1,640 matches
-
o formă de-a nega generalul, de-a-l îmbucăți și disciplina, care duce și la oboseală, și la progres. Achatolia poate fi o virtute, prin puterea ei de-a pune ordine, de-a statornici o etichetă, de-a ne face politicoși, punctuali, civilizați. Însă depărtarea acestei societăți ordonate de calea ei o arată o veche filosofie: Cine pierde Tao rămîne cu virtutea; cine pierde virtutea rămîne cu iubirea de oameni; cine pierde iubirea de oameni rămîne cu justiția; cine pierde justiția
Bolile din veac by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8618_a_9943]
-
îmi spuse într-o seară biata mama, bucuroasă că m-am reapucat de citit. - Ora șase! Bine, atunci îmi iau cartea cu mine. - Dar nu uita să-i lași portarului cheia de la camera ta. - Nu, nu uit. Portarul (un florentin politicos și blond) nu era acolo. - Eu îi țin locul, îmi spuse în italiană un bărbat cărunt, ai cărui ochi de un verde deschis, cu o privire stranie, scînteiau sub niște sprîncene groase și zburlite, ca niște amenințări. Avea buze groase
Memoriile Elenei Văcărescu by Anca-Maria Christodorescu () [Corola-journal/Journalistic/15859_a_17184]
-
teoriei conspiraționiste", ar fi de dorit ca el să stea cât mai departe de orice sursă de contaminare cu bolile societății românești. Toate aceste lucruri - ca și multe altele din aceeași familie - sunt strâns legate de ceea ce, cu un cuvânt politicos, se numește "moștenirea Iliescu". Dacă n-ar fi existat un astfel de personaj nefast, însetat de putere ca nici un alt actor de pe scena politică actuală, societatea românească - spun o banalitate - ar fi fost cu totul altfel. N-ar mai fi
Săraca și cinstita moștenire Iliescu by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11690_a_13015]
-
amiciții datând tot cam de-atunci, la moralitatea obligatorie și (s-ar părea) naturală a scriitorului. Printre ele, desigur, amintiri ale primelor cărți citite, referiri punctuale la cele recent publicate (Lucrări în verde, evident), afirmații tranșante despre poezie sau categoric politicoase privind oamenii. Ceea ce interesează de fiecare dată, în fond, plus câteva cuvinte-valiză-capcană: kritikuși debranșați, poetaștri-mpovărați, activiști necultivați, tot felul de frați pătați, cohorte de-ncercănați, fane-fani decerebrați, sictiricios, kestii. În afara acestor - deja - mărci Simona Popescu, tonice și tonifiante, vedem
Ochiul Magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10302_a_11627]
-
T. Morar: "Ghidul nesimțitului", de Radu Paraschivescu; Denisa Comănescu: "Urlet", de Allen Ginsberg; Cristian Tudor Popescu: "Familia Popescu", de Cristian Popescu; Daniel Cristea-Enache: "Căpitan la cincisprezece ani", de Jules Verne; Costi Rogozanu: "Noul Erotocrit", de Anton Pann; Mircea-Horia Simionescu: "Interviuri politicoase", de Ovidiu Șimonca (încă nepublicat).
Ce cărți ați furat? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/8670_a_9995]
-
după ce s-a consultat asupra acestei chestiuni cu reprezentanții Ministerului Justiției. Faptul că acest refuz a fost urmat de sugestia adresată lui Cozma, de a solicita un recurs în anulare, dacă vrea să scape, nu e mai mult decît un politicos sfat tehnic dat cuiva care și-a pus speranțele în această grațiere. Ion Iliescu e o persoană repezită în reacții, de foarte multe ori, dar nu e un om prost și nici unul care se joacă de-a uite popa, nu
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/15894_a_17219]
-
ne eliberăm de povara acestei anulări. E ca un blestem. Ne sustragem apropierii umane, cu tot ce implică asta. De ani de zile stau și mă minunez de febra sms-urilor ce îmbolnăvește omenirea în preajma sărbătorilor. Ca o bifare de acțiune politicoasă. Cool. Această formă de comunicare ne îndepărtează, cred, și mai tare unii de ceilalți. Uniformizează complet personajele, expeditorul și destinatarul, parfumul fiecăruia și al relației lor. Nu ne putem privi desenul personal al scrisului, nu putem auzi ritmul respirațiilor, emoțiile
Melancolii de iarnă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8917_a_10242]
-
De acord. Se apropie raportul de țară pentru România la Uniunea Europeană, un raport de care va depinde admiterea noastră în Uniune în 2007, și bate la ușă momentul în care România va deveni membru NATO cu drepturi și îndatoriri depline. Politicoși, dar greu de prostit, occidentalii nu acceptă ca România să li se alăture oricum. Nu-mi fac iluzii că din acest motiv Bucureștiul s-a hotărît să-și facă curat în bătătură. Mai curînd aceste demisii și cele care probabil
Demisii la ordin by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/13559_a_14884]
-
Parcurgând o parte din articolele scrise pentru această rubrică, simt nevoia să fac o rectificare. Ocupându-mă, îndeobște, de viața politică din România, constat că între epitetele cu care i-am gratulat constant pe actorii scenei publice se numără deloc politicoasele "nesimțire", "lăcomie", "nemernicie", "incompetență", "odioșenie". Nu retrag nimic din ce-am spus - cu toate riscurile de rigoare -, dar constat în ultima vreme că accentul s-a mutat în altă parte: pe lașitate. Cuvântul nu e cu totul nefamiliar celui care
Şnururile şubrede by Mircea Mihăieş () [Corola-journal/Journalistic/9862_a_11187]
-
a discredita alte partide politice prin atragerea lor într-o coaliție, numită “USL”. Pentru că i-a reușit cu PNL, descoperindu-și valențe ecologiste, președintele PSD Victor Ponta își propune acum să atragă și voturi verzi-ecologiste. Din acest motiv, prin declarații politicoase, în ultimele zile Victor Ponta îi invită verzii-ecologiști să intre în USL, încercând astfel să dezbine și să ducă în derizoriu mișcarea politică verde. Verzii români consideră că USL nu este o alternativă viabila pentru România așa cum nici PD-L
Verzii refuză colaborarea cu USL () [Corola-journal/Journalistic/48337_a_49662]
-
intelectuali care, renunțînd să poarte măști, își vor atrage oprobriul celor care nu pot să renunțe la ele. Rezultatul va fi o coalizare o conștiințelor comode împotriva celor doi. Va urma o cenzură subtilă sub forma unei ostracizări blînde: refuzul politicos de a li se publica articolele, grija de a nu se afișa public în prezența lor și stăruința de a-i vorbi de rău în mai toate împrejurările. Ba chiar și cei pe care ei înșiși îi priveau ca pe
România clandestină by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7821_a_9146]
-
Hurduzeu și Mircea Platon nu se sfiesc să vorbească tocmai de valorile pe care societatea deschisă le respinge fără menajamente. Iată și motivul pentru care vor fi repudiați. Deși extrem de polemică, cartea nu e resentimentară și nici vindicativă. Sobră și politicoasă în ton, principalul ei merit este că rămîne în granițele intelectualității de dreapta. Cu alte cuvinte, intelectualii de stînga nu sunt pomeniți pentru simplul fapt că nu sunt considerați niște interlocutori credibili. Iar cei de dreapta se vor supăra numai
România clandestină by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7821_a_9146]
-
fi o sumă enormă? - Îmi dau seama - spuse Mercedes impasibilă -, dar atunci totul o să fie rezolvat în ce ne privește. Nu vă faceți griji. Nici acelui om de treabă, care era funcționar de Stat și unul din bărbații cei mai politicoși și răbdători pe care i-am cunoscut, nu-i tremură vocea când răspunse: - Prea bine, doamnă, mi-e de-ajuns cuvântul dumneavoastră. Și se apucă să-și facă niște calcule mortale. Vă aștept pe șapte septembrie. În sfârșit, la începutul
Gabriel García Márquez - N-am venit să țin un discurs () [Corola-journal/Journalistic/5528_a_6853]
-
22 pe 6? De ce articolul din Observator de pe 6 noiembrie a fost și el plasat după? Ca să vezi ce-l frămîntă pe cronicarul de la 22! Cît privește conținutul polemicii, dl Iorgulescu se limitează la a distinge între tabăra antiJudt (limbaj politicos, chiar dacă ironic, pe un ton de surprindere că universitarul american "a produs un text dezolant") și tabăra pro-Judt (limbaj contondent, ton agresiv, atitudine violentă). Nu mai e cazul să amintim din care tabără a făcut parte dl Iorgulescu însuși, politicosul
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14838_a_16163]
-
politicos, chiar dacă ironic, pe un ton de surprindere că universitarul american "a produs un text dezolant") și tabăra pro-Judt (limbaj contondent, ton agresiv, atitudine violentă). Nu mai e cazul să amintim din care tabără a făcut parte dl Iorgulescu însuși, politicosul, ironicul și academicul nostru chițibușar. * În numărul pe august al revistei băcăuane Ateneu, dl Al. Călinescu vine cu cîteva interesante opinii (la rubrica Proximități, despre cartea dlui V. Tismăneanu de la Polirom Scrisori din Washington. Tot acolo dl Tudor Opriș consacră
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14838_a_16163]
-
ridicîndu-le propoziție cu propoziție. Dar în nici un caz nu le aruncă pe pagină cum le-ar veni la primul imbold al condeiului. Te izbește la ei grija migăloasă privind inserarea amănuntului discursiv, precuparea atentă pentru formulele introductive sau pentru încheierile politicoase, și mai ales tonul civilizat cu care își leagă frazele. Iar impresia stăruitoare este că acești oameni, scriind scrisori, fac cultură fără să-și fi propus asta, și culmea e că o fac de la sine, în virtutea simplei alcătuiri a ființei
Luxul corespondenței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9000_a_10325]
-
alături cele două sacoșe pe care le avea. Cei doi inculpați au pus ochii pe ea încă de când femeia stătea pe peron. Hotărâți, cei doi au urcat în același vagon și s-au dus direct la ea. La început, foarte politicoși, au intrat în vorbă pe tot felul de teme banale. După un timp, V.F.N. și L. A. au ieșit pe hol și, după ce s-au asigurat că în zonă nu mai era nimeni, s-au năpustit asupra lui G.C. , încercând
Agenda2004-52-04-politia () [Corola-journal/Journalistic/283206_a_284535]
-
spus-o și cu altă ocazie: deși nu sînt un microbist adevărat, deși nu i-am simpatizat într-un mod ieșit din comun pe fotbaliștii din „generația de aur" (mereu parcă ursuzi, aroganți, intangibili, în comparație cu vedetele similare europene - agreabile, comunicative, politicoase), deși nu aș fi mers la stadion, la un meci al României, nici dacă aș fi fost plătit, sînt obligat să constat că, dacă, în anii nouăzeci, fotbalul ar fi reprezentat domeniul de legitimare a unei țări pe plan internațional
România - o perspectivă londoneză by Codrin Liviu Cuțitaru () [Corola-journal/Journalistic/6875_a_8200]
-
altfel, în extinderea construcției în care iertarea este înlocuită cu scuzele rolul esențial nu l-a jucat franceza, ci italiana, în care sunt curente construcțiile cu verbul echivalent lui "a cere": chiedere scusa; formula chiedo scusa este tipică pentru întreruperea politicoasă a unui vorbitor, prin propria luare de cuvânt (un fel de "îmi permiteți?"). Substantivul scuză este un împrumut modern (din secolul al XIX-lea) din italiană, așa că nu e de mirare că a adus cu sine o serie de construcții
Îmi cer scuze... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/8013_a_9338]
-
agresiv și șovinismul nu ar trebui să fie criticate doar atunci când duc la violențe de scară largă. Eforturi ale oficialilor guvernamentali de a exercita influență și autoritate în alte state, dincolo de propriile granițe - ceea ce Înaltul Comisar Vollebaek denumește în mod politicos «kin-state activism» - pot, în anumite circumstanțe, să reprezinte manifestări de naționalism agresiv și șovinism etnic cu consecințe neprevăzute. Prim-ministrul ungar Viktor Orban, de exemplu, a sfătuit cetățenii de etnie maghiară din România dacă să participe la un referendum recent
Document SUA: Implicarea lui Viktor Orban în referendumul din România, o acțiune provocatoare () [Corola-journal/Journalistic/57470_a_58795]
-
la București, despre această graniță absurdă din mijlocul Berlinului, pe care am fi trecut-o vâjâind. În față, în sfârșit, ultima linie, linia a cincea. Ea pare ceva mai însingurată. Când ne apropiem, vedem doar câțiva colonei în uniformă, foarte politicoși, civilizați. Le arătăm pașapoartele. Unul dintre colonei vâră documentele noastre pe dedesubtul unei perdele negre de stofă ce atârnă de sus și până jos pe fațada gheretei, ca și cum ghereta ar fi în doliu. Astfel încât, nu-l poți vedea pe ofițerul
Berlin by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15909_a_17234]
-
într-o țară anglo-saxonă aflată la capătul lumii, ratează un mariaj și, pas cu pas, este cucerită de scrisorile foarte înflăcărate ale fostului ei admirator din tinerețe, al cărui chip se cam estompase în mintea ei. Inițial scrisorile Isabelei sunt politicoase, dar reci, pauzele pentru răspuns sunt lungi, entuziasmul ei pentru această corespondență este aproape de zero. Cu timpul, implicarea ei este tot mai mare, tonul și cadența corespondenței se schimbă evident, pasiunea pune stăpânire pe ea și, în final, Isabel este
Postmodernism de secol XVIII by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10508_a_11833]
-
dedicația la Crăișorul, "Lui Iuliu Maniu", a putut fi strecurată doar într-o notă. Adus în discuție de Daniel Cristea-Enache ca un moștenitor cu care nu e ușor de negociat, domnul Andrei Voiculescu (nepotul poetului Vasile Voiculescu) a făcut gestul politicos de a participa la întâlnirile României literare și de a încerca să-și apere punctul de vedere. Concluziile sunt dificil de tras. Corelarea opiniilor expuse și încadrarea lor într-o direcție convergentă se arată la fel de dificile. Dar o discuție publică
A cui este literatura română ? by Reporter () [Corola-journal/Journalistic/9112_a_10437]
-
mult timp pe macara și se preferă unghiurile înalte, în a doua jumătate prin ea vezi ce vede personajul masculin, devenit acum imperceptibil. Senzația e cu atât mai stranie cu cât, în prima parte a filmului, camera menținea o distanță politicoasă față de el: abundau prim-planurile, dar fără detalii sau gros-planuri. La început, poveste de dragoste combinată cu dramă; apoi, aproape thriller supranatural. Firește, filmului i s-a reproșat această inconsecvență, dar eu încă deliberez în chestiunea "defect sau calitate". Am
A fost odată... by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/10770_a_12095]
-
și mai limpede: Eroul se mișcă într-un tărîm parcă vrăjit, tot ce-i iese din gură e primit ca perle de o valoare inestimabilă, iar gestul care în mod normal ar atrage Ťpoftirea afarăť mai mult sau mai puțin politicoasă (în situațiile în care însăși Ťpoftirea înăuntruť fusese destul de greu credibilă) devin ocazii pentru veritabile triumfuri". Pe deasupra i se impută ultraprețuitului romancier distanța "prea mare" între "gesticulația nepretențioasă" a eroului cu indubitabil iz autobiografic și limbajul livresc de care face
Un inconformist: Cornel Regman (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12208_a_13533]