1,204 matches
-
mers direct printre ei și am ieșit fără să mă mai uit înapoi. Afară, seara era mai caldă decât atmosfera întreținută de aerul condiționat din bancă și, chiar dacă soarele apusese, cerul era încă luminos, un albastru levănțică intens, pătat cu mov. Unde trebuie să ajungi? întrebă Sebastian ajungându-mă din urmă. — În Farringdon. — Acolo locuiești? Vreau să spun, ai vrea să te duc acasă? Am clătinat din cap. E OK, mulțumesc. Am să mă văd cu un prieten la un pahar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
un cer a cărui culoare, în anii ’20, era numită cenușă de trandafiri. În Londra, datorită miilor de lumini care sunt aprinse toată noaptea, cerul nu este niciodată negru complet. Cam cu o oră înainte de răsărit ar fi de un mov și mai intens - cenușă de trandafiri, probabil - până când soarele ar începe să-l stropească din nou cu auriu. Eu știu asta cel mai bine. Îl văzusem cum răsare de nenumărate ori. Magazinele erau închise, străzile deja tăcute. Apropiindu-mă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
ei de succes. Am privit îndelung peretele din bucătărie, descurajată, mult timp după ce am închis. Pe perete era un tablou pictat de o prietenă de la școala de arte, ca o friză cu fructe exotice în culori neobișnuite: căpșune verzi, roșii mov, struguri alb-argintii, atârnând de o singură viță. Întotdeauna mă făcea să mă întreb ce gust or avea. Pierdusem de mult timp legătura cu fata care îl pictase; plecase în America și nu-mi scrisese niciodată. Puțini dintre vechii prieteni îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
un capăt, că au și început cu celălalt, precum Forth Bridge. Mi-am parcat camioneta pe aleea ce ducea către casă, alături de ultimul model de jeep Toyota, care nu avea nici un strop de noroi care să-i strice aspectul vopselei mov mat. Cel mai îndepărtat colț de țară în care fusese era Hyde Park. Suki avea o Honda decapotabilă; consideram a fi de râsul lumii să ai jeep în oraș, doar dacă îți ies atât de prost parcările laterale încât ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
sau poate doar voia să-și arate pijamalele de mătase de culoarea piersicii, împodobite cu dantelă care probabil fusese lucrată manual, la comandă, de călugărițe franceze. Fața îi era chiar mai albă decât de obicei. Avea niște cearcăne delicate și mov sub ochi. Ce inteligent din partea ei; se asortau cu camera. Singura notă discordantă o făcea respirația ei greoaie. La un bărbat ar fi fost numită sforăit, însă prințesele nici nu sforăiau, nici nu transpirau. — Încă doarme, spuse Suki vorbind încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
de artă achiziționate mai mult de trei săptămâni fără să le scape în capul cuiva. Crezi că i-ar plăcea asta? Dacă nu ești sigur, putem merge împreună să-l întrebăm. Acum. Fața lui David Stronge căpătase o nuanță de mov. Nu se potrivea cu cravata. —Ah, nu va fi nevoie, a vociferat, sonorul vocii crescându-i considerabil din pricina nervozității. Să știi că nu va fi, cât timp eu îmi primesc cecul în următoarele zece minute. I-am zâmbit dezagreabil. — Sper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
lăsând doar câțiva centimetri liberi între rânduri ca să poată trece lumea. Întunericul a coborât din nou până când ochii mei s-au obișnuit. Unele standuri vindeau zorzoane care strălucesc în întuneric pentru cluburi: brichete, insigne, bijuterii pictate cu vopsea UV în mov fosforescent, citron, portocaliu și verde. Altele vindeau tricouri, îți citeau în palmă, îți împleteau părul și ofereau casete piratate cu concerte. Singurul ieșit din comun avea doar o bancă lată, goală, acoperită cu o pânză albă pe care puteai să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
scris În mare grabă... Oricum, purtase mănuși groase. M-am Întors pe strada principală exact pe unde venisem Într-o vitrină modernă din colțul de pe dreapta, am văzut un manechin fără picioare atîrnat pe sîrmă, decorat În toate nuanțele de mov. Diverse articole de Îmbrăcăminte - pentru mîini, brațe, bust, picioare - erau atîrnate pe el cu mult gust. Vitrina nu mai avea nici un alt ornament, iar manechinul era În așa fel prins intre oglinzi din toate părțile, Încît aranjamentul ți se părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
turturea nu era. Nu era nici de șoim sau vultur. Nici de cioară sau corb. Nici chiar de papagal nu era. Culoarea ciclamen a penei nu părea nici ea obișnuită: era un ciclamen pierdut și dus aproape spre vișiniu și mov. Am luat pana și am studiat-o: nu era nici falsă, nici vopsită. Părea să fi fost smulsă mai degrabă decât căzută. În Cluj mai există încă două specii de zburătoare aciuite pe Someș (am mai vorbit despre acestea cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
îl fac atunci când ajung în cameră este să-mi aprind o țigară. De obicei nu fumez prea mult, dar după un zbor transatlantic lung mereu tânjesc după una. Îmi arunc pantofii cu toc din picioare și îi înlocuiesc cu papucii mov, pufoși pe care îi iau peste tot cu mine. Mă întreb dacă Adam a ajuns la New York. Mă întreb dacă se gândește la mine sau dacă îmi duce chiar dorul. Poate că nu. Până la urmă, majoritatea bărbaților nu se dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
a întrebat pe un neamț de lângă noi, arătând spre două locuri: „Are they busy?“. Normal că am chicotit un sfert de oră imaginându-ne ce-ar răspunde scaunele). Deci spectacolul laser a constat în trei fascicule, două verzi și unul mov, care s-au rășchirat peste noi vreo 10 minute, desfășurând ori un fel de pânze strânse la gură, ori niște linii punctate, ori strângându-se într-un fel de portal spre alte dimensiuni. Nu mai aveai nevoie de hașiș sau
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
a face concesii de dragul cuiva apropiat, imperturbabili în fața unui climat emotiv, lipsiți de intuiția care nu aduce decât complicații și întrebări nedorite, nevinovați până la un punct și plini de bune intenții. Fana era îmbrăcată într-un taior cu dungi late, mov cu alb, o stofă puțin poroasă, foarte plăcută la vedere, avea o croială corectă, parcă fusese făcută de un robot, la milimetru. Când se descheie la nasturi lăsă să se vadă o bluză cu multă dantelă. În hol pe frigider
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
execute un test nu să trăiască alături de un bărbat, să formeze împreună cu el un cuplu. Fana vorbea mai departe cu vocea ei cântată, atât de plăcută auzului, din când în când gesticula punându-și în evidență unghiile îngrijite, lăcuite cu mov. Carmina nu se mai concentra, obosise, își aminti de trecuta răzvrătire când se scuturase din vraja acelui monolog ispititor al Fanei, pentru că avusese credința că timpul trece pe lângă ele inutil, că vor îmbătrâni acolo, una vorbind, cealaltă ascultând, că alături
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
masa aceluia, ca din întâmplare, urmărind un grup gălăgios de italieni, dar n-a ieșit nimic din asta. Mai târziu, când am întors din nou capul, bărbatul nu mai era acolo. Atâta pagubă. Nu mai aveam stare, am îmbrăcat rochia mov, mi-am răsucit părul și l-am încolăcit în mijlocul capului, am cutreierat stațiunea de la un capăt la altul, acele ceasului se târau anevoie, mă exaspera plictiseala, am coborât pe faleză, dar mi s-a făcut repede frig așa că am grăbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
respire, humblement tapi parmi la mousse. Din buzunarul interior Karp scoase obiectul metalic, pe care Îl așeză Între pagini de-a lungul cotorului cărții. Închizând volumul, ne explică conținutul poemului. — O scenă de sodomie. „Întunecat și zbârcit, ca o garoafă mov / respiră, ghemuit umil pe mușchi“. Nici un german n-ar fi În stare să scrie așa. Nici măcar Blei. Și vreo femeie, nici atât. Totuși, poezia Încearcă măcar să Înfățiseze lucrurile dintr-o perspectivă mai puțin militantă. Obscur et froncé: asta e ceea ce numim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
presupus că avea de-a face cu decizia ei; ca de obicei, Agnes și cu mine trebuia să dormim la Frau Witting. — Doamna Witting era vecina de sub noi, am explicat. Își purta părul „tapat“ și mirosea mereu a bomboane medicinale mov. Nu i-am zis nimic. În schimb, o priveam fermecat cum Își ridica ciorapii pe picioare, netezind cusăturile, trăgând materialul cu palmele, de-a lungul coapselor, apoi prinzându-le de jartiere, răsucindu-și ușor picioarele, mai Întâi Într-o parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
-și plângă de milă și să dea la o parte, imediat ce ripostez. Dar ăsta era serios, deși zâmbea tot timpul - de parcă am fi Împărțit cine știe ce secret murdar. Poruncindu-i oaspetelui său să Îngenuncheze, Dora Îi dăduse buzele cu un ruj mov, apoi Îi spusese să se târască până la oglindă. Când vizitatorul Încercase să riposteze, Dora Îi apăsase spatele cu piciorul, cu grijă dar cu fermitate, Înștiințându-l că nu-i va da drumul până când nu-și sărută reflacția din oglindă. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
care istanbuliții le dobândiseră pentru a face față ritmului orașului. Un sfert de oră mai târziu, ușa șubredă de lemn de la Café Kundera se deschidea cu un scârțâit strident și Înăuntru pășeau Asya Kazanci, purtând o rochie hippie de culoare mov, Împreună cu musafira ei, Îmbrăcată Într-o pereche de blugi și pulover. Asya a găsit grupul obișnuit stând la locul obișnuit cu atitudinea sa obișnuită. — Bună tuturor! a ciripit Asya. Ea e Amy, o prietenă din America. — Bună, Amy! au salutat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
amănunte triste? Mătușa Banu s-a Întors spre doamna Sweet cerând mângâiere. Însă În loc de răspuns, tot ce a primit de la djinnul ei bun a fost un zâmbet timid și o licărire a aurei din jurul capului ei, scânteind În nuanțe de mov, roz și purpuriu. Odată cu aura djinnului a licărit o Întrebare spinoasă: Era Într-adevăr bine pentru oameni să descopere mai multe despre trecutul lor? Și apoi mai multe și mai multe...? Sau era pur și simplu mai bine să știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Și, de la an la an, importanța acordată scriitorilor români crește. Oare pentru că sunt mai buni sau pentru că editurile investesc mai mult? În concluzie, un târg liniștit, în care toți au loc, de la scriitorii străini aduși de Ambasada Franței, până la vaca mov și alte metode de medicină naturistă. Un singur tip își vindea cărțile aproape gratis la intrarea în târg. Și era tare mulțumit. Săptămâna culturii olandeze la Odeon Mămico, tăticu are amantă! Mihaela Michailov Odeonul e consecvent strategiei de „internaționalizare“ începută
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
expresia montană, a na-turii, în desfășurarea ei grandioasă. Flora și fauna de aici fac și ele renumele zonei. Pe pantele abrupte sau pe înclinările ierboase cresc tot felul de plante, cum ar fi crinul de pădure, arbuștii de cu- loare mov, narcisa galbenă cu trompă, care crește și pe la noi, dar și multe altele încă, toate dând peisajului un aspect coloristic pictu- ral. Am văzut până și toporași, și, mirați-vă, sânziene. Mi se părea că sunt la mine acasă. Nu
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
coperți de vinilin și legate cu ață colorată, însemnări dezordonate pe hârtii îngălbenite de vreme, nici măcar întregi toate, alteori câte un singur nume sau câte un singur cuvânt cu înțelesul definitiv pecetluit, cu cerneala decolorată bătând acum în nuanțe delicat mov, ca petalele de petunii presate multă vreme între foi de pergament - nu numai privind toate astea, ci luându-le în mână și încercând să le înțeleagă, amândoi, rostul și sensurile, ștergându-și la răstimpuri cu o cârpă moale palmele pline
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
el nici nu venise, îmi serbasem oarecum ziua, hai, după spectacol dau o bere în Past Time, cafenea super unde Marius mi-a scris la o ciorbă de burtă într-o dimineață pe hârtia de sub farfurie: Nu toate vacile sunt mov, vezi Milka. Dar dulce. Pupături în... și semnătura și tare rău îmi va părea când nu voi mai găsi acel bilet ca să-l fac tablou. Hai, Cehov, cu mine să ne plimbăm, n-am chef să dorm și oricum mâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
în stare să gândesc nimic, nici măcar frânturi de cuvinte nu îmi mai veneau în cap, doar imagini, în timp ce creierul mi se dezlipea în bucăți ude, saturate de apă, ca o bucată de pâine din dreptul burlanului, vaci pe câmp, vacă mov, vaci pe câmp, vacă mov și cântecul pe care mi-l fredona iubita lui Marius și care pe mine mă scotea din minți dinainte, ea, iubită, prezentă peste tot, pe care mie îmi părea că n-ar iubi-o prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
nici măcar frânturi de cuvinte nu îmi mai veneau în cap, doar imagini, în timp ce creierul mi se dezlipea în bucăți ude, saturate de apă, ca o bucată de pâine din dreptul burlanului, vaci pe câmp, vacă mov, vaci pe câmp, vacă mov și cântecul pe care mi-l fredona iubita lui Marius și care pe mine mă scotea din minți dinainte, ea, iubită, prezentă peste tot, pe care mie îmi părea că n-ar iubi-o prea tare, dar care exista insistent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]