8,241 matches
-
Marea sa realizare o constituie aplicarea matematicii în studiul fenomenelor fizicii. Astfel, a generalizat legile teoriei cinetice a gazelor cu ajutorul metodelor statistice. În 1877 a completat studiul termodinamicii, luând în considerare structura corpusculară a sistemelor fizice și mișcarea dezordonată a moleculelor și astfel a fundamentat pe cale cinetico-moleculară principiul al doilea al termodinamicii. S-a ocupat cu teoriile lui Maxwell și cu teoriile dialecticii. A stabilit constanta universală în fizică "k" (numită ulterior constanta Boltzmann), egală cu raportul dintre constanta gazelor perfecte
Ludwig Boltzmann () [Corola-website/Science/298264_a_299593]
-
cinetico-moleculară principiul al doilea al termodinamicii. S-a ocupat cu teoriile lui Maxwell și cu teoriile dialecticii. A stabilit constanta universală în fizică "k" (numită ulterior constanta Boltzmann), egală cu raportul dintre constanta gazelor perfecte, R și numărul de atomi/molecule dintr-un mol (numărul lui Avogadro, N). De asemenea, Boltzmann este cunoscut pentru lucrările sale asupra corpurilor solide cristaline, asupra radiației, în care pentru prima dată a aplicat ipoteza presiunii luminii a lui Maxwell. A confirmat mișcarea de rotație a
Ludwig Boltzmann () [Corola-website/Science/298264_a_299593]
-
două nuclee. Această creștere determină legarea celor două nuclee. MLV este o variantă simplificată a unei alte metode de aproximație, numită și "metoda stărilor de spin". Ea este o metodă simplă, intuitivă, care oferă posibilitatea interpretării a numeroase proprietăți ale moleculelor. Se pot reprezenta astfel legăturile chimice prin suprapunerea orbitalilor atomici. De exemplu, legătura simplă σ se poate obține prin suprapunerea simplă a celor doi orbitali atomici "1s" a fiecărui atom de hidrogen. Dacă se suprapun 2 orbitali "2p", suprapunerea nu
Metoda legăturii de valență () [Corola-website/Science/320608_a_321937]
-
mai multor orbitali din stratul de valență al atomului, rezultând, în final, orbitali de egală energie (degenerați), ocupați cu câte un electron necuplat de spin paralel, sau cu perechi de electroni cuplați. Acești orbitali se numesc orbitali hibridizați (OH). (exemple: molecula de metan CH, sau hexafluorura de sulf). Cu foarte puține excepții, legăturile σ ale carbonului se pot interpreta doar cu orbitali hibridizați. Orbitalul "2s" hibridizează întotdeauna. Orbitalii "p" pot hibridiza parțial, rezultând OH tip "sp", "sp" sau "sp".
Metoda legăturii de valență () [Corola-website/Science/320608_a_321937]
-
Karlsruhe, această definiție a fost acceptată de toți oamenii de știință. Semnalând în 1858 tetravalența atomului de carbon, chimistul german Friedrich August Kekulé von Stradonitz (1829 - 1896) dezvoltă teoria valenței și ajunge la concluzia că cele mai mici componente ale moleculelor sunt atomii, nu radicalii liberi. În același an, chimistul scoțian Archibald Scott Couper (1831 - 1891) dezvoltă acest concept arătând că atomii de carbon se pot uni între ei formând catene care stau la baza unor molecule cu structură complexă. În
Istoria chimiei () [Corola-website/Science/308466_a_309795]
-
mai mici componente ale moleculelor sunt atomii, nu radicalii liberi. În același an, chimistul scoțian Archibald Scott Couper (1831 - 1891) dezvoltă acest concept arătând că atomii de carbon se pot uni între ei formând catene care stau la baza unor molecule cu structură complexă. În 1861, Butlerov susține, la Congresul Medicilor și Naturaliștilor Germani din Speyer, că proprietățile unei substanțe nu depind numai compoziția sa chimică (adică de felul și numărul atomilor din moleculele substanței respective), ci și de formula structurală
Istoria chimiei () [Corola-website/Science/308466_a_309795]
-
formând catene care stau la baza unor molecule cu structură complexă. În 1861, Butlerov susține, la Congresul Medicilor și Naturaliștilor Germani din Speyer, că proprietățile unei substanțe nu depind numai compoziția sa chimică (adică de felul și numărul atomilor din moleculele substanței respective), ci și de formula structurală (adică de modul în care atomii din molecule sunt uniți între ei). Pentru a descrie aceasta proprietate, Berzelius introduce conceptul de izomerie. Biochimia își are originile în chimia organică, dar debutează ca știință
Istoria chimiei () [Corola-website/Science/308466_a_309795]
-
la Congresul Medicilor și Naturaliștilor Germani din Speyer, că proprietățile unei substanțe nu depind numai compoziția sa chimică (adică de felul și numărul atomilor din moleculele substanței respective), ci și de formula structurală (adică de modul în care atomii din molecule sunt uniți între ei). Pentru a descrie aceasta proprietate, Berzelius introduce conceptul de izomerie. Biochimia își are originile în chimia organică, dar debutează ca știință de sine-stătătoare atunci când, în 1833, chimistul francez Anselme Payen (1795 - 1871) descoperă prima enzimă, numită
Istoria chimiei () [Corola-website/Science/308466_a_309795]
-
în 1930, un model matematic bazat pe funcții exponențiale pentru descrierea orbitalului atomic. Chimistul american Linus Pauling (1901 - 1994) se remarcă prin aplicarea mecanicii cuantice în chimie. Descoperirile sale au condus savanții britanici la determinarea structurii de dublă elice a moleculei de ADN. Descoperirea, în 1895, a razelor X de către Wilhelm Conrad Röntgen (1845 - 1923) și, un an mai târziu, a radioactivității uraniului de către Antoine Henri Becquerel (1852 - 1908), ca ulterior soții Marie (1867 - 1934) și Pierre Curie (1859 - 1906) să
Istoria chimiei () [Corola-website/Science/308466_a_309795]
-
din Rusia. La adresa conferinței au sosit cuvinte de salut din partea ministrului Culturii din Tatarstan, a Comitetului Național IKOM din Bulgaria, Academiei Independente de Știință din Israel, Academiei Naționale de Știință din Republica Kârgâzstan, Universității din Sofia, Institutului de fizică a moleculelor și cristalelor a AȘR și a multor altor organizații. La lucrările conferinței au participat mai mult de 400 de reprezentanți din 24 de țări ale lumii, dintre care: 7 academicieni, 14 profesori, 22 de doctori în științe, 40 de candidați
Etica Vie () [Corola-website/Science/319728_a_321057]
-
biologice și finalmente este asociată cu evoluția științei biologiei. Principalele tehnici ale biotehnologiei pot fi rezumate astfel (OECD, 2005, op.cit.): ADN/ARN : genomică, farmacogenomică, inginerie genetică, secvențializarea/sinteza/amplificarea ADN/ARN, profilarea expresiei genelor, utilizarea tehnologiei antisens; Proteine și alte molecule: secvențializarea/sinteza/ingineria proteinelor și peptidelor; metode de lansare îmbunătățite pentru medicamente cu molecule mari; proteomica (studiul structurii și funcțiilor tuturor proteinelor unui organism), izolarea și purificarea proteinelor; semnalarea, identificarea receptorilor celulelor; Cultura celulelor și țesuturilor: cultura celulelor/țesuturilor, ingineria
Tehnologii generice () [Corola-website/Science/320163_a_321492]
-
fi rezumate astfel (OECD, 2005, op.cit.): ADN/ARN : genomică, farmacogenomică, inginerie genetică, secvențializarea/sinteza/amplificarea ADN/ARN, profilarea expresiei genelor, utilizarea tehnologiei antisens; Proteine și alte molecule: secvențializarea/sinteza/ingineria proteinelor și peptidelor; metode de lansare îmbunătățite pentru medicamente cu molecule mari; proteomica (studiul structurii și funcțiilor tuturor proteinelor unui organism), izolarea și purificarea proteinelor; semnalarea, identificarea receptorilor celulelor; Cultura celulelor și țesuturilor: cultura celulelor/țesuturilor, ingineria țesuturilor, fuziunea celulelor, stimulente de vaccinuri/imunizare, manipularea embrionară; Tehnici de biotehnologie de proces
Tehnologii generice () [Corola-website/Science/320163_a_321492]
-
O micelă (nume feminin derivat din numele latin "mica", care înseamnă "părticică") este un agregat sferoidal de molecule având o extremitate polară hidrofilă orientată spre solvent și un lanț hidrofob orientat spre interior. O micelă măsoară între 0.001 și 0.300 micrometri. Hidrofobia lanțurilor conduce la regruparea moleculelor și crearea unor structuri sferice sau cilindrice, vizând eliminarea
Micelă () [Corola-website/Science/337050_a_338379]
-
mica", care înseamnă "părticică") este un agregat sferoidal de molecule având o extremitate polară hidrofilă orientată spre solvent și un lanț hidrofob orientat spre interior. O micelă măsoară între 0.001 și 0.300 micrometri. Hidrofobia lanțurilor conduce la regruparea moleculelor și crearea unor structuri sferice sau cilindrice, vizând eliminarea solventului. Ele sunt slab legate, menținute în solvent cu agenți de stabilizare, cum ar fi detergenții sau macromoleculele. Soluțiile coloidale — al căror aspect evocă un adeziv (de exemplu, un gel) — sunt
Micelă () [Corola-website/Science/337050_a_338379]
-
directe (într-un solvent polar, cum ar fi apa) sau micele inverse (într-un solvent apolar, cum ar fi uleiul). În detergenți, prezența laolaltă a unor grupuri funcționale, cu afinitate și pentru apă și pentru grăsimi, permite formarea de micele, moleculele organizându-se în funcție de repulsia față de solvent: în apă, extremitățile lipofile sunt întoarse spre interiorul micelei, în timp ce extremitățile hidrofobe formează interfața micelară cu solventul. Într-un solvent organic, de exemplu în ulei, aranjarea este inversată. Formarea de micele are loc la
Micelă () [Corola-website/Science/337050_a_338379]
-
organic, de exemplu în ulei, aranjarea este inversată. Formarea de micele are loc la o temperatură numită" Krafft", și o anumită concentrație, numită "concentrație critică micelară" sau . În acel moment, agenții tensioactivi formează aglomerări de câteva zeci sau sute de molecule. Aceste micele, care separă mediul intern de solvent, sunt modele de organizare simplă, amintind de membranele celulelor vii. Organizarea agenților tensioactivi într-o soluție este puternic dependentă de concentrația lor și de temperatură. În scopul de a minimiza efectele de
Micelă () [Corola-website/Science/337050_a_338379]
-
a capului și a cozii. Leșiile spală rufele, în special, datorită acțiunii agenților tensioactivi care pot forma micelii cu murdăriile; astfel, acestea rămân suspendate în apă. Într-un amestec de muștar, ulei (lichid organic, hidrofob) și oțet (lichid apos, lipofob), moleculele organice amfifile naturale prezente în muștar asigură stabilizarea emulsiei. În maioneză, lecitina (prezentă în gălbenușul de ou) sau ovalbumina (proteină din albușul de ou) joacă acest rol. Protobiontele sunt polimeri înconjurați de o micelă de lipide. Există, de asemenea, agenți
Micelă () [Corola-website/Science/337050_a_338379]
-
mai mari decât una dublă (135 pm) și mai mici decât una simplă (147 pm). Această valoare este determinată de delocalizarea(dislocarea) electronilor legăturilor C-C, aceștia fiind distribuiți în mod egal pe fiecare dintre cei șase atomi de carbon, molecula putând fi reprezentată ca o suprapunere a două reprezentări mezomere). Delocalizarea electronilor π este cunoscută sub numele de aromaticitate, aceasta conferind benzenului o mare stabilitate. Pentru a exprima acest lucru, se utilizează formule în care se scrie într-un hexagon
Benzen () [Corola-website/Science/310905_a_312234]
-
de peste 95%. Uneori, xilenii și compușii aromatici mai grei sunt utilizați în locul toluenului, având aceeași eficacitate. Disproporționarea toluenului poate fi o bună alternativă a reacției de hidrodezalchilare, cele două procese decurgând în condiții similare. Reacția constă în punerea a două molecule de toluen, rezultând o moleculă de benzen (din rearanjarea radicalilor metil) și una de xilen. Având în vedere cererea crescută de para-xilen (p-xilen) față de restul izomerilor, uneori se folosește metoda numită disproporționarea selectivă a toluenului, rezultând p-xilenul în
Benzen () [Corola-website/Science/310905_a_312234]
-
compușii aromatici mai grei sunt utilizați în locul toluenului, având aceeași eficacitate. Disproporționarea toluenului poate fi o bună alternativă a reacției de hidrodezalchilare, cele două procese decurgând în condiții similare. Reacția constă în punerea a două molecule de toluen, rezultând o moleculă de benzen (din rearanjarea radicalilor metil) și una de xilen. Având în vedere cererea crescută de para-xilen (p-xilen) față de restul izomerilor, uneori se folosește metoda numită disproporționarea selectivă a toluenului, rezultând p-xilenul în procent de aproximativ 90%. Cracarea
Benzen () [Corola-website/Science/310905_a_312234]
-
acestea, Geraldine este din nou înfrânta și închisă. Willard este un om de stiinta nebun. Este extrem de încet. Vorbește încet și se deplasează încet. După ce adecis că lumea se mișcă prea repede pentru el, a inventat o rază ce încetinește moleculele oamenilor. În episodul sezonului 2, "Alex demisionează", a vrut să încetinească toată planeta, ca toată lumea să fie ca el. A vrut să le captureze pe spionae (incluzând-o pe noua recrută Britney) cu rază lui de încetinire dar a fost
Lista personajelor din Spioanele () [Corola-website/Science/306355_a_307684]
-
masive sunt adesea pe punctul de a muri, iar materiile fuzibile se găsesc la suprafață, apoi sunt ejectate de vântul solar. Culoarea roșie este legată aici de carbonul (sub formă de CO, de cianogen, ...) din straturile externe ale stelei. Aceste molecule absorb anumite lungimi de undă, ceea ce privează lumina de componentele sale albastră și violet, de unde rezultă culoarea roșie intensă. Se presupune că temperatura atinge K, ceea ce face să fie una dintre „veritabilele stele reci” cunoscute. Nu este vizibilă cu ochiul
La Superba () [Corola-website/Science/328629_a_329958]
-
acesta din urmă cerea ca, la limita numerelor cuantice mari, teoria cuantică să reproducă rezultatele teoriei clasice. Modelul atomic Bohr-Sommerfeld (1916-1919) rezultat din teoria cuantică veche a permis evaluarea corectă a termenilor spectrali pentru un număr mare de atomi și molecule; teoria conținea însă lacune și contradicții. O analiză critică a teoriei cuantice vechi l-a condus pe Heisenberg la concluzia că noțiunea de traiectorie a unui electron în atom este lipsită de sens, și că o teorie atomică trebuie construită
Mecanică cuantică () [Corola-website/Science/297814_a_299143]
-
a unei substanțe la temperaturi sub temperatura critică. La temperatură constantă, într-un sistem închis parțial umplut cu lichid se realizează în mod spontan o stare de echilibru între faza lichidă și cea gazoasă. În starea de echilibru, numărul de molecule ce se vaporizează este egal cu numărul de molecule ce se lichefiază. Vaporii aflați în echilibru de fază cu lichidul se numesc vapori saturați, presiunea de vapori atingând în acest caz valoarea sa maximă formula 1, numită presiune de saturație a
Presiune de vapori () [Corola-website/Science/308003_a_309332]
-
temperatură constantă, într-un sistem închis parțial umplut cu lichid se realizează în mod spontan o stare de echilibru între faza lichidă și cea gazoasă. În starea de echilibru, numărul de molecule ce se vaporizează este egal cu numărul de molecule ce se lichefiază. Vaporii aflați în echilibru de fază cu lichidul se numesc vapori saturați, presiunea de vapori atingând în acest caz valoarea sa maximă formula 1, numită presiune de saturație a vaporilor. La temperatură constantă, presiunea de saturație a vaporilor
Presiune de vapori () [Corola-website/Science/308003_a_309332]