraabundență de a fi”, convulsii erotice și extatice care să-l elibereze de lestul condiției sale pământene. Amețit de consum, înecat într-un torent de solicitări, avid de „călătorii” și de insolit, de transgresiuni și de muzici îmbătătoare, omul dionisiac n-are altă aspirație mai fierbinte decât de a sparge limitele Eului, eliberându-se de orice centru coordonator și de orice subiectivitate într-un paroxism de senzații și de pulsiuni ale dorinței
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
își făcuse relații în lumea literară, unde se angajează ca servitor la liceul cu internat « Principele Carol » din București, fiind recomandat de către Constantin Banu, directorul revistei « Flacăra ». Acolo, după cum ne relatează Traian Nicola se petrece un fapt cu totul insolit și pe deplin benefic pentru George Talaz. Criticul și istoricul literar Mihail Dragomirescu, fiind și profesor la liceul respectiv, află despre servitorul liceului că scrie versuri și îi oferă întregul său sprijin. Mihai Dragumirescu îl găzduiește în casa sa și
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
secretar general al partidului, personalitate proeminentă a vieții politice internaționale.“ („August 1944 - Poartă de istorie“, Cîntarea României, august 1983) GHELMEZ Petre „Dar milioanele de tineri din țara noastră, care încheagă uzine și orașe noi, care împânzesc plaiurile mioritice cu geometria insolită a șantierelor moderne, cum de nu simt ei «răul» acesta al secolului, de care mai suferă câte unii? Răspunsul l-am găsit în cuvintele, străbătute de o lumină extraordinar de pură, ale secretarului general al partidului nostru, tovarășul Nicolae Ceaușescu
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
a vremii. Descoperind acum câțiva ani caietul cu această compunere am rămas eu însumi uimit de modernitatea gândirii mele de atunci. Dincolo de stilul linear al expunerii, ideile mele nu s-au schimbat. Poezia ca abur miraculos creat în jurul unui personaj insolit este însuși demersul central al poeticii mele de azi. A.B.Când și unde ați debutat? Ce a urmat? Am debutat în 1958, în primul an de apariție al revistei "Luceafărul". Eram pe atunci student la Arhitectură. Două poezii stângace
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
Baconsky, Noica și Gellu Naum. În schimb nu regret că nu am rămas la Paris în 1988. Nu m-aș fi integrat acolo. Poate chiar mai puțin decât aici. Totuși aici am limba care-mi oferă consolările dicteului automat, ale insolitului venind de-a dreptul din subconștient. Poezia creată în limba franceză ar fi fost prea gândită, extrasă prea de la suprafață, straturile adânci ale subconștientului rămânând în limba română. A.B. Care este situația traducerilor? Este cunoscută literatura română peste hotare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
autoritățile care-și pasau responsabilitatea una alteia; drumul furnicilor reapărând de-adevăratelea în baia mea: veniseră pesemne să-mi aducă aminte că lor le aparține copyrightul volumului meu omonim... A.B.La ce lucrați în prezent? La volumul doi al insolitei cărți de proză intitulată Întâmplări imaginare pe străzile Bucureștiului. Carte ce reia alfabetic anuarul străzilor bucureștene și le agață fiecăreia câte-o întâmplare. Primul volum are vreo șapte ori opt sute de astfel de mici ori medii povestiri ciudate, absurde, pline
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
un bun cunoscător al operei soresciene, întrucât, în 1974, îmi susținusem cu succes licența în filologie (notată cu maximum) cu o lucrare la profesorul Nicolae Manolescu tocmai despre Poezia lui Marin Sorescu. Îți dai seama că l-am abordat pe insolitul poet, care nu era tocmai un comunicativ, fără nici o inhibiție sau rezervă... I-am dezvăluit pe nerăsuflate, de pildă, crezând că îi fac o surpriză, că i-am abordat poezia în lucrarea de licență; știa de la Nicolae Manolescu mi-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
Iaca, vin sărbătorile! În toate țările creștine se ieftinesc mărfurile. Moș Crăciun se ia de mână cu zeul Mercur și face comerț, numai la noi se burzuluiește cu prețuri tot mai mari ca să nu le mai poți suporta. Acest fenomen insolit al politicii prețurilor, găsindu-și concretizarea în vorba de duh „ca la noi la nimenea”, este pigmentat cu apariții la televizor ale unor ajunși prin guvern care încearcă să ne îmbrobodească cu grija pentru amărâți, că, adică, prețurile nu au
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
dintre cei care, asemenea mie, își mai amintesc că în presa neliberă din timpul regimului ceaușist, a apărut o știre care a făcut oarecare vâlvă, deoarece se gândea altfel despre muncitori și clasa muncitoare. Presa noastră relata despre un caz insolit, dintr-o țară apuseană, unde patronul a vrut să închidă fabrica, deoarece nu mai avea piață de desfacere. Atunci au intervenit muncitorii, au preluat conducerea, au căutat furnizori și piețe, au redresat producția, salvând fabrica și locurile lor de muncă
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
expurgată de stridențe și artificiozități stilistice. Personajul central, Fuhn, este și el, într-un anume sens, condamnat să nu își poată împlini idealul erotic. Prin Calea Văcărești P. se încadrează într-o arie tematică specifică prozei românești, și anume realitatea insolită a mahalalei, arie ilustrată îndeosebi de G. M. Zamfirescu, Ion Călugăru, Tudor Teodorescu-Braniște și, mai târziu, de Eugen Barbu, distingându-se structural prin conținut, prin viziune și semnificații. Ca perimetru citadin, romanul circumscrie cartierul evreiesc al capitalei, acțiunea desfășurându-se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288752_a_290081]
-
redactor-șef la Studioul Cinematografic Animafilm (1965-1972), redactor-șef la „Ramuri” (1978-1991). Din 1990 e director al Editurii Scrisul Românesc din Craiova, iar din 1991 redactor-șef la „Literatorul”. În 1992 își susține doctoratul la Universitatea din București, cu teza Insolitul ca energie creatoare. Membru corespondent (1991) și membru titular (1992) al Academiei Române, va fi desemnat ministru al Culturii (noiembrie 1993-mai 1995). În 1957 debutează cu epigrame în „Viața studențească”, iar în 1964 editorial cu un volum de parodii, Singur printre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
de avioanele aliaților în timpul războiului, încât tot ce vom vedea sunt case noi, blocuri din beton și sticlă, ridicate după 1945 cu o fervoare și o dorință de recuperare impresionante. În gară, când ieșim pe peron, avem surpriza unei primiri insolite, zgomotoase: o trupă de jazz care ne cântă piese dansante și bluesuri, nu marșuri militare. În fața lor țopăie de zor o tipă tunsă scurt, probabil șefa orchestrei sau, mai degrabă, o animatoare de profesie - genul „activistei” în pantaloni, care mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
în Israel, unde-l dusese „biletul de ieșire” al soției sale, evreică, obținut la rubrica „reunificarea familiei”. Povestea se întâmpla prin ’89-’90. Dincolo de chipul alb, lipsit de riduri, al profesorului nostru, ceea ce am reținut peste ani din acea experiență insolită era „metoda” de predare a lui Costică Mămăligă, copiată după nu știu ce „scurtături didactice” americane de ultimă oră - metodă, firește, „informală”, „progresistă”, „revoluționară”, cu totul diferită față de monotonia previzibilă a școlii sovietice. Lecția semăna cu o ședință de psihoterapie: după ce ne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
aruncare în valuri: trebuia să „înoți”, să te descurci, dar fără ajutorul magnetofonului și al vocii calme, mereu egală cu sine însăși, a lui Costică Mămăligă... De atunci, întâlnirea mea cu limba engleză poartă efigia de neuitat a acestui personaj insolit, rămas într-un trecut plin de promisiuni... VASILE GÂRNEȚ: Descoperim orașul vechi. (În toate orașele unde am fost până acum există câte un oldtown, locuri unde se grăbesc să ajungă toți turiștii. Doar Chișinăul meu arată ca un oraș fără
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]