1,073 matches
-
Cu o prezență de spirit exemplară. Vecinele o țin dopată pe bază de duști de brandy, iar cînd am văzut-o eu căzuse răpusă de toropeală pe o sofa, unde sforăria ca un ciocan pneumatic și Împrăștia niște bășini care perforau tapițeria. — Năravul din născare... Fermín, am să te rog să rămîi dumneata astăzi În prăvălie, că eu mă duc să-l văd puțin pe don Federico. Mai apoi am stabilit să mă Întîlnesc cu Barceló. Iar Daniel are și el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
Libertatea tropăia desculț deasupra ruinelor. Prin zgârietura ferestrei, moartea se strecura subțire ca un fir de ață, ca o omidă; printre fisurile zidului, moartea se îngroșa ca o funie. Lumina, despletită în mii de șerpi fosforescenți, invada biserica. Acoperișul era perforat ca după un bombardament cu mere coapte. Petru a pășit în pronaos, a îngenuncheat în fața Ușilor Împărătești, a plecat fruntea în cenușă, apoi, ca un copil care crede că nu este văzut dacă nu vede, și-a ascuns ochii în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
4. Desculț, pe neatinse, pe nevăzute, pe nesimțite, trecea pe lână plantonul ce depănușa vise, pe lângă rastelul cu 21 de morți aliniate după o ordine de bătaie aleatorie, pe lângă stativul cu 21 de perechi de bocanci (aveau tocurile tocite, cuiele perforau inima). În spălător, 20 de oglinzi paralele, două câte două. Fereastră sau mormânt, nici o diferență. Și apoi ce mai contează cine trăgea zăvorul? Fiecare trecere ascundea atâta cât să scormone o cârtiță. În spălător, cristale reci ciupeau memoria precum un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
porii sufletului. Libertatea tropăia în voie deasupra ruinelor. Prin zgârietura ferestrei, moartea se strecura subțire ca un fir de ață; printre fisurile zidului, moartea se îngroșa ca o funie. Lumina, despletită în mii de șerpi fosforescenți, invada altarul. Acoperișul era perforat ca după un bombardament cu mere coapte. Petru a pășit în pronaos, a îngenuncheat în fața Ușilor Împărătești, a plecat fruntea în cenușă, apoi, ca un copil ce crede că nu este văzut dacă nu vede, și-a ascuns ochii în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
coșmar. Abia după trei încercări eșuate reușesc să-mi dau seama cum se taie un grepfruit în două. Nu înțeleg de ce nu s-a gândit nimeni la asta. Ar fi putut să traseze niște linii în jurul lor, sau să le perforeze sau altceva. Între timp, laptele pentru cafea dă în foc și, când dau jos de pe foc cafetiera, cafeaua explodează în toate direcțiile. Din fericire, Trish și Eddie sunt atât de ocupați să se certe în legătură cu destinația următoarei lor vacanțe că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
aceasta nu înseamnă că n-ar putea să-ți provoace o teribilă arsură! ― Ce crezi că este asta? întrebă Dallas, care-și mută ochii de la micul crater din planșeu la gaura din plafon. Niciodată n-am văzut ceva care să perforeze un asemenea aliaj. Nu cu atâta repeziciune. ― Nici eu, mărutrisi ofițerul științific. Anumite varietăți mult rafinate de acid molecular sunt teribil de active, dar în general nu au efect decât asupra câtorva materiale specifice. Aplicațiile lor nu sunt generalizabile. ― Acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
ultimele puteri, beatificăm hazardul, doar doar, poate poate. Nimic, nimic nu durează, nimic. Receptorul lăsat alături, pe masă. Cu dreapta formează numărul, codul surdomut. În stânga, ține mărul. A treizeci și noua rotire a discului. Sună, sună soneria purgatoriului, sună subțire, perforând pereții de sticlă verzuie, suprapuși, bariere sticloase, pe care cresc jerbe imense de putregai și fosfor. Nimeni, nimeni nu vrea să-și întrerupă somnul, hibernarea. Nimeni nu vrea să-și recunoască numele, vocea, nimeni nu vrea să scuture mlaștina groasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
ploile capricioase ale subteranei. Se întorcea istovit din aceste aventuri somnolente. Pornea din nou, să atingă acel preaplin al oboselii care să-i vindece disperarea. În stradă, regăsea zurba. Serii himerice, degajări accelerate de magneziu,. O ceață fumurie și roz, perforată de țiuitul antenelor. Intr-un amurg bizar, cind primăvara era iarna, se afla în fața Ateneului. Femeia venea pe trotuarul opus, dinspre Palat. O văzuse de departe, apropiindu-se. Purta cizme înalte, mult peste genunchi, pantalonii de catifea brună. Jacheta de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
când în când, fragmentar, printre sacoșele, brațele și capetele pasagerilor de pe scară. Apoi, cobor să iau autobuzul. Aștept cuminte, ei bine, n-o să credeți, când urc în autobuzul aproape gol și dau să mă așez... închipuiți-vă, erau locuri libere, perforez biletul, dau să mă așez, nimeni nu vede pe nimeni, ei poftim, în fața mea, profilul canin, de rasă. O fi stat și el în stație la Izvor, să aștepte autobuzul, nu-l observasem. Ce credeți că făcea distinsul exemplar al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
însemnează armonizarea interiorității noastre, a sufletului nostru "ideal" de care vorbește Hegel, cu faptul pur de a exista purtat la plenitudinea sa extatică, absolutizarea identificării eu-existență. Grecii recitau cuvintele însoțite de cânt. Dacă nu ar emana melodicitate, poemul ar fi perforat de cuvinte. Și, prin aceasta, și sufletul nostru ar fi sfâșiat de cuvinte. Melosul contribuie decisiv la a crea un continuum, o integralitate capabilă să fie receptată nemijlocit de intuiția noastră poetică. "Un factor armonizator indispensabil al poemului este euritmia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
FRONTUL MORȚII Frigul ierni-ncetul cobora din zare, Guițau flămânde bombele pe-ntins Un scaiete firav, ca o lumânare, Lâng-o țeastă spartă, singur s-a aprins... Înfrățiți în vecii fără de speranțe Doi dușmani de moarte, înghețau uitați, De păreau sărmanii, perforați de gloanțe, Împăcați în fine și îmbrățișați... Unul din vestoane, sfârtecat de-o schijă, Lăsă să se vadă poza unei fete, Ce nevinovată și fără vreo grijă Își exprima parcă, veșnice regrete... Ninge crini de gheață peste frontul morții, Albul
FRONTUL MOR?II by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83798_a_85123]
-
e problema dumneavoastră, nu? — Dar cum se poate ... — N-am idee. Atât de multe lucruri se pot întâmpla. Urmă o tăcere scurtă. — Și de ce aș face asta? întrebă Burnet. — Veți primi o sută de milioane de dolari. — Pentru ce? — Biopsii perforate din șase sisteme organice. — Parcă ziceați că puteți face rost de sângele meu din altă parte. — Teoretic. Dacă se ajunge la un proces, se poate pretinde acest lucru. Dar, practic, orice companie ar dori celule proaspete. Nu știu ce să spun. — Nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
În afară de asta, dacă Jemima n-ar da o petrecere mâine, florile astea ar ajunge drept la coș ? În clipa În care termin de semnat, sunt roșie la față și respir greu, și pun un punct atât de apăsat, Încât aproape perforez pagina. Țineți minte ce v-am spus? Curierul mă privește fără nici o expresie. — Fată dragă, eu lucrez la depozit. — Știu ! spune Lissy brusc. Înșfacă clipboardul din mâna tipului și scrie clar, cu litere mari, sub numele meu, FĂRĂ PREJUDICII. Adică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
tgv. Ești În trenul de Drăgășani, clasa a treia, vălătuci negri, pufoși Îți Îneacă gâtul și o albină zumzăie Împrejur de multă vreme. Dar uite, la doi pași, uniforma de funcționar feroviar, chipiul de controlor, mâna lui Întinsă să-ți perforeze biletul. — Good morning, sir! Your ticket, please! Acum are să se deschidă o trapă sub picioarele tale și, tot explicând, rușinat, transpirat, Încurcând Între ele pronunțările, declinările, conjugările, ai să te rostogolești Între roțile iuți până În bezna udă. * Ce noroc, controlorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
chiar lângă vagonetul pe care îl găsiseră în mina părăsită și pe care îl foloseau și ei ca să scoată materialul excavat din grotă. Dincolo de acesta, galeria mai continua câțiva metri după care urma peretele prăbușit pe care încercau să-l perforeze. Îi fu suficientă o singură privire ca să se convingă că muncitorii nu erau nici acolo. Uneltele zăceau abandonate la marginea frontului de lucru, dar nu se vedea nici un om. Trecu dincolo de vagonet și se apropie de peretele de piatră. Plimbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
vehicul să se ciocnească în clipele următoare cu un alt aparat zburător nu poate surveni decât o dată la un mileniu, iar tăierea capsulei tale de elicea elicopterului reprezintă un rniracol ivit numai la zece milenii. Împrejurarea că hemisfera cabinei a perforat perdeaua de aer protectoare - un milion de ani. Hazardul că n-ai fost ucis - zece milioane. Revenirea ta din leșin în timpul căderii - o sută de milioane. Faptul că ți-ai putut trage pelicula de protecție - un miliard de ani. Șansa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
epocă îndepărtată în care am fost împreună, și chiar cele pe care le-am visat eu, independent de prezența și voința ei, înmugurea în miezul cre ierului ei, dezvolta un filament translucid Pentru D., vingt ans après 19 care-mi perfora țeasta și înflorea deodată, la capătul filamentului, desfoindu-se exotic și pluriform în cra niul meu. Se formase un cordon ombilical între min țile noastre, ea era mama care mă hrănea cu substanța gelatinoasă a visului, iar eu - care (sau
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
Se uita cu ochi aproape orbi la fotografii, uitând de țigara de pe marginea unei scrumiere. Corpul îi emana un iz reavăn, un amalgam de mucus rectal și freon. Creionul brăzda șanțuri adânci pe suprafața fotografiei. Zonele umbrite începuseră să se perforeze sub crestăturile lui din ce în ce mai sălbatice, sub loviturile vârfului rupt al creionului care pătrundea prin suportul de carton. Marcă apoi punctele interiorului mașinii, înțepând zonele proeminente ale coloanei de direcție și tabloului de bord. - Vaughan! am șoptit, petrecându-mi brațul pe după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
întorcându-și corpul spre mine, așa încât să-i pot explora și rănile de pe șoldul drept. Pentru prima oară n-am simțit nici urmă de milă pentru femeia aceea infirmă, ci am celebrat cu ea excitarea oferită de supapele acelea abstracte perforate în corp de părți ale propriului său automobil. În următoarele câteva zile, orgasmele mele avură loc în cicatricele de sub sânul și subsuoara ei stângă, în rănile de pe gât și spate, în aperturile acelea sexuale formate de frânturile parbrizului și ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
scurtă vreme, cotraficantă, dar,întreaga rețea căzând, tribunalul a condamnat o la opt luni de detenție, pe care, acum, și-i ispășește, alături de celelalte condamnate. Și, dacă flacăra iubirii i-a străfulgerat, pe ea și pe bărbatul, șef de stat, perforându-le inimile, ce vină are Lăcrămioara? Ce vină au, de fapt, amândoi, că și-au manifestat, profundul sentiment, sincer,în fața întregii lumi de telespectatori? Nu e uman, să se fi petrecut, totul, cum s-a petrecut? Era mai bine, mai
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
cuțitul într-un mușchi, apucă, furios, pușca, de țeavă, și o împinse, cu putere, spre cățelușă, voind s-o lovească, pentru a o îndepărta. Micul animal se feri. Patul armei nimeri în trupul unui copac. Glonțul porni, pe țeavă, și perforă, pieptul și inima omului epocii. Acesta se rostogoli. Cățelușa, calmă, întâi mirosi, carnea, mai apoi,începu a se ospăta, cu mare poftă. În timp, ce, dinspre geana pădurii rare, de margine de munte, soarele prinse a și face apariția, iar
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
pe domnul Streator. Prietenul meu, Stridie. Și puștiul își dă părul din ochi și se uită la mine. Zice: — Coacăză crede că știi un descântec. Pula i se termină în stalactita roz pe care o formează prepuțul ridat. Vârful e perforat de un inel de argint. Și Helen îmi aruncă o privire, zâmbind, dar cu dinții încleștați. Puștiul ăsta, Stridie, apucă poalele halatului flaușat al Monei și zice: — Mamă, da’ ce de haine ai pe tine! Se apleacă peste oală și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
se freacă ani buni de zile pe băncile facultății să învețe chestii din astea banale, mi se face rău, anunță Tîrnăcop, hai că merge repede, prima ne-a luat ceva mai mult timp, dar acuma țac-pac și gata, zice Gulie perforînd restul găurilor și dobîndind brusc o plăcere ciudată termină treaba în doi timpi și trei mișcări. Ia priviți-l cum arată, e cusut ca o minge de fotbal, nici n-a mai fost nevoie să leșini, Tîrnăcop, mai trebuie doar
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
În chip esențial, aproape metafizic, obsedată de adevăruri generale, de clasificări care se opresc la specii, de legi funcționale a căror valoare este cântărită după universalitatea lor; de statistici, În care Bach, sau Leonardo, e doar o cotă-parte, o gaură perforată din cartela unei mașini de calculat. Savantul trebuie chiar să se generalizeze pe el Însuși, să elimine orice sentiment personal pe parcursul experimentului și al observației, precum și din enunțarea rezultatelor. El poate studia indivizi, dar numai pentru a contribui la stabilirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
română. Soțiile simboliștilor erau cam blegoase, se retrăgeau într-un colț, își răsfirau degetele lor prelungi pe boala lor de piept și, interiorizate, trebuia să-ți bați mult capul până să scoți puțină literatură de la ele. Avangardistele erau neastâmpărate. Îi perforau cu capse tricoul, își dublau volumul sânilor, înmuindu- și-i în parafină, îi caligrafiau, cu verde, pe tencuială, cuvinte dezlânate și-i declarau că poate să plece unde vrea, fiindcă ele fie or să-l aștepte, fie nu. Proletcultistele se
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]